حیفم اومد جواب ندم. کارگردان اون فیلم کیانوش عیاری بود.
و اون فیلم یکی از شاهکارهای سریال سازی دنیا بود ! چرا ؟! چون فیلمنامه نداشت ! بازیگرها تا صبح روز فیلمبرداری نمی دونستن چی باید بگن ! و فقط بخاطر اعتبار کارگردان این کار رو قبول کرده بودن ! کارگردان صبح که تمام عوامل جمع میشدن همونجا یه چایی می خورد و شروع می کرد به نوشتن فیلمنامه امروز و صحنه های امروز ! فیلمبرداری هم همون آخرین لحظات به فیلمبردار می گفت چیکار بکن !!!
نکته جالب که به این سبک کاری افتخار هم می کنه !!! آخه کجای دنیا بدونه فیلمنامه شروع به فیلمسازی می کنن؟! آخه کجای دنیا متن فیلمنامه رو فقط یک نفر می نویسه و هیچ ویرایشی روش انجام نمیشه ؟!
باور کنید این سبک سریال سازی واقعی و تو ایران وجود داره !
