باز هم ممنون از این مطالبی که گذاشتی.
کار از کشیده هم گذشته:31:
من که میدونم که حق با شماست.اگه حق باشما نبود که من اون سوال رو نمی پرسیدم.
مگه نباید آدم از زندگیش لذت ببره؟
مثلا از خودتون یه سوال می پرسم .شما گفتید که تو دبیرستان زیاد درس خون نبودید ویک دفعه به خودتون اومدید و رتبه خوب تو کنکور اوردید.الآن از زندگیتون لذت می بیرید؟
اصلا اون چند سالی که توی دانشگاه بودید بین این بچه درس خون هایی که خیلی هاشون از سال اول دبیرستان شروع کردند احساس بدی نمی کردید؟
یه سوال که خیلی وقت ها برای من پیش میاد اینه که مثلا بشینم یه سال بکوب بخونم تا یه رتبه خوب بیارم.بعد که رفتم دانشگاه بین بچه هایی که اکثرا از دبیرستان های نمونه کشور فارغ التحصیل شدند پیش اون ها کم نمی یارم؟یعنی افرادی که فقط تو زندگیشون درس خوندن معنا داره.
پیش اون هایی که چند سال برای کنکور خوندند ومن فقط یه سال خوندم واقعا کم نمیارم؟
به نظر من خیلی فرق می کنه بین کسی که 4 سال داره برای کنکور میخونه وکسی که فقط می خواد یه یک سال برای کنکور بخونه.قطعا اون خیلی جلوتر از منه.(از نظر سطح علمی می گم.نه رتبه)این طور نیست؟