علیفر همون سرهنگه و سرهنگ هم همون علیفر:دینقل قول:
Printable View
علیفر همون سرهنگه و سرهنگ هم همون علیفر:دینقل قول:
ولی ژاپن و کره همین جوری پیش رفت کردن ! اگه ما هم الکی نمی رفتیم هر سال تو جام زر ماکارون و از این جور چیزا بازی کنیم و به جاش می رفتیم با تیمای خوب بازی کنیم خیلی وضعمون از این بهتر بود ! همین عربستانیا هم که این قدر گ..د هستن رفتن با اسپانیا بازی کردن !
آخه کی میاد با ایران بازی کنه؟نقل قول:
جواب حرفت سیاسیه که اگه بگم، پستم حذف میشه.
خودت قضیه رو بگیر.
همون جوري كه باير با پرسپوليس بازي نكرد يا همين المان....البته حساب اون تيماي انگليسي سر جاشوننقل قول:
اولين شكست تيم‌ملي با افشين قطبي در سال 2010 ميلادي آنقدر غيرقابل انتظار، تلخ و نگران‌كننده بود كه جو اين تيم را در فاصله دو روز مانده تا ديدار مقابل برزيل، شبيه همان فضاي غيرقابل تحمل و سنگين چندماه قبل كرده است.
تيم ملي ايران كه طي هفته‌هاي اخير به‌واسطه به‌دست آوردن چند پيروزي قابل اعتنا مقابل ارمنستان، چين، كره‌جنوبي و بحرين توانسته بود موج منفي و انتقادي داخل كشور را به فضايي مثبت و تلطيف شده تبديل كند و نظر شمار زيادي از منتقدان و مخالفان كادرفني را تغيير بدهد، نه فقط به‌واسطه كسب نتايج ضعيف در دو بازي مقابل عمان و كويت كه بيشتر به خاطر ارائه فوتبالي كه در آن بي‌مسئوليت بازي كردن اغلب بازيكنان به چشم مي‌آمد، انتقادات بسياري را به همراه داشت؛ آنچه خود افشين قطبي هم در كنفرانس مطبوعاتي پس از بازي مقابل كويت به آن اذعان كرد:
«شكست مقابل كويت نتیجه ناراحت‌کننده‌ای براي ما بود و متاسفیم که نتوانستیم روند پیروزی‌هایمان در سال 2010 را ادامه بدهیم. اين تیم بسیار بسته بازی کرد و اتلاف وقت زيادي هم انجام داد اما متاسفانه داوران عرب هیچ برخوردی با این وقت کشی‌ها نکردند تا تیم ما در نیمه دوم هوش، سازماندهی، کار تیمی و همينطور نظم و انضباطش را ازدست بدهد. خود من شخصا بیشتر از اينكه از نتیجه ناراضي باشم، از روش بازی تیم در نیمه دوم ناراحت هستم. این برای سومین بار بود كه ما در سال 2010 در یک بازی از حریف‌مان عقب مي‌افتادیم اما این بار برخلاف بازي مقابل ارمنستان و ستاره سرخ بلگراد نتوانستیم اين عقب‌ماندگي را جبران کنیم و احساسم این است که در اين زمينه خيلي بايد كار شود. به‌هرحال این مسابقات از این جهت که ما شناخت بهتر و بیشتری از برخي از بازيكنان تازه‌واردمان پيدا كرديم، مفيد بود.»
در بازي مقابل كويت هيچ‌چيز سرجايش نبود. اوضاع آنقدر عجيب بود كه حتي مهدي رحمتي به عنوان بهترين ملي‌پوش فوتبال ايران در ماه‌هاي اخير، در برابر كويت يكي از ضعيف‌ترين بازي‌هاي ملي‌اش را به ثبت رساند. او روي گل دوم اين تيم و با تكميل اشتباه مسلم حنيف عمران‌زاده، مقصر اصلي دريافت اين گل لقب گرفت و در ساير دقايق بازي هم متزلزل نشان داد.
هرچند عملكرد ساير ملي‌پوشان هم بهتر از نمايشي كه عمران‌زاده و رحمتي ارائه دادند، نبود. شايد در ميان تمام بازيكنان تيم‌ملي، تنها سيدجلال حسيني توانست كمي از توانايي‌هاي هميشگي‌اش را به نمايش بگذارد. موضوعي كه افشين قطبي دليل آن را خستگي بيش از حد بازيكنان تيم مي‌داند اما اين خستگي يا هرعامل ديگري باعث شده تا رسانه‌هاي منطقه شكست ايران مقابل كويت را به سخره بگيرند! شبكه الجزيره اسپورت و همينطور تلويزيون كويت با به زبان آوردن جملاتي تحقيركننده تمام تلاش‌شان را انجام دادند تا ثابت كنند اين تيم دوم و جوان كويت بوده كه توانسته با قدرت تمام ايران را با نفرات اصلي‌اش و به بدترين شكل ممكن شكست بدهد:
« ايراني‌ها كه با تيم اصلي‌شان براي قهرماني در اين رقابت‌ها آمده بودند، شانس آوردند كه با گل ميلاد ميداوودي در واپسين دقايق مسابقه وداعي آبرومندانه با اين مسابقات داشتند. آنها قرار است آخر همين هفته در ديداري دوستانه به مصاف برزيل بروند اما قبل از آن مقابل جوانان كويتي گل‌هايي برزيلي دريافت كردند و در طول 90 دقيقه هم مقهور تاكتيك برتر رقيب جوان‌شان بودند.»
بخشي ديگر از حرف‌هاي قطبي در كنفرانس مطبوعاتي، بهانه‌هايي بود كه نه تنها نتوانست شكست تيم‌ملي را توجيه كند كه حتي اسباب ناراحتي بسياري از كارشناسان داخلي و همينطور برخي از بازيكنان تيم‌ملي را هم فراهم كرد.
او طبق عادت هميشگي‌اش بازهم گريزي به غيبت لژيونرها و بازيكنان بزرگ زد و جاي خالي آنها را در ثبت اين شكست‌ها موثر دانست:« يکي ديگر از مشکلات ما در اين رقابت‌ها، غيبت گوش‌هاي کلاسيک تيم مانند خلعتبري، شجاعي، رضايي و نوروزي بود و برابر کويتي که بسته بازي مي‌کرد ما نياز به خلاقيت و فوتبال ترکيبي از کناره‌ها داشتيم که متاسفانه به دليلي که گفتم، کيفيت لازم را در اين بخش نداشتيم. البته مصدوميت هادي عقيلي و غيبت جواد نكونام هم خيلي تاثيرگذار بود و ما آن ثبات و پايداري لازم را ازدست داديم.»
قطبي درحالي از غيبت چند بازيكن اصلي‌اش در اين تورنمنت گله مي‌كند كه بجز ايران و تا اندازه‌اي عراق، تمام تيم‌ها با نفرات ذخيره و تيم دوم‌شان پا به اين رقابت‌هاي نه چندان مهم گذاشته بودند. اين موضوعي است كه حتي رسانه‌هاي حامي سرمربي تيم‌ملي هم از روز اول آغاز رقابت‌هاي غرب آسيا اشاره‌هاي مستقيمي به آن داشتند اما خود قطبي همچنان ترجيح مي‌دهد پس از كسب هرنتيجه نامطلوبي به نداشتن مهره‌هايش اشاره كند. جالب است كه سرمربي كويتي‌ها پس از شكست دادن ايران موضعي كاملا متفاوت نسبت به قطبي را در پيش مي‌گيرد:
«ما براي قهرماني به اردن نيامده بوديم و مي‌خواستيم براي حضور بهتر در بيستمين دوره جام خليج فارس آماده شويم. براي همين هم براي اولين بار به رقابت‌هاي غرب آسيا آمديم.»
شكست مقابل كويت پايان طلسم شكست‌ناپذيري تيم‌ملي ايران در سال 2010 هم بود. تیم‌ملی آخرین بار در دی ماه سال گذشته با نتیجه 2 بر يك به مالی باخته بود و در سال 2010 و تا قبل از بازی مقابل کویت، در 9 بازی 8 برد و یک تساوی به‌دست آورد.
در ترکیب كويت فقط دو بازیکن بالای 23 سال حضور داشتند، در حالی که تیم‌ملی ايران تقریبا با بازیکنان اصلی خود در میدان حضور داشت. ایران در 34 رویارویی گذشته خود با کویت، 7 بار به این تیم باخته بود که آخرین بار آن در سال 1382 و با نتیجه 3 بر يك رقم خورد. باخت هشتم هم در حالی اتفاق افتاد که تیم ملی در دو فینال قبلی با کویت این تیم را برده بود؛ فینال جام ملتهای 1976 و فینال بازیهای آسیایی 1998.
تورنمنت غرب آسيا براي تيم افشين قطبي يك تورنمنت دوسر باخت بود. اگر تيم او كويت را مي‌برد و قهرمان مي‌شد، همه از پايين بودن سطح رقابت‌ها و اينكه ايران وظيفه‌اش قهرماني در اين تورنمنت بوده مي‌گفتند و حالا كه باخته، جز يك پاداش 40 هزار دلاري و البته كلي انتقاد رنگارنگ چيزي به دست نياورده است.
علاوه براين موضوع جو مثبت شده تيم‌ملي هم كاملا تحت‌الشعاع قرار گرفته و حتي گزارشگري مثل جواد خياباني در گزارش كاملا انتقادي از اين بازي از اينكه تيم‌ملي به‌طور قطع قهرمان جام ملت‌ها نخواهد شد صحبت مي‌كند! ايران با 90 درصد تيم اصلي‌اش از حضور در تورنمنت غرب آسيا هيچ‌چيزي بدست نياورد. چند هفته قبل از اعزام تيم‌ملي به اين رقابت‌ها بود كه غلام پيرواني با لحني ملتمسانه از علي كفاشيان خواست تيم‌ملي اميد را به اين مسابقات بفرستد.
تيمي كه هنوز هم از نداشتن حريف تداركاتي درست و درمان درحال ضربه خوردن است اما كفاشيان رسما اعلام كرد كه اگر ايران با نفرات اصلي‌اش به عمان نرود، با جريمه‌هاي مالي سنگيني مواجه خواهد شد. امروز ايران تنها تيمي در منطقه تلقي مي‌شود كه براي كسب عنوان قهرماني در اين رقابت‌ها با نفرات اصلي‌اش وارد مسابقات شده و در آن‌سو غلام پيرواني مجبور است تيمش را با بازي مقابل ويتنام و سنگاپور براي حضور آبرومندانه در بازي‌هاي آسيايي گوانگژو آماده كند.
کد:http://www.tabnak.ir/fa/pages/?cid=123624
در آستانه بازی با برزیل؛ 10 بازی بزرگ دوستانه تاریخ تیم ملی ایران
سایت گل- تیم ملی ایران پنج شنبه شب در شهر ابوظبی در یک دیدار دوستانه تاریخی به مصاف برزیل می رود. به یقین این بزرگترین بازی تاریخ تیم ملی در سالیلن اخیر است که در سالهای گذشته کمتر با حریفان سرشناس و نامدار روبرو شده است. اما اگرچه این یکی از بزرگترین بازی های دوستانه تاریخ تیم ملی ایران است، اما ایران در طول تاریخ خود بازیهای دوستانه مهم دیگری نیز با تیمهای سرشناس و قدرتمند دنیا نیز برگزار کرده است. سایت گل در آستانه بازی دوستانه تیم ملی مقابل برزیل 10 بازی مهم و دوستانه تیم ملی را بررسی کرده است:
تیم ملی المان با تمام ستارگانش برای انجام بازی دوستانه به تهران امد. این بازی در روز 18 مهر و در حضور بیش از 100 هزار تماشاگر در ازادی انجام شد و المان 2- صفر به پیروزی رسید. دیدن چهره ها هایی مثل بالاک، لام، لمن، کلوزه، شواین اشتایگر، دایسلر، اشنایدر، پودولسکی و ... در ورزشگاه آزادی برای تماشاگران عجیب نبود. از این بازی خاطره انگیز صحنه دریبل بالاک توسط کریمی در ذهن فوتبال دوستان باقی مانده است.
2. ایران 1- آرژانتین 1 (1356)
باشگاه رئال مادرید برای جشن 75 سالگی اش از تیم ملی ایران برای حضور در یک تورنمنت چهارجانبه دعوت کرد. ایران و آرژانتین روز 2 فروردین در استادیوم سانتیاگو برنابئو و در حضور 50 هزار تماشاگر روبروی هم قرار گرفتند. ارژانتینی ها در دقیقه 14 توسط دانیل برتونی به گل رسیدند و از این لحظه به بعد ترس ایران فرو ریخت و در نهایت توسط محمد صادقی به گل تساوی دست یافت اگرچه ایران در ضربات پنالتی باخت، اما این بازی یکی از به یاد ماندنی ترین بازیهای تاریخ فوتبال ایران است. در ترکیب تیم سزار منوتی بازیکنان سرشناسی چون برتونی و اسوالدو اردیلس بازی می کردند که یک سال بعد قهرمان جهان شدند.
3. ایران 1- فرانسه 2 (1357)
تیم ملی ایران برای آمادگی جهت حضور در جام جهانی اردوی تدارکاتی خود را در فرانسه برپا کرد. در این اردو یک بازی دوستانه با تیم فرانسه انجام داد که این تیم نیز اماده حضور در جام جهانی می شد. بازی در شهر تولوز برگزار شد و در ترکیب فرانسه بازیکنان بزرگی چون هنری میشل، برنارد لاکومبه و دومنیک باتنی حضور داشتند. میشل هیدالگو نیز هدایت این تیم را بر عهده داشت. این بازی را فرانسه 2-1 برد و حسن روشن تک گل ایران را به ثمر رساند.
4. ایران صفر – شوروی 1(1357)
تیم ملی ایران پس از تجربه اولین جام جهانی، از تیم قدرتمند شوروری که در المپیک 1976 صاحب مدال برنز شده بود، برای یک بازی دوستانه به تهران دعوت کرد. بازی در روز 15 شهریور 57 در آزادی برگزار شد و داور این بازی دوستانه نیز از المان بود. در ترکیب تیم نیکیتا سیمونیان بازیکنان سرشناسی چون اولگ بلوخین، والری گازایف و لئونید بوریاک حضور داشتند. در این بازی که اخرین بازی تیم ملی ایران قبل از انقلاب بود، شوروی 1- صفر به پیروزی رسید.
5. ایران صفر – دانمارک صفر (1378)
این بازی هم یکی از بازیهای خاطره انگیز تیم ملی است که اکثر علاقه مندان ان را به یاد دارند. ایران روز 18 مهر 78 در کپنهاگ به مصاف دانمارک رفت و با وجود حملات فراوان دانمارک، هادی طباطبایی دروازه ایران را بسته نگه داشت تا از سوی رسانه ها به لقب شیر کپنهاگ مفتخر شود! همه بازیکنان سرشناس دانمارک مثل پیتر اشمایکل، ابه ساند، توماس هلوگ، استیگ توفتینگ و سورن کولدینگ در این بازی حاضر بودند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
6. ایران صفر- کرواسی 2 (1377)
میرسلاو بلاژویج و برانکو برای اولین بار در این بازی دوستانه با فوتبال ایران اشنا شدند. تیم ملی ایران پس از 20 سال برای اولین بار در خاک اروپا به مصاف یک تیم اروپایی رفت. این بازی باعث شد تا ترس ایران از رویارویی با یوگسلاوی در جام جهانی بریزد و یک بازی درخشان مقابل این تیم به نمایش بگذارد. یاران داور شوکر در این بازی دوستانه با دو گل پیروز شدند و کرواسی یک ماه بعد در جام جهانی مقام سوم را کسب کرد.
7. ایران صفر- یوگسلاوی صفر (1357)
تیم ملی که اماده اولین حضورش در جام جهانی می شد، از یوگسلاوی که تیم چهارم اروپا بود و در آن زمان یکی از قدرتهای برتر این قاره محسوب می شد، برای یک بازی دوستانه در روز 16 فروردین ماه دعوت کرد. در این بازی بازیکنانی چون ایوان کاتالینچ، جمال حاجی، سافت سوسیچ، انته رایکوویچ در ترکیب تیم یوگسلاوی بودند و تساوی مقابل این تیم نتیجه خوبی برای ایران بود.
8. ایران صفر- چکسلواکی 1 (1353)
در آذرماه 1353، تیم ملی چکسلواکی برای انجام یک بازی دوستانه به تهران امد و در ورزشگاه تازه تاسیس ازادی مقابل ایران قرار گرفت که حدود 3 ماه پیش قهرمان بازیهای اسیایی شده بود. چکسلواکی در دهه هفتاد تیم قدرتمندی در فوتبال اروپا بود و دو سال بعد از این بازی دوستانه، در جام ملتهای اروپا قهرمان شد. در روزی که به دلیل سرمای هوا تماشاگر کمی به ازادی امده بود، ایران این بازی را به چکسلواکی باخت.
9. ایران 4- اسلواکی 3 (1380)
این یک بازی تاریخی برای فوتبال ایران بود، چرا که تیم ملی برای اولین بار بود که در خاک یک کشور اروپایی موفق به پیروزی می شد. اسلواکی که این روزها تیم قدرتمندی در فوتبال اروپاست و در جام جهانی 2010 حاضر بود ، در ان روزها تیم متوسطی در اروپا بود. ستاره این بازی نیز علی کریمی بود که با هت تریک خود یک پیروزی تاریخی را برای ایران رقم زد.
10. ایران 1- مجارستان 2 (1354)
در روزهای گرم مرداد ماه 1354، تیم ملی مجارستان که دارنده عنوان چهارمی اروپا بود، برای انجام بازی دوستانه به تهران دعوت شد. مجارها که چند دهه قبل قدرت اول فوتبال اروپا بودند، در دهه هفتاد نیز تیم قدرتمندی بودند و دو سال قبل از این بازی در جام ملتهای اروپا چهارم شده بودند. این بازی دوستانه 2-1 به نفع تیم چهارم اروپا خاتمه یافت و غلامحسین مظلومی تک گل ایران را زد.
محتوای مخفی: منبع مقاله
بازی پرسپولیس-بایرن مونیخ سال 84 بود و خیلی از اتفاقاتی که الان افتاده، نیفتاده بود.نقل قول:
بازی ایران-آلمان هم که تو دوره خاتمی بود و اون زمون رابطه ایران با کشورهای بزرگ خوب بود.
هر چی آدم میخواد حرف سیاسی نزنه نمیگذارین.
البته آلمان در اون زمان ميزبان جام جهاني بودند و براي خودشون تداركات زيادي ديده بودند . و بازي در برابر ايران و تحت فشار تماشاگر قرار گرفتن براي بازيكن هاي جوانشون خيلي مفيد بود . كاش اون بازي رو تو تهران مي برديم و حالشون رو مي گرفتيم . ولي بازي با برزيل اون هم با تيم اصليش در شرايط كنوني كه اونها از تورنومنت هاي مهم دور هستند ( از نظر زمان ) و بدون دريافت پول از طرف برزيل خيلي جالب و خوبه . راستي اين حق پخش تلويزيوني چي شد ؟ بازي پخش ميشه ؟
یعنی شما باور میکنی برزیل محض رضای خدا بیاد با ایران بازی کنه:دی تازه خرج تیمم بده:13:نقل قول:
ولي بازي با برزيل اون هم با تيم اصليش در شرايط كنوني كه اونها از تورنومنت هاي مهم دور هستند ( از نظر زمان ) و بدون دريافت پول از طرف برزيل خيلي جالب و خوبه
هنوز زير نويس هاي هسته ايي بازي با بايرن مونيخ يادمه كه كلي هم سرش دعوا شد و هوينس رو كه ازش سوال كردن گفت به من چهنقل قول:
بازی پرسپولیس-بایرن مونیخ سال 84 بود و خیلی از اتفاقاتی که الان افتاده، نیفتاده بود.