آنچه باید درباره بوتاکس بدانید
خداحافظی با چین و چروک چهره
بوتاکس نام اختصاری سم بوتولینیوم است. این سم قوی از یک نوع باکتری با نام کلوستیریدیوم بوتولینیوم ترشح میشود. تزریق مقدار کمی از این ماده به طور مستقیم در ماهیچه، فعالیت ماهیچه را کم کرده و خطوطی را که نتیجه پرکاری آن روی صورت به وجود میآید، از بین میبرد. درنتیجه صورت جوانتر، صافتر و شادابتر به نظر میرسد. بوتاکس در سال 1895 کشف شد و برای اولین بار در سال 1980 در علم پزشکی هنگام آزمایش تاثیرات آن بر رفع گرفتگی عضلات گردن مورد استفاده گرفت.
چگونه عمل میکند؟
وقتی فردی به دلیل ناراحت بودن از به وجود آمدن چین و چروک و خطوط روی صورتش به پزشک مراجعه میکند، برحسب وضعیت پوستش، درمانهای متفاوتی از جمله بوتاکس به او پیشنهاد میشود. این نوع درمان در کلینیکها و مراکز پزشکی انجام میشود. تنها چند دقیقه طول میکشد و پیش از آن نیز آزمایش انجام نمیشود چون بوتاکس آلرژیزا نیست. متخصص مربوطه مقداری از این ماده را طی چند مرحله به ماهیچههایی که مسبب بروز خطوط روی پیشانی، خطوط خنده و خطوط کنار چشماند، تزریق میکند.
نتایج حاصل از بوتاکس چگونه است؟
به طور معمول نتایج حاصله از بوتاکس بعد از سه روز ظاهر و بهترین نتیجه 15 روز بعد نمایان میشود. ماهیچهای که بوتاکس به آن تزریق میشود به هیچوجه فلج نمیشود بلکه قدرت حرکتی خود را تا حدی از دست میدهد. بوتاکس دوام همیشگی ندارد و چهار تا شش ماه بعد، ماهیچه قدرت اولیه خود را پیدا میکند و خطوط بازمیگردند. برای آنکه بوتاکس کاملا موثر باشد باید یک سال تمام هر سه ماه یک بار عمل بوتاکس تکرار شود. در سال دوم، دو بار تزریق کافی است و از این پس باید هر سال یک بار بوتاکس تزریق شود تا تاثیرش همیشگی باشد.
آیا عواقب ثانویه دارد؟
این احتمال وجود دارد که بوتاکس به اشتباه به ماهیچههای کناری تزریق شود یا حتی در اثر تزریق عمیق روی آنها تاثیر بگذارد. تزریق بوتاکس به ماهیچه بالا برنده پلک موجب افتادگی کامل یا بخشی از پلک به مدت شش تا هشت هفته میشود. از جمله تاثیرات ثانویه تزریق بوتاکس میتوان به خشکی موقتی چشم، اشک، تورم پلک، خطای دید، التهاب قرنیه، هماتوم یا تراوش و تجمع موضعی خون که به زودی منعقد میشود،دردهای موقتی و سوزش خفیف اشاره کرد. به گزارش موسسه سوئیسی محصولات درمانی، حتی اگر بوتاکس به درستی به وسیله یک متخصص تزریق شود، باز هم در 24درصد مراجعان، سردرد، هماتوم، تورم، افتادگی پلک و دردهای خفیف مشاهده میشود.
آیا تزریق بوتاکس درد دارد؟
بوتاکس به وسیله سوزنهای بسیار ظریف تزریق میشود و تقریبا بدون درد است. افراد بسیار حساس میتوانند یک ساعت قبل از تزریق از کرمهای بیحس کننده استفاده کنند.
آیا یک ماده مضر و خطرناک نیست؟
باکتری کلوستیریدیوم سمی را میسازد که جذب آن به وسیله بدن موجب بوتالیسم میشود. بوتالیسم یک نوع مسمومیت غذایی نادر است. برای آنکه چنین مسمومیتی برای بدن خطرساز باشد باید میزان این سم تزریقی به بدن چند هزار برابر آن چیزی باشد که در روش درمانی بوتاکس مورد استفاد قرار میگیرد. آسپرین نیز ماده مفیدی است اما اگر 10 برابر بالاتر از مقدار تجویزی مورد مصرف قرار گیرد کشنده خواهد بود.
آیا به تنهایی کارساز است؟
غیر از بوتاکس راههای دیگری هم برای از بین بردن چروکها وجود دارد. در واقع بوتاکس با از کار انداختن ماهیچهها، خطوط عمیق را برطرف میکند نه خطوط سطحی را. برای از بین بردن خطوط سطحی پوست میتوان از کولاژن، گوتکس، پیلینگ، تزریق چربی یا لیزر استفاده کرد. از نظر برخی پزشکان، لیپوساکشن و بوتاکس از جمله کشفیات بزرگ در علم زیباشناسی بودهاند. گرچه نزدیک به 30 سال است که بوتاکس کشف شده اما تنها 10 سال است که در زیبایی مورد استفاده قرار گرفته و به نظر میرسد جایگزین مناسبی برای لیفتینگ و انواع جراحیهاست که در نهایت رضایت فرد را نیز جلب نمیکنند. از نظر برخی پزشکان، بوتاکس عوارض جانبی ندارد ولی در نظر برخی نیز بوتاکس روش ناشناختهای است که تاثیرات درازمدت آن روی بدن مشخص نشده است. به هر حال بوتاکس روش گران قیمتی است ولی با این وجود فروش این ماده جادویی بسیار بالا بوده به طوری که از 25میلیون یورو در سال 1993 به 430 میلیون یورو در سال 2002 رسیده است.
منبع : هفته نامه سلامت
در برابر سرما از کرم های مرطوب کننده استفاده کنید
به منظور حفاظت از پوست خود در مقابل سرمای زمستان از کرم های مرطوب کننده استفاده کنید.
دکترپروین منصوری در گفتگو با خبرنگار سلامت نیوز اظهار داشت:سرما به ویژه اگر همراه با رطوبت و باد باشد اثرات عمیقی در قسمت های انتهای بدن مثل نوک انگشتان دست و پا، نوک بینی و لاله گوش می گذارد که به خصوص در ارتفاعات و مواقع یخ زدگی می تواند به آسیب بافت های پوستی منجر شود.
وی گفت: در معرض سرمای دائم بودن باعث بروز یک سری لکه و برجستگی های قرمز رنگ متمایل به بنفش به خصوص در انگشتان دست و پا شده که اگر شدید باشد، منجر به سیاه شدن بافت پوست می شود؛ گرم کردن ناگهانی و ماساژ دادن در چنین شرایطی موجب تخریب بافت پوستی می شود و باید از آن خود داری کرد.
این متخصص پوست ومو تصریح کرد: خشکی ، قرمز شدن و ترک خوردگی پوست، شایع ترین مشکلات پوستی در فصل زمستان است که با محافظت و پوشش پوست بوسیله دستکش و لباس های گرم ، استفاده از صابون های ملایم و کرم های مرطوب کننده می توان از آسیب های آن جلوگیری کرد، همچنین از شستشوی زیاد پوست در این فصل باید پرهیز کرد.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: اشعه خورشید در روزهای برفی ممکن است منجربه آفتاب سوختگی شود که حتما در چنین روزهای باید از کرم های ضد آفتاب استفاده کرد همچنین برخی از لوازم آرایشی و عطرها در برابر نور آفتاب، پوست را تحریک کرده و منجر به ایجاد لک می شوند
وی خاطر نشان کرد: استفاده از لباس های پشمی در زمستان برای کسانی که دارای آلرژی و آگزما هستند ممکن است خارش های پوستی ایجاد کند، لذا توصیه می شود این افراد حتما از لباس های نخی در زیر لباس های پشمی استفاده کنند. همچنین هوای گرم و خشک در اطاق می تواند برای پوست مضر باشد لذا برای رفع این مشکل می توان از دستگاهی بخور برای ایجاد رطوبت در فضا استفاده کرد.
منبع: سلامت نیوز
اي پوست، همه جواني از توست
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بايد راهي باشد؛ جلوي گذر زمان را نميشود گرفت، چهره مدام چروكيدهتر ميشود
و زيبايياش را از دست ميدهد. اما بايد كاري كرد. هميشه راهي هست...
حتما امروز هم يك بار ديگرجلوي آينه تعداد خطهاي جديدي كه روي صورتتان افتاده را شمردهايد و ياد روزهايي افتادهايد كه پوستي شاداب و با طراوت داشتيد! اما لازم نيست زياد غصه روزهاي از دست رفته را بخوريد؛ آقاي دكتر غلامحسين غفارپور متخصص پوستومو و مديرگروه پوست دانشگاه علوم پزشكي ايران، رازهايي را درباره جوان شدن نسبي پوست و جلوگيري از پديده پيري پوست با ما درميان گذاشتهاند...
پيري پوست
پير شدن پوست يك پديده تدريجي است كه سرانجام منجر به تغييرات خارجي و ظاهري پوست ميشود و با افزايش سن و پيري همراه است. البته تمام تغييراتي كه در پوست اتفاق ميافتد، نميتواند صرفا ذاتي و دروني باشد، فاكتورهاي محيطي بهطرز چشمگيري روي اين موضوع تاثير دارد. بهطورمثال تاثيرات مخرب اشعه فوقبنفش نور خورشيد (در هر دو جنس زن و مرد) باعث پيري زودرس ميشود. اما گاهي تغييرات مختص به يك جنس بيشتر روي اين موضوع تاثيرگذار است؛ مثلا تغييرات هورموني ناشي از دوران يائسگي در خانمها يكي از عواملي است كه مستقيما روي پيرشدن پوست تاثير ميگذارد.
نشانهها را درياب
در پروسه پير شدن، معمولا بخش سطحي پوست نازك ميشود و نفوذ مواد سمي و مضر به درون پوست راحتتر اتفاق ميافتد. يكي ديگر از نشانههاي پير شدن، خشكي پوست است كه صورت و اندام را بدشكل ميكند. در اين حالت ترشحات غدد چربيساز پوست كاهش پيدا ميكند و بخش سطحي پوست قادر نيست مانند گذشته آب را حفظ كند؛ بههميندليل پوست افراد مسن بهخصوص در ساق پاها خشك و پوستپوست ميشود و گاهي خارش ميگيرد. اما نشانههاي واضح پير شدن پوست بهصورت لاغر شدن پوست، شل شدن، چروك خوردن، آويزان شدن و شكم دادن پوست گردن و نقاط ديگر بدن، خشك شدن و پوستهپوسته شدن، زرد شدن و افزايش لكههاي تيرهتر از پوست و موهاي خاكستري ظاهر ميشود.
گاهي با بالا رفتن سن رنگپوست هم تغيير ميكند. معمولا تغييرات رنگي پوست از سنين 35 سالگي بهبعد شروع ميشود و بهصورت لكههاي زرد يا قهوهاي در پشت دستها و صورت ظاهر ميشود كه به آنها لكههاي كبدي يا لكههاي پيري ميگويند و اين در افراد با سن بالاي از چهلوپنج سال بهوفور مشاهده ميشود. در اينگونه موارد، بايد بيمار حتما به پزشك مراجعه كند؛ چراكه گاهي اين لكهها بهآرامي و كندي به سرطانهاي بدخيم پوست تبديل ميشوند. معمولا پوست صورت و مناطقي كه بيشتر در معرض آفتاب هستند، با افزايش سن تيرهتر و سياهتر ميشوند و اين تيرهشدن در مردان بيش از زنان اتفاق ميافتد.
كرمها، ويتامينها، ليزرها و ...
براي درمان خشكي و برطرف كردن تورم پوست سالخورده، بايد از پماد يا كرمهاي نرمكننده و چربكننده استفاده كرد. براي پيشگيري نسبي از بسياري از اين تغييرات ميتوان از كرمهاي ويتامين سي، ويتامين اي، ويتامين آ و مشتقات آنها، اسيدهاي ميوه و ضدآفتابها استفاده كرد. اگر دچار مشكلاتي نظير خشكي يا پيري پوست شدهايد هم نگران نباشيد؛ ميتوان همراه با استفاده از انواع لوسيونها، از پيلينگ (لايه برداري با اسيدهاي ميوه 70 تا 100 درصد كه توسط پزشك متخصص پوست انجام ميشود) و در مواردي از ليزرهاي جوانساز بهعنوان يك عامل كمكي استفاده نمود.
براي جلوگيري از لكشدن پوست، بايد هنگام خروج از منزل از كرمهاي ضدآفتاب و دستكشهاي سفيدرنگ استفاده كرد. اگر نسبت به اين موضوع بيتوجه بودهايد و دچار اين تغيير رنگها شدهايد، ميتوان باز هم پيلينگ يا روشهاي ديگر درماني مانند دستگاههاي الكتروكوتري يا ليزر گاز كربنيك را بهكار برد. معمولا بدن آقايان بيشتر از خانمها در معرض نور آفتاب است و همين امر در كنار افزايش سن باعث تيره شدن تدريجي پوستشان ميشود. بنابراين براي پيشگيري از تيره شدن تدريجي پوست صورت، ميتوان از كرمها و لوسيونهاي ضدآفتاب استفاده كرد و در صورتي كه تيرگي خيلي زياد باشد از كرمهاي هيدروكينون، اسيدهاي ميوه و مشتقات ويتامين A و اسيد كوجيك (تحت نظر پزشك متخصص پوست) بهره جست. در مورد تغييرات مو نيز (اگر ارثي باشد) راهي براي جلوگيري از سفيد يا خاكستري شدن آن جز رنگ كردن مداوم آنها وجود ندارد. براي مراقبت از ناخنها هم چون با افزايش سن، ترشحات غدد چربيساز پوست كاهش پيدا ميكند. بنابراين براي بهبود نسبي شكنندگي ناخنها ميتوان از روغنهاي نفتي استفاده كرد؛ ضمنا چيدن و سوهان كشيدن ناخن را بايد بعد از حمام كردن انجام داد. سوهان كشيدن ناخنها بايد حتما در يك جهت باشد؛ يعني از يك گوشه ناخن شروع و به گوشه ديگر آن ختم شود، يا ميتوان از هرگوشه شروع كرد و كار رادر راس وسط ناخن به پايان رساند.
موهاي خاكستري، ناخنهاي شكننده
از ديگر پديدههاي پيرشدن پوست، خاكستري شدن موهاست كه در بيش از نيمي از انسانها و در محدوده سني پنجاه سالگي در سرتاسر بدنشان قابل مشاهده است. موهاي خاكستري محتوي سلولهاي رنگساز هستند اما رنگ توليدي آنها تيره كامل و رسيده نيست و هنگامي كه موها كاملا سفيد ميشوند ديگر رنگسازي متوقف شده و حتي سلولهاي رنگساز ريشه موها هم از بين رفتهاند. گاهي ديده ميشود موهاي خاكستري ضخيمتر و بلندتر از موهاي تيره هستند و بيماران آنها را به سيم تشبيه ميكنند. خاكستري شدن وسفيد شدن زودرس موها حتي در سنين كودكي ميتواند يك پديده ارثي يا اختلال خودايمني باشد. بههمراه پير شدن، تراكم ريشههاي موي سر بهتدريج كمتر ميشود و اين كاهش تراكم را در افراد با زمينه طاسي بيشتر ميتوان مشاهده كرد. نازك شدن موها نيز گوشهاي از پير شدن را نشان ميدهد. حتي ناخنها هم تحتتاثير بالارفتن سن قرار ميگيرند. رشد طولي ناخنها تا سن بيست و پنج سالگي بهتدريج زيادتر ميشود و از آن به بعد رو به كاهش ميگذارد؛ درضمن ناخنها شكنده ميشوند و در سطحشان برجستگيهاي دانهتسبيحي مشاهده ميشود.
مفاهیم: مرطوبکننده پوست چيست؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آموزش- همشهری آنلاین- دکتر ع. فخر یاسری:
کرمهای مرطوبکننده میتوانند به برطرف کردن خشکی پوست یک عارضه شایع به خصوص در فصل زمستان است، کمک کنند. در زمستان گرچه هوای بیرون خانه، سرد و مرطوب است، ولی در داخل خانه دستگاههای گرمایشی، به ويژه اگر از طریق سيستمهای هواساز تامین شده باشد، هوایی به شدت خشک را موجب میشود. در چنین شرایطی، تبخیر آب پوست به شدت آن را خشک میکند.
خشکی پوست، به خودی خود، از نظر پزشکی مسئلهای نیست، هر چند در موارد بسیار شدید میتواند موجب ترکخوردگیها و بریدگیهای کم و بیش عمیقی شود که آماده ابتلا به التهاب و عفونتاند .
مشکل اصلی و اساسی خشکی پوست، احساس ناراحتی است که از حساسیت بیش از اندازه پوست به تماسها و برخوردهای فیزیکی (اغلب همراه با خارش، هر چند تمام پوستهایی که خارش دارند خشک نیستند) حاصل میشود.
این کرمها و لوسیونهای زیادی که جملگی با نام "مرطوبکننده"(moisturizers) در بازار دارویی شناخته میشوند، نامی که بیشتر تجاری است تا علمی. واقعیت این است که هنوز دانش ما از چگونگی مراقبت از پوست بسیار اندک است. تاکنون، مطالعات کنترل شده زیادی بر روی اجزای تشکیل دهنده این مرطوبکنندهها صورت نگرفته است.
اما، فروشندگان همواره از واژهها و اصطلاحات علمی برای تبلیغات محصولاتشان استفادهمیکنند. مرطوبکنندهها را، اغلب، غیرحساسیتزا و “آزمایش شده از لحاظ آلرژی” عنوان میکنند-هر چند که، هنوز، هیچ استاندارد قانونی و دولتی برای اثبات این مدعا وجود ندارد (و، از این رو، همه میتوانند چنین ادعایی داشته باشند).
برخی فراوردهها، ادعا میکنند که آکنهزا نیستند. اما، این همه حقیقت نیست: تقریبا تمام مرطوبکنندههای موجود در بازار از مواد و ترکیباتی استفاده میکنند که کم و بیش آکنهزا هستند.
شاید، با دیدن فهرست طولانی ویتامینها تصور کنیم مرطوبکنندهها پوست را تغذیه نموده و آن را غرق در آنتیاکسیدانها میکنند. حال آن که در بیشتر موارد، کاری از دست ویتامینها بر نمیآید – به این دلیل که آن قدر ناچیزند که تاثیری از آنها برنمیآید، و یا این که خود به خود در اثر تماس با نور و اکسیژن بیاثر میشوند.
واقعیت این است، تمام مرطوبکنندهها فقط به یک دلیل ساده برای پوستهای خشک مفیدند: به این دلیل که همگی اندکی آب اندکی با خود دارند، و دارای مادهای روغنی هستند که این آب را در پوست نگه میدارد. در واقع اگر چرب و چیلی شدن پوست مسئلهای نبود، میتوانستیم مانند گذشتهها از وازلین برای خشکی پوست استفاده کنیم..
یک دلیل برای روی آوردن به مرطوبکنندهها، جستجو برای یافتن ترکیبی از موادی بود که شبیه وازلین آب را در خود نگه دارند، ولی بهتر بر روی پوست بمانند.
خبر خوب آن که، علیرغم بیاطلاعیهای ما و تبلیغات بیامان تولید کنندگان و فروشندگان، معمولا چندان هم به خطا نمیروید. تقریبا، تمام مرطوبکنندههای موجود در بازار در بسیاری از موارد برای پوستهای خشک مفیدند. انتخاب، نیز، بسته به نظر شما و این که میخواهید پوستتان چگونه به نظر رسد است.
سلولهای مرده بر سطح پوست
پوست از لایههای مرتب و منظمی تشکیل شده است. خارجیترین لایه، لایه شاخی نام داشته و حاوی سلولهای شاخی و در لابلای آنها انواع مختلفی از چربیهاست.
سلولهای شاخی را اغلب به آجر و چربیهای بین سلولها را به سیمان تشبیه میکنند که تمثیل خوبی است، چه یادآورد نقش لایه شاخی هچون سد نفوذ ناپذیری در مقابل عوامل خارجی است. لیکن، لایه شاخی بیشتر شبیه لایه برشته شده روی نان و دارای ترکها و منافذ بسیار است.
سلولهای شاخی، سلولهای مرده بدون هسته - درست مانند چوب مرده- و دارای مواد مختلفی برای حفظ آب در خود هستند. برای آن که احساس خوبی در پوست خود داشته باشیم، لایه شاخی آن باید لااقل 10% -و بهتر است 20% تا 30%- وزن خود آب داشته باشد. لایه شاخی، میتواند پنج تا شش برابر وزن خود آب جذب نموده و حجم آن، با جذب آب، تا سه برابر افزایش مییابد. ولی، فقط وجود آب نیست که اهمیت دارد، بلکه تاثیر آن بر آنزیمهاست که ریزش منظم سلولهای شاخی را کنترل میکند.
اما، در غیاب آب، این سلولها بر روی پوست باقی مانده و نمایی پوسته پوسته به آن میدهند. در این صورت است که شاهد ترکهای فراوان بر روی پوست خواهیم بود.
از آن جا که اغلب مرطوبکنندهها روغن دارند، اغلب به غلط این تصور به وجود میآید که چربی از دست رفته را به پوست بازمیگردانند. اما، پزشکان میگویند کودکان پوست بسیار صاف و نرمی دارند، حال آن که کار غدد سباسه (که چربی ترشح میکنند) تنها از سالهای بلوغ آغاز میشود. پوست خشک، کمبود آب دارد نه چربی.
اجزای سازنده مرطوبکنندهها
- موادی که -پس از آن که مرطوبکنندهها آن را در اختيار پوست قرار میدهند یا پوست در آب غوطهور میشود- آب را در خود نگاه میدارند.
- موادی که همچون اسفنج عمل نموده و آب را از لایههای زیرین پوست و، تا حدی، از هوای مرطوب محیط، جذب میکنند.
- موادی که ناهمواریهای پوست را پر کرده و ظاهر صاف و یکدستی به پوست میدهند، ولی تاثیری بر میزان آب آن ندارند.
آب
بیشتر مرطوبکنندهها، مخلوطهای یکدستی از آب و روغناند و هم از این روست که (به لحاظ تعريف) در دسته کرمها یا لوسیونها جای میگیرند.
اگر، نگاهی به فهرست مواد تشکیل دهنده آنها بیاندازید، خواهید دید که آب همواره نخستين مورد است.
هر چند، لایه شاخی پوست به خوبی آب را جذب میکند، ولی به همین خوبی آن را در خود نگاه نمیدارند. از این روست که وجود اندکی چربی برای حفظ آب لازم است.
استفاده از ماده چرب، بدون آن که همزمان آب نیز - با مرطوبکننده یا هر منبع خارجی دیگر مانند حمام- به آن اضافه کنیم، هیچ تاثیری نخواهد داشت؛ نهایتا، پوستی کاملا چرب – اما، هنوز هم بسیار خشک - خواهیم داشت.
در واقع، بهترین کار قرار دادن پوست در معرض آب و سپس پوشاندن آن با چیزی مثل وازلین است. اما، از آن جا که این کار وقت زیادی میگیرد، بهتر است از یکی از مرطوبکنندههایی که آب هم دارند استفاده کنید.
مواد نگاهدارنده آب
وازلین و مواد چرب دیگر، مانع از تبخیر آب از سطح پوست میشوند. علیرغم تفاوتها و تنوعات بیشمار مرطوبکنندههای موجود در بازار، هنوز هم وازلین نقش اصلی را در همه آنها داشته و اغلب جای سوم یا چهارم را در فهرست مواد تشکیل دهنده به خود اختصاص میدهد. بسیاری مواد چرب و مومی، میتوانند این کار را بکنند،
اما نوعی الکل چرب، لانولین، لسیتین، روغنهای گیاهی، پارافین، و اسید استئاریک بیشتر کاربرد دارند.
اگر هم شنیدید که مرطوبکنندهای چرب نیست، منظور این است که به جای چربیها از دایمتیکون (نوعی سیلیکون که همین کار را میکند) استفاده شده است. البته، وازلین هنوز بهترین نگاهدارنده آب بوده و، پس از آن، لانولین و روغنهای گیاهی و دایمتیکون قرار دارند.
موارد جذب کننده آب
این مواد، آب را از هوا یا لایههای عمیقتر پوست به داخل لایه شاخی جذب میکنند. لیکن، وقتی که رطوبت هوا پایین است، آب اندکی در آن وجود داشته و، در این موارد، بیشتر آب از داخل خود پوست جذب میشود.
از جمله این مواد، میتوان گلیسرین، عسل، پانتنول (یا ویتامین B5، که از جمله موارد مصرف غیر غذایی رایج آن است)، سوربیتول (از جمله شیرینکنندههای مصنوعی)، و اوره را میتوان ذکر نمود. از سوی دیگر، این مواد، با جذب آب فراوان به لایه شاخه خشک و آسیب دیده، حتی ممکن است پوست را در مجموع خشکتر هم کنند. از این رو، تقریبا همواره باید همراه با مواد نگاهدارنده آب استفاده شوند.
نرم کنندهها
نرم کنندهها، پوست را مرطوب نمیکنند، بلکه با استفاده از آنها پوست نرم و لطیف میشود. بیشتر مواد جذب کننده و نگاهدارنده آب، این کار را هم میکنند. اما، ماساژ پوست با الکل، آن را بیشتر خشک میکند. از این رو، با وجود نرمکننده بودن الکل، معمولا (به جز در موارد استثنایی) جایی در مرطوبکنندههای پوست ندارند.
ویتامینها
اسید رتینوئیک -شکلی از ویتامین A- با تحریک ایجاد کلاژن، از شیارها و چین و چروکهای ظریف پوست کاسته و یکی از اجزای اصلی کرمهای ضد چین و چروک پوست است که نسخه میشوند. ولی، ویتامین A مورد استفاده در مرطوبکنندهها، رتنیل پالمیتات است که مولکول بسیار پایدار و (برخلاف اسید رتینوئیک) از لحاط بیولوژیکی کاملا غیرفعال است. پرشکان میگویند بسیار نامحتمل است که رتنیل پالمیتات (در مقادیری که در مرطوبکنندهها وجود دارد) بتواند تاثیری بر تولید و ترشح کلاژن و از بین بردن چین و چروکها پوست داشته باشد.
ویتامین C، معمولا با نام اسید آسکوربیک، و ویتامین E، معمولا به صورت توکوفریل استات، نیز به دلیل خصوصیات آنتیاکسیدانشان اضافه میشوند. مطالعات بر روی ویتامین C حاکی از برخی تاثیرات آن –اما، تنها در غلظتهای بالا- هستند. از این رو، در مورد مفید بودن حضور آن در مرطوبکنندهها شک و تردیدهایی وجود دارد، چه از سوی دیگر نور و اکسیژن نیز آن را غیرفعال میسازد. ویتامین E به صورت توکوفریل استات، از نظر بیولوژیک غیرفعال بوده و احتمالا نقش نگهدارنده دارد.
منتول
مرطوبکنندههایی که خود را ضد خارش هم عنوان میکنند، اغلب حاوی منتول هستند. هر چند منتول تاثیر چندانی بر مشکل اصلی ندارد، ولی همان خنک کنندگی آن میتوان از شدت احساس خارش بکاهد.
اسید لاکتیک
پوست پاشنه پا، به ويژه، میتواند بسیار ضخیم، چرم مانند، و خشک شود. پزشکان، توصیه به استفاده از سنگ پا و سپس مرطوبکنندههایی حاوی اسید لاکتیک 12% میکنند. بدین ترتیب، دیگر شاهد ترک خوردن پوست پاشنه پا نخواهیم بود.
آشنایی با بیماری پوستی روزاسه
رزآسه يك بيماري شايع پوستي است كه سبب قرمزي و تورم در صورت ميشود . اغلب به آن جوش بالغين نيزميگويند . رزاسه با تمايل به برافروختگي و قرمزي صورت شروع مي شود و با پيشرفت بيماري بصورت قرمزي دائمي قسمت مياني صورت كه تدريجا“ گونه ها ، پيشاني ، بيني و چانه را نيز گرفتار مي كند ديده مي شود . بيماري همچنين ممكن است گوشها ، سينه و پشت را نيز گرفتار كند . با استقرار بيماري عروق خوني ظريف و برآمدگي هاي كوچك در اطراف و روي مناطق قرمز رنگ پديدار مي شوند . معهذا برخلاف جوش غرور جواني دانه هاي سرسياه ديده نمي شود .
در مراحل ابتدايي بيماري خودبخود عود و بهبودي نشان ميدهد . زماني كه بهبود خودبخودي مشاهده نشد و با ظهور ديگر علائم از قبيل جوشهاي قرمز رنگ و نمايان شدن عروق ظريف پوست ، ديگر درنگ جايز نيست و بايد به متخصص پوست مراجعه كرد .
اين بيماري بندرت خودبخود بهبود مي يابد و ممكن است سالها ادامه داشته باشد . شرايط بيمار بدون درمان بدتر خواهد شد .
چگونه رزاسه را تشخيص دهيم ؟
جوشهاي قرمز رنگي كه بعضي چركي نيز مي شوند ممكن است همراه با عروق ظريف خوني در پوست صورت به همراه قرمزي دائمي صورت نمايان شود . در موارد پيشرفته تر بيماري شرايطي بنام رينوفيما ايجاد مي شود كه حاصل غدد چربي بزرگ است و سبب تورم و قرمزي و افزايش اندازه بيني به همراه گونه هاي متورم مي شود . اين رشد و بزرگي در نيمه تحتاني بيني و بخصوص نزديك گونه ها بيشتر جلب توجه مي كند . اين تغيير شكل در زنها كمتر شايع است .
حدود ۵۰% مردم گرفتاري چشمي نيز پيدا مي كنند . بعضي از بيماران به سوزش و قرمزي چشمها بصورت ورم ملتحمه دچار مي شوند . اگر اين وضعيت درمان نشود ميتواند عوارض جدي تري به دنبال داشته باشد .
چه كساني در معرض گرفتاري توسط رزاسه هستند ؟
افراد با پوست روشن و بخصوص زنها بين سنين ۵۰ -۳۰ سالگي در معرض بيماري قرار دارند . گرچه زنان و مردان در هر سني مبتلا ميشوند و حتي كودكان مي توانند بندرت دچار شوند . دليل ابتلاي بيشتر در جنس مؤنث هنوز به درستي شناخته نشده ولي بعضي موارد در دوره يائسگي شروع مي شود .
رزاسه معمولا“ در يك دوره طولاني ايجاد مي شود . در ابتدا به صورت تمايل به قرمز شدن و التهاب صورت و حساس شدن شديد به مواد آرايشي بروز مي كند . اين وضعيت در شرايط عصبي و استرس زا نيز ممكن است برانگيخته شود .
مواردي كه بيماران بايد اجتناب و رعايت كنند :
علت دقيق بيماري هنوز شناخته نشده ولي بهترين پيشگيري اجتناب از مواردي است كه سبب قرمزي يا گر گرفتن صورت خواهد شد . اين موارد عبارتند از :
۱- اجتناب از نوشيدني هاي داغ ، غذاهاي تند و كافئين موجود در قهوه ، و نوشيدني هاي الكلي .
لازم به يادآوري است گرچه الكل بعضي موارد رزاسه را تشديد مي كند ولي علائم در كساني كه الكل هم هيچگاه مصرف نمي كنند ميتواند شديد باشد و اين بيماري را نبايد به الكليسم ارتباط داد .
۲-حفاظت خوب و مناسب از آفتاب كه شامل كمتر قرار گرفتن در معرض آفتاب ، استفاده از كلاه و بكاربردن فرآورده هاي مناسب ضدآفتاب با فاكتور حفاظتي حداقل ۱۵ و اجتناب از هواي خيلي گرم و خيلي سرد كه ممكن است هريك از اين موارد علائم بيماري را تشديد كنند .
۳- اجتناب از دستكاري ، مالش ، ماساژ و شستشوي زياد صورت كه پوست قرمز با هريك از اين موارد بيشتر تحريك مي شود .
۴- ورزش بايد به صورت متعادل بوده و سبب گرماي زياد نشود و حتي المقدور در محيط سرد ورزش كنند .
۵- از مواد آرايشي محرك جهت صورت اجتناب گردد واز اسپري هاي مو طوري استفاده شود كه صورت را آغشته نكنند .
۶-موارد حملات قرمزي صورت ثبت شود و كليه غذاها و فعاليت ها و …. كه مي توانسته در طول روز سبب آن شود در نظر گرفته شوند .
تدابير درماني
بسياري از افراد با اين بيماري آشنا نيستند و آن را در مراحل اوليه تشخيص نمي دهند . تشخيص بيماري اولين قدم در كنترل آن است . تشخيص و درمان توسط خود بيمار به هيچ وجه توصيه نمي شود ، چون بسياري از داروهاي پوستي كه بدون تجويز پزشك مصرف مي شوند ممكن است شرايط را بدتر كنند .
متخصصين پوست اغلب تركيبي از درمانها را به هر بيمار تجويز مي كنند . ژلها و كرمهايي كه جهت درمان بيماري توسط متخصص توصيه شده در سه يا چهار هفته اول بهبود مختصري را باعث ميشوند . بهبود قابل ملاحظه معمولا“ بعد از ۲ ماه جلب توجه مي كند . آنتي بيوتيكهاي خوراكي از درمانهاي موضعي سريعتر اثر مي كند . كرمهاي استروئيدي ( به اصطلاح عوام حاوي كورتون ) براي بيش از دو هفته نبايد بكار رود وازانواع با قدرت اثر بالاي آن حتما“ بايد اجتناب شود و بهتر است اين دسته از داروها فقط تحت نظر متخصص پوست مصرف شوند .
قرمزي دائمي احتمالا“ با روشهاي غيرطبي مثل استفاده از سوزنهاي ظريف الكتريكي و يا ليزر (Laser ) جهت بستن عروق متسع پوست گاهي قابل اصلاح است . استفاده از كرمهاي زيبايي كه به طريقي قرمزي را استتار كند راه ديگري است .
حذف عواملي كه تحريك پوست را سبب مي شوند اهميت زيادي دارد . موادي كه روزانه استفاده مي شود مثل صابون ها ، مرطوب كننده ها و ضدآفتاب ها بايد فاقد الكل و ساير مواد پايه اي محرك باشند . مرطوب كنندهء همراه درمان موضعي بايد زماني با دقت بكار رود كه داروي موضعي خشك شده باشد . هنگام بيرون رفتن از منزل بخصوص روزهاي گرم و آفتابي لازم است كه ضدآفتاب با فاكتور حفاظتي حداقل ۱۵ بكار رود .
درمان عوارض
رينوفيما
معمولا“ از طريق جراحي بافت اضافي برداشته ميشود كه ميتوان از Laser ( ليزر) و جريان الكتريكي نيز كمك گرفت . تراش پوست يك روش جراحي است كه قسمتهاي سطحي پوست را صاف كرده و منظره اسكار مانند بعد از جراحي را بهتر مي كند .
كليد موفقيت در درمان رزاسه تشخيص و درمان زودرس است ، همچنين ضروري است كه تمام توصيه هاي متخصص پوست را بصورت مداوم مدنظر داشت .
رزاسه در اين صورت قابل درمان و كنترل خواهد بود و در صورتيكه به حال خود رها شود به تدريج بدتر و درمان مشكل تر خواهد شد