جوایز ادبی

آلبر کامو، نویسنده بزرگ فرانسوی در الجزایر به جهان آمد و در آنجا بزرگ شد. پس از پایان تحصیل کارهای گوناگونی را در شمال آفریقا پیشه کرد، سپس به کار روزنامه نگاری پرداخت و به فرانسه آمد. کامو گذشته از کار روزنامه نگاری در فرانسه به نوشتن داستان و نمایش دست زد و در سال 1957 جایزه ادبی نوبل را دریافت داشت و سرانجام در یک سانحه اتومبیل به سن 47 سالگی کشته شد.

فلسفه کامو که گاه به اگزیستانسیالیسم نزديک است، در پوچی و دردناکی جهان خلاصه می شود. نوشته هایش هم بوی مرگ و خودکشی یا نومیدی و رنج جاودانی می دهد و با دید ویژه خود به تجزیه و تحلیل حالت های روانی قهرمانی های داستان هایش می پردازند. و با ژرف بینی و بدبینی شگرفی، آنها را نقاشی می کند.

شرح مكمل :

آلبركامو از پدري فرانسوي و مادري اسپانيايي در الجزاير چشم به جهان گشود . كامو در سال هاي نخستِ پس از جنگ جهاني دوم همراه با ژان پل سارتر و سيمون دو بوار گروه نويسندگان ، فيلسوفان و منتقدان متعهد فرانسه را تشكيل دادند . هدف مشترك آنان تلاش براي حصول آزادي ، عدالت و عظمت انسان در دوران ستمگراني بود كه چشم ديدن يكديگر را نداشتند . كامو در واقع از سال 1935 ، يعني هنگامي كه دانشجوي دانشگاه الجزاير بود ، در جنگ تبليغاتي بر ضد فاشيسم ‌، مشغول فعاليت بود . او در آثار خود به مسائل مهم زمان ، يعني فاشيسم ، كشتارهاي جمعي ، پاكسازي‌هاي وحشيانه ، استعمار ، مجازات مرگ، شكنجه ، تبعيض نژادي و جز اينها مي پرداخت. كامو در برابر هر يك از اينها پاسخ اخلاقي روشني ارائه مي داد . او همچون بسياري از روشنفكران زمانش، نظرهاي خود را در دو قالب مهم ادبي ، رمان و نمايشنامه ، بيان مي كرد. آثار عمده او را چهار نمايشنامه : كاليگولا(1944)، مقاصد ضد و نقيض (1944)، حكومت نظامي (1948)، آدمكشان عادل(1950)؛ دو مجموعه مقاله : اسطوره سيزيف (1942)، عصيانگر (1951)؛ و به ويژه رمان هايش : بيگانه (1942)، و طاعون (1947) تشكيل مي دهند . موضوع بيشتر آثار او «پوچ گرايي » (بي معني بودن هستي انسان در زمين) بود و در كشف راه حل هاي مثبت براي مسائلي كه پوچ گرايي ارائه مي داشت پيوسته تلاش مي كرد . كامو در اسطوره سيزيف چهره انساني را نشان مي دهد كه ناگريز است وظيفه اي پوچ را به انجام برساند ، انساني كه در عين حال انجام چنين وظيفه اي شاق از رسيدن به خوشبختي غافل نيست . انسان كامو پوچي را مي پذيرد اما به ياري همه سلاح هايي كه در اختيار دارد با آن به نبرد برمي خيزد .

در سال هاي نخست دهه 1940، واقعيت هاي خشن اشغال فرانسه به وسيله سربازان آلمان در نگرش كامو نسبت به جهان تغييري اساسي پديد آورد . او جهان متعالي و نفس گرايي اسطوره سيزيف را به كناري افكند و اقداماتي را بر ضد خشونت انقلابي و به ويژه كمونيسم و فلسفه تاريخ آن آغاز كرد. دو اثر حكومت نظامي و آدمكشان عادل مبارزه اي مقدماتي براي جنگ تمام عياري بود كه به ياري عصيانگر تدارك ديد و به دنبال آن از سارتر و دوستان بريد. انتشار اين كتاب در 1952 سبب آغاز مجادلات شديد ميان كامو و سارتر كه متحد حزب كمونيسم فرانسه به شمار مي آمد ، شد. بسياري از خوانندگان او ، آثار اين كامو را بيشتر مي پسندند . باگذشت زمان ثابت شده است كه طاعون، با آن پايان خوشبينانه و تمثيل ناساز، شاهكار او نيست («آنچه آدمي به هنگام همه گيري بيماري درمي يابد اين است كه چيزهايي كه در انسان شايسته تحسين است بيش از چيزهايي است كه سزاوار سرزنش است») بلكه رمان سقوط (1956) اثر عمده او به شمار مي رود . در سقوط ، كه يكي از ده رمان بزرگ جهان شناخته شده ، نويسنده در نوشگاهي در آمستردام ، به گونه اي غم انگيز و خنده‌آور ، از ناتوانيهاي خود با شنونده اي خاموش سخن مي گويد . او حتي نتوانسته است جلوِ خودكشي دختري را در رود سن بگيرد. اين رمان هر چند به ظاهر پوچ گرايانه است اما در واقع طرد پوچي است . كامو در 1958 با انتشار مجموعه داستان غربت و قربت ثابت كرد كه در زمينه داستان كوتاه نيز، كه زنده ترين و ارزشمندترين قالب ادبي شناخته شده ، تواناست .

در 1960 ، آلبر كامو كه روزي سرمقاله هايش در روزنامه مخفي نبرد، روزنامه نهضت مقاومت فرانسه ، به مردمي اميد حيات مي بخشيد كه حضور چكمه سربازان هيلتر نفس در سينه هاي شان بند مي آورد ، در حادثه اي رانندگي جان باخت . كامو اگر در اين حادثه جان خود را از دست نمي داد اكنون يكي از رمان نويسان پيشرو عصر حاضربود . آلبركامو در 1957 جايزه نوبل براي ادبيات را از آن خود كرد. اين جايزه براي مردي كه پدرش كارگر دوره گرد مزرعه مادرش خدمتكاري بي سواد بود دستاورد كوچكي به شمار نمي آيد .

.................................................. ...............

آثار منتشر شده :

1.آدم اول
2. بیگانه
3. طاعون
4. افسانه سیزف
5. مرگ خوش
6. حکومت نظامی
7.سوءتفهم
8. گالیگولا
9. عادل ها غریبه
10. تسخیرشدگان
11. گالاته
12. شورش در آستوریا
13. پشت و رو
14. جشن ها
15. عصیان
16. اسان شورشی
17. تبعید و حکومت
18. سقوط
19. تابستان
20. یاغی
21. مرد اول
22. کالیگولا
23. درستکاران
24. شورش آستوری ها
25. نماز برای یک راهبه
26. مهمان
27. مراسم ازدواج
28. سقوط
29. نمایشنامه دادگران
30. دادگران
31. نوشته های جاری
32. مجموعه نوشته های جاری
33. مجموعه تابستان
34. تابستان
35. تبعید و دیار خویش
36. خطابه های سوئد
37. نخستین بشر
38. دون ژوان
39. در محاصره
40. شادی
41. ناکامی ها.

جایزه ادبی افتخاری است که به آثار ادبی خاصی که توسط نهادهای دولتی یا غیر آن, فرهنگستان‌ها, انجمن‌های ادبی, بنیادها و حتی اشخاص منفرد اعطا می‌شود. اغلب جوایز سالیانه است و همراه با مبلغی پول, گردن‌آویز و یا بورس است. بر اساس اشخاصی که می‌توانند جایزه را دریافت کنند, این حوایز به دو دسته «ملی» و «بین‌المللی» تقسیم می‌شوند.
ایران

·جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران
·جایزه مهرگان ادب
·جایزه هوشنگ گلشیری
·جایزه شعر کارنامه
·جایزه انجمن قلم ایران
·جایزه یلدا
·جایزه روزی روزگاری


بلژیک
·جایزه ویکتور روسل
·جایزه ادبی شهر تورنای
·جایزه ویکتور روسل برای جوانان
·جایزه گرو سل
سوئیس
·جایزه بیبلیومدیا
کانادا
·جایزه آلیبیس
آلمان
·جایزه گئورگ بوشنر
اتریش
·جایزه آرتور شنیتسلر
فرانسه
·جایزه گنکور
· [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اسپانیا
·جایزه سروانتس
·جایزه ادبی لارا
·جایزه نادال
ژاپن
·جایزه آکوتاگاوا
·جایزه تانیزاکی
هلند
·جایزه سیلبرنر گریفل
بریتانیا
·جایزه بوکر مک‌کونل
سوئد
·جایزه آسترید لیندگرن
·جایزه نیلس هولگرسون
ایالات متحده آمریکا
·جایزه کتاب آمریکا
·جایزه هوگو
·جایزه حلقه کتاب ملی
·جایزه نبولا
·جایزه پولیتزر
جوایز ادبی بین‌المللی
·جایزه نوبل ادبیات

جایزهٔ هوشنگ گلشیری، جایزه‌ای است ادبی که سالانه به آثار انتشار یافته در زمینه ادبیات داستانی به زبان فارسی در ایران توسط بنیاد هوشنگ گلشیری اعطا می‌شود.

تاریخچه

هوشنگ گلشیری در ۱۳۷۸ مصمم شد که جایزهُ بهترین رمان و مجموعه داستان سال را بنیان نهد. مذاکراتی هم برای جلب همکاری دیگران انجام داد. او قصد داشت این جایزه را «شهرزاد» یا «هدایت» نام‌گذاری کند. اما با آغاز بیماری‌اش در اواخر ۱۳۷۸، طرح او نیمه‌کاره ماند. در هفتمین روز درگذشتش در امامزاده طاهر اعلام شد بنیادی به نام او تاسیس خواهد شد و این بنیاد هر سال جایزهٔ به‌نام هوشنگ گلشیری در زمینهٔ ادبیات داستانی، به زبانی فارسی و انتشار یافته در ایران اهدا خواهد کرد.

جوایز

بنیاد در پاییز هر سال جایزهُ هوشنگ گلشیری را در چهار بخش به آثار منتشر شده در سال قبل اهدا می‌کند:

·بهترین رمان

·بهترین مجموعه داستان

·بهترین رمان اول

·بهترین مجموعه داستان اول

میزان جایزه

جایزهُ هوشنگ گلشیری شامل تندیس، لوح تقدیر و جایزهُ نقدی است که در مراسمی به برندگان اهدا می‌شود. مبلغ نقدی بهترین رمان و بهترین مجموعه داستان هر یک ده میلیون ریال، و جایزهُ نقدی بهترین رمان اول و بهترین مجموعه داستان اول هر یک پنج میلیون ریال است.

داوری

·داوران هر دوره با مشورت هیئت‌امنا از سوی هیئت مدیرهُ بنیاد انتخاب می‌شوند.

·آثار رسیده به بنیاد بر اساس معیارهای مورد توافق داوران بررسی می‌شود و به جنبه‌های گوناگون هر اثر امتیاز جداگانه تعلق می‌گیرد. اثری که بالاترین امتیاز را کسب کند، اثر برنده اعلام می‌شوند. در بخش کتاب اول، برای کسب جایزه حد نصابی که توسط داوران تعیین می‌شود نیز باید به دست آمده باشد.

·داوران همچنین تک‌داستان‌هایی از مجموعه داستان‌ها را که به نظر آن‌ها ویژه‌گی و درخشش خاصی داشته باشد را معرفی می‌کنند.

·اولین آثار داستانی در رقابت جداگانه‌ای شرکت خواهند داشت.

·داستان‌های برگزیدهُ هیئت داوران توسط بنیاد هر سال را در مجموعه‌ای به نام نقش با رعایت حقوق مولفان آن‌ها منتشر می‌شود.

شرایط شرکت

·در هر دوره فقط آثاری مورد بررسی قرار می‌گیرند که در دو مقولهُ رمان یا مجموعه داستان (به قلم یک نویسنده) جای بگیرند.

·مجموعه داستان‌هایی از چند نویسنده که در یک کتاب منتشر شده باشند و رمان‌های چند جلدی که یک یا چند جلد آن‌ها در سال مورد نظر منتشر شده باشد اما جلدهای دیگر پیشتر منتشر شده باشد یا در سال‌های بعد منتشر شود داوری نمی‌شوند.

·ملاک برای سال انتشار تاریخ چاپ اول که در صفحهُ شناسنامهُ کتاب سال ذکر شده باشد است.

·اولین اثر منتشر شده به آثار نویسندگانی گفته می‌شود که اثر نویسندگانی باشند که پیش از این رمان یا مجموعه داستانی از آن‌ها منتشر نشده باشد .

برندگان جایزه

دورهٔ اول ۱۳۸۰

رمان

·درخت انجیر معابد، احمد محمود، انتشارات معین

بهترین رمان اول

·انگار گفته بودی لیلی، سپیده شاملو، نشر مرکز

بهترین مجموعه داستان

·تمام زمستان مرا گرم کن، علی خدایی، نشر مرکز

بهترین مجموعه داستان اول

·در گریز گم می‌شویم، محمدآصف سلطانزاده، نشر آگه (مجموعهُ شهرزاد)

تک داستان‌های برگزیده

·تک داستان‌هایی که به نظر داوران در میان مجموعه داستان‌ها مورد بررسی از درخشش خاصی برخوردار بوده‌اند داشت برگزیدند. عبارت‌اند از:

·ظهر تابستان، قباد آذرآیین، از مجموعهُ شراره بلند، انتشارات دارینوش

·دلقک به دلقک نمی‌خندد و باز هم غریبه آمد، حسن بنی‌عامری، از مجموعهُ دلقک به دلقک نمی‌خندد، انتشارات نیلوفر

·انار بانو و پسرهایش، بزرگ بانوی روح منو درخت گلابی، گلی ترقی، از مجموعهُ جایی دیگر، انتشارات نیلوفر

·شب در نخلستان، صمد طاهری، از مجموعهُ سنگ و سپر، انتشارات ماریه

·ساعت هشت و ده دقیقه و کاش یاسمن در زمستان می‌مرد، سعید عباسپور، از مجموعهُ بوی تلخ قهوه، انتشارات نقش خورشید

·کجایی ؟، محسن فرجی ، از مجموعهُ یازده دعای بی استجابت، انتشارات ماریه

·پشت حصیر، محمدرضا گودرزی، از مجموعه‌ای به همین نام، انتشارات رسانش

·دوباره از همان خیابان‌ها، مرثیه‌ای برای چمنو یک سرخپوست در آستارا، زنده‌یاد بیژن نجدی، از مجموعهُ دوباره از همان خیابان‌ها، نشر مرکز

·ای کاش می‌شد که ...، اروشا نصرت، از مجموعهُ از لامکان تا این مکان، نشر فرزان

·دوتا نقطه، پیمان هوشمندزاده ، از مجموعه‌ای به همین نام، انتشارات آرویج

·این داستان‌ها در مجموعهُ نقش ۷۹ منتشر شده‌است،

دورهٔ دوم ۱۳۸۱

رمان

·زویا پیرزاد، چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم، مرکز

رمان اول

·رضا قاسمی، همنوایی شبانهٔ ارکستر چوبها، آتیه

مجموعه داستان

·محمدرحیم اخوت، نیمهٔ سرگردان ما، نقش خورشید

بهترین مجموعه داستان اول

·میترا الیاتی، مادمازل کتی، چشمه و مرجان شیرمحمدی، بعد از آن شب، مرکز

تک داستان‌های برگزیده

·داستان‌های برگزیدهٔ دورهٔٔ دوم همراه با عکس و زندگینامه‌ای به قلم خود نویسنده در نقش ۸۰ منتشر شده‌است.

·مجموعهٔ نیمهٔ سرگردان ما، نوشتهٔ محمد رحیم اخوت، داستان‌های در دلم بودو نیمهٔ سرگردان من

·مجموعهٔ کوهان سیاه و شکوفهٔ بهار نارنج، نوشتهٔ حسن اصغری، داستان یک شاخه

·مجموعهٔ مادمازل کتی، نوشتهٔ میترا الیاتی، داستان‌های می‌مانیم توی تاریکی، مادمازل کتیو شمعدانی‌ها

·مجموعهٔ هولا هولا، نوشتهٔ ناتاشا امیری، داستان ما سکوت

·مجموعهٔ لالایی لیلی، نوشتهٔ حسن بنی عامری، داستان‌های لالایی لیلیو عکس گرفتن با چشم گنجشک

·مجموعهٔ بعد از ردیف درخت‌ها، نوشتهٔ زهره حکیمی، داستان داستان بی‌انتها

·مجموعهٔ بعد از آن شب، نوشتهٔ مرجان شیرمحمدی، داستان‌های سئانس آخر، یک عدد قبل از خواب، بعد از آن شبو کامواهای رنگی

·مجموعهٔ شکار شبانه، نوشتهٔ صمد طاهری، داستان‌های پنجشنبه‌های بارانی، عکسو شکار شبانه

·مجموعهٔ پیاده روی در هوای آزاد، نوشتهٔ سعید عباسپور، داستان یک گور خالی

·مجموعهٔ «زندگی من در سه‌شنبه‌ها اتفاق می‌افتد»، نوشتهٔ طاهره علوی، داستان‌های حالت اول، شبیه چارلی، مثل همیشه و کیسهٔ کوچک چرمی

·مجموعهٔ مثل سایه، مثل آب، نوشتهٔ محمد کلباسی، داستان اسکلتهای بلور آجین

·مجموعهٔ احتمال پرسه و شوخی، نوشتهٔ یعقوب یادعلی، داستان تیمسارها و دکه

دورهٔ سوم ۱۳۸۲

رمان اول

·هیچ اثری برنده اعلام نشد.

بهترین مجموعه داستان

·مجموعه داستان آفتاب مهتاب نوشتهٔ شیوا ارسطویی

مجموعه داستان اول

·به صورت مشترک: داستان پارهٔ کوچک نوشتهٔ سهیلا بسکی ، داستان خنده در خانهٔ تنهایی نوشتهٔ بهرام مرادی

تک داستان‌های برگزیده

1.داستان همین، و نه چیزی دیگر از مجموعهٔ برادران جمالزاده، نوشتهٔ احمد اخوت، انتشارات افق

2.داستان غذای چینی از مجموعهٔ آفتاب مهتاب، نوشتهٔ شیوا ارسطویی، نشر گیو

3.داستان عود از مجموعهٔ مراثی بی‌پایان، نوشتهٔ محمد ایوبی، انتشارات نسیم دانش

4.داستان پارهٔ پنجم از پاره‌های کوچکتر از مجموعهٔ پارهٔ کوچک، نوشتهٔ سهیلا بسکی، انتشارات آگه

5.داستان‌های آن سوی دیوار و گل‌های شیراز از مجموعهٔ دو دنیا، نوشتهٔ گلی ترقی، انتشارات نیلوفر

6.داستان زنی چای درست می‌کرد از مجموعهٔ ساعت پنج برای مردن دیر است، نوشتهٔ امیرحسن چهلتن، #انتشارات نگاه

7.داستان آبجی خانم از مجموعهٔ سرسلامتی، نوشتهٔ حمید حمزه، انتشارات نیلا

8.داستان رودهٔ سگ از مجموعهٔ صندلی کنار میز، نوشتهٔ میترا داور، نشر پازینه

9.داستان رعنا از مجموعهٔ نازلی، نوشتهٔ منیرو روانی‌پور، نشر قصه

10.داستان قبل از تحویل سال از مجموعهٔ گاه گرازها، نوشتهٔ رضا زنگی‌آبادی، نشر همراه

11.داستان عبور از مجموعهٔ خوابهای سربی، نوشتهٔ بهار صادقی، نشر گیو

12.داستان در امتداد پل از مجموعهٔ فعلا اسم ندارد، نوشتهٔ احمد غلامی، نشر افق

13.داستان باغ مشیر از مجموعهٔ آن طرف خیابان، نوشتهٔ جعفر مدرس‌صادقی، نشر مرکز

14.داستان L از مجموعهٔ خنده در تنهایی، نوشتهٔ بهرام مرادی، نشر اختران

دورهٔ چهارم ۱۳۸۳

رمان

·رمان رود راوی، نوشتهٔ ابوتراب خسروی.

مجموعه داستان

·باغ ملی نوشتهٔ کورش اسدی

بهترین رمان اول

·چه کسی باور می‌کند رستم، نوشتهٔ روح‌انگیز شریفیان.

مجموعه داستان اول

·مجموعه داستان تک خشت نوشتهٔ منیرالدین بیروتی و مجموعه داستان نهست نوشتهٔ ابراهیم دمشناس.

تک داستان‌های برگزیده

·کورش اسدی، «سان‌شاین»، از مجموعهٔ باغ ملی، سالی

·محمد بکایی، «نماز پسین»، از مجموعهٔ سر پیچی از پیچ‌های هزارچم، نیلوفر

·منیرالدین بیروتی، «تک خشت»، از مجموعهٔ تک خشت، ققنوس

·شهرنوش پارسی‌پور، «گرما در سال صفر»، از مجموعهٔ گرما در سال صفر، شیرین

·ابراهیم دم‌شناس، «سر برگشتهٔ شاعر»، از مجموعهٔ نهست، نیم‌نگاه

·محمدآصف سلطانزاده، «نوروز فقط در کابل باصفاست»، از مجموعهٔ نوروز فقط در کابل ‏باصفاست، مرکز

·داود غفارزادگان، «پدر گیاه‌شناس من»، از مجموعهٔ دختران دلریز، افق

·یوریک کریم‌مسیحی، «طبقهٔ همکف»، از مجموعهٔ طبقهٔ همکف، قصه

·مهرنوش مزارعی، «سنگام»، از مجموعهٔ غریبه‌ای در اتاق من، آهنگ دیگر

·شهریار مندنی‌پور، «چکاوک آسمان‌خراش»، از مجموعهٔ آبی ماورای بحار

دورهٔ پنجم ۱۳۸۴

رمان

·رمان آبی تر از گناه، نوشتهٔ محمد حسینی، و رمان آداب بی قراری، نوشتهٔ یعقوب یادعلی.

مجموعه داستان اول

·انجیرهای سرخ مزار نوشتهٔ محمدحسین محمدی، نشر چشمه

بهترین رمان اول

·رمان ماهی ها در شب می خوابند، نوشتهٔ سودابه اشرفی، و رمان رنگ کلاغ، نوشتهٔ فرهاد بردبار.

مجموعه داستان اول

·مجموعه داستان عاشقیت در پاورقی نوشتهٔ مهسا محب علی.

تک داستان‌های برگزیده

·«چهل و هشت پله» از مجموعهٔ آسمان می شوم، پاکسیما مجوزی، انتشارات نقش و نگار

·«مردگان» از مجموعهٔ انجیرهای سرخ مزار، محمدحسین محمدی، نشر چشمه

·«طناب» از مجموعهٔ اهل هیچ‌جا، زهره حکیمی، انتشارات نیلوفر

·«از ره رسیدن»، از مجموعهٔ اینک دانمارک، محمدآصف سلطانزاده، انتشارات نیلوفر

·«با گارد باز»، از مجموعهٔ با گارد باز، حسین سناپور، نشر چشمه

·«چقدر این گنجشکها ور می‌زنند»، از مجموعهٔ برف و نرگس، ناهید طباطبایی، قطره

·«چرنگ سوخته»، از مجموعهٔ بگذریم، بهناز علیپور گسكری، نشر چشمه

·«ستارهٔ ثریا»، از مجموعهٔ بلند، کوتاه، اسفندیار آبان، انتشارات اسپندار

·«ماهی فلزی»، از مجموعهٔ پایان درخت سیب، نوشین سالاری، انتشارات مروارید

·«یاقوت مقابر»، از مجموعهٔ تنها كه می‌مانم، شهلا پروین روح،نشر آگه

·«تو می‌گی من اونو کشتم»، از مجموعهٔ تو می‌گی من اونو كشتم، احمد غلامی، نشر افق

·«جوانی یا دسته‌گل دیروز پریروز»، از مجموعهٔ دستهگل دیروز پریروز، پوروین محسنیآزاد، نشر ماهریز

·«حاج لفط‌الله، دبلنا»، از مجموعهٔ دوپله گودتر، مهیار رشیدیان، نشر قصه

·«تلویزیون»، از مجموعهٔ سارای همه، فرشته احمدی، نشر قصه

·«اعتراف‌نوشت»، از مجموعهٔ سپیدرود زیر سی و سه پل، كیهان خانجانی، انتشارات فرهنگ ایلیا

·«عاشقیت در پاورقی»، از مجموعهٔ عاشقیت در پاورقی، مهسا محب‌علی، نشر چشمه

·«همسایه»، از مجموعهٔ کتاب هول، شیوا مقانلو، نشر چشمه

·«قاب شیشه‌ای»، از مجموعهٔ گره كور، فرهاد كشوری، انتشارات ققنوس

·«مکث آخر»، از مجموعهٔمكث آخر، یونس تراكمه، نشر قصه

·«بازگشت»، از مجموعهٔ من قاتل پسرتان هستم، احمد دهقان، نشر افق

·«آقای مشکاتی»، از مجموعهٔ هتل مارکوپولو، خسرو دوامی انتشارات نیلوفر

·«کافه»، از مجموعهٔ یك جای امن، مرجان شیرمحمدی، نشر مر‌کز

·«کلمه فسخ نمی‌شود، طوبا»، از مجموعهٔ یكی از همین روزها، ماریا، محمد حسینی، انتشارات ققنوس

دورهٔ ششم ۱۳۸۵

رمان

·چهار درد، نوشتهٔ منیرالدین بیروتی و رویای تبت، نوشتهٔ فریبا وفی

رمان اول

·اثری معرفی نشد.

مجموعه داستان

·مجموعه داستان سمت تاریک کلمات نوشتهٔ حسین سناپور

بهترین مجموعه داستان اول

·مجموعه داستان باغ‌های شنی نوشتهٔ حمیدرضا نجفی.

جایزه شعر کارنامه یا جایزه شعر امروز ایران
یک جایزه معروف شعر در حوزه شعر فارسی است. این جایزه را موسسه کارنامه اعطا می‌کند. جایزه شعر کارنامه همه ساله با دبیری حافظ موسوی و حضور منوچهر آتشی و جمعی از شاعران برگزار می‌شد.
مراسم جایزه شعر کارنامه در سال ۱۳۸۴ برگزار نشد که نگار اسکندرفر، سردبیر مجله کارنامه توقیف این مجله را عامل توقف آن عنوان کرد. دوره پنجم این جایزه با یک سال تاخیر همزمان با سالمرگ منوچهر آتشی برگزار خواهد شد.
برندگان
· دورهٔ سوم، ۱۳۸۱: دوربین قدیمی سرودهٔ عباس صفاری، روزنامه تبعید سرودهٔ حسن عالی‌زاده، من آسمان خودم را سروده‌ام سرودهٔ سعید صدیق؛
· دورهٔ چهارم، ۱۳۸۲: رامش سروده شهین خسروی نژاد، شعبده‌باز سرودهٔ حسین مزاجی، کنار جاده بنفش کودکی‌ام را دیدم سروده‌ شهاب مقربین.

جایزه گنکور جایزه‌ای است ادبی که در پی وصیت ادموند دو گنکور به سال ۱۸۹۶ بنیان گذاشته‌شد. مجمع ادبی گنکور به طور رسمی در سال ۱۹۰۲ میلادی تأسیس شد و نخستین دوره جایزه در روز ۲۱ دسامبر سال ۱۹۰۳ اعطا شد.
جایزه گنکور «هر ساله», نصیب «بهترین کتاب داستانی» می‌شود که طی «همان سال» منتشر شده باشد. بیشتر اوقات جایزه گنکور به یک رمان اعطا می‌شود.
اعضای آکادمی گنکور هر دوشنبه اول ماه در تالار مخصوص خود که در طبقه نخست رستوران دروان پاریس واقع شده‌است گرد هم جمع می‌شوند. به طور معمول برنده جایزه روز ۳ نوامبر پس از صرف ناهار مشخص می‌شود.
هر نویسنده در زندگی ادبی خود تنها یک بار برنده این جایزه می‌شود, در این میان رومن گری یک استثنا است: او یک بار در سال ۱۹۵۶ برای رمان ریشه‌های آسمان و یک بار در سال ۱۹۵۷ بابت رمان زندگی در برابر خود شیادانه و با نام مستعار امیل آژار برنده شد.



فهرست برندگان جایزه گنکور ·۱۹۰۳- ژان آنتوان نو
·۱۹۰۴- لئون فرپیه
·۱۹۰۵- کلود فارر
·۱۹۰۶- ژروم و ژان تارو
·۱۹۰۷- امیل موزلی

جایزه هوگو با عنوان انگلیسی Hugo Award قدیمی‌ترین و یكی از معتبرترین جوایز در زمینهٔ داستان نویسی علمی-تخیلی و فانتزی كه به افتخار هوگو گرنزبک (Hugo Gernsback) بنیان‌گذار نخستین مجلهٔ علمی-تخیلی كه تحت نام «داستان‌های شگفت‌انگیز» (Amazing Stories) به چاپ می‌رسید، نام‌گذاری شده است. این جایزه از سوی مجمع جهانی علمی-تخیلی ورلدکان (Worldcon) اعطا می‌شود.


سایر جایزه های علمی تخیلی :

جایزه‌های جهانی

· جایزه نبولا
جایزه نبیولا (Nebula Award) از معتبرترین جوایز در زمینه داستان نویسی علمی-تخیلی و فانتزی است که توسط «انجمن نویسندگان علمی‌تخیلی آمریکا» اعطا می‌شود.


· جایزه استاد بزرگ
جایزه استاد بزرگ با عنوان انگلیسی Grand Master Award این جایزه به پاس یک عمر فعالیت موفقیت‌آمیز در زمینهٔ علمی-تخیلی و فانتزی از طرف توسط «انجمن نویسندگان علمی‌تخیلی آمریکا» به نویسندگان در قید حیات اهدا می‌شود.هاین لاین نخستین کسی بود که در سال 1975 این جایزه به وی اعطا شد. آرتور سی. کلارک در سال 1986، آیزاک آسیموف در سال 1987 و ری بردبری در سال 1989 از دیگر برندگان این جایزه بوده‌اند.
برندگان ادوار پیشین

1975 - رابرت ای. هاین‌لاین
1976 - جک ویلیامسون
1977 - کلیفورد سیماک
1979 - ال. اسپارگئو دی کمپ
1981 - فریتس لیبر
1984 - آندری نورتون
1986 - آرتو سی. کلارک
1987 - آیزاک آسیموف
1988 - آلفرد بستر
1989 - ری بردبری
1991 - لستر دل ری
1993 - فردریک پول
1995 - دمون نایت
1996 - ای. ئی. ون واگت
1997 - جک ونس
1998 - پائول اندرسن
1999 - هری استابز
2000 - برایان آلدیس
2001 - فیلیپ جوزف فارمر
2003 - اورسلا لی گین
2004 - رابرت سیلوربرگ
2005 - آن مک کافری
2006 - هارلن الیسون

· جایزه آیزاک آسیموف

· جایزه آرتور سی. کلارک

· جایزه کمپل

· جایزه لوکس
جایزهٔ لوکس (Locus) از سال ۱۹۷۰ توسط مجلهٔ لوکس و بر مبنای نظرسنجی از خوانندگان اعطا می‌شود و به نوعی راهنمایی برای رای دهندگان جایزه هوگو به شمار می‌رفت. به مرور زمان از میزان رای دهندگان این مجله کاسته شده است.

· جایزه دیتمار
جایزه دیتمار (Ditmar Award) از سال 1969 توسط «مجمع ملی علمی-تخیلی استرالیا» (Natcon) اهدا می‌شود. این جایزه هم‌طراز جایزه هوگو به شمار می‌رود با این تفاوت که بر خلاف آن بیشتر جنبه ملی دارد تا بین‌المللی.

· جایزه یادبود دمون نایت
جایزه استاد بزرگ که از سال 1975 توسط «انجمن نویسندگان علمی‌تخیلی آمریکا» اعطا می‌شد؛ از سال 2002 میلادی، به افتخار دیمون نایت بنیان‌گذار این موسسه به یادبود دِیمون نایت تغییر نام داد.

· جایزه آندری نورتون

جایزه‌های داخلی

• جایزه بهترین داستان کوتاه علمی-تخیلی فیزیک، انجمن فیزیک ایران

جایزه نیولا (Nebula Award) از معتبرترین جوایز در زمینه داستان نویسی علمی تخیلی و فانتزی است که توسط «انجمن نویسندگان علمی‌تخیلی آمریکا» اعطا می‌شود.
تاریخچه

جایزه نبولا در چهار دسته زیر اهدا می‌شود:
داستان كوتاه: نوشته‌های زیر 7500 كلمه (Short Story)
داستان نیمه كوتاه: نوشته‌های بین 7500 تا 17500 كلمه (Novelette)
داستان: نوشته‌های بین 17500 تا 40000 كلمه (Novella)
داستان بلند: نوشته‌های بالای 40000 كلمه (Novel)

جایزه پولیتزر معتبرترین جایزه روزنامه‌نگاری در امریکا است که هر ساله (از سال ۱۹۱۷) با نظارت دانشگاه کلمبیا به روزنامه‌نگاران (و نیز به نویسندگان و شاعران و موسیقی‌دانان) داده می‌شود. این جایزه به‌نام بنیان‌گذار آن جوزف پولیتزر، روزنامه‌نگار و صاحب امتیاز چند روزنامه در سده نوزدهم نامگذاری شده است.
همچنین هر ساله بنیاد پولیتزر جوایز نیم میلیون دلاری خود را به بهترین عکسهای خبری در زمینه‌های مختلف اهدا می‌کند که در میان تمام عکسهای خبری جهان به عنوان بهترین عکس خبری افشاگرانه و جسورانه معرفی می‌شوند.

برنده ایرانی جایزه پولیتزر

تنها برنده ایرانی این جایزه جهانگیر رزمی است که عکس‌های وی از صحنه يک اعدام دسته‌جمعی مخالفان نظام جمهوری اسلامی در کردستان ایران در سال ۱۳۵۸ خورشيدی باعث شد تا وی موفق به دریافت این جایزه شود. رزمی پس از ۲۷ سال سکوت در ۲۰۰۶ اعلام کرد که عکس‌های مشهور اعدام در کردستان را او گرفته است.
پیش از این وی تنها برنده ناشناس در تاریخ این جایزه به شمار می‌رفت.

جایزهٔ آرتور سی کلارکجایزه‌ای است که هر سال به بهترین اثرعلمی تخیلیمنتشر شده در بریتانیا تعلق می‌گیرد. این جایزه راآرتور سی کلارکدر سال۱۹۸۶ بنیان نهاد و هزینهٔ آن را تقبل کرد. مبلغ جایز در سال‌های اولیه ۱۰۰۰پوندبود، ولی از سال ۲۰۰۱ به اندازهٔ عدد سال در تقویم میلادی (یعنی ۲۰۰۱ پوند در سال ۲۰۰۱ و ۲۰۰۵ پوند در سال ۲۰۰۵) افزایش یافت.
برخی برندگان این جایزه عبارتند ازقصهٔ کُلفَتنوشتهٔمارگارت اتووددر سال ۱۹۸۷ وگنجشکنوشتهٔ مری دوریا راسل در سال ۱۹۹۸.

جایزه نوبل ادبیات یکی از پنج جایزه نوبل است و هرسال به نویسنده‌ای داده می‌شود که به گفته آلفرد نوبل برجسته ترین اثر با گرایش آرمانخواهانه را نوشته باشد. منظور از اثر معمولاً مجموعه کارهای نویسنده است، اگرچه گاه در متن مربوط به جایزه از آثار مشخص نیز نام برده شده است.

آکادمی سوئد برنده را تعیین می‌کند و در اوایل اکتبر هرسال آن را اعلام می‌دارد .

فهرست برندگان جایزه نوبل ادبیات

سال
نام
کشور
زبان ها

۱۹۰۱
سولی پرودوم
فرانسه
فرانسه

۱۹۰۲
تئودور مومزن
آلمان
آلمانی

۱۹۰۳
بیورنسترنه بیورنسن
نروژ
نروژی

۱۹۰۴
فردریک میسترال
فرانسه
اکیتنی
خوزه اچه‌خارای ای ایزاگیره
اسپانیا
اسپانیایی

۱۹۰۵
هنریک سینکیه‌ویچ
لهستان
لهستانی

۱۹۰۶
جوسوئه کاردوچی
ایتالیا
ایتالیایی

۱۹۰۷
رودیارد کیپلینگ
بریتانیا
انگلیسی

۱۹۰۸
رودولف کریستف یوکن
آلمان
آلمانی

۱۹۰۹
سلما لاگرلوف
سوئد
سوئدی

۱۹۱۰
پال هیزه
آلمان
آلمانی

۱۹۱۱
کنت موریس مترلینک
بلژیک
فرانسه

۱۹۱۲
گرهارد هاپتمان
آلمان
آلمانی

۱۹۱۳
رابیندرانات تاگور
هند
بنگالی

۱۹۱۵
رومن رولان
فرانسه
فرانسه

۱۹۱۶
ورنر فون هایدنشتام
سوئد
سوئدی

۱۹۱۷
کارل آدولف گیلروپ
دانمارک
دانمارکی
هنریک پونتوپیدان
دانمارک
دانمارکی

۱۹۱۹
کارل اشپیتلر
سوئیس
آلمانی

۱۹۲۰
کنوت هامسون
نروژ
نروژی

۱۹۲۱
آناتول فرانس
فرانسه
فرانسه

۱۹۲۲
خاسینتو بناونته
اسپانیا
اسپانیایی

۱۹۲۳
ویلیام باتلر ییتس
ایرلند
انگلیسی

۱۹۲۴
ولادیسلاو ریمونت
لهستان
لهستانی

۱۹۲۵
جورج برنارد شاو
ایرلند
انگلیسی

۱۹۲۶
گراتزیا دلدا
ایتالیا
ایتالیایی

۱۹۲۷
هانری برگسون
فرانسه
فرانسه

۱۹۲۸
زیگرید اوندست
نروژ
نروژی

۱۹۲۹
توماس مان
آلمان
آلمانی

۱۹۳۰
سینکلر لوئیس
آمریکا
انگلیسی

۱۹۳۱
اریک آکسل کارلفلدت
آلمان
آلمانی

۱۹۳۲
جان گلسورتی
بریتانیا
انگلیسی

۱۹۳۳
ایوان آلکسیویچ بونین
روسیه- در تبعید
روسی

۱۹۳۴
لویجی پیراندلو
ایتالیا
ایتالیایی

۱۹۳۶
یوجین اونیل
آمریکا
انگلیسی

۱۹۳۷
روژه مارتن دو گار
فرانسه
فرانسه

۱۹۳۸
پرل باک
آمریکا
انگلیسی

۱۹۳۹
فرانس امیل سیلانپا
فنلاند
فنلاندی

۱۹۴۴
یوهانس ویلهلم ینسن
دانمارک
دانمارکی

۱۹۴۵
گابریلا میسترال
شیلی
اسپانیایی

۱۹۴۶
هرمان هسه
سوئیس
آلمانی

۱۹۴۷
آندره ژید
فرانسه
فرانسه

۱۹۴۸
تی‌اس الیوت
آمریکا/بریتانیا
انگلیسی

۱۹۴۹
ویلیام فاکنر
آمریکا
انگلیسی

۱۹۵۰
برتراند راسل
بریتانیا
انگلیسی

۱۹۵۱
پار لاگرکویست
سوئد
سوئدی

۱۹۵۲
فرانسوا موریاک
فرانسه
فرانسه

۱۹۵۳
سر وینستون چرچیل
بریتانیا
انگلیسی

۱۹۵۴
ارنست همینگوی
آمریکا
انگلیسی

۱۹۵۵
هالدور لاکسنس
ایسلند
ایسلندی

۱۹۵۶
خوان رامون خیمه‌نز
اسپانیا
اسپانیایی

۱۹۵۷
آلبر کامو
فرانسه
فرانسه

۱۹۵۸
بوریس پاسترناک- جایزه را نپذیرفت
روسیه
روسی

۱۹۵۹
سالواتوره کازیمودو
ایتالیا
ایتالیایی

۱۹۶۰
سن-ژون پرس
فرانسه
فرانسه

۱۹۶۱
ایو آندریچ
یوگسلاوی
صرب و کرواتی

۱۹۶۲
جان اشتاینبک
آمریکا
انگلیسی

۱۹۶۳
گیورگوس سفریس
یونان
یونانی

۱۹۶۴
ژان پل سارتر -جایزه را نپذیرفت
فرانسه
فرانسه

۱۹۶۵
میخائیل شولوخوف
روسیه
روسی

۱۹۶۶
شموئل یوسف آینون
اسرائیل
عبری
نلی زاکس
سوئیس/آلمان
آلمانی

۱۹۶۷
میگل آنخل آستوریاس
گواتمالا
اسپانیایی

۱۹۶۸
یاسوناری کاواباتا
ژاپن
ژاپنی

۱۹۶۹
ساموئل بکت
ایرلند
فرانسه/انگلیسی

۱۹۷۰
آلکساندر سولژه‌نیتسین
روسیه
روسی

۱۹۷۱
پابلو نرودا
شیلی
اسپانیایی

۱۹۷۲
هاینریش بل
آلمانغربی
آلمانی

۱۹۷۳
پاتریک وایت
استرالیا
انگلیسی

۱۹۷۴
ایویند جانسون
سوئد
سوئدی
هاری مارتینسون
سوئد
سوئدی

۱۹۷۵
یوجنیو مونتاله
ایتالیا
ایتالیایی

۱۹۷۶
سال بلو
کانادا/آمریکا
انگلیسی

۱۹۷۷
ویسنته آله‌ایخاندره
اسپانیا
اسپانیایی

۱۹۷۸
ایساک باشویس زینگر
آمریکا/لهستان
ییدیش

۱۹۷۹
اودیسآس الیتیس
یونان
یونانی

۱۹۸۰
چسلاو میلوش
لهستان/آمریکا
لهستانی

۱۹۸۱
الیاس کانتی
بریتانیا
آلمانی

۱۹۸۲
گابریل گارسیا مارکز
کلمبیا
اسپانیایی

۱۹۸۳
ویلیام گلدینگ
بریتانیا
انگلیسی

۱۹۸۴
یاروسلاو زایفرت
چکسلواکی
چک

۱۹۸۵
کلود سیمون
فرانسه
فرانسه

۱۹۸۶
آکینوانده اولووله سوینکا
نیجریه
انگلیسی

۱۹۸۷
جوزف برودسکی
روسیه/آمریکا
روسی/انگلیسی

۱۹۸۸
نجیب محفوظ
مصر
عربی

۱۹۸۹
کامیلو خوزه سلا
اسپانیا
اسپانیایی

۱۹۹۰
اکتاویو پاز
مکزیک
اسپانیایی

۱۹۹۱
نادین گوردیمر
آفریقای جنوبی
انگلیسی

۱۹۹۲
درک والکوت
سنت لوسیا
انگلیسی

۱۹۹۳
تونی موریسون
آمریکا
انگلیسی

۱۹۹۴
کنزابورو اوئه
ژاپن
ژاپنی

۱۹۹۵
شیموس هینی
ایرلند
انگلیسی

۱۹۹۶
ویسلاوا شیمبورسکا
لهستان
لهستانی

۱۹۹۷
داریو فو
ایتالیا
ایتالیایی

۱۹۹۸
ژوزه ساراماگو
پرتغال
پرتغالی

۱۹۹۹
گونتر گراس
آلمان
آلمانی

۲۰۰۰
گائو تسینگجیان
چین/فرانسه
چینی

۲۰۰۱
ویدیادار سوراجپراساد نایپال
ترینیداد و توباگو/بریتانیا
انگلیسی

۲۰۰۲
ایمره کرتش
مجارستان
مجاری

۲۰۰۳
جان مکسول کوئتزه
آفریقای جنوبی
انگلیسی

۲۰۰۴
الفریده یلینک
اتریش
آلمانی

۲۰۰۵
هارولد پینتر
بریتانیا
انگلیسی

۲۰۰۶
اورهان پاموک
ترکیه
ترکی استانبولی