Printable View
جدا از همه‌ی بحث‌های فلسفی در مورد آغاز و سرانجام جهان و چگونگی‌ها؛
سوالی که به تازگی ذهنمو مشغول کرده اینه که آیا انسان بدون هوش (و به طبع علم و دانش) توی تنازع برای بقا (یا در اثر بیماری یا انواع عوامل طبیعی مرگ) شکست می‌خورد و منقرض می‌شد؟
به عبارت دیگه آیا هوش انسان و شناخت نسبیش از طبیعت و محیط اطرافش تنها عامل و دلیل پیروزیش توی این کشاکش برای بقا بوده؟
این سوال برای من و خیلی های دیگه هم مطرحه:n02: واقعا چرا اینجوریه؟ شما به جواب های خاصی رسیدین؟ من خیلی آدم ها رو میشناسم که توی درس هیچی نبودن ولی زودتر از خیلی ها کار گیرشون اومده و الان خیلی هم پولدارن! اصلا هم توانایی خاصی نداشتن تصور من اینه به هر حال بین 100 هزار نفر طبق قانون احتمالات حداقل چند هزار نفری شانس میارن دیگه:n05:نقل قول:
سلام .نقل قول:
خیلیها استعداد و هوش و لیاقت بدنی دارند که دکتر و مهندس و خلبان و دانشمند و غیره بشند اما دنیا این فرصت رو برای همه فراهم نمیکنه .
حتی در دنیای حیوانات و گیاهان هم همین قانون حکمفرما هست .
سه دانه از یک درخت جدا میشه
یکیش رو باد میبره یه جای خشک و بی آب .
چند سال دانه ی ییچاره مقاومت میکنه تا شاید فرصتی پیش بیاد و بتونه رشد کنه اما در نهایت میپوسه و از بین میره
دانه ی دوم میره یه جا که کمی آب وکمی خاک مناسب هست , رشد میکنه اما ضعیف میمونه و میوه های کوچکی هم میده .
سومی میافته توی خونه ی یک کشاورز ماهر و کمی رشد میکنه
کشاورز میکاردش یک جای خوب و آب و کود خوبی بهش میده و کنارش چوب میزنه تا مستقیم و توانمند بشه .
تبدیل میشه به یک درخت قوی با میوه های بزرگ و آبدار
البته تلاش عامل مهمی هست در این موضوع چون باعث میشه که شخص به حداکثر امکاناتی که قابل دسترسی هست برسه و بیشتر پیشرفت کنه .
در کل عوامل گوناگونی نقش داره در پیشرفت :
هوش و استعداد
علاقه
نقشه و برنامه
لیاقت بدنی
کمک دیگران
شانس
امکاناتِ در دسترس
رقابت
غرور و تکبر
طمع
و غیره
منشاء هستی و دلیل وجودش و سوالاتی از این قبیل بیشترین چیزیه که ذهنمو مشغول کرده، با اینکه زیاد هم مطلب خوندم در موردش ولی هیچ وقت قانع نشدم
بله به جواب های خاصی رسیدم اما هنوز فکر میکنم باید بیشتر بدونم.نقل قول:
شاید بعداز ترجمه کتابی که این روزها مشغولش هستم وقت و مجالی برای نوشتن یک کتاب یا کتابچه در این مورد رو پیدا کنم و در اون بهش بپردازم.
البته مواردی که شما اشاره کردید درسته اما در مورد انسان موضوع فرق میکنه. به قول استیو جابز، شما به خاطر اون چیزی که به دنیا اومدید مقصر نیستید اما در مورد بودن و موندن در اون شرایط مقصر هستین. انسانها گیاه یا درخت نیستن و یک سخن معروفی در اینباره هست که گفته میشه شما درخت نیستید پس اگر از جایی که ایستادید خوشتون نمیاد تغییرش بدید!نقل قول:
موضوع اینجاست که مواردی که شما فرمودید رو بیشتر افراد اطلاع دارن و میدونن باید چه کاری انجام بدن اما تمام اون فراد موفقیت کسب نمی کنند. سوال اینجا پیش میاد که چرا برخی افراد در شرایط مساوی موفق میشن و بعضی خیر؟!
تعدد در رابطه با بد بودن شرایط افراد موفق چه در زمینه علم چه هنر و ... صحبت شما رو زیر سوال میبره. بیشتر افرادی که امروزه شناخته شده هستند معمولن در ابتدا از وضع مالی و شرایط مناسبی برخوردار نبودند.
البته در مورد قوانین کسب موفقیت من صحبت هایی از جنس "راز" و "مستند راز" رو به هیچ عنوان قبول ندارم اما قوانین و راز هایی در این رابطه وجود داره واقعن! شاید باور نکنید ولی من با به کار گیری پاسخ هایی که به اونها دست پیدا کردم توانستم که کتابی 600 صفحه ای دانشگاهی رو با دقت در یک روز مطالعه کنم و شاید این برای بعضی افراد غیرممکن جلوه کنه.
سلام
سوالی که می پرسم فقط جنبه پرسشی دارد و اصلا ربطی به سیاست و مذهب ندارد.
ایا تا به حال فکر کرده اید که چه کسی خداوند را آفریده. اگر کمی فکر کنید مغزتان سوت میکشد.خداوند این دنیا را آفریده و گفته می شود کسی قبل از خدا وجود نداشته است.
ولی مگر میشود چیزی از ابتدا وجود داشته باشد و بدست کسی یا چیزی ساخته نشده باشد.باید دلیل علمی برای این وجود داشته باشد.
نمیدونم چرا اینطوری احساس میکنم این تفکر چطوری تو ذهنم اومده ...!
وقتی میرم بیرون از خونه یا پارک جایی که ازدحام آدم ها رو میبینم،
وقتی آدماهایی دیگه رو میبینم فقط یه تیکه گوشت و استخوان میبینم که زیر پوششی به اسم " شخصیت" "person" مخفی شده ... اما از نظر من هیچ ارزشی ندارن ، حتی خودم !
انگار یه طوری برنامه ریزی شدیم که حس کنیم برای خودمون کسی هستیم ، احساس مهم بودن داریم اما هیچی نیستیم .
الان دنیا 7 میلیارد جمعیت داره یه جا شنیدم که کل انسان هایی که تو طول تاریخ به وجود آمدن 30 میلیارد یا 300 میلیارد نفر بوده خب اگه بگیم خدایی هست این انسان رو آفریده ؛ هر هدفی هم داشته باشه آیا نیازه که این همه انسان بوجود بیاره ؟ برای چه هدفی ؟
اگه طبیعت هم انسان رو به وجود آورده ، طبق نظریه تکامل داروین الان ما باید تکامل یافته های نسل های قبل باشیم ، چه تکاملی یافتیم، جز اینکه تمایل بیشتری به خود آگاهی پیدا کردیم جمعیتمون افزایش یافته ؟! چرا همه ی انسان ها احساس مهم بودن دارن درحالی که نیستن ؟
چرا انسان رو به انقراض نمیره ؟ چرا دست از تولید مثل برنمیداره ؟
بزرگترین دغدغه من مــــــرگـــــــــــــــه
ماهیت مرگ چیه ؟؟؟ درد داره؟؟؟ چه جوری اتفاق میافته ؟؟؟
بعد از مرگ چه بلایی سر من میاد؟؟؟؟
خدا چه جوری بدون علت از ازلیت وجود داشته ؟؟؟؟؟؟ خدا قبل از آفرینش هستی مشغول چه کاری بوده ؟؟؟؟ مفهوم زمان چیه؟؟؟؟
میترسم باورش کنم نباشه و باورش نکنم باشه !
هدف .
من خیلی این واسم سوالم که میتونم برسم به چیزی که میخام
. فک میکنم عاقب زندگیم و همه چیزم به رسیدن این هدف بستگی داره .
به چیزای دیگه فک نمیکنم چون مطمعنم تا تجربشون نکنم نمیتونم درکشون کنم.