مشاعره

دلي دارم كه هر لحضه اميدست×××خدايش ناخداي اين غريبه است...

تعبير يافتش همه انديشه ها بخواب
نقشي كه بسته بود فرو شد همه بر آب

باز باران بازهم شور عاشقي×××ما كجا و عاشقي در اين هوا...

آنكه نشناخت قدر وقت درست
زير اين طاس لاجورد چه جست؟

تازه جوان مادر من×××ميكشدم قد خمت...تا به ابد گريه كنم بر توي بر عمر كمت...مرو مادر...

راه دشمن همه نشناخته ايم.
تيشه بر راه خود انداخته ايم.

مارا بخیر شما را به سلامت×××دوستی شد ضرر به ما و امانت...

توده ي برف از هم شكافيد
قله ي كوه شد يكسر ابلق.
مرد چوپان درآمد ز دخمه
خنده زد شادمان و موفق

يك عمر حاصلم گنه بود و بس×××اي خدايم نگهي كن كه كنم بس...

سرشاری
از ترانه ی دیدار
خیابان کوچک است
دنیا کوچک است
دلتنگی ات
بزرگ تر از همشهریانست
می دانم.
توقّف کن
چراغ سرِ چهارراه
قرمز است ...