همکاری مشترک نیروهای الکتریکی - حرارتی - برودتی ، یک روش مناسب برای افزایش بهره وری سیستم های انرژی (نسل سوم) می باشد . در چنین سیستم هایی ، نیروی برودتی (سرد کنندگی) با استفاده از چرخه های جذب (می دونیم که یکی از روش های سرد کردن ، "روش جذبی" هستش) حاصل می شود . در این مقاله می خواهیم ، امکان استفاده از "چرخه سردکنندگی مبتنی بر افشانک (ejector)" را در خنک کردن توربین های کوچک گازی بررسی کنیم .نقل قول:
(درباره چرخه سرد کنندگی :en.wikipedia.org/wiki/Heat_pump_and_refrigeration_cycle)
ابتدا عملکرد افشانک با استفاده از مدل یک بعدی و یک معادله حالت مکعبی (از معادلات شیمی) بررسی شده است. حداکثر بهره وری افشانک ، 25% بوده و وابسته به میزان پیچیدگی مایع مورد استفاده می باشد .
سپس عملکرد ترمودینامیک این چرخه بررسی شده است . مایع های مورد استفاده در روش پیشنهادی ما ، آب – آمونیاک – hfc 134a می باشد . صریب خنک سازی ، با فرض دمای 40 درجه ، حدود 0.30 می باشد .
در انتها ، با فرض یک توربین گازی 30 کیلوواتی ، سه مثال مختلف را بررسی کرده ایم :
1. برطرف سازی کامل حرارت تولیدی .
2. تولید نیروی برودتی ، همراه با تولید آب بهداشتی
3. برطرف سازی مقطعی (=غیرکامل) حرارت ، به منظور خنک کردن هوایی که توربین می خواهد جذب کند.
در مثال های 1 و 2 ، توان الکتریکی توربین ، 25 کیلووات می باشد (در دمای 35 درجه) . نیروی سردکنندگی در مثال 1 ، 20 کیلووات ، و در مثال 2 ، 16کیلووات است . ضمنا ، 15 کیلووات هم بصورت آب 50 درجه ، بعنوان نیروی حرارتی در اختیار قرار می گیرد .
به نظر می آید که کاهش مقطعی حرارت (از 35 به 15 درجه) به منظور خنک سازی هوایی که توربین می خواهد جذب کند (مثال 3) ، این امکان را ایجاد می کند که یک افشانک را در سیستم توربین لحاظ کنیم .
طبیعیه که هرچی متن طولانی تر و تخصصی تر باشه ، احتمال پاسخ داده بهش کم بشه ... (مثلا من الان شانسی چند دقیقه وقت آزاد داشتم و البته صرفا معنا رو رسوندم)