[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Printable View
باراکودا
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
باراکودای بزرگ و شکارشطبقهبندی علمی فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: =پرتوبالگان
راسته: سوف‌ماهی‌شکلان
خانواده: Sphyraenidae
سرده: Sphyraena
کلین، ۱۷۷۸ گونه‌ها متن مقاله را ببینید
باراکوداها شکارچیان ترسناکی برای سایر ماهیان هستند. بدن آنها کشیده و شبیه اردک ماهی است. آرواره تحتانی جلو آمده‌است. دندان‌های تیز محکم و ترسناک در آرواره‌ها وجود دارد.
دو باله پشتی کاملا از هم جدا هستند .دم دو شاخه‌است و خار‌های آبششی کوچک هستند یا وجود ندارند.
طرح وشکل بدن آنها یک نوع حالت حد واسط جالب توجه بین شکل ماهیان شکاری انتظاری و شکار چیان فعال به حساب می‌آیند .
باراکوداها در آبهای شفاف به طور فعال به اطراف شنا می‌کنند و غالبا به صورت دسته جمعی به جستجوی طعمه می‌پردازند .
مقطع عرصی سر باریک و رنگ نقره‌ای باعث کاهش قابلیت دید توسط طعمه میشود ،در حالی که باله دمی طویل به همراه قرار گرفتن باله‌های پشتی و مخرجی در عقب بدن به آنها امکان میدهد که سرعت انفجاری داشته باشند و فاصله بین خود و طعمه را سریع پر کنند.
این شیوه خصوصا زمانی مطرح است که میزان نور کم باشد .
باراکودای بزرگ اقیانوس اطلس تقریبا به طول ۲ متر است و گفته میشود که به غواصان نیز حمله میکند ،اما این نوع حملات در مورد ۱۹گونه دیگر نادر است و در واقع ناشناخته مانده‌است.
با این وجود آنها ماهیان خوراکی عالی و ماهیان صید ورزشی مطلوب محسوب میشوند.
فهرست مندرجات
نهفتن
- جزئیات ریخت شناسی
- رنگ
- %۲ گونه‌های موجود در ایران
- %۳ پانویس
- %۴ منابع
جزئیات ریخت شناسی
- بدن این ماهیان طویل و معمولا کمی از دو پهلو فشرده‌است .
- سر آنها بزرگ و واجد پوزه طویل و نوک تیز است .
- دهان بزرگ و افقی است و آرواره تحتانی جلو تر از آرواره فوقانی قرار میگیرد.
- دندان‌های نیش قوی با اندازه نامساوی در آرواره‌ها و کام(سقف دهان)دیده میشوند.
- دو باله پشتی کوتاه و مجزا با فاصله زیاد نسبت به هم قرار دارند ،اولین باله دارای ۵ خار نسبتا قوی است و حدودا در مقابل باله‌های لگنی قرار گرفته‌است ،باله پشتی دوم(نرم)نیز حدودا در مقابل باله مخرجی واقع شده‌است .
- باله‌های سینه‌ای کوتاه هستند و باله دمی دو شاخه‌است.
- خط جانبی به خوبی توسعه یافته و تقریبا مستقیم است،فلس‌ها دایره‌ای هستند.
رنگ
معمولا قسمت بالای بدن خاکستری تا آبی با انعکاس‌هایی از رنگ نقره‌ای و قسمت پایین روشن تر تا سفید است.
گاهی اوقات بر روی بدن خطوط یا میله‌های عمودی یا مورب دیده میشود.
بعضی از گونه‌ها دارای خطوط راه راه طولی زرد /پرتقالی یا خال‌های تیره هستند.
کوتر ماهیان شکارچیان حریصی هستند که در دریا‌های مناطق حاره و گرم-معتدل،عمدتا در آبهای کرانه‌ای یافت میشوند ،اما ذر اقیانوس آزاد نیز میتوان آنها را یافت.
آنها غالبا در آبهای سطحی به سر میبرند ،اما تا عمق ۱۰۰ متر یا بیشتر نیز دیده میشوند.
غالبا گونه‌های کوچک و ماهیان جوان رفتار‌های گروهی و اجتماعی از خود نشان میدهند .
ماهیان بالغ بزرگ بسته به گونه عمدتا انفرادی یا کم و بیش اجتماعی هستند ،گونه‌های بزرگ انفرادی خطر ناک هستند.
حملات مختلفی از این ماهیان در غرب اقیانوس هند گزارش شده‌است.حملات غالبا در آبهای تیره کم عمق روی میدهد .
کوتر ماهیان نیز همانند کوسه‌ها مشکلی برای صیادان صنعتی به حساب می‌ایند .
گوشت آنها خوب است و به صورت تازه،یخ زده،خشک،نمک سودیا دودی به بازار ارائه میشود.
گونه‌های موجود در ایران
- کوتر چشم درشت Sphyraena forsteri : پراکنش در سراسر خلیج فارس و دریای عمان ،بیشینه درازا ۶۵ سانتی متر .
- کوتر ساده Sphyraena jello : پراکنش در سراسر خلیج فارس و دریای عمان،بیشینه درازا ۱۵۰ سانتی متر.
- کوتر دهان زرد Sphyraena obtusata : پراکنش در سراسر خلیج فارس و دریای عمان،بیشینه درازا ۴۰ سانتی متر.
سابقه اين بخش مرجعي است براي اشخاصي كه روشها و دستور العملهاي درماني را آموزش ديده اند. همچنين اين بخش براي استفاده كاربراني كه داراي تجربه و مهارت علوم پزشكي هستند ، (از غواص ناوگان گرفته تا افسر پزشك غواص ) پيش بيني شده است. بمنظور رعايت نكات ايمني و استفاده موثر و كارا از روشهاي درماني، تعيين روشهاي درماني بايستي با مشاوره افسر پزشك غواص صورت پذيرد. در آمادگي براي هرنوع عمليات غواصي، لازمست كه تيم غواصي داراي طرح تخليه پزشكي (طرح امداد رساني و جابجائي بيماران براي درمان) باشد و موقعيت نزديكترين يا قابل دسترس ترين افسر پزشك غواص و اطاق فشار را بداند. پرسنل تيم درماني غواصي بايستي در طرح ريزيهاي قبل از غوص مشاركت نموده و آموزشهاي وضعيتهاي اضطراري درماني را طي نموده باشند . حتي اگر اعضاي تيم درماني احساس كنند كه ميتوانند وصعيتهاي اضطراري درماني را كنترل كنند (بگردانند)، مع الوصف يك افسر پزشك غواصي بايستي در هر زمان كه امكان داشته باشد، اعضاي تيم درماني را مشاوره دهد.
2-3- آمبوليسم شرياني گاز
آمبوليسم شرياني گاز، بعضي اوقات بطور خلاصه آمبوليسم گاز ناميده ميشود اين عارضه در اثر وارد شدن حبابهاي گاز به داخل سيستم چرخش خون شريانها ايجاد ميشود و پس از آن اين حبابها بعنوان موانعي در رگ هاي خون عمل مي نمايند، كه به اين حالت آمبولي گفته ميشود. آمبولي غالباً در اثر ضايعات ريوي (ضايعاتي كه در اثر تغييرات فشار در ريه ها بوجود ميايد) حاصل از افزايش حجم گاز در ريه ها در طول مدتي كه تنفس تحت فشار صورت ميگيرد و متعاقب آن حبس گاز در ريه ها در حين صعود به سطح، ايجاد ميگردد. گازها ميتوانند بطور اختياري (نگهداشتن تنفس بطور اداري) و يا در اثر حادثه (بسته شدن مجراي تنفسي) در ريه ها حبس شوند. گازها ميتوانند در بخش محدودي از ريه ها كه قبلاً در اثر بيماري و يا حادثه اي صدمه ديده است، باقي بمانند و يا در اثر واكنش غواص به ترسي كه در شرايط حاد در وي ايجاد ميشود، و متعاقب آن حبس تنفس و عدم خروج بازدم، در ريه ها باقي بمانند. چنانچه گاز به اندازه كافي در ريه ها وجود داشته باشد و بقدر كفايت نيز منبسط شود، فشار حاصله موجب ميگردد كه گاز از ديواره آلوئولهاي ريه (دراثر پارگي) به بافتهاي اطراف و داخل رگهاي خون رانده شود. اگر گاز به سيستم گردش خون شريان وارد شود، به همه اندامهاي بدن منتشر خواهد شد. اندامهائي كه مسئول مقابله با علائم تهديد كننده جان انسان مي باشند و بطور ويژه اي خود در معرض بيماري آمبوليسم شرياني گاز قرار دارند، سيستم اعصاب مركزي (CNS) و قلب مي باشند. در همه موارد آمبوليسم شرياني گاز، احتمال بروز پنموتوراكس ريه وجود دارد و لذا نبايستي از اين موضوع بسادگي چشم پوشي نمود.
1-2-3- پيشرفت (توسعه) بيماري آمبوليسم شرياني گاز
آمبوليسم شرياني گاز مي تواند ظرف مدت چند دقيقه از رسيدن غواص به سطح، با بروز علائم سختي كه بايستي بسرعت و بدقت تشخيص داد. و درمان شوند، گسترده تر گردد (بدتر شود). از آنجائيكه همواره تامين خون سيستم اعصاب مركزي بيمار ضروري است، بجز درمان سريع و صحيح بيمار با گذاشت فشار، احتمال مرگ و يا صدمات مغزي دائمي بيمار در اثر آمبوليسم شرياني گاز وجود دارد.
2-2-3- بيهوشي در اثر آمبوليسم شرياني گاز
آمبوليسم شرياني گاز ميتواند طي هر غوصي كه در آن از تجهيزات تنفسي زير آبي استفاده ميشود، حتي طي يك غوص كم عمق كوتاه مدت و يا غوصي كه در استخر شنا انجام ميشود، ايجاد گردد. بعنوان يك قانون مهم، هر غواصي كه تنفس گاز تحت فشار را از هر منبعي، در عمق انجام ميدهد، چه از دستگاه غواصي و چه از ناقوس غواصي، درصورتيكه بيهوش به سطح برسد و يا ظرف مدت 10 دقيقه از رسيدن به سطح هوشياري خود را از دست دهد، بايستي همانند بيماري كه دچار آمبوليسم شرياني گاز گرديده است، در نظر گرفته شود. درچنين وضعيتي، گذاشت فشار درماني بايستي فوراً شروع شود. غواصي كه بحالت بيهوش به سطح برسد و پس از قرار گرفتن در معرض هواي تازه بهبود يابد، بايستي بمنظور رد احتمال بيماري آمبوليسم شرياني گاز، مورد ارزيابي سيستم عصبي (بيحسي، ضعف، اشكال در قوه ادراك) قرارگيرد.
3-2-3- علائم عصبي حاصل از آمبوليسم شرياني گاز
غواصاني كه با هر نوع علائم آشكار سيستم عصبي (بيحسي، ضعف، اشكال در قوه ادراك) به سطح ميرسند، بايستي همانند افرادي كه دچار بيماري آمبوليسم شرياني گاز شده اند، درنظر گرفته شوند. درچنين مواردي هرچه سريعتر برنامه گذاشت فشار درماني را اجراء نمائيد.
4-2-3- ساير نشانه هاي آمبوليسم
ساير عوابل قابل ملاحظه در تشخيص بيماري آمبوليسم شرياني گاز عبارتند از :
· معمولاً علائم بيماري آمبوليسم شرياني گاز بطور ناگهاني و اغلب ظرف مدت چند ثانيه پس از رسيدن غواص به سطح، يا حتي قبل از رسيدن او به سطح ظاهر ميگردند. علائم و نشانه هاي اين بيماري مي تواند شامل گيجي، فلجي، ضعف اندامها، اختلالات حسي در قسمتهاي وسيعي از بدن، تاري ديد يا تشنج باشند.
در طول صعود، ممكن است غواص متوجه حسي شبيه به وجود يك كيسه هوا در قفسه سينه خود گردد. بيمار ممكن است بدون هيچگونه علامت هشدار دهنده اي بيهوش و يا حتي تنفسش قطع گردد.
· چنانچه درد تنها علامت ظاهر شده در بيمار باشد، بعيد است كه اين علامت مربوط به بيماري آمبوليسم شرياني گاز باشد، بنابراين علامت را بايستي نشانه بيماري برداشت فشار يا يكي از ساير ناراحتيهاي مربوط به بيش از حد باد شدن ريه ها دانست.
· بعضي از علائم بيماري ممكن است توسط عوامل محيطي و يا بوسيله ساير علائم كم اهميت پنهان شوند. بعنوان مثال غواصي كه دچار سرماي شديد شده و همزمان با اينحالت بيحسي و كرخي در يكي از بازوهاي وي پديد آمده است، اين بيحسي و كرخي نميتواند ارتباطي با سرمازدگي وي داشته باشد، بلكه اين علامت در واقع نشاندهنده درگيري سيستم اعصاب مركزي (CNS) او ميباشد. ظهور درد در هرقسمت از بدن بيمار ميتواند توجه افراد را از ساير علائم و نشانه هاي بيماري منحرف نمايد. دلهره هاي طبيعي كه در شرايط و وضعيتهاي خطرناك ايجاد ميشود و موجب كاهش سطح هوشياري ميگردد (مثل دلهره اي كه بهنگام قطع هواي تنفسي غواص ايجاد ميشود) ، ميتواند كاهش هوشياري ايجاد شده در اثر آمبوليسم شرياني گاز در مغز غواص را پنهان كند. وقتي غواص در حين سرفه كردن خون بالا مياورد (بيرون آمدن كف خون آلود از دهان غواص، ميتواند موجب گيجي و دست پاچگي وي گردد)، اين علامت ميتواند نشاندهنده پارگي بافتهاي ريه، گاز گرفتگي زبان يا فشردگي سينوسها يا گوش مياني وي باشد.
5-2-3- رهنمودهاي تست سيستم عصبي
ضميمه A5، شامل مجموعه اي از رهنمودها جهت اجراي تست سيستم عصبي و همچنين شامل يك چك ليست براي كمك به افراد غير پزشك در ارزيابي بيماري هاي برداشت فشار غواصان است.
6-2-3- اجراي احياء قلبي پيشرفته (ACLS) براي غواصي كه دچار آمبولي شده است
ACLS= Advanced Cardiac Life Support
غواصي كه در اثر آمبوليسم شرياني گاز، دچار قطع تنفسي گرديده و يا نبض خود را از دست داده است (ايست قلبي تنفسي)، نياز به احياء قلبي پيشرفته دارد. دراجراي احياء قلبي پيشرفته لازمست كه پرسنل آموزش ديده پزشكي و تجهيزات مورد نياز، در اسرع وقت در محل حاضر شوند. احياء قلبي پيشرفته شامل تشخيص نامنظمي ضربان قلب و اصلاح آن با دارو يا دستگاه شوك الكتريكي (با دستگاه Defibrillation) ميباشد. تحت نظر قراردادن بيمار و دارو درماني وي ممكن است در عمق ، قابل انجام باشد، ليكن وارد كردن شوك الكتريكي به قلب بايستي در سطح صورت پذيرد.
چنانچه فرد مجرب و آموزش ديده احياء قلبي يا فردي كه دوره احياء قبلي با دستگاه شوك الكتريكي (Defibrillation) را طي نموده، بتواند با تجهيزات مورد نياز اقدامات حياتي اساسي را ظرف مدت 10 دقيقه اجراء نمايد، بايستي غواص بيمار را تا برگشت نبض و تنفس در سطح نگه داشت. بايد اين موضوع را در نظر داشت كه درصورت عدم اجراي روشهاي احياء قلبي پيشرفته (ACLS)، مخصوصاً استفاده از دستگاه شوك برقي (Defibrilation)، غواص خواهد مرد، حتي اگر احياء قلبي اوليه (CPR) شروع شده باشد. اگر دسترسي به افسر پزشك غواصي وجود ندارد، سرپرست غواصي مي تواند بيمار را به عمق 60 پائي منتقل و ضمن انجام اقدامات اوليه درماني (BLS= Basic Life Support)، با افسر پزشك غواصي تماس حاصل نمايد.
چنانچه امكان اجراي احياء قلبي پيشرفته (ACLS) ظرف مدت 20 دقيقه فراهم گردد، بايستي غواص بدون نبض با سرعت 30 پا در دقيقه به سطح آورده شود و اقدامات شوك الكتريكي (Defibrillar) در سطح انجام شود. (اطلاعات موجود نشان ميدهد كه احتمال برگشت بيمار با اقدامات اوليه درماني (BLS) پس از 20 دقيقه از ايست قلبي، صفر درصد مي باشد.
اگر با روشهاي احياء قلبي پيشرفته (ACLS) علائم حياتي غواص بدون نبض بر نگردد، احياء قلبي اوليه (CPR) را تا زمان صدور دستور خاتمه عمليات احياء از سوي پرسنل آموزش ديده درماني ، ادامه دهيد. غواص بدون نبضي را كه پس از احياء قلبي پيشرفته (ACLS) و انجام شوك الكتريكي احتمال بازگشت علائم حياتي در وي وجود ندارد، گذاشت فشار نكنيد.
كوشش و تلاش جهت احياء غواص بيماربايستي تا زماني ادامه يابد كه غواص علائم حياتي خود را باز يابد يا كمكي غواص قادر به ادامه احياء قلبي اوليه (CPR) نباشد و يا پرسنل درماني آموزش ديده دستور خاتمه عمليات احياء را صادر نمايند . چنانچه غواص بدون نبض علائم حياتي خود را بازيافت ، او را تا عمق 60 پايي تحت فشار قرار دهيد و جهت ادامه درمان از جدول درماني مناسب پيروي كنيد.
توجه: اگر كمكي غواص در داخل محدوده نياز به برداشت فشار قراردارد، نبايستي مستقيماً به سطح هدايت گردد. درچنين مواردي يا ايستگاههاي برداشت فشار مناسب را براي او اجراء نمائيد يا فرد كمكي جديد را وارد اطاق فشار كرده و پس از خروج كمكي اصلي از اطاق فشار (قرار گرفتن در اطاق فشار جانبي) برداشت فشار را براي او و غواص بيمار به اتمام برسانيد.
7-2-3- پيشگيري از آمبوليسم شرياني گاز
خطرات بالقوه آمبوليسم شرياني گاز را ميتوان با توجه دقيق به موارد زير، محدود و يا بطور اساسي كاهش داد:
· اجراي آموزشهاي مناسب و زياد در خصوص فيزيك و فيزيولوژي غواصي براي هر غواص، همچنين آموزش استفاده صحيح از تجهيزات مختلف غواصي.
همواره بايستي توجه ويژه اي به آموزش غواصي اسكوبا معطوف گردد. چرا كه فعاليتهاي غواصي اسكوبا به ميزان نسبتاً زيادي موجب بروز آمبوليسم شرياني گاز ميگردد.
· يك غواص هرگز نبايد در طول صعود به سطح، هواي تنفسي را در سينه حبس و يا عمل دم و بازدم را قطع نمايد.
· غواصي كه يك صعود اضطراري را انجام ميدهد، بايستي بطور مداوم هواي تنفسي را از ريه ها خارج نمايد. ميزان خروجي گاز از ريه هاي غواص بايستي متناسب با سرعت صعود وي باشد. در صعود آزاد، جائيكه غواص از بوياني معمولي جهت رسيدن به سطح استفاده مي نمايد، بمنظور جلوگيري از آمبوليسم گاز، ميزان خروجي گاز بايستي قدري بيشتر باشد، اما نه آنقدر زياد كه عامل تعادل را برهم بزند. صعود با يك نيروي بالا برنده كه طي آن غواص از جليقه نجات كمك مي يابد، نرخ صعود ممكن است خيلي بيشتر از صعود آزاد باشد. خروج گاز از ريه (بازدم) بايستي قبل از صعود آغاز و بشكل يكنواخت و محكم انجام شود. براي يك غواص آموزش نديده مشكل خواهد بود كه صعود اضطراري را بطور صحيح اجراء نمايد . حتي آموزش صحيح صعود اضطراري به غواص نيز اغلب خطرناك است . هيچ صعود اضطراري آموزشي نبايستي اجراء شود، مگر اينكه مربي قابلي در محل حضور داشته باشد و اطاق فشار و تكنسين طب غواصي نيز در محل حاضر و افسر پزشك غواصي توانائي ارائه پاسخ فوري در زمان وقوع حادثه را داشته باشد. صعود آموزشي از صعود عملياتي (مثل صعودي كه توسط گروه عمليات ويژه نيروي دريائي اجراء ميشود) كاملاً متفاوت است. صعود عملياتي توسط غواصان ماهر و يا شناگران رزمي انجام ميشود. اجراي صعودهاي عملياتي نياز به نظارت سرپرست دارد ليكن شرايط خاص عملياتي مانع از استفاده از مربي ميگردد.
· عوامل ديگر در جلوگيري از بروز آمبوليسم گاز شامل طرح ريزي مناسب و پيروي از طرح تعيين شده مي باشد. سعي در طولاني كردن غوص جهت به اتمام رسانيدن كار، ميتواند بسادگي منجر به اتمام هواي ذخيره تنفسي و نياز به صعود اضطراري گردد. غواص بايد بداند و تمرينات غواصي را بخوبي دنبال و وضعيت فيزيكي خود را در شرايط مناسبي نگهدارد. غواص نبايستي در اعلام هر نوع بيماري، مخصوصاً بيماريهاي سيستم تنفسي مثل سرماخوردگي قبل از غوص، به سرپرست غواصي، درنگ كند.
3-2- بيماريهاي برداشت فشار
بمياريهاي برداشت فشار نتيجه تشكيل حبابهايي در خون يا بافتهاي بدن مي باشد كه در اثر خروج ناقص گاز حل شده در بدن پس از يك غوص يا پس از در معرض فشار بالا قرار گرفتن، ايجاد ميشود. همچنين ممكن است بيماري برداشت فشار با قرار گرفتن در فشاري پائين تر از فشار جو (قرارگرفتن در ارتفاع)، مثل قرارگرفتن در اطاق ارتفاع يا كاهش ناگهاني فشار كابين هواپيما، رخ دهد. در برخي اشخاص ممكن است بيماري برداشت فشار در اثر غوصهاي با و يا بدون نياز به برداشت فشار، حتي هنگاميكه روشهاي برداشت فشار با دقت زياد نيز دنبال ميگردند، پديدار شود. ممكن است وجود شرايط مختلفي در بدن غواص و يا محيط اطراف او، موجب جذب مقدار زيادي گاز بي اثر و يا مانع از خروج گازهاي بي اثر حل شده از بدن وي در طول مدت برداشت فشار عادي گردند. هر بيماري برداشت فشاري كه اتفاق مي افتد بايستي بوسيله گذاشت فشار درمان گردد. پاراگراف بعدي تشخيص نمونه هاي مختلف بيماري برداشت فشار را توضيح ميدهد. هنگاميكه نوع بيماري درست تشخيص داده شد، ميتوان درمان مناسب را بر اساس ارزيابي اوليه از فصل 4 كتاب انتخاب نمود.
1-3-3- شروع بيماري برداشت فشار
شروع بيماري برداشت فشار ممكن است با مجموعه اي از علائم مختلف همراه باشد. ممكن است غواص علائم و نشانه هاي واضح بيماري را مخفي نمايد كه در اينصورت تنها افراد آموزش ديده مي توانند آنها را شناسايي نمايند. برخي از علائم و نشانه ها آنقدر واضح و مشخص هستند كه شكي در مورد آنان باقي نمي ماند. بعضي از علائم جزئي و برخي از علائم بسيار مهم را ميتوان با انجام آزمايشات ساده ارزيابي و رد نمود ( rull out).
2-3-3- تفاوت علائم بيماريهاي برداشت فشار نوع اول و نوع دوم
بمنظور تعيين روش درماني مناسب، علائم بيماريهاي برداشت فشار عموماً به دو دسته تقسيم ميگردند. بيماريهاي برداشت فشار نوع اول كه شامل عوارض پوستي، تورم غدد لنفاوي و مفاصل و يا درد عضلاني هستند و تهديد كننده جان غواص نيستند. بيماريهاي برداشت فشار نوع دوم كه (بيماريهاي جدي برداشت فشار نيز ناميده ميشوند) شامل عوارض مرتبط با سيستم اعصاب مركزي، سيستم تنفسي و يا سيستم گردش خون مي باشند. بيماريهاي برداشت فشار نوع دوم ميتوانند جان غواص را مورد تهديد قراردهند. از آنجائيكه روش درماني بيماريهاي برداشت فشار نوع اول و دوم متفاوت ميباشد، لذا تشخيص و تمايز اين دو نوع بيماري بسيار مهم است. علائم بيماريهاي برداشت فشار نوع اول و دوم ميتوانند بطور همزمان نيز در بيمار ظاهر شوند.
3-3-3- بيماريهاي برداشت فشار نوع اول
بيماريهاي برداشت فشار نوع اول شامل درد مفاصل (دردهاي عضلاني- اسكلتي بعنوان تنها علائم) و علائم پوستي (عوارض جلدي) يا تورم و درد در غدد لنفاوي ميباشد.
1-3-3-3- دردهاي عضلاني- اسكلتي بعنوان تنها علائم
عموماً اغلب بيماريهاي برداشت فشار درد مفاصل ميباشد. اما بغير از درد مفاصل، انواع ديگري از درد نيز ممكن است در بيمار بروز نمايند. اين دردها ميتوانند هم بشكل ملايم و هم بصورت بسيار سختي ظاهر شوند. معمولاً محلهاي درد مفاصل شامل آرنج، زانو، مچ دست، انگشتان دست و مچ پا ميباشد. از ويژگي دردهاي بيماريهاي برداشت فشار نوع اول، معمولاً شروع تدريجي و ناچيز بودن مقدار آن در ابتداي بروز درد است كه ميتوانند بشدت افزايش يابند. اين دردها ممكن است در يك مفصل يا عضله (ماهيچه) نيز ظاهر شوند و بشدت افزايش يابند كه در اينصورت بشكل يك درد سخت عمقي توصيف ميگردند.
ممكن است با حركت مفصل، درد افزايش يابد، لذا بمنظور كاهش شدت درد، ميتوان عضو مورد نظر را در وضعيت ثابتي نگه داشت (اصطلاحاً بيمار حالت گارد بخود ميگيرد). نشانه درد بيماري برداشت فشار نوع اول، سخت بودن و محدود بودن آن به نواحي خاصي از بدن ميباشد. اين دردها هميشه در زمان استراحت بروز مينمايند و ممكن است با حركت و جابجايي بدتر شوند.
1-1-3-3-3- تفاوت بين درد حاصل از بيماري برداشت فشار نوع اول و دردهاي حاصل از صدمات
تمايز بين دردهاي حاصل از بيماريهاي برداشت فشار نوع اول و دردهاي حاصل از پيچ خوردگي و يا كوفتگي اندامها بسيار مشكل است. چنانچه به علت بروز درد مشكوك هستيد، غواص را مبتلا به بيماري برداشت فشار تصور و او را با استفاده از روش درماني مناسب درمان كنيد. درخيلي از مواقع ممكن است درد، ساير علائم مهم ديگر را پوشش دهد. بمنظور آرامش غواص، نبايستي درد وي را با دارو تسكين داد. چرا كه ممكن است درد تنها عامل تشخيص مشكل در بيمار و متعاقب آن پيش بيني مراحل درماني باشد.
2-1-3-3-3- درد شكم و قفسه سينه
درد در شكم و قفسه سينه، بعلاوه دردهاي لگني و شانه ها، ممكن است:
· در مفاصل بين دنده ها و ستون فقرات يا مفاصل بين دنده ها و جناغ سينه تمركز يابد.
· بشكل تير كشيدن و پخش شدن از نواحي پشت بدن ظاهر شود.
· بشكل يك درد سخت و مبهم (در نواحي احشائي) ظاهر شود.
هر دردي كه در اين نواحي رخ ميدهد، بايستي بعنوان عوارض ناشي از درگيري ستون فقرات در نظر گرفته شود. اين دردها را بشكل بيماريهاي برداشت فشار نوع دوم درمان كنيد.
2-3-3-3- علائم جلدي (پوستي)
عموماً اغلب عوارض پوستي حاصل از غواصي، خارش است. معمولاً خارش بخودي خود گذراست و نيازي به گذاشت فشار ندارد. همزمان با خارش پوست ممكن است محلهاي درگير، كمرنگ شوند. اين حالت كمرنگي محلهاي خارش پوست نيز گذراست و نيازي به برداشت فشار ندارند. لك لك شدن يا ابري شدن پوست، ظاهر شدن لكه هاي زير جلدي، ميتواند پيش زمينه علائم جدي بيماريهاي برداشت فشار باشند و بايستي با گذاشت فشار، بشكل بيماريهاي برداشت فشار نوع دوم درمان شوند. اين حالت بشكل خارش شديد پوست شروع ميشود، به قرمزي پيشرفت ميكند، و سپس به حالت لكه لكه و بيرنگي مايل به آبي ظاهر ميشود. ممكن است احساس شود كه پوست كلفت شده است. در بعضي موارد محلهاي خارش پوست ممكن است گسترش يابند.
3-3-3-3- علائم لنفاوي
ممكن است بيمار (غواص) دچار انسداد لنفاتيك گردد كه در اينصورت درد موضعي در غدد لنفاوي درگير ايجاد خواهد شد و بافتهايي كه توسط اين غدد تخليه ميگردند، متورم خواهند شد. گذاشت فشار ميتواند موجب تسكيل فوري درد گردد. بهرحال ممكن است زمان زيادي جهت رفع كامل تورم بافتها مورد نياز باشد و اين تورم ميتواند تا پايان درمان نيز وجود داشته باشد.
4-3-3- بيماريهاي برداشت فشار نوع دوم
ممكن است علائم بيماريهاي برداشت فشار نوع دوم در مراحل اوليه بيماري آشكار نشوند و يا غواص بيمار آنها را ناچيز و بي اهميت تلقي كند. ممكن است غواص احساس خستگي يا ضعف نمايد و اين احساس خستگي را به فشار كاري زياد نسبت دهد. حتي زمانيكه ضعف او خيلي شديدتر ميشود، ممكن است تا موقعي كه راه رفتن، شنيدن و يا دفع ادرار وي با مشكل مواجه نشود، تقاضاي درمان ننمايد. بهمين دليل بروز اين نوع علائم در طول مدت پس از غوص بايستي پيش بيني و قبل از اينكه به وضعيت هاي حاد پيشرفت نمايند، درمان شوند.
1-4-3-3- تفاوت بين بيماريهاي برداشت فشار نوع دوم و بيماري آمبوليسم شرياني گاز
اكثر علائم بيماريهاي برداشت فشار نوع دوم همان علائم بيماري آمبوليسم شرياني گاز هستند. با اين تفاوت كه معمولاً زمان شروع اين دو نوع بيماري متفاوت ميباشند. (بيماري آمبوليسم شرياني گاز معمولاً ظرف مدت 10 دقيقه از رسيدن غواص به سطح اتفاق ميافتد). نظر به اينكه درمان اوليه اين دو نوع بيماري يكسان است و درمانهاي بعدي نيز بستگي به پاسخگويي بيمار به درمان دارد، لذا نبايستي بمنظور تشخيص نوع بيماري در بيماران شديداً بدحال، تاخير غير ضروري ايجاد شود.
2-4-3-3- دسته بندي علائم بيماري برداشت فشار نوع دوم
علائم بيماري برداشت فشار نوع دوم يا بيماريهاي جدي به سه بخش تقسيم ميگردند: علائم عصبي، علائم گوش داخلي (تلو تلو خوردن) و علائم قلبي تنفسي (شك ها). ممكن است علائم بيماريهاي برداشت فشار نوع اول نيز همزمان با اين علائم بروز نمايند.
1-2-4-3-3- علائم عصبي
اين علائم ميتوانند در اثر درگيري هر بخشي از سيستم عصبي ظاهر شوند. بيحسي، اختلال در حس لامسه (خارش، سوزن سوزن شدن، مور مور شدن يا حس شك يا برق گرفتگي روي پوست)، كاهش حس لامسه، ضعف عضلات، فلجي، تغيير وضع روحي يا تغيير وضعيت حركتي، بيشترين علائم اين عارضه هستند. اختلال در عملكرد مغز ميتواند موجب اختلال در سيستم دفع ادرار گردد. ممكن است برخي از اين علائم مبهم و نامحسوس باشند و غواص بيمار تا زمانيكه پي آمدي از سوي آنان ظاهر نشود، متوجه آنان نگردد و يا آنها را مطرح ننمايد.
بروز هرگونه علائم عصبي پس از غوص، غير طبيعي است و بايستي بعنوان يكي از علائم بيماريهاي برداشت فشار نوع دوم يا آمبوليسم شرياني گاز تلقي گردد، مگر اينكه دلايل خاص ديگري براي بروز علائم وجود داشته باشد. خستگي طبيعي پس از غوصهاي طولاني، حالت غير معمولي نيست و بايستي بخودي خود و بدون در نظر گرفتن آن بعنوان بيماريهاي برداشت فشار درمان شود. اگر خستگي بشكل غير عادي زياد است، يك آزمايش كامل عصبي، ميتواند وضعيت درگيري عصبي را نشان دهد.
2-2-4-3-3- علائم گوش مياني (تلو تلو خوردن)
علائم بيماري برداشت فشار گوش مياني شامل: زنگ زدگي در گوش، كاهش شنوائي، سرگيجه، گيجي (منگي)، تهوع و استفراغ ميباشد.بيماريهاي برداشت فشار گوش مياني اغلب در غواصي با گاز هليوم- اكسيژن و در حين برداشت فشاري كه گاز تنفسي غواص از هليوم به هوا تغيير مييابد، بوجود ميايد. بيماريهاي برداشت فشار گوش مياني بايستي از آسيبهاي حاصل از فشار، متمايز گردند چرا كه روشهاي درماني آنها متفاوت است.تلوتلوخوردن عنوان ديگري است كه براي بيماريهاي برداشت فشار گوش مياني مورد استفاده قرار ميگيرد. زيرا غواص مبتلا به عارضه گوش مياني، در راه رفتن دچار مشكل خواهد شد. البته علائم تلو تلو خوردن ميتواند بخاطر بيماريهاي برداشت فشار عصبي مرتبط با مخچه نيز باشد. بعضاً حركت غير ارادي كره چشم در بيماريهاي برداشت فشار مرتبط با مخچه ظاهر نميگردد.
3-2-4-3-3-علائم قبلي تنفسي (شك ها)
چنانچه حبابهاي زيادي در داخل رگها تشكيل شود، احتمال بروز علائم شك بخاطر احتقان يا اِدم ريه افزايش مي يابد (احتقان يا اِدم ريه در اثر ورود حبابها به داخل ريه و اشغال نمودن بخشي از ريه و در نهايت ممانعت از خروج خون از ريه ايجاد ميشود). شكها ممكن است بشكل درد در قفسه سينه كه با تنفس بدتر ميشوند، يا بشكل سرفه هاي محرك و سوزش آور شروع شوند.
درچنين حالتي افزايش سرعت تنفس مشاهده ميگردد. چنانچه علائم افزايش تجمع حباب در ريه ها با گذاشت فشار فوري درمان نگردد، ممكن است به از كار افتادگي كامل سيستم تنفسي، بيهوشي و يا مرگ بيمار منجر شود.
5-3-3- زمان دوره اي علائم بيماريهاي برداشت فشار
معمولاً علائم بيماريهاي برداشت فشار بفاصله كمي پس از غوص يا در معرض هرگونه فشار قرار گرفتن ظاهر ميشوند. چنانچه برداشت فشار كنترل شده در طول صعود، كوتاهتر و يا خذف شود، ممكن است غواص قبل از رسيدن به سطح دچار بيماريهاي برداشت فشار گردد.
1-5-3-3- شروع علائم بيماري برداشت فشار
در تجزيه و تحليل بعمل آمده از صدها غوص با هواي ثبت شده در بانك اطلاعاتي نيروي دريايي آمريكا جهت توسعه روشهاي برداشت فشار، زمان شروع علائم بيماري برداشت فشار پس از رسيدن غواص به سطح، به شرح ذيل بوده است:
· 42 درصد ظرف مدت 1 ساعت پس از رسيدن به سطح.
· 60 درصد ظرف مدت 3 ساعت پس از رسيدن به سطح.
· 83 درصد ظرف مدت 8 ساعت پس از رسيدن به سطح.
· 98 درصد ظرف مدت 24 ساعت پس از رسيدن به سطح.
2-5-3-3- سابقه غوص
همانگونه كه سابقه غواصي ( يا در ارتفاعات قرارگرفتن) در تشخيص بيماريهاي برداشت فشار ضروري است، عمق و مدت زمان غوص نيز در ادامه درمان مفيد است. (اگر برداشت فشار مورد نياز حذف شده باشد).
تذكر: بيماريهاي برداشت فشار ميتوانند حتي در غواصاني كه در داخل محدوده بدون نياز به برداشت غوص نموده اند و يا غواصاني كه بدقت ازجداول برداشت فشار تبعيت نموده اند نيز ظاهر شوند.
3-5-3-3- مواقعي كه درمان ضروري نيست
چنانچه دليل محكم و مبرهني وجود دارد كه بروز علائم بيماري به مواردي بغير از بيماريهاي برداشت فشار و آمبوليسم شرياني گاز مرتبط ميباشد (ضربه، پيچ خوردگي، مناسب نبودن تجهيزات و غيره)، گذاشت فشار ضرورتي ندارد. اگر سرپرست غواصي نتواند نياز به گذاشت فشار را منتفي اعلام كند، لازمست كه درمان را به مورد اجراء بگذارد.
6-3-3- بيماريهاي برداشت فشار ارتفاع
خلبانان كه در معرض ارتفاع قراردارند، ممكن است علائمي از بيماريهاي برداشت فشار را (مشابه آنچه كه غواصان تجربه مينمايند) تجربه كنند. تنها تفاوت بزرگ بين اين دو نوع بيماري برداشت فشار، ظهور غالباً كمِ علائمِ درگيري ستون فقرات و درگيري بيشتر مغز در بيماري برداشت فشار ارتفاعي نسبت به بيماريهاي برداشت فشار غواصي است. در هر دو حالت، دردهاي ساده، كماكان بعنوان علائم مهم بيماري محسوب ميگردند.
1-6-3-3- درمان درد مفاصل
اگر تنها درد مفاصل ظاهر شود و قبل از رسيدن به ارتفاع 1 اتمسفري برطرف گردد، شخص ميتواند با تنفس گاز اكسيژن 100% بمدت 2 ساعت در فشار 1 اتمسفر درمان شود و پس از آن بمدت 24 ساعت تحت نظر قرار گيرد. چنانچه علائم درد پس از رسيدن به ارتفاع 1 اتمسفري كماكان وجود داشته باشد، بايستي فرد بيمار را جهت درمان به امكانات گذاشت فشار درماني (اطاق فشار) منتقل نمود.
2-6-3-3- جابجائي و درمان
افراد دچار بيماري برداشت فشار بايستي در طول مدت جابجايي به اطاق فشار ، از گاز اكسيژن 100% تنفس نمايند.
اگر علائم بيماري در طول مدت رسيدن بيمار به اطاق فشار، برطرف گردد، بايستي بيمار براي شناسائي علائم باقيمانده بيماري، مورد معاينه قرار گيرد. چنانچه هرنوع علائم بيماري برداشت فشار در هر زماني وجود داشته باشد، يا اگر حتي تنها علائم كوچكي از بيماري باقي مانده باشد، بايستي بيمار مطابق جدول درماني مناسب و بشكلي كه اگر علائم اصلي بيماري هنوز وجود داشتند، درمان شود.
سلام آقاي aras
اميدوارم حالتون خوب باشه
اگه يادتون باشه شما به من موسسه درياكوش در عسلويه رو براي يادگيري معرفي كرديد ولي تو سايتش نوشته حداكثر سن 26 سال ولي من 30 سالمه
ميخواستم بدونم همه موسسه ها شرط سني دارن
و بطور كلي اگر من هزينه كنم و غواصي رو در خارج از كشور ياد بگيرم براي كار كردن در ايران با مشكل محدوديت سن روبرو ميشم يا نه ؟
و آخر اين كه ميزان درآمد در ايران چقدر هست ؟ آيا ارزش اين همه هزينه كردنو داره ؟
ممنون
سلام
راستي يادم رفت
هزينه آموزش غواصي صنعتي در آفريقاي جنوبي كلا چقدره؟
آيا جاي معتبر ديگه كه ارزان تر از آفريقا باشه هست ؟
سلامنقل قول:
ببخشید من نظر میدم گفتم شاید نظرم برای شما مفید واقع بشه، سن 30 سال برای یادگیری زیاد نیست وپس از یادگیری میتونید خیلی هم مفید باشید، همه موسسسه ها شرایط سنی ندارن،البته برای سنین بالا غواصی زیاد مفید نیست، (چون میتونه خطرناک باشه) و یه شخص با سن بالا نمیتونه زیاد هم در این شغل که از مشاغل سخت دنیا هست کارایی داشته باشه
من فکر میکنم شما غواصی را در ایران یاد بگیرید و بعد به فکر گذراندن دوره های صنعتی باشید بهتر است، 99% کسانیکه در ایران کارهای صنعتی در زیر آب انجام میدن بصورت تجربی کارهای فنی زیر آب را یاد گرفتن،
در مورد درآمد (نظر شخصی) خیلی زیاد نیست که شما به عنوان یه غواص صنعتی برای یک شرکت کار کنید، چون پروزه های صنعتی برای شرکتها همیشگی نیست، به نظر من هنوز لازم نیست اینهمه هزینه کنید و به خارج بروید، البته آقا ارس هم اطلاعات مفیدی دارند که باید بشنویم
آقا ارس ببخشید که من هم نظر دادم
با تشکر
سلامنقل قول:
بستگی داره چه دوره هایی را ببینید، چون دوره های غواصی چند تا هستند
همه دوره های غواصی در آفریقای جنوبی نیست، البته اون دوره هایی که به درد شما بخوره هست
شما در اینترنت میتونید search کنید و ببینید،
قیمت پایین تر از آفریقا من ندیدم شاید باشه
با تشکر