جام قهرمانان جوان، رقابت بین 16 تیم قدرتمند!
جام قهرمانان جوان، یک دوره از بازیهایی مهیج و تماشایی بین تیمهایی با بازیکنان کمتر از 19 سال است. در این رقابتها که برای اولین بار و در کشور مالزی برگزار می‌گردد، تنها 16 تیم شرکت کرده‌اند. راه‌اندازان این بازیها، تیمهای اعضای گروه
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بودند، گروهی که متشکل از تیمهای مطرح فوتبال اروپایی بوده و تحت حمایت UEFA و FIFA قرار دارد.
آغاز این رقابتها امروز (18 مرداد 1386) بوده و پایان آن، روز بیست و نهم این ماه خواهد بود.
نکته جالب اینجاست که تمامی بازیها 70 دقیقه‌ای هستند و درصورت تساوی در مراحل حذفی، دو تیم بدون عبور از وقتهای اضافه، به ضربات پنالتی تکیه خواهند کرد.
اطلاعات بیشتر درمورد این بازیها و زمان برگزاری آنها، گروهها، مراحل حذفی و تیمهای شرکت کننده را در دانشنامه ویکی‌پدیا بخوانید:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت رسمی بازیها:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موفق باشید. :46:
دیدارهای دوستانه _ نتایج عجیب
بتیس 1 میلان 0
رئال 1 دپورتیوو 2
یه خبر جالب واسه فوتبال دوستا !!!!!!!!!!!
سایتی که واستون معرفی میکنم بهترین سایتی یه که میتونین فوتبالارو آنلاین و لحظه به لحظه دنبال کنین هیچ احتیاجی هم به refresh نداره و با کلیک روی نتایج زنندهی گلها هم مشخس میشه
به امید اینکه بتونم نظر server رو با کمک شماها جلب کنم که نتایج لیگ ایران هم به اون اضافه شه
کد:
HTTP://WWW.Live-Football.tk
رئال مادرید، شوستر و کالدرون: تکرار قهرمانی؟!
یک سال پیش و در حالیکه ستارگان پرتعداد رئال مادرید به مقامی جز ششم جدول لالیگا دست نیافتند، مسئولان تازه این تیم تصمیم به استفاده از یک مربی مطرح جهانی به جای «دستیار فرگوسن» (کارلوس کویروز) گرفتند. "رامون کالدرون راموس" که بتازگی و با کسب بیش از هشت هزار رای در راس مدیریت رئال قرار گرفته بود، ابتدا نظرش را روی برند شوستر قرار داد اما مشاورانش فابیو کاپلو را بهتر دانستند. از این رو کاپلو از یوونتوس تنبیه شده به رئال افت کرده آمد. خداحافظی زیدان، رفتن فیگو و سالگادو و افت رونالدو باعث شد تا دیگر لقب کهکشانی‌ها به این تیم داده نشود سبک ایتالیایی و محافظه‌کارانه کاپلو بهتر در این تیم نتیجه بگیرد. اما فابیو و رئال فصل جالبی را آغاز نکردند. تساویهای پیاپی و نتایج نه‌چندان مطلوب باعث شد تا این مربی تا آستانه اخراج برود اما موفقیتهای نیم‌فصل دوم رئال نظر هواداران و مسئولان این تیم را نسبت به کاپلو عوض کرد. رئال با آمار بسیار خوب 10 برد در 12 بازی آخر و بدون باخت، توانست بعد از پنج سال قهرمان لالیگا شود.
مقام اول هم برای «مرد قهرمان» کافی نبود تا او را در رئال نگه‌دارد. کالدرون به بهانه «بازیهای نتیجه‌گرا و یخ و بردهای یک بر صفر» نظر از کاپلو برگرداند و برای فصل جدید، بر سر حرف خود برگشت: برند شوستر.
شوستر که بود؟
شاید سابقه نسبتا خوب این مربی آلمانی در ختافه باعث شد تا رئالیها به او اعتقاد پیدا کنند. اما سابقه او در زمینه مربیگری حتی در ختافه هم آنچنان جالب توجه نبود. آنها علی‌رغم برد عجیب و غریب چهار بر صفر مقابل بارسلونا، نتوانستند حتی تگ گل خورده مقابل سویا در فینال را جبران کرده و بر هدف خود در قهرمانی جام حذفی اسپانیا تاکید ورزند؛ اگرچه در بازی رفت هم 5 بر 2 از بارسا شکست خوردند. عدم توانایی ختافه در جبران گلها، نشانه ضعف خط حمله این تیم است و مشکلات دفاعی که گل خوردن را در پی دارند، این ضعف را پررنگتر میکنند.
رئال مادرید شوستری!
با پیوستن شوستر به رئال، همانطور که پیش‌بینی میشد، این تیم از زمان کاپلو و اوج خود که به قهرمانی لالیگا منجر شد، فاصله چشمگیری گرفت. در بازیهای پیش از فصل باخت مقابل آیندهوون و سویا مدرک خوبی برای اثبات عدم توانایی شوستر و ایده‌های او برای هدایت رئال مادرید بود.
در سوپرجام اسپانیا که مادریدیها میهمان سویا بودند، شاگردان "خوان ده راموس" سوار بر بازی بودند و با ایجاد موقعیتهای متعدد تک به تک، کاسیاس را به ناجی رئال تبدیل کردند و رئال نباختن با اختلاف بیش از یک گل را مدیون دروازه‌بان خود شد. اما در مقابل این رئالیها بودند که در تمام بازی دستپاچه عمل می‌کردند. آنها حتی نمی‌دانستند که باید به کجا پاس دهند و در نتیجه در خیلی از موقعیتها سردرگم می‌شدند؛ تاجایی که حتی "رائول" هم تک‌به‌تک را به بدن "آندرس پالوپ"، گلر سویا کوبید. بازی باز شوستر شباهت زیادی به زمان "ویسنته دل‌موسکه" دارد. در تیم دل‌موسکه هم - که بسیار پرآوازه بود و یکبار قهرمان اروپا شد - حملات بیشتر بر قسمت وسط دفاع حریف و نه در جناحین متمرکز بودند؛ با این تفاوت که آن موقع بازیسازی به اسم زیدان بر تهاجم رئال حکومت میکرد و از آن مهمتر، رئال برای حمله‌اش برنامه‌داشت. اگر دل‌موسکه دفاعی باز را در پیش می‌گرفت، شوستر اصلا تمایلی به دفاع ندارد، باوجود اینکه خط حمله رئال هم «اصلا» جالب نیست!
عاقبت این رئال: تکرار قهرمانی؟!
باتوجه به ناکامیها و بازیهای نه‌چندان جالب «کهکشانیهای سابق» پیش از آغاز فصل، آینده روشنی را، حداقل در فصل پیش رو، نمی‌توان برای این تیم درنظر گرفت. رفتن بازیکنان تاثیرگزاری چون بکام و ریس نیز این موضوع را تشدید کرد. بارسلونا - بزرگترین رقیب رئال - اما در این فصل بسیار قدرتمندتر شده است. "تیری آنری" به این تیم پیوسته تا در کنار اتوئو، مسی و دوس‌سانتوس یک خط حمله تمام عیار برای آرسنال تشکیل دهد. خط میانی و هافبکهای بارسلونی نیز بسیار نامدار و مشهور هستند. رونالدینیو، دکو و ژاوی افرادی هستند که توپها را با هدف «گل» به خط حمله خواهند رساند. در این شرایط حضور مدافع خوبی نظیر پویول، جایی برای بازی محافظه کارانه نگذاشته است. حضور مربی خوبی نظیر رایکارد نیز به همکاری و بازی «تیمی» بارسا قوت خواهد بخشید.
به غیر از رئال و بارسا، اگر جا برای تیم دیگری هم بماند، قطعا این تیم سویا یا والنسیا خواهد بود. این دو تیم همیشه خیزبرداران خوبی در پشت دو قهرمان باسابقه بوده‌اند و در بسیاری موارد هم موفق شده‌اند؛ ضمن اینکه سویا در جام حذفی قهرمان شد.
راز کاپلو...!
اما تیم قهرمان فابیو کاپلو، به قول آقای قلعه‌نویی «360 درجه!» با رئال کنونی تفاوت داشت. آنها با جایگیری در نقاط خوب و قابل پاسکاری، اصل "بازی انفرادی" را از بین برده بودند. یک بازیکن رئال، تنها با یک نگاه ساده پاس می‌داد و دیگر نیازی نبود آنقدر دنبال یار خالی بگردد تا توپش را بگیرند! در حمله نیز حرکات سرعتی، پاسهای تک‌ضرب و همکاری نقش بسزایی داشت. رئالیها با پاسهای بسیار دقیق و سریع، توپ را به درون محوطه جریمه می‌رساندند و به غیر از کسی که توپ را در اختیار داشت، مهاجمان دیگر رو به جلو و در جاهای خالی حرکت می‌کردند. همچنین آنها آماده بودند تا از توپ برگشتی استفاده کنند.
در تیم کاپلو، استفاده از موقعیتها در دستور کار قرار داده شده بود. کمتر پیش می‌آمد که روی توپهای ارسالی، ضربات سر به بیرون بروند ویا تک‌به‌تک‌ها تبدیل به ناکامی شوند. قدرت شوت‌زنی نیز به‌خوبی در بازیکنانی چون روبینیو، نیستلروی و ریس دیده میشد و همچنین سانترهای خوب با بکام، گوتی، ریس و رائول کار شده بودند.
شاید اگر کالدرون می‌دانست که موفق‌ترین سبک، سبک ایتالیایی و محافظه‌کارانه است، هیچ وقت پشت به کاپلو نمی‌کرد. قهرمانی ایتالیا در جهان و آث میلان در اروپا نیز نتوانست او را قانع کند...
این مطلب رو خودم نوشتم، خوب بود؟
:46:
بکهام بازهم نیمکت نشین بود
دیوید بکهام روز گذشته در دیدار با " نیو انگلند روولوشن" که به شکست گالکسی انجامید نیمکت نشین بود.
به گزارش خبرگزاری مهر، تیم فوتبال لس آنجلس گالکسی روز گذشته با نتیجه یک بر صفر مقابل "نیو انگلند روولوشن" شکست خورد و دیوید بکهام نتوانست به علت مصدومیت از ناحیه مچ پا این تیم را همراهی کند.
بکهام از روزی که از رئال مادرید به لس آنجلس گالکسی پیوسته هنوز نتوانسته به عنوان بازیکن ثابت برای این تیم به میدان برود. این بازیکن در بازی با دی سی یونایتد از دقیقه 72 وارد زمین شد.
دیدار روز گذشته تیم های نیوانگلند روولوشن و لس آنجلس گالکسی در حضور 35 هزار تماشاگر برگزار شد و خیلی از تماشاگران به امید اینکه بکهام را ببینند در این بازی حضور یافته بودند.
خبرگزاری مهر
