Printable View
وقتی کل تورین رو انگشت به دهن میزاری !
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
و در نهایت کل ورزشگاه به احترامت ایستاده تشویقت میکنن ! ( مقایسه کنید .... )
خبر دارن ولی مشکل اینه رونالدو یه جوری حجت رو تموم کرد که دیگه بعضیا ........... :n09:نقل قول:
یه بازیکن چقدر میتونه با شخصیت لایق احترام باشه؟
اینقد شخصیت داشت زیاد خوشحالی نکرد تشکر هم کرد از طرفدارای حریف.
قابل قیاس نیست از هیچ نظر با مسی .
Cristiano Ronaldo Is Trying To Find 'Points' For Real Madrid Wherever He Can
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
درست در حالی که میلیون ها هوادار ایرانی مشغول تماشای یک از باکلاس ترین فوتبال های فصل بودند و علی الخصوص طرفداران رئال مادرید یکی از زیباترین شب های یکی از تلخ ترین فصولشان را سپری می کردند مرثیه غم انگیز پیمان یوسفی آب سردی بود بر نهاد آنهایی که بازی را با صدای او می شنیدند
اختصاصی طرفداری- پرداختن به نحوه گزارشگری گزارشگران تلوزیون مان برای من هیچ گاه از اهمیت زیادی برخوردار نبوده و نیست و همیشه برایم سوال بوده لابه لای سوتی های گزاشگران ایرانی از علیفر گرفته تا مزدک و یوسفی حقیقتا چه نکته خنده داری هست که کیف بسیاری از طرفداران فوتبال با تماشای آنها کوک است. سال هاست که درباره خیلی از کیفیت های نداشته ی پخش فوتبال از تلوزیون ملی که بینندگان ایرانی را به سمت تلوزیون های بین اللمی سوق داده قلم ها فرسوده شده و می شود، از عقب بودن گزارشگران وطنی از تماشاچیان فوتبال، از تحلیل های عجیب گرفته تا آمار و اطلاعات غلط و تصاویر آهسته ای که بعضا میل به بینهایت دارند و خیلی چیزهای دیگر که می دانید و توضیحش توضیح واضحات است همه و همه موضوعاتی است که به آنها پرداخته ایم. با این همه نمایش فاجعه بار پیمان یوسفی در شب گذشته و در حین بازی رئال مادرید و یوونتوس مرا بر آن داشت تا چند خطی به عنوان یک ایرانیِ دیوانه فوتبال، برای کسی بنویسم که به احتمال غریب به یقین این چند خط را نخواهد خواهند تا حداقل حالا که به اندازه همین یک صفحه حق نوشتن و نقد کردن دارم پیش غرورم نبازم و اعتراضم را به گزارش توهین آمیزشب گذشته پیمان یوسفی ابراز کنم.
خاطرم هست در یکی از یکشنبه های داغ فوتبالی سال گذشته اگر اشتباه نکرده باشم مشغول تماشای آنلاین بازی های در حال پخش فوتبال اروپا بودم. به رسم عادت همیشگی و به حین پخش چندین و چند بازی همزمان در لیگ های مختلف پس از چند دقیقه از تماشای هر بازی سری به سایر بازی ها می زدم تا از اتفاقاتی که در سایر استادیوم ها در حال رخداد بود جا نمانده باشم، لابه لای عوض کردن لینک های مختلف نگاهم به بازی الهلال و رقیب ژاپنی در فینال لیگ قهرمانان آسیا افتاد. این را هم باید اضافه کنم که بازی های آسیایی برای من در قیاس با لیگ های مطرح اروپایی از کمترین درجه اهمیت برخوردار بوده و هست ولی گزارش دیوانه کننده رئوف بن خلیف در آن بازی آنقدر گیرا و زیبا به نظرم آمد که تا پایان بازی لذت تماشای آن بازی با گزارش مالامال از هیجان و جنون گزارشگری که عشق به فوتبال را می شد از لابه لای تک تکِ کلماتِ نامفهومش شنید را به تماشای بازی بزرگان اروپایی ترجیح دادم. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
احتمالا تجربه ای که درباره آن صحبت می کنم برای بسیاری از خوانندگان این سطور نیز رخ داده است و این مساله یک حس مشترک است کما اینکه دست به دست شدنِ لینک تماشای گل های تماشایی که این چند وقت در اقصی نقاط اروپا به ثمر رسیده با صدای گزارشگران عرب در همین وبسایت خودمان و توسط کاربران نشان می دهد که تمایل به تماشای فوتبال با بالاترین سطح هیجان مسئله ای شخصی نیست و یک تقاضای عمومی است و از قضی ریشه در گزارش های کسالت باری دارد که در این سال ها شاهد آن بودیم یا به عبارت بهتر ما را شاهد آن کرده اند. بجز مساله هیجان و طروات در گزارش بازی، همواره گفته ام فوتبال دوستی و طرفداری و تعلق خاطر به یک تیم، به اندازه زندگی در یک کشور و سکونت در یکی از شهرهای آن بدیهی است. پر واضح است هر کدام ما با هر جایگاه سازمانی تعلق خاطری به یک تیم یا یک سبک یا اندیشه در فوتبال داشته باشیم. همچنین می دانیم هر گونه تمایل و علاقه شخصی به یک مجموعه ای به دنبال خود تنفر و عدم علاقه به مجموعه رقیب را به همراه می آورد ولی به همراه بردن این احساسات شخصی که گاهی آلوده به لجبازی و متلک گویی می شود به روی آنتن پخش زنده تلوزیون پذیرفتنی نیست. آن هم احساسات افسارگسیخته ای که بیانشان را امروز دیگر حتی به زحمت از کاربران گروه سنی الف سایت خودمان می بینیم.
بعید می بینم فوتبالی باشید و گزارش دیوانه وار مارتین تیلور روی صحنه گل آگوئرو به کیوپی آر را فراموش کرده باشید: آن طرف یونایتد بازی را برده ولی سیتی اینجا هنوز زنده است، بالوتلی و ثانیه هایی بعدی فریاد بی پایانِ آگوئروووویی که مثل کبوتری در قفس انگار سال ها منتظر گریزگاهی برای پرواز بود مثل کمانی که تا سر حد جنون به عقب کشیده شده باشد آنقدر رفت و رفت تا سینه همه دیوانه ها فوتبالی را بشکافد و از سرشاری عشق به فوتبال آنها را برای ثانیه هایی از پا درآورد، نشان به این نشان که ثانیه هایی بعد تمام استادیوم لبریز از سیتیزن هایی شده بود که تا قبل از به ثمر رسیدن گل به در و دیوار مشت می زدند و جو هارت مثل آدم های که هوش از سرشان پریده باشید ناغافل به این سو و آن سو می دوید. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با این اوصاف دیشب درست در حالی که میلیون ها هوادار ایرانی مشغول تماشای یک از باکلاس ترین فوتبال های فصل بودند و علی الخصوص طرفداران رئال مادرید یکی از زیباترین شب های یکی از تلخ ترین فصولشان را سپری می کردند مرثیه غم انگیز پیمان یوسفی آب سردی بود بر نهاد آنهایی که بازی را با صدای او می شنیدند. از بیان غلط نام افراد و شهرها گرفته تا طعنه های عجیب که همگی ناشی از بی تمرکزی گزارشگر دارد. صد البته شاه بیت این مرثیه زجر آور با باید در جایی جستوجو کرد که تورینی هایی که تا دقایقی قبل مثل تازیانه روی رونالدو فرود می آمدند که چرا به تابلوی تبلیغاتی کنار زمین لگد زده در ستایش ضربه بی نظیرش به بوفونِ بزرگ، ایستاده برای او کف زدند و گزارشگر بازی موفق شد گریه آور ترین قصیده اش را در هیجان انگیزترین لحظه بازی بسراید. جایی که مقایسه گزارش عصام الشوالی عبرب با پیمان یوسفی وطنی یک بار دیگر اهمیت و ضرورت مرغوبیت و کیفیت کالای داخلی را به ما گوشزد کرد و خودمان را به ما نشان داد.
صد البته عناد غیر قابل هضم و دشمنی قسم خورده پیمان یوسفی با رئال مادرید مسئله ای جدید نیست و به شخصه خاطرم هست پس از پیروزی رئالِ کارلتو مقابل بارسلونا در فینال جام حذفی 2014 و در شبی که موضوعات فراوانی نظیر بازی تماشایی تیم رئال، تا غیبت رونالدو در فینال، تا گل گرت بیل و هزار موضوع دیگر برای بحث وجود داشت و اصولا رسم این است که گزارشگران به تحسین قهرمان می پردازند، گزارشگر بازی بار دیگر نتوانست طاقت بیاورد و یک بار دیگر دینش را به حس کودکانه اش با بیان: "رئالی ها این بازی رو بردند ولی بدانند در مقابل بایرن از این خبرها نیست!!!!" ادا کرد. مسئله غیر قابل درک برای من این است که با توجه به انتخاب دستی گزارشگران برای بازی ها و وجود چندین و چند گزارشگر آماده به کارچرا باید برای چنین بازی های حساسی از گزارشگری استفاده کرد که آگاهانه و عامدانه روی شیارهای مغز میلیون ها ایرانی رژه برود.
شاید بد نباشد این روزها در کنار الگو قراردادن بعضی دول همسایه در حوزه اصلاحات و تغییرات مثبت اجتماعی، گزارشگران ما هم نگاهی روی دست عصام شوالی و رئوف بن خلیف بیندازند، شاید آن روز فهمیدند چرا یک جوان ایرانی باید تماشای بازی الهلال و اوراواردز را به تماشای بازی بزرگان اروپایی ترجیح بدهد.
سلام
به من یک عدد کریس بدهید و 10 تا چوب و من cl را برای شما به دست خواهم آورد. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عجب نتیجه‌ای بود، من خودم نتیجه ۲-۱ به نفع یوونتوس رو پیش‌بینی میکردم، مخصوصا با توجه به اینکه یوونتوس در خانه، تو این مرحله به کسی نمی‌بازه.
به نظرم تو نیمه اول، دو اتفاق خیلی تاثیر گذار بود: ۱. گل زود هنگام رو حرکت خوب ایسکو ۲. مهار عالی ناواس که نذاشت یووه بازی رو مساوی کنه
گل رونالدو، که میتونه زیباترین گل جام بشه، بدون شک یکی از زیباترین گل‌های تاریخ لیگ قهرمانان بود، و زدن این گل به یوونتوس تو این مرحله و تو زمین یووه، جلوی اون همه تماشاگر، زیبایی‌ها و کار رونالدو رو چند برابر کرد.
یکی از عواملی که باعث افت تیم تو نیم‌فصل اول شده بود، عدم حضور همزمان مدافعان کناری (مارسلو و کارواخال) بود، و البته افت محسوس جفتشون که تو این بازی و کلا از یک ماه گذشته، خیلی خوب و آماده ظاهر شدن.
+
یکی از بچه‌های انجمن بعد بازی حرف قشنگی زد، هر دو گل رونالدو آفساید بود و اسنادش هم دست سینا هست که بزودی آپلود میکنه :n02::n02::n02:
دوستان گل خالی ها رو دیدید برا رونالدو انداختن!؟اه اه رونالدو چه مزخرف بازی کرد.....[عینک من کو....(عکس العمل بارسا فن وقتی صب ساعت 7 ازخواب بیدار میشه بره مدرسه...)]
+
خیلی خوشحال از نتیجه ولی ناراحت برای بوفون....این حقش نبود اینجوری بخوره.....
نویرم که هنوز از مصدومیت بر نگشته ظاهراً :n08:(شرط کرده اگه بازی رو در رو با رئال نیوفتن برگرده:n26:)
+
بازی رم بارسا رو دیدین چه بازی خوبی بود...اصن آدم لذت برد ... مسی همه کار کرد.... (بارسا فن بعد دیدن پنالتی نگرفته و گل هایی که شانسی زدن....)
فیگو از پیوستن به رئال پشیمان شده بود
هم تیمی و دوست سابق فیگو در تیم ملی پرتغال به توضیح روزهای واپسین او در بارسلونا پرداخت.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
لوئیس فیگو سال 2000 در جنجالی ترین انتقال تاریخ فوتبال از بارسلونا به رئال پیوست. او 5 سال در بارسا بازی کرد و محبوب ترین ستاره این تیم بود اما پس از اختلاف با سران باشگاه، به پیشنهاد پرز که در آن زمان برای ریاست رئال می جنگید، پاسخ مثبت داد و با وی پیش قراردادی را امضا کرد که در صورت برنده شدن او در انتخابات، راهی رئال شود و در نهایت این اتفاق نیز رخ داد.
پائولو فوتره، ستاره سابق پورتو و اتلتیکو مادرید شب گذشته در برنامه ال چیرینگیتو در مورد این انتقال جنجالی گفت:« سه روز مانده به انتخابات ریاست رئال، فیگو از سوی هواداران بارسا به مرگ تهدید شد. او و خانواده اش را تهدید کرده بودند که اگر شایعات رفتنش به رئال درست باشد، آنها را خواهند کشت و فیگو تحت تاثیر این تهدیدها از رفتن پشیمان شده بود.
مشکل اینجا بود که او و وکیلش با پرز پیش قراردادی را امضا کرده بودند که در صورت نقض آن، فیگو باید 35 میلیون یورو غرامت می داد. در آن مقطع من همراه فیگو در لیسبون بودم و واقعا فکر نمی کردیم که پرز برنده انتخابات شود. روزی که پرز برنده شد، وکیل فیگو شروع به گریستن کرد و شرایط فیگو هم بهتر نبود.
فیگو یا باید به رئال می رفت یا 35 میلیون یورو غرامت می داد که در نهایت راه اول را انتخاب کرد، در غیر این صورت او و وکیلش با شکایت رئال دادگاهی می شدند که عواقب جبران ناپذیری به دنبال داشت.»
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زمان گواردیولا مدرسه می رفتننقل قول:
الان دانشجو هستن و 14 و 15 فروردین هم پیچوندن ( بزرگ شدن :n19: )
12 گل زده و 5 تا گل به خودینقل قول:
رکورد تاریخی زدن
رونالدو هر فصل گل زدش رو ارتقا میده اینا گل به خوری حریف رو :n09:
با نظر زیدان، در صورتی که قبل از ال‌کلاسیکو برگشت بارسلونا قهرمانیش رو قطعی کنه، براشون Guard of Honor تشکیل نمی‌دیم.
زیدان از این بابت که بارسایی‌ها بعد از قهرمانی رئال تو جام باشگاه‌های جهان این حرکت رو نکردن ناراحته و گفته در مقابل ما هم این کار رو نخواهیم کرد.
پاسخ زیدان در کنفرانس خبری: Barcelona broke the tradition