گاهـی دلــم می گيــرد
از آدم هايی كه در پس نگـاه ســردشان با لبخندی گرم...
فريبت می دهند
دلــم ميگيـرد از خورشيــدي كه گـرم نمی كند...
و نوري كه تاريكي مي دهد
ازكلماتي كه چون شيريني افسانه ها فريبت مي دهند...
دلم مي گيرد...!
از سردي چندش آور دستي كه دستت را مي فشارد
و نگاهي كه به توست و هيچ وقت تو را نمي بيند
از دوستي كه برايت
هديه ، دوبال براي پريدن مي آورد
و بعد ...
پرواز را با منفورترين كلمات دنيا معني مي كند
دلم مي گيرد از چشم اميد داشتنم به اين همه هيچ
گاهي حتي...
از خودم هم دلم ميگيرد...!
دوره ارزانیست ...!
و دروغ از همه چیـــز ارزانتــر !
آبــرو ...
قیمت یک تکـه نان !
و چه تخفیف بزرگـی خـورده ست ...
قیمت هر انســان ...!
ماییم و می مطرب و ایــن کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر دُرد شراب
فــارغ ز امیـــد رحمت و بـیـــم عذاب
آزاد ز خـــاک و بـــــاد و از آتــش و آب
زندگي را بد ساخته اند
كسي را كه كه تو دوستش مي داري تو را دوست نمي دارد
و كسي را كه تو را دوست مي دارد تو دوستش نمي داري
و كسي را كه تو دوستش مي داري و او نيز تو را دوست مي دارد
به رسم تقدير هرگز بهم نمي رسيد
و اين است رسم زندگي ....
یک روز ز بند عالم آزاد نی ام
یک دم زدن از وجود خود شاد نی ام
شاگردی روزگار کردم بسیار
در کار فلک هنوز استاد نی ام
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کوله بارت بربند !
شاید این چند سحر فرصت آخر باشد
که به مقصد برسیم
بشناسیم خدا را
و بفهمیم که یک عمر چه غافل بودیم
می شود آسان رفت
می شود کاری کرد که رضا باشد او
ای سبکبال ، در این راه شگرف
در دعای سحرت ، در مناجات خدایی شدنت
هرگز از یاد نبر
من جامانده بسی محتاجم......
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
MoBn
خداوندا!
اگر روزی بشر گردی
ز حال بندگانت با خبر گردی
پشیمان میشوی از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت.
خداوندا تو مسئولی.
خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است،
چه رنجی میکشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است
حرفی نگفته نیست ،
هر چه بوده گفته اند ،
به سهم ما زندگی هم کرده اند
دیگر باید اجازه ی سکوت بگیریم...
مرد بغض کرد و نه
مرد گریه هم نکرد
مرد،مرد و مرد و مرد
خسته بود از این سکوت
هق هقی که میرسد
جز تو هیچکس که نیست
این صدا صدای کیست؟
گریه مال مرد نیست!
مرد سطر آخر شعر را چنین نوشت:
همچنان که میگریست
گریه مال مرد نیست!