بزرگترین و بدترین شکنجه روحی خدمت، تبعیض قایل شدن بین سربازا هست؛ توی خدمت به سرباز کناریت یه دونه بشین پاشو کمتر بدن اعصابت خرد میشه! حالا چه برسه به اینکه سرباز کناریت پارتی کلفت داشته باشه و بعد از آموزشی بفرستنش یه جای راحت، ولی شما رو بندازن لب مرز! یا نصف شب پاسبخش شما رو بیدار کنه بفرسته سر برجک ولی چون با سرباز کناریت دوسته بذاره طرف بخوابه و کاریش نداشته باشه!! این فکرها بخصوص وقتی آدم نگهبان یا پاس هست، بدجور آدم رو داغون می کنه!
تبعیض بین سربازها هم توی سربازی کم نیست! از هر سربازی بپرسی حداقل یکی دوبار با این تبعیض ها مواجه شده! بدیش هم اینه که نه زورت میرسه به اون سرباز چیزی بگی نه به فرمانده و مجبوری این اعصاب خردی رو یا بریزی تو خودت یا سر یه بدبخت دیگه خالی کنی!
بهترین جای ایران هم برای خدمت بیفتی، بازم اگه ببینی سرباز کناریت شرایطش بهتره اعصابت خرد میشه!
اگه با تبعیض قایل شدن بین سربازا مشکلی نداشته باشی، بعید می دونم توی خدمت خیلی بهت سخت بگذره. البته شرایط الان که راحت توی خونه گرم و نرم نشستی با شرایط ساعت 2 بعد از نصف شب که توی تاریکی و سرمای دی باید بری سر برجک مسلما فرق می کنه!