بررسی هدفون Audio Technica ATH-M50
بررسی ظاهری:
- بسته بندی:
بسیار ساده و مختصر در یک بسته بندی که هیچ اثری از تجملات و طراحی لوکس در آن دیده نمیشود. به غیر از خود هدفون یک جک تبدیل "8/1 به ¼” به همراه یک کیسه حمل با کیفیت وجود دارد.
(اگر کمپانی جای این کیسه یک کیف مقاوم قرار میداد بسیار بهتر بود.).
- جنس بدنه ، کیفیت ساخت و طراحی:
هدفون بزرگتر از آن است که در تصاویر سایت ها دیده میشود. تمام بدنه از پلاستیک ساخته شده (به غیر از شاسی استفاده شده در داخل تل هدفون – اسم این قسمت هدفون رو نمیدونستم) وبرای بالشتک ها از چرم استفاده شده است.
ظاهر پلاستیکی هدفون در نظر اول کمی ازاشتیاق من کم کرد. ( اینجا یه نظر شخصی میدم که شما 100% با اون مخالفت میکنید. به نظر من ظاهر هدفون قابل مقایسه با هدفون هایی است که حدود 100$ قیمت دارند. و حتی از نظر من XB-500 ظاهر با ابهت تری داره. و اصلا قابل مقایسه با هم رده های خودش در برند AKG نیست. باز هم تکرار میکنم این صرفا نظر شخصی است.) اما همین ظاهر پلاستیکی بسیار با کیفیت ساخته شده است.
جنس بالشتک گوشی ها از چرم است و بسیار با کیفیت و نرم ساخته شده و حتی برای کسانی که گوش های نسبتا بزرگی دارند (خود بنده لاله های گوشم بزرگ هست- البته بدون زاویه) کاملا مناسب است.
هدفون به راحتی حول محور های متحرک خود می چرخد. البته اگه مثل من تا به حال با این نوع هدفون ها کار نکرده باشید اولش یه کم باهاش راحت نیستید اما خیلی سریع بهش عادت می کنید.
کابل هدفون هم از کیفیت بسیار مناسبی برخوردار است و حالتی نیم فنری نیم عادی دارد که به شما امکان میدهد در حالت عادی از آن به راحتی پرتابل استفاده کنید. طول کابل حدود 1.2 متر است و اگر کابل را بکشید تا حدود سه متر افزایش طول میدهد که به شخصه پیشنهاد میدهم زیاد این کار را نکنید (کابل در استفاده طولانی حالت ارتجایی خود را از دست میدهد.)
و در آخر می رسیم به دوست داشتنی ترین بخش طراحی هدفون که جک فوق العاده خوب اون هست. طراحی این بخش به صورتی است که به آدم یه حس استحکام خوبی رو میده. جک و تبدیل آن در داخل هم پیچ میشوند و با کشیدن نمیشه آنها رو جدا کرد.
در مجموع هدفون از طراحی، کیفیت و بسته بندی مناسبی برخوردار است که البته از نظر شخصی بنده می تونست بهتر باشه.
بررسی فنی:
متاسفانه من تجربه کافی برای انجام این بخش رو اصلا ندارم برای همین شاید خیلی خلاصه تر از بخش قبل بشه (آخه تو ظاهر متخصصم:31:). فقط تجربیات شخصی برای حدود 10 ساعت تست رو میگم شاید برای دوستانی مثل من که تجربه کمی دارند مناسب باشه.
منابع استفاده شده برای تست:
4 ساعت لپتاپ با کارت صدای داخلی
2 ساعت پلیر Creative Zen X-Fi 8GB
4 ساعت لپتاپ به همراه کارت صدای اکسترنال Creative Sound Blaster Digital Music Premium HD
(در این مورد لازم هست توضیح بدم که از این هدفون میشه با پلیر و بدون آمپ استفاده کرد و تجربه بسیار لذت بخش تری بود از استفاده هدفون EP-830 . اما پلیر به هیچ وجه نمیتواند نهایت استفاده رو از هدفون بکند. حتی کارت صدای داخلی هم همین وضعیت را دارد.)
تراک های استفاده شده:
10 عدد تراک 96/24به حجم حدود 1GB
20 آلبوم در سبک هاب مختلف با فرمت MP3 320 که اکثرا مستقیم از روی سی دی rip شده اند.
نحوه تست:
کاملا به صورت سلیقه ای و بدون هیچ دلیلی به این صورت تست رو انجام دادم که ابتدا به مدت 20 دقیقه آهنگ هایی که بیشتر در فرکانس های بالا قرار داشتند را گوش کردم ( قطعه کلاسیک la campanella که هم تکنوازی پیانو را در اختیار داشتم هم ویولن). بعد بیست دقیقه به قطعات vocal که خواننده زن داشت و بعد بیست دقیقه vocal با خواننده مرد . بعد از این مرحله نیز یک سری موزیک با بیس نسبتا قوی. وقتی این مرحله به پایان رسید مراحل بالا رو یکبار دیگه تست کردم تا نتایج رو مقایسه کنم. دیگه بعد از این مرحله هرچی داشتم تست کردم.
نتایج تست:
در ابتدای کار تفاوتی بین قطعات flac و Mp3 احساس نمیشد. مفهومی به عنوان soundstage رو اصلا نمیشد حس کرد.
پاسخ فرکانسی تفاوت چندانی با هدفون قبلی نداشت! و حتی در بعضی موارد هدفون قبلی بهتر بود!! جالب ترین نکته این بود که بعد از یک ساعت کار با هدفون وقتی به یک موزیک با بیس نسبتا قوی گوش دادم شکه شدم. صدای قابلمه میومد!!!
البته این وضعیت خیلی سریع تر از انتظار من درست شد . تقریبا بعد از 20 الی 25 دقیقه صدای بیس بهتر شد هرچند یک مقدار حالت بومی داشت و از عمق مناسب برخوردار نبود.
اما به مرور زمان وضعیت تغییر کرد که برای من بسیار بسیار لذت بخش و پر از حس های تازه بود. و بعد از زمانی حدود 3 ساعت حس من نسبت به هدفون کاملا تغییر کرد.
وقتی مجدد قطعه la campanella اجرا شده با ویولن رو گوش کردم. جزییاتی رو میشنیدم که قبلا اصلا نشنیده بودم. بیس به مرور زمان حالت بومی خود رو از دست داد البته این نکته رو بگم که اصلا بیس حالت فلت نداره اما دیگه بومی نیست.
صدا یواش یواش از وسط مغز به سمت کناره ها حرکت کرد و این شیرین ترین تجربه ای بود که من داشتم چون تا الآن هیچ وقت Sound Stage هدفون رو تجربه نکرده بودم.
و مید هم بسیار شفاف تر شد و حس بهتری از صدای خواننده رو به آدم منتقل میکرد.
بعد از 10 ساعت (فکر نکنم صدای هدفون دیگه خیلی تغییر کنه) به این نتایج رسیدم.
بیس: خوب اما غیر فلت (بیشتر مناسب سبک های الکتریکی ) میتونست عمق و تفکیک بیشتری داشته باشه
مید: خوب با شفافیت ، جزییات و تفکیک مناسب
های: خوب با شفافیت ، جزییات و تفکیک مناسب
Sound Stage : به نظر من تو قیمت خودش عالی – چیزی که من حس میکنم پشت هدفون و چسبیده به آن است (احتمالا اشتباه است چون کاملا بی تجربه ام)
راحتی: فوق العاده عالی. من ایرفون خودم رو نمیتونم بیشتر از 1 ساعت مداوم گوش بدم اما به راحتی این هدفون رو ساعت ها روی گوشم قرار میدم و اصلا حس هم نمی کنمش البته به خاطر بسته بودن یک مقدار تعرق داره اما اصلا در حدی نیست که اذیت کنه.
Isolation: بسیار خوب. وقتی صدا در حد نرمال قرار داره تقریبا نه صدای از بیرون میاد داخل نه از داخل میره بیرون
فرمت مناسب: به نظر من بهترین فرمت برای این هدفون MP3 320 و پایه ترین حالت flac هستش. تفاوت 320 با bit rate های کمتر کاملا قابل لمس هست و همینطور flac با 320 اما تفاوت flac ها رو من تقریبا خیلی ناچیز حس کردم.
سبک مناسب: به نظر من اگه یه کم بیس متعادل بشه برای همه سبک ها میشه استفاده کرد.
در پایان درسته که گفتم بیس زیاد فلت نیست اما در مجموع هدفون مانیتور تر از آن است که انتظار داشتم. و به نظر من اگه کسی در ایران میخواد خرید کنه تا 300 تومن هم اگه بودجه داشته باشه باز این بهترین گزینه هست.
خیلی طولانی شد. عذر میخوام که انقدر روده درازی کردم اما گفتم شاید به درد دوستان کم تجربه مثل من بخوره.
همگی شاد باشید.
