با عرض معذرت من زیاد آدم تعارفی نیستم و جایی که ایراد وارد باشه با صراحت تمام برای اینکه مخاطب متوجه مسئله بشه نظرم رو بیان میکنم چون اعتقاد دارم خیلی از مواقع اگر در مقابل ایراداتی که به خودمون وارد هست گارد و البته تعصب نداشته باشیم و متوجه باشیم ایراد کارمون کجاست خیلی زودتر به نتیجه میرسیم.
بیان واقعیت امر توهین نیست اگر جایی نقطه ضعف و ایرادی وجود داره بهتر و البته دوستانه تر اینه که صراحتا مشخص بشه تا مسئله حل بشه ما باخودمون و زندگی و آینده که تعارف نداریم ؟! میتونیم تو این تاپیک تا 1000 صفحه دیگه باهم درد و دل کنیم و منتظر باشیم یه معجزه ای از غیب اتفاق بیفته یا میتونیم منطقی درباره ایراداتی که بهمون وارد هست بحث کنیم بلکه حل بشه.
من چند بار متن خودم رو خوندم و جایی رو پیدا نکردم که کسی رو بی لیاقت و بی کفایت خطاب کرده باشم مخصوصا کسی رو که مشغول به کار باشه، اگر شما چنین برداشتی از توضیحات من داشتین مربوط به من نیست بنابراین توضیحی برای این بخش از برداشت شما باقی نمیمونه.
بحث درباره کسی که درامد پایین داره نیست درباره کسی هست که هیچ مهارت، توانایی ، دانش و شغلی برای اداره زندگیش نداره و نتونسته یا تلاشی نکرده خودش رو تو این سن از نظر درامد از خانواده مستقل کنه کسی که به عنوان یک فرد بزرگسال با یک نوجوان 15 ساله یا کودک 10 ساله تفاوتی نمیکنه و علاقه مند به تشکیل خانواده هم هست! بین کسی که کاملا مصرف کننده هست (دختر/پسر) و کسی که داره تلاش میکنه زندگیش رو خودش اداره کنه تفاوت وجود داره فکر میکنم تو پست قبلی این مسئله به اندازه کافی رسا و واضح بیان شده .
به نظر من کسی که مهارت و توانایی یا دانش کافی داشته باشه امکان نداره بیکار باشه (چه درامد کم داشته باشه چه زیاد) کسی که بیکار هست یا دانش و مهارت و توانایی لازم برای کار کردن تو هیچ زمینه ای رو نداره (ممکنه مدرک دکترا هم داشته باشه) یا دوست نداره زمانش رو صرف کار با درامد کم کنه و دنبال شغلی هست که درامد بالا داشته باشه و ترجیح میده بیکار بمونه(این مورد هم زیاد هست)..
من هم مثل شما تو همین جامعه زندگی میکنم که درباره اش صحبت میکنید خیلی از افراد رو میشناسم که از صفر شروع کردن تو همون سن 25-30 سال ، صفر یعنی برای مدت کوتاهی بدون هیچ حقوقی شبانه روزی کار کردن تا درامدشون با مهارت و توانایی که داشتن افزایش پیدا کرده. خیلی از افراد رو هم میشناسم که اززحمت و تلاش فراری هستن و ترجیح میدن بیکارباشن و فقط اعتراض کنن.
من نمیتونم قبول کنم درحالی که تعداد زیادی از جوان های هم سن و سال خودم با تلاش شبانه روزی خودشون استقلال مالی پیدا کردن ( نه ارث پدری داشتن نه پارتی فقط و فقط توانایی و دانش داشتن ) گروهی دیگه از افراد منتظر هستن شغل با درامد بالا بهشون پیشنهاد بشه و نمیتونم باور کنم که یک جوان 25-30 ساله سالم و بالغ ، فارغ از رشته ای که تحصیل کرده هیچ مهارتی برای کسب درامد (حتی درامد کم) نداشته باشه.
دنیا رو از دریچه واقعیت ها نگاه کنیم!. میتوینم منتظر باشیم تا همون دیگران مشکلاتمون رو حل کنن یا تلاش کنیم خودمون حلش کنیم.
