بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

هیچ چیز در این دنیا به آن نمی ارزد که انسان از انچه دوست دارد رو گردان شود .



طاعون

همه بدبختی انسان ها از این است که به زبان صریح و روشن حرف نمی زنند .



طاعون

اما اگر بردن بازی فقط همین بود، زیستن ، تنها با انچه انسان می داند و انچه به یاد می اورد و محروم از انچه ارزو دارد ، چه دشوار بود .



طاعون

تلگراف به عنوان یگانه وسیله ارتباطی در دست ما باقی ماند . موجوداتی که از راه فکر و قلب و چشم به هم مربوط بودند مجبور شدند نشانه های این وابستگی قدیمی را در حروف درشت یک تلگرام ده کلمه ای جستجو کنند و چون فرمول هایی که در تلگراف ها به کار می روند زود تمام می شوند ، زندگی های مشترک طولانی یا شور و عشق های دردناک به زودی در مبادله پیاپی عبارتی از این قبیل خلاصه شد " حالم خوب است . به یاد توام . قربانت "




طاعون

حسود بودن در برابر چیزی که به نظر می رسد وجود دارد اتلاف نیروست


بلم سنگی

انسان بی شک موجودی هوشمند است اما نه به آن هوشمندی که آدم دلش می خواهد


بلم سنگی

لحظات خاص بی آنکه خبر کنند از راه می رسند


بلم سنگی

سفر وقتی معنا دارد که تمامش کنی


بلم سنگی

عشق واقعی یعنی راز را بر دلدار فاش کردن ،مصیبت بعدها که ماجرای عاشقانه به سر رسید آغاز می شود و دلداده که راز خود را بر ملا کرده است بر آن افسوس می خورد ، زیرا دلدار به اعتماد او خیانت کرده است .


بلم سنگی

مردها هم گریه می کنند ، جای شرمندگی نیست ، چون به حالشان مفید است .


بلم سنگی