تصمیم شخصی خود زن هست و تنها کسی هست که صلاحیت این رو داره که در مورد این موضوعات شخصی تصمیم گیری کنه.نقل قول:
Printable View
تصمیم شخصی خود زن هست و تنها کسی هست که صلاحیت این رو داره که در مورد این موضوعات شخصی تصمیم گیری کنه.نقل قول:
اکثرموارد مثل این مورد توافقی است و حتما باید قبل از عقد به طور مفصل مطرح بشن و رو تک تک جزئیات بحث و تبادل نظر بشهنقل قول:
نظر من به شخصه اینه که خود زن اگر دوست داشت کار کنه اشکالی نداره. یعنی من با کلیت کار کردن مخالف نیستم ولی باید کاری بشه که به غیر از خود ایشون منم موافقش باشم. من با چندتا شغل مخالفم که اگه اون کارا نباشه ، هیچ منعی برای کار کردن خانوم وجود نداره. البته به یک شرط. اون شرط اینه که کار کردن و شغل لطمه ای به زندگی زناشویی وارد نکنه.
در مورد تحصیل هم همینجور، تا جایی که درس و دانشگاه اشکالی در روند طبیعی زندگی وارد نکنه اشکال نداره و اگه می تونن تا پست داک بخونن.
پس نظر کلی من اینه که اگه به کار، شغل، تحصیل و هر فعالیت دیگه ای با نگاه فعالیت جنبی دیده بشه هیچ عدم موافقی وجود نخواهد داشت.
سلام....
این تاپیک تعطیل شده ولی میخوام یه بحث کوچیک راه بندازم...
نظر شما در خصوص زبان بچه چیه؟ اکثر ماها از قومیت های کشور هستیم...
من کرد هستم و الان رسم شده که خیلی قومیت‌ها، تلاش میکنن بچشون فارسی یاد بگیره به عنوان زبان اول(به خاطر لهجه و کلاسش!!)...
اگر خانومتون بگه بچه باید فارسی بلد باشه و اگر بعدا دوست داشت زبان خودمون رو هم یاد بگیره چی؟( فرض که خانوم و اقا از یک قومیت و اشنا با زبان مربوطه هستن و کل فامیل هم به همین صورت و در شهری هم زندگی میکنن که این زبان رایجه ولی نه برای بچه‌ها بلکه برای بزرگ‌تر ها...)
نظرتون چیه؟ بچه باید زبون فرهنگش رو یاد بگیره یا زبان رسمی کشور؟
من اگه بودم دوست داشتم زبان محلی و شهر خودم رو به بچه ام یاد بدم که زبان اصلی‌ای که صحبت می کنه زبان محلی باشه و خیلی جزئی در کنارش فارسی هم یاد می دادم بهش تا این که بره مدرسه و کامل زبان فارسی رو یاد بگیره.
سلامنقل قول:
این پست درسته برا الان نیست ولی خیلی جالب بود این حرفتون میخوام بگم همچین دختری سراغ دارین!؟:n19: