مشاعره

ترنم باران را احساس ميكنم اگر عاشق باشم...

مگر بويي از عشق مستت كند
طلبكار عهد الستت كند ..

دمق را ندارم روحم گير×××از اين مردم شكم سير...

ره نيكمردان آزاده گير

چو استاده اي دست افتاده گير ..

ره آدمي گير كه عاشق بود×××همه حال در عشق حق جاري بود...

در جوانی مستی در پیری سستی
پس کی خدا پرستی ؟

يه گوش بريده نداره نشون×××كه بابا رو پيدا كند دردشون...

نكن در جسم و جان منزل كه اين دون است و ان والا

قدم زين هر دو بيرون نه . نه اينجا باش و نه انجا

اگر دعوتم رد كني ور قبول
من و دست و دامان آل رسول...

آخراين دل به قربان تو خواهد شد اي دوست×××من كجا عشقت كجا قربان شدن بهره تو كجا...
لازم بود كه قرباني عشقت بشوم...يا كه مانم به نظر عاشق عشقت بشوم...