آميوتروفيك لاترال اسكلروز (als)
اطلاعات اوليه
توضيح كلي
آميوتروفيك لاترال اسكلروز (als) عبارت است از تخريب پيش رونده سلول‌هاي طناب نخاعي، كه منجر به از دست رفتن تدريجي عملكرد عضلات مي‌شود. اين بيماري مسري يا سرطاني نيست. علايم اين بيماري ممكن است با علايمي كه در اثر بيماري لايم در دستگاه عصبي بروز مي‌كند اشتباه شوند. در بيماري Als ، دستگاه عصبي مركزي و عضلات، به خصوص عضلات دست، ساعد، پا، سر و گردن درگير مي‌شوند.
علايم شايع
پرش و ضعف عضلات، كه از دست‌ها شروع شده، به بازوها و پاها گسترش مي‌يابد. نهايتاً عضلات مسؤول تنفس و بلع نيز درگير شده، دچار ضعف مي‌شوند.
گرفتگي عضله
سفتي و انعطاف‌ناپذيري گروه‌هاي عضلاني
كاهش وزن بدون توجيه
خورده خورده و نامفهوم صحبت كردن
معمولاً توانايي‌هاي ذهني مشكلي پيدا نمي‌كنند
حملات ناگهاني خنده يا گريه
علل
علت دقيق آن نامشخص است.
عوامل افزايش‌دهنده خطر
سن بالاي 40 سال
سابقه خانوادگي Als
بروز اين بيماري در بين افرادي كه شغلشان مستلزم فعاليت بدني شديد است بيشتر گزارش شده است.
پيشگيري
در حال حاضر نمي‌توان از اين بيماري پيشگيري كرد.
عواقب مورد انتظار
در حال حاضر اين بيماري علاج‌ناپذير است. بيماران معمولاً در عرض 5-2 سال فوت مي‌كنند، اما 20% از آنها تا 5 و 10% از آنها تا 10 سال زنده مي‌مانند.
تحقيقات علمي در زمينه علل و درمان اين بيماري در حال انجام هستند، بنابراين اميد مي‌رود كه روشهاي درماني مؤثرتري يافت شوند و نهايتاً علاج آن ميسر گردد.
عوارض احتمالي
عدم توانايي حركت ناشي از بيماري باعث بروز زخم‌هاي ناشي از فشارآمدن طولاني‌مدت روي نقاط خاص مي‌شود.
ذات‌الريه ناشي از مشكل در بلع و جمع‌شدن ترشحات در راه‌هاي هوايي
زوال رفتن پيش‌رونده قواي جسماني فرد بر جنبه‌هاي مختلف زندگي وي از جمله روابط، كار، درآمد، هماهنگي عضلاني و مسايل جنسي تأثير منفي مي‌گذارد.
درمان
اصول كلي
تشخيص شامل آزمون الكترميوگرافي (نوار عضله) است. اين آزمايش براي ارزيابي انتقال پيام‌هاي عصبي به عضله انجام مي‌گيرد.
هيچ درمان اختصاصي وجود ندارد. براي كنترل علايم و اورژانس‌هاي عارض شده، بيمار تحت مراقبت حمايتي قرار مي‌گيرد.
براي پيشگيري از زخم‌هاي فشاري، بايد مراقبت پرستاري در حد مناسب انجام گيرد.
بيمار بايد تكنيك مكش و بيرون آوردن ترشحات جمع شده در ريه خود را ياد بگيرد.
روان درماني يا مشاوره براي يادگيري روشهاي مقابله با ناتواني و معلوليت
نهايتاً بستري شدن در بيمارستان يا مراكز نگهداري از بيماران دچار بيماري‌هاي مزمن
داروها
هيچ دارويي براي درمان Als وجود ندارد.
آنتي‌بيوتيك براي مبارزه با عفونت در صورت بروز ذات‌الريه
داروي باكلوفن ممكن است به كاهش سفتي و انعطاف‌پذيري عضلات كمك كند.
از داروهاي ضدافسردگي شايد بتوان براي كاهش توليد بزاق استفاده نمود.
فعاليت
تا حدي كه امكان دارد بيمار بايد فعاليت خود را حفظ كند. ضعف عضلاني تدريجاً توانايي جسماني فرد را كاهش مي‌دهد. با استفاده از يك برنامه مخصوص بازتواني مي‌توان استقلال فرد را به مدت بيشتري حفظ نمود.
بايد وسايلي تهيه شوند تا فرد را در حركت كمك كنند، مثلاً واكِر يا صندلي چرخدار.
رژيم غذايي
اگر مشكل در بلع وجود دارد، بايد غذاهاي نرم و راحت‌الحلقوم خورده شوند.
نهايتاً ممكن است نياز به دادن غذا از راه لوله وجود داشته باشد.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم آميوتروفيك لاترال اسكلروز (als) را داريد.
اگر پس از تشخيص و اقدامات لازم، دچار سرفه، تنگي نفس، يا تب شده‌ايد.
آنافيلاكسي (شوك آلرژيك)
اطلاعات اوليه
توضيح كلي
آنافيلاكسي (شوك آلرژيك) عبارت است از يك پاسخ آلرژيك شديد به داروها و بسياري از مواد آلرژي‌زاي ديگر كه زندگي فرد را به خطر مي‌اندازد. آن دسته از واكنش‌هاي آلرژيكي كه تقريباً بلافاصله رخ مي‌دهند معمولاً شديدترين هستند.
علايم شايع
امكان دارد علايم زير در عرض چند ثانيه يا چند دقيقه پس از مواجهه با ماده‌اي كه به آن آلرژي شديدي داريد رخ دهند:
حالت سوزن سوزن شدن يا كرختي اطراف دهان
عطسه
سرفه يا خس‌خس
تورم صورت و دست‌ها
احساس اضطراب
نبض ضعيف و سريع
دل پيچه در ناحيه معده، استفراغ، و اسهال
خارش در تمام بدن و اغلب همراه با كهير
اشك ريزش
احساس گرفتگي در سينه؛ مشكل در نفس كشيدن
تورم يا خارش در دهان يا گلو
تپش قلب
غش
از دست دادن هوشياري
علل
خوردن يا تزريق ماده‌اي كه به آن حساس هستيد. پاسخ آلرژيكي كه براي خنثي كردن يا خلاص شدن از شر اين ماده از سوي بدن داده مي‌شود خود منجر به بروز يك نوع واكنش بسيار بيش از حد عادي شده كه گاهي زندگي را نيز در معرض خطر قرار مي‌دهد. آن چيزهايي كه بيشتر باعث بروز اين گونه واكنش مي‌شوند عبارتند از:
انواع داروها، به خصوص پني‌سيلين. تزريق دارو با خطر بيشتري همراه است تا قرص و كپسول يا قطره
گزش يا نيش حشرات مثل انواع زنبور، مورچه‌هاي گزنده، و برخي عنكبوت‌ها
واكسن‌ها
گرده گياهان
موادي كه در بعضي از انواع عكس‌برداري تزريق مي‌شوند.
غذاها، به خصوص تخم‌مرغ، باقلا، لوبيا، غذاهاي دريايي، و ميوه‌ها
ورزش
عوامل افزايش‌دهنده خطر
سابقه آلرژي خفيف به چيزهايي كه در بالا ذكر شد.
سابقه اگزما، تب يونجه، يا آسم
پيشگيري
اگر سابقه آلرژي داريد:
پيش از پذيرفتن هرگونه دارو، مطلب را به پزشك يا دندانپزشك گوشزد كنيد. پيش از اينكه تزريقي براي شما انجام شود، از ماهيت آن مطلع شويد.
هميشه و در همه جا يك كيت آنافيلاكسي به همراه داشته باشيد. مطمئن شويد كه خانواده‌تان طريقه استفاده از كيت را بلدند تا وقتي واكنش در شما بروز كرد بتوانند از آن استفاده كنند.
اگر به گزش حشرات آلرژي داريد، به هنگام بيرون رفتن لباس‌هاي محافظتي بپوشيد.
هميشه يك دست‌بند يا گردن آويز مخصوص داشته باشيد كه روي آن آلرژي شما مشخص باشد.
هميشه پس از تزريق هرگونه دارو، تا 15 دقيقه در مطب پزشك بمانيد. هرگونه علامت آلرژي را فوراً اطلاع دهيد.
يكي از روش‌هايي را كه مي‌توانيد مدنظر قرار دهيد عبارت است از تزريق ماده‌اي كه به آن حساسيت داريد به روشي مخصوص و تدريجي به طوري كه حساسيت شما به تدريج برطرف شود (نام ديگر اين روش حساسيت‌زدايي است).
عواقب مورد انتظار
با درمان فوري و به موقع، كاملاً بهبود مي‌يابيد.
عوارض احتمالي
در صورت عدم درمان فوري و به موقع، امكان دارد آنافيلاكسي منجر به شوك، ايست قلبي، و مرگ شود.
درمان
اصول كلي
اگر علايم آنافيلاكسي را در فردي مشاهده كرديد و ديديد كه تنفس وي متوقف شد: ـ اورژانس را خبر كنيد يا به فرد ديگري بگوييد اين كار را انجام دهد. (اگر اين اتفاق براي يك كودك افتاده است، قبل از خبر كردن اورژانس، اقدامات احيا را به مدت يك دقيقه انجام دهيد.) ـ فوراً تنفس دهان به دهان را آغاز كنيد. ـ اگر قلب ضربان ندارد، ماساژ قلبي بدهيد. ـ تا زماني كه كمك نرسيده است، عمليات احيا را ادامه دهيد.
هر گاه دارويي را مصرف مي‌كنيد، نسبت به امكان بروز واكنش آلرژيك هوشيار باشيد و آمادگي اين را داشته باشيد كه به محض بروز علايم اقدامات لازم را انجام دهيد. اگر قبلاً دچار واكنش آلرژيك شديد شده‌ايد، هميشه كيت آنافيلاكسي همراه داشته باشيد.
درمان طولاني مدت مستلزم حساسيت‌زدايي است.
داروها
تزريق اپي‌نفرين (آدرنالين) تنها درمان فوري مؤثر است.
داروهايي مثل آمينوفيلين، كورتيزون، يا آنتي‌هيستامين‌ها، كه پس از آدرنالين تزريق مي‌شوند، جلوي بازگشت علايم حاد را مي‌گيرند.
فعاليت
به محض بهبود علايم حمله، فعاليت‌هاي عادي خود را از سر بگيريد. اما اگر علايم دوباره برگشتند، بايد 24 ساعت تحت‌نظر باشيد.
رژيم غذايي
از خوردن غذاهايي كه به آنها آلرژي داريد خودداري كنيد.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم آنافيلاكسي را بروز داده‌ايد. اين يك اورژانس است! فوراً درخواست كمك اورژانس نماييد.
اگر دچارعلايم جديد و نامنتظره بروز كرده‌اند. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي به همراه داشته باشند
اختلال تنش‌زاي پس از حادثه (ptsd)
اطلاعات اوليه
توضيح كلي
اختلال تنش‌زاي پس از حادثه (ptsd) نوعي اضطراب در افرادي كه حادثه‌اي را كه براي اكثر مردم بسيار آزارنده و مضطرب كننده است تجربه كرده‌اند. اين حوادث (بلاياي طبيعي، قتل، هتك حرمت، جنگ، زنداني شدن، شكنجه، تصادفات) در همه افراد يك استرس رواني ايجاد مي‌كنند ولي برخي افراد پس از آن سير طبيعي بهبود را طي نمي‌كنند. مشخصه اختلال تنش‌زاي پس از حادثه اين اختلال عبارتست از يادآوري مداوم حادثه و بروز علايم مربوط به آن. اين علايم ممكن است درست پس از حادثه شروع شده يا چند ماه بعد بروز كند.
علايم شايع
يادآوري مكرر، غيرقابل اجتناب و آزارنده حادثه
ديدن خواب‌هاي مكرر مرتبط با حادثه
احساس رخداد دوباره حادثه (مجسم شدن تصاوير حادثه)
اضطراب مزمن
بي‌خوابي
اختلال در تمركز
اختلال حافظه
احساس منزوي شدن از ديگران
كاهش علاقه به فعاليت‌هاي معمول
واكنش‌هاي ترس نسبت به موقعيت‌ها يا اجتناب از فعاليت‌هايي كه باعث يادآوري حادثه مي‌گردند.
آثار رواني (تحريك‌پذيري، بي‌قراري، هراسان بودن، بروز رفتارهاي ناگهاني به صورت انفجاري، ركود احساسات، احساس زجرآور مقصر بودن)
علل
مواجهه با يك حادثه وخيم. به نظر مي‌رسد تركيبي از عوامل زير باعث ايجاد اين اختلال شوند:
ناگهاني و غيرمنتظره بودن حادثه
خونين و بي‌رحمانه بودن حادثه
استرس طولاني‌تر و مزمن در طي حادثه
قدرت و ضعف رواني و سرشتي قرباني حادثه
آسيب‌هاي جسمي (به خصوص آسيب سر)
نوع حمايت اجتماعي و ميزان دسترسي به آن
عوامل افزايش‌دهنده خطر
سابقه بي‌توجهي به فرد يا شرايط بد خانوادگي در كودكي
سوء رفتار با فرد در كودكي
وجود والدين الكلي
سطح سواد پايين
پيشگيري
مداخله فوري بلافاصله پس از حوادث غيرمترقبه ممكن است از ايجاد اين اختلال جلوگيري كند.
عواقب مورد انتظار
در برخي بيماران، علايم خودبه‌خود پس از 6 ماه برطرف مي‌شوند؛ درمان در بعضي بيماران ممكن است كمك كننده باشد؛ در ساير بيماران اين اختلال ممكن است سيري مزمن براي ماه‌ها يا سال‌ها داشته باشد.
عوارض احتمالي
اختلال تنش‌زاي پس از حادثه از نوع مزمن كه مي‌تواند به از دست دادن شغل، اختلالات خانوادگي و ناتواني منجر شود.
آسيب زدن به خود در طي تجسم دوباره حادثه
وابستگي به داروها و الكل
خودكشي
درمان
اصول كلي
اخذ سابقه طبي و معاينه فيزيكي توسط يك پزشك
براي رد كردن اختلالات مغزي آزمون‌هاي آزمايشگاهي و طبي ضروري است.
مشاوره روانشناختي جهت درمان توصيه مي‌شود.
پيمان بستن بيمار با خود جهت مقابله با مشكل
آموختن روشهاي آسوده‌سازي. اين روش‌ها به ويژه براي كمك به رفع مشكلات خواب مفيدند.
گروه‌هاي حمايتي بسيار مؤثر بوده و در مراكز نظامي و مراكز بحران‌هاي اجتماعي در دسترس‌اند.
داروها
پزشك ممكن است براي دوره‌هاي كوتاه داروهاي ضداضطراب يا ضد افسردگي تجويز كند. داروي اختصاصي براي درمان اين اختلال وجود ندارد.
فعاليت
محدوديتي وجود ندارد. يك برنامه ورزشي معمول در تسكين برخي تنش‌ها سودمند است.
رژيم غذايي
رژيم خاصي نياز نيست.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده‌تان داراي علايم اختلال تنش‌زاي پس از حادثه باشيد.
اگر علايم پس از شروع درمان بهبود نيافته يا بدتر شوند.
اگر دچار علايم جديد و غيرقابل توجيه شده ايد/ داروهاي تجويزي ممكن است با عوارض جانبي همراه باشند.
اختلال دوقطبي (اختلال شيدايي ـ افسردگي)
--------------------------------------------------------------------------------
اطلاعات اوليه
توضيح كلي
اختلال دوقطبي (اختلال شيدايي ـ افسردگي) عبارت است از اختلالي كه در آن خلق بيمار دچار نوسانات شديدي مي‌شود، و ارتباطي بين خلق بيمار و آنچه كه واقعاًدر زندگي بيمار رخ مي‌دهد وجود ندارد. سير بيماري بدين نحو است كه به طور يك در ميان ولي نامنظم، يك مدت فرد دچار سرخوشي و فعاليت زياد بدون توجيه است (شيدايي) و به دنبال آن دچار افسردگي شديد مي‌شود، و اين سيكل به همين منوال ادامه پيدا مي‌كند. در بين شيدايي و افسردگي، دوره‌اي از رفتار طبيعي (ممكن است كوتاه باشد يا حتي چند سال طول بكشد) وجود دارد.
علايم شايع
شيدايي
افزايش انرژي؛ سرخوردگي و نئشگي در بيمار
بيمار صبح زودتر و زودتر از خواب برمي خيزد (در مواردي بيمار ممكن است حتي 4-3 روزنخوابد)
حواس بيمار خيلي زود از يك كار پرت مي‌شود و بسيار بي‌قرار است (امكان دارد اين مسأله باعث كاهش بازده كاري شود). فرد پروژه‌هاي جديد را با اشتياق فراوان آغاز مي‌كند، ولي ندرتاً آنها را به پايان مي‌برد.
امكان دارد بيمار شروع به ولخرجي كند.
امكان دارد بيمار شريك‌هاي جنسي متعدد اختيار كند.
بيمار اغلب تحريك‌پذير است و دچار حملات عصبانيت مي‌شود.
صحبت كردن بيمار سريع، خشن، و غيرمنطقي مي‌شود.
امكان دارد بيمار فكر كند كه توانايي‌هاي خيلي زيادي دارد( خود بزرگ‌بيني)
امكان دارد بيمار غذا خوردن را فراموش كند و وزن وي كم و خستگي بر وي عارض شود.
امكان دارد بيمار به يك باور نادرست و غيرقابل تغيير از اهميت و بزرگي خود برسد و فكر كند كه مي‌تواند كارهاي خطرناك انجام دهد. افسردگي
امكان دارد بيمار به طور فزاينده‌اي گوشه نشيني اختيار كند؛ خوابش مختل شود؛ و صبح‌ها دير از رختخواب بر خيزد.
امكان دارد بيمار دراتاقش بماند، و از رو به رو شدن با دنياي بيرون واهمه داشته باشد؛ يا در واقع عزت نفس نداشته باشد.
غفلت از رسيدگي به خود
كاهش ميل جنسي
كاهش سرعت صحبت كردن و كند شدن حركات
افزايش تصورات در مورد وجود مشكلاتي كه واقعاً وجود ندارند.
نگراني بيش از حد در مورد بيماريهايي كه واقعاً وجود ندارند.
علل
ناشناخته است. عوامل زيست‌شناختي، رواني، و ارثي همگي ممكن است نقش داشته باشند. امكان دارد استرس زياد يا مرگ يكي از نزديكان باعث ظهور ناگهاني شيدايي يا افسردگي شود.
عوامل افزايش دهندة خطر
سابقة خانوادگي اين اختلال
پيشگيري
هيچ داروي خاصي براي پيشگيري از آن وجود ندارد.
عواقب مورد انتظار
ممكن است بتوان اين اختلال را با درمان دراز مدت كه باعث كاهش دفعات و شدت حملات شيدايي و افسردگي مي‌شود، تا حد زيادي كنترل كرد و سلامت فرد را به حد نزديك به طبيعي رساند. بسياري از مديران، دانشمندان، و افراد سرشناس دچار اين اختلال بوده‌اند.
عوارض احتمالي
عود بيماري، به خصوص با قطع دارو
از دست دادن شغل؛ بروز مشكلات در زندگي مشترك
عدم رو به بهبود گذاشتن اختلال
خودكشي
درمان
اصول كلي
- گرفتن شرح حال و انجام معاينه توسط پزشكان (گاهي روانپزشك)
- روان‌درماني يا مشاوره همراه با درمان دارويي بهترين نتايج را در بر دارد.
- براي مواردي كه علايم شديد هستند، ممكن است لازم باشد بيمار در بيمارستان يا مركز درماني بستري شود.
- امكان دارد در مورد بيماراني كه به دارو جواب نمي‌دهند، از شوك (ect) استفاده شود.
- رژيم دارويي بايد دقيقاً رعايت شود. ضمناً بايد به طور منظم به پزشك معالج مراجعه شود تا اثربخشي درمان و اثرات جانبي احتمالي مورد بررسي قرار گيرند.
- هيچگاه وقتي احساس كرديد حالتان بهتر شده است، دارو را قطع نكنيد. اين كار ممكن است باعث عود بيماري شود كه شايد به دارو خوب جواب ندهد.
- با كمك مشاوره مي‌توانيد روشهاي كنار آمدن با اين اختلال را فراگيريد. اعضاي خانواده بايد بتوانند علايم پيش درآمد وقوع حمله را بشناسند و چگونگي كمك به فرد بيمار را فرا بگيرند.
داروها
پزشك شما ممكن است ليتيم، والپروييك اسيد، يا كاربامازپين (تگرتول) تجويز كند. براي علايم شديدتر ممكن است تجويز يك داروي ضد روان‌پريشي ضروري باشد.
فعاليت
فعاليت‌هاي روزانه خود را حتي اگر تمايل نداريد، ادامه دهيد.
رژيم غذايي
يك رژيم طبيعي و متعادل داشته باشيد، حتي اگر اشتها نداريد. امكان دارد مكمل ويتامين‌ها و مواد معدني لازم باشد. پزشكتان ممكن است به شما توصيه كند كه از مصرف كافئين پرهيز كنيد، زيرا كافئين يك مادة تحريك‌كننده است.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان داراي علايم افسردگي يا سرخوشي هستيد.
اگر فكر خودكشي به سرتان زده است يا احساس نااميدي مي‌كنيد.
اختلال كم توجهي ـ بيش فعالي
اطلاعات اوليه
توضيح كلي
اختلال كم توجهي ـ بيش فعالي عبارت است از يك نوع رفتار خاص در كودكان به طوري كه اين كودكان تنها مي‌توانند براي مدت كوتاهي روي يك موضوع خاص تمركز كنند. ضمناً اين كودكان گاهي حركات و رفتار كنترل نشده‌اي را به طور ناگهاني از خود بروز مي‌دهند. البته بيش فعالي مي‌تواند وجود داشته باشد يا نداشته باشد. به نظر مي‌رسد كه اين اختلال در اختلالات يادگيري نقش داشته باشد و تخمين زده مي‌شود حدود 10%-5% كودكان مدرسه‌اي گرفتار اين اختلال باشند.
علايم شايع
كودك روي صندلي مرتب مي‌جنبد و دست‌ها و پاهاي خود را تكان مي‌دهد.
وقتي به كودك گفته مي‌شود كه بنشينيد، فقط به مدت كوتاهي روي صندلي بند مي‌شود.
حواس كودك به راحتي پرت مي‌شود.
قبل از مطرح شدن كامل سؤال، كودك پاسخ را مي‌دهد.
كودك در رعايت نوبت در بازي و صف مشكل دارد.
كودك در اجراي دستورالعمل‌ها مشكل دارد.
كودك قادر به تمركز روي يك كار يا بازي مشخص نيست.
مرتب از يك كار تمام نشده منصرف شده، به كار ديگري مي‌پردازد.
در انجام بازي، بدون ايجاد سروصدا، مشكل دارد.
زياد صحبت مي‌كند.
وسط صحبت يا كار ديگران مي‌پرد.
به نظر مي‌رسد كه اصلاً گوش نمي‌دهد.
چيزهاي مورد نياز براي انجام كارها را گم مي‌كند.
اغلب كارهاي خطرناك انجام مي‌دهد بدون اينكه به عواقب ناگوار آنها توجه داشته باشد.
علل
ناشناخته است. فرضيات زيادي مطرح شده‌اند، اما هيچ يك تأييد يا رد نشده‌اند. تصور بر اين است كه منشاي آن بيولوژيك باشد.
عوامل افزايش‌دهنده خطر
سابقه خانوادگي اين اختلال
پيشگيري
هيچ روش خاصي براي پيشگيري وجود ندارد
عواقب مورد انتظار
در بعضي از موارد، رفتار غيرطبيعي كودك به هنگام بلوغ كاملاً برطرف مي‌شود. در بعضي ديگر، بيش فعالي با افزايش سن كاهش مي‌يابد. اما تعدادي از اين كودكان نهايتاً به نوجوانان و بزرگسالاني مشكل‌دار تبديل مي‌شوند.
عوارض احتمالي
امكان دارد مشكلات كودك در طي زمان برطرف نشوند. نهايتاً كودك وقتي بزرگ مي‌شود ممكن است در تحصيل موفق نباشد، يا اينكه رفتار ضداجتماعي و گاهي جنايي از خود بروز دهد.
امكان دارد كودك در بزرگسالي دچار اختلال شخصيت شود.
درمان
اصول كلي
درمان و مشاوره به والدين و كودك توسط پزشك
رفتار درماني و شناخت درماني. كودك خود در اين نوع درمان‌ها نقش مهمي را به عهده دارد. او بايد مواظب رفتار خود باشد، نقش محوله را به خوبي ايفا كند، و رفتار خود را ثبت كند. در يك طرح كلي، اساس اين روشهاي درماني بر راهبردهاي تغيير رفتار نامطلوب استوار است. به نظر مي‌رسد كه تركيب اين روشهاي درماني با داروها بهترين نتايج را در كنترل علايم به همراه داشته باشد.
در خانه يك محيط متناسب و محدوديت‌هاي كاملاً مشخص براي رفتار كودك را در نظر بگيريد. ضمناً بايد از روشهاي تربيتي نيز به طور مداوم بهره گرفت. اگر احساس مي‌كنيد كه نياز به كمك از طرف افراد متخصص امر داريد مراجعه كنيد.
با معلم كودك تماس مستمر داشته باشيد. اگر كودك در درس خود نياز به كمك بيشتري دارد، امكان آن را فراهم كنيد.
داروها
پزشك شما شايد تصميم بگيرد داروهايي مثل متيل فنيدات (ريتالين)، كه ظاهراً اثر آرامش‌بخش در كودكان دچار اين اختلال دارند، تجويز كند. اين داروها اثرات جانبي ناخوشايندي دارند، از جمله: اختلال در خواب، افسردگي، سردرد، معده درد، بي‌اشتهايي، و كاهش رشد.
فعاليت
فعاليت كودك خود را حتي‌المقدور در چارچوب مشخصي در آوريد.
رژيم غذايي
رژيم غذايي مخصوصي پيشنهاد شده‌اند: حذف كليه افزودني‌هاي غذايي (ادويه جات و غيره)، حذف مواد به خصوصي از رژيم غذايي، يا ويتامين درماني شديد. اغلب تحقيقات پزشكي اشاره به اين دارند كه اين رژيم‌ها براي تعداد بسيار كمي از كودكان مفيد هستند. اما بسياري از والدين تغييرات قابل توجهي را در رفتار كودكان خود پس از استفاده از اين رژيم‌ها گزارش كرده‌اند. شايد دليل آن اين باشد كه با تهيه غذاهاي مخصوص براي كودك، وي احساس مي‌كند كه توجه بيشتري به او مي‌شود. در مورد هرگونه رژيم غذايي مخصوصي كه براي كودك خود در نظر داريد با پزشك خود مشورت كنيد.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد:
اگر احساس مي‌كنيد كودكتان علايم اختلال كم توجهي ـ بيش فعالي را دارد.
اگر پس از شروع درمان علايم بدتر شوند.
اگر دچار علايم جديد وغيرقابل كنترل شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي به همراه داشته باشند.
اختلالات آب و الكتروليت
اطلاعات اوليه
توضيح كلي
اختلالات آب و الكتروليت عبارت است از وجود يك عدم تعادل در آب و نمك‌هايي (الكتروليت‌هايي) كه براي كار طبيعي بدن لازم هستند. نمك‌هاي ضروري براي كار بدن عبارتند از: سديم، پتاسيم، كلسيم، بي‌كربنات و فسفات. تمام قسمت‌هاي بدن در مايعي كه حاوي نسبت‌هاي دقيقي از آب و نمك‌هاي طبيعي است شناور هستند. مايعات بدن همواره در يك حالت ثبات دروني قرار دارند به نحوي كه خصوصيات فيزيكي و شيميايي آنها از تعادل خاصي برخوردارند.
علايم شايع
بستگي به اين دارد كه آب يا نمك‌ها كم و زياد شده باشند. علايم زير ممكن است نشان دهنده هر كدام از اين حالت‌ها باشند:
خشكي دهان
پوست چروكيده
افزايش، كاهش يا به كلي فقدان ادرار
خستگي
پاها، دست‌ها، صورت يا شكم ورم كرده و پف كرده
احتقان و ورم ريوي
ضعف و گيجي
نامنظم بودن ضربان قلب
علل
مايعات و نمك‌ها ممكن است به طرق زير از دست روند:
استفراغ
اسهال
تعريق زياد
بعضي داروها، مثل ادرارآورها (ديورتيك)
گذاشتن يك لوله در معده از راه بيني به هنگام بستري شدن در بيمارستان مايعات و نمك‌ها ممكن است به طرق زير در بدن جمع شوند:
نارسايي حاد يا مزمن كليه
ديابت بيمزه
بيماري غدد فوق كليوي
بيماري مزمن ريه
مصرف داروهاي كورتيزوني، هورمون‌هاي زنانه، يا بي‌كربنات سديم
عوامل افزايش‌دهنده
تب
اسهال ويا استفراغ
بيماري كليه
ديابت شيرين
بيماري قلب
رژيم غذايي نامعمول يا افراطي
بي‌اشتهايي يا پرخوري رواني
وابستگي به الكل
مصرف داروهاي ادرارآور (ديورتيك)
شيرخواران، كودكان كم سن و سال، و افراد بالاي 60 سال. در اين گروه‌هاي سني به هنگام بيماري مايعات سريع‌تر از دست مي‌روند.
پيشگيري
در صورت بروز استفراغ يا اسهال، هر 30 دقيقه مقادير كمي از مايعات رقيق مثل آب ميوه، سودا، چاي، يا آب ژلاتين بنوشيد. نوشيدن مايع جايگزين مايعات از دست رفته مي‌تواند كمك كننده باشد. براي درست كردن اين مايع، حدود نيم ليتر آب، يك قاشق چايخوري شكر و نصف قاشق چايخوري نمك را به خوبي هم بزنيد تا شكر و نمك كاملاً حل شوند.
البته مي‌توان از محلول‌هاي جايگزين كه در بازار موجود هستند نيز استفاده نمود.
به هنگام بروز بيماري‌هاي جدي، تعادل مايعات (ورودي و خروجي) را ثبت كنيد.
عواقب مورد انتظار
با درمان معمولاً در عرض 48-24 ساعت (بسته به علت زمينه‌ساز) خوب مي‌شود.
عوارض احتمالي
نامنظمي‌هاي ضربان قلب
ايست قلبي و مرگ
درمان
اصول كلي
اقدامات تشخيصي ممكن است شامل موارد زير باشند: آزمايش ادرار، مدفوع، خون و الكتروليت‌ها، خصوصاً سديم، كلر و پتاسيم؛ گاهي هم بررسي‌هاي راديواكتيو در مورد كل آب بدن انجام مي‌گيرند.
- به هنگام بروز بيماري‌هاي جدي، تعادل مايعات (ورودي و خروجي) را در منزل ثبت كنيد. به اين ترتيب كه ميزان مايعات نوشيده شده و ميزان ادرار روزانه مشخص شود.
- روزانه خود را وزن كنيد. هرگونه افزايش يا كاهش ناگهاني وزن ممكن است نشان دهنده تغييرات مايعات بدن باشد.
- بستري شدن در بيمارستان براي دريافت مايعات از راه رگ (سرم) و درمان در موارد جدي عدم تعادل آب و الكتروليت، و نيز براي درمان علت زمينه‌ساز
داروها
براي از دست رفتن مايعات: ـ نوشيدني‌هاي خانگي حاوي نمك ـ سرم به هنگام بستري شدن در بيمارستان
براي تجمع مايع و نمك، داروي ادرارآور و مكمل پتاسيم ممكن است تجويز شود.
فعاليت
تا زمان بازگشت قدرت جسمي‌تان در رختخواب استراحت كنيد.
رژيم غذايي
در موارد جدي اختلال آب و الكتروليت، امكان دارد بيمار از خوردن جامدات منع شود تا اختلال آب و الكتروليت رفع گردد.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم اختلال آب و الكتروليت يا كم‌آبي را داريد.
اگر وزن شما در عرض يك روز نزديك 2 كيلوگرم يا بيشتر پايين يا بالا رود.
