آموزش NETWORK PLUS

درس پنجم - دستور TRACERT





دو دستور TRACERT / TRACEROUTE عملکرد مشابهی دارند با این تفاوت که TRACERT در سیستم عامل ویندوز به کار می رود و TRACEROUTE در سیستم عامل های یونیکس , لینوکس و مکینتاش کاربرد دارد




خوب حالا این دستور چه کار می کند ؟ چه وظیفه ای بر عهده دارد ؟


این دستور برای نشان داد مسیر کاملی که یک بسته طی می کند تا به مقصد برسد استفاده می شود . پس این دستور مثل پینگ نیست که فقط بگه دیوایس 1 با دیوایس 2 ارتباط ندارد یا دارد . بلکه نشان می دهد که چگونه دیوایس 1 با دیوایس 2 ارتباط دارد . ممکن است شما کامپیوتری داشته باشید که در یک سمت از شبکه شما باشد و یک کامپیوتر دیگر را دارید که جهت کاملا مخالف شبکه قرار دارد . و در این بین ممکن 5 یا 6 روتر وجود داشته باشد .

اگر در این بین برای هرکدام از این روتر ها مشکلی پیش آید با استفاده از این دستور خواهید دید که ارتباط در کجا قطع شده و به مقصد می رسد .



خوب اکنون سایت گوگل را مسیر یابی می کنیم . همانگونه که در تصویر می بینید کامپیوتر من برای اینکه به سایت گوگل که در کشور آمریکا برسد چه مسیر هایی را طی می کند . پس از خارج شدن از ایران از مسیر کشور های مصر و انگلیس وارد کشور آمریکا می شود . این نتیجه در جستجو های مختلف و با اینترنت های مختلف نتایج متفاوتی را به دست شما می دهد . کاربرد اصلی تریس روت وقتی است که شما در شبکه داخلی بزرگی می خواهید مشکلات روتر های موجود در مسیر را بررسی کنید

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

.

درس ششم - دستور NETSTAT


این دستور برای گرفتن آمار و ارقام TCP/IP و اتصالات و پورت های موجود به کار می رود . این دستور سوییچ های زیادی دارد که سوییچ ?/ می توانید به آنها دسترسی پیدا کنید ولی ما در اینجا قصد نداریم خیلی وارد این مقوله شویم . از مهم ترین سوییچ های آن , سوییچ o- می باشد که کانکشن های فعال به همراه پورت و آدرس و آیدی پروسه نشان می دهد .

همچنین می توانید این سوییچ را به فاصله زمانی مشخص به صورت خودکار تکرار کنید : netstat -o 7 این دستور به این معناست که هر هفت ثانیه یکبار کانکشن های فعال به همراه پورت و آدرس و پروسه آیدی به من نشان بده . پس از اجرای این دستور خواهید دید که با انجام کارهای مختلف در شبکه مثلا باز کردن یک سایت مشخص , این پروسه ها برای شما نمایان می شود .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

درس هقتم - دستور NSLOOKUP


در مباحث قبلی در مورد DNS و کاربرد آن آموختید . ما برای اینکه به یک کامپیوتر دسترسی پیدا کنیم از نام آن کامپیوتر استفاده می کنیم . همچنین برای اینکه وارد یک سایت بخصوص مثلا گوگل شویم می نویسیم [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] این در حالی است که کامپیوتر به خودی خود با این نام ها بیگانه است و هیچگونه شناختی از آنها ندارد .

DNS وظیفه دارد این نام ها را طی عملی به نام NSLOOKUP به آدرس آیپی ترجمه کند تا برای کامپیوتر قابل شناسایی باشد .(همچنین طی عملی تحت عنوان REVERSE NSLOOKUP آدرس آیپی را به نام دامنه تبدیل کنید که این کار درست برعکس عمل قبلی است و در جاهایی خاص کاربرد دارد)


ابزار NSLOOKUP در کامند لاین که رایج ترین و شناس ترین ابزار مدیران شبکه است , در کلیه سیستم عامل ها کاربرد دارد و برای عیب یابی و رفع مشکلات مربوط به ترجمه نام دی ان اس می باشد . یکی از مهم ترین ویژگی های ابزار ان اس لوک آپ این است که دارای دو حالت Interactive و NonInteractive می باشد .

حالت تعاملی یا همان Interactive وقتی کاربرد دارد که شما می خواهید دستورات زیادی را در مورد دی ان اس اجرا کنید . در نتیجه با نوشتن واژه NSLOOKUP وارد رابط دی ان اس می شوید و می توانید دستورات مختلف را در آن وارد کنید . توجه کنید که وقتی که در حالت Interactive قرار دارید فقط می توانید دستورات مربوط به ان اس لوکآپ را وارد کنید .

حالت غیر تعاملی به این صورت است که شما بدون وارد شدن به رابط ان اس لوک آپ و با استفاده از سوییچ ها هر دستور را جداگانه وارد می کنید . این حالت هنگامی کاربرد دارد که شما می خواهید فقط یک دستور خاص را به صورت سریع وارد کنید.


ابزار DIG همان کاربرد ابزار NSLOOKUP را دارد با این تفاوت که این ابزار به صورت اختصاصی در لینوکس , یونیکس و مکینتاش کاربرد دارد . این ابزار دارای حالت Interactive نمی باشد ولی به صورت اختصاصی ابزاری قدرتمند تر در این سیستم عامل ها در نظر گرفته می شود .


ابزار HOST توسط سیستم عامل های یونیکس و لینوکس برای Rverse Lookup یا ترجمه آیپی به نام دامنه کاربرد دارد . خوب است بدانید که ابزار NSLOOKUP همین کاربرد را در ویندوز به انجام می رساند .


خوب حالا به cmd رفته و کمی دستور اجرا کنیم . ابتدا تایپ کنید nslookup [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اینگونه اجرای دستور را nonInteractive یا حالت غیر تعاملی می نامند و فقط یک دستور اجرا می شود و تمام

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

برای رفتن به حالت InterActive فقط کافی است تایپ کنید nslookup سپس وارد رابط مربوطه می شوید . در این حالت با نوشتن واژه help به جای ?/ به اطلاعات جزیی در این زمینه دسترسی پیدا می کنید . برای خروج از این حالت نیز واژه exit را تایپ کنید . ما در اینجا قصد توضیح این ابزار را نداریم زیرا ساعت ها می توان در مورد آن صحبت کرد و این مبحث را جداگانه توضیح خواهیم داد .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فصل یازدهم :

درس اول : دلایل بهینه سازی شبکه |

درس دوم : کیفیت سرویس و شکل دهی ترافیک |

درس سوم : موازنه بار , تحمل خطا و موتورهای کش |

درس چهارم : RAID ( آرایه ای از چند دیسک مستقل) |

درس اول - دلایل بهینه سازی شبکه




بهینه سازی شبکه یکی از مهم ترین موضوعاتی است که هر مدیر بایستی به آن پرداخته و در اولویت کاری خود قرار دهد . ولی به راستی چرا ؟ چرا بهینه سازی شبکه مهم است . در این بخش ابتدا به دلایل اهمیت بهینه سازی شبکه می پردازیم سپس یکسری راهکار ها و متد ها برای بهینه سازی شبکه ارایه خواهیم کرد .




Uptime : زمان آنلاین بودن

یکی از مهم ترین دلایلی که باعث می شود در این زمینه فعالیت کنیم موضوعی تحت عنوان Uptime می باشد . به این معنی که شبکه شما چه مقدار آنلاین است . بگذارید به نحوی دیگر بیان کنیم . یک شبکه بهینه و موفق نباید Downtime یا زمان خاموشی داشته باشد . ممکن است بنابرنیاز شبکه آن را در ساعاتی از روز یا هفته یا ماه یا سال آفلاین کنید ولی امروزه به خصوص در سرورهای مهم جهان Downtime یا همان زمان خاموشی شبکه را بایستی به صفر یا حداقل رساند . این امر بنا بر نیازهای شبکه تعریف می گردد .

پس هنگام تعریف شبکه یا حتی اجاره یک یا چند سرویس یا سرور خاص شما بایستی سطح نیازهای خود را تعریف کنید تا بنا بر نیازهای خود منابع مورد نیاز شما تامین شود . مدیر شبکه نیز موظف خواهد شد که حداکثر نیازهای شما را براساس قرارداد تعریف شده تامین کند .





Latency Sensivity حساسیت به تاخیر

برخی نرم افزارها نیاز به یک سیستم تحویل فوری و بدون تاخیر در شبکه دارند . به این صورت که اگر در تحویل سریع داده ها تاخیری رخ دهد , نرم افزار تاثیر گذار نخواهد بود و نوعا بی فایده خواهد بود . برای مثال نرم افزاری را در نظر بگیرید که کنفراس ویدیویی را در سراسر دنیا برقرار می کند . در صورتی که منابع مورد نیاز شبکه به درستی تامین نشود و سرعت انتقال کند باشد . امکان برقرار کنفرانس ویدیویی نخواهد بود , زیرا شما در سمتی از دنیا صحبتی را می کنید و این گفتگو با تاخیر به اشخاص دیگر می رسد و عملا ارتباط مختل می شود .




High Bandwidth Applications نرم افزارهایی با نیاز به پهنای باند بالا

برخی نرم افزار ها نیاز به پهنای باند بالا در شبکه دارند و اگر پهنای باند لازم تامین نشود , از تاثیر گذاری و عملکرد شبکه می کاهد . مثلا برای انتقال فایل های حجیم ویدیویی در اینترنت نیاز به پهنای باند بالایی است










.

.




درس دوم - روش های بهینه سازی » کیفیت سرویس و شکل دهی ترافیک

خوب اکنون که آموختیم چرا بایستی شبکه را بهینه سازی کنیم , با چندی از روش های بهینه سازی شبکه آشنا خواهیم شد .




(QoS (Quality of Service کیفیت سرویس

آنچه که بایستی به آن توجه کنید این است که QoS بیشتر یک استراتژی است تا یک روش یا یک متد . وندورها و برند های مختلفی هستند که از این استراتژی برای بهینه سازی شبکه استفاده می کنند . QoS در حقیقت استراتژی است که از آن برای کنترل جریان ترافیک شبکه استفاده می شود .

با استفاده از این متد مدیران شبکه قادر خواهند بود تا جریان ترافیک شبکه را برای نرم افزار هایی که بیشتر به آن نیاز دارند اولویت دهی کنند . در نتیجه این نرم افزار ها با توجه به نیازشان از ترافیک جریان شبکه بهره بالاتری خواهند برد . پس QoS به این معنی است که کنترلی بر پهنای باند و جریان ترافیک شبکه داشته باشید و به نرم فزارها و کاربران مختلف ترافیک متفاوتی اختصاص دهیم .




Traffic Shaping شکل دهی ترافیک

Traffic Shaping در حقیقت یکی از متد هایی است که مدیران شبکه با استفاده از آن ترافیک شبکه را شکل دهی می کنند . حتما با خود می گویید .. خوب پس QoS هم که همین کار را انجام می داد . QoS بیشتر یک سیاست را در شبکه تعیین می کند که چگونه و چه زمان ترافیک شبکه را شکل دهی کنیم , در صورتی که Traffic Shaping متد و روش به انجام رسانی آن است .در کل ترافیک بایستی بر اساس یکسری فاکتورهای اولویت بندی شده شکل دهی شوند . فاکتورهای زیادی وجود دارند که به چند مورد اشاره می کنیم :

Users : چه کاربرانی از شبکه پهنای باند بیشتری را نسبت به سایرین در اختیار داشته باشند
Application : چه نرم افزار هایی نیاز به ترافیک بیشتری در شبکه دارند (مثل نرم افزارهای ویدیو کنفرانس)
Time of day : در چه زمان هایی از روز چه ترافیکی از شبکه به سایر فاکتور ها اختصاص داده شود







.

درس سوم - انواع شبکه از نظر گستره تحت پوشش چیست ؟

اکنون می خواهیم شبکه ها را برحسب بزرگی و موقعیت دسته بندی کنیم هرچند این نوع دسته بندی کلیت ندارد و بسیار قدیمی است ولی دانستن آن خالی از لطف نیست .

دسته اول LAN - Local Area Network :

معنی واژه انگلیسی آن میشود شبکه محلی . این نوع معمولا به شبکه ای که شامل یک ساختمان است اشاره می کند مثل شبکه محلی کوچک یک دانشگاه . اگر دقت کنید گفتم معمولا . بنا بر تجربه ای که افراد مختلف در زمینه شبکه دارند , ممکن است تعریف متفاوتی از LAN ارایه دهند .

برای مثال می توان LAN را اینگونه نیز تعریف کرد : شبکه ای که مسیر ارتباطی آن در اختیار خودتان باشد یا به عبارت دیگر در داخل ساختمان خودتان باشد . ولی زمانی که شبکه شما به اینترنت متصل می شود و از یک سرویس دهنده سوم شخص سرویس دریافت می کنید شبکه شما دیگر LAN نخواهد بود . ولی در کل LAN را می توان شبکه ای دانست که تعدادی کامپیوتر بسیار به یکدیگر نزدیک هستند و از یک از طریق مسیری پر سرعت با یکدیگر ارتباط برقرار کرده اند .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دسته دوم CAN - Campus Area Network :

اگر بخواهیم از منظر واژگان آن را ترجمه کنیم , معنی آن می شود , شبکه فضای باز دانشگاهی یا شبکه محوطه دانشگاهی . در حقیقت این شبکه وقتی بوجود می آید که چندین ساختمان مجاور به یکدیگر از طریق مسیر ارتباطی شبکه متصل شده باشند . (به واژه مجاور دقت کنید) حال این ساختمان ها می توانند دانشکده های یک دانشگاه در محوطه دانشگاه باشند یا می توانند ساختمان های مختلف یک ارگان دیگر در محوطه آن ارگان باشند .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دسته سوم MAN - Metropolitan Area Network :

معنی واژگان آن می شود شبکه شهری . در این شبکه ساختمان های غیر مجاور ولی در محدوده شهری از طریق مسیر شبکه ای با یکدیگر ارتباط دارند . (به واژه های غیر مجاور و محدوده شهری دقت کنید)برای مثال بانک مرکزی در شمال شهر یک شعبه دارد در جنوب شهر شعبه ای دیگر و در شرق نیز یک شعبه دارد . ارتباط این سه بانک با یکدیگر از طریق مسیر شبکه ای یک شبکه MAN را پدید می آورند . ولی در صورتی که همین بانک ها از طریق فیبر با شعبه های دیگر در شهری دیگر ارتباط برقرار کنند شبکه ما دیگر MAN نخواهد بود . دقت کنید که این تعاریف همه جا کاربرد ندارند .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دسته چهارم WAN - Wide Area Network :

از نظر واژگان به معنی شبکه پهناور است . این شبکه بین ناحیه ای پهناور گسترش یافته است که معمولا چند شهر و کشور را پوشش می دهد . امروزه به هر شبکه ای که خارج از یک ساختمان باشد و به عبارتی دیگر LAN نباشد WAN می گویند و دیگر انواع CAN و MAN را به کار نمی برند ولی تعریف درست آن اینگونه است که WAN را شبکه ای پهناور گویند که مسیر ارتباطی بین چند شهر یا کشور یا قاره را پوشش می دهد .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

.

درس سوم - موازنه بار , تحمل خطا و موتورهای کش



Load Balancing موازنه بار

یک عبارت کلی است که مشخص می کند بیش از یک چیز برای فراهم کردن سرویسی مشخص استفاده شده است. به عنوان مثال بیش از یک سرور در سرویس دهی شبکه استفاده می شود . یا بیش از یک هارد درایو در ذخیره فایل ها استفاده می شود . یا بیش از یک خط انتقالی در انتقال داده های شبکه وجود دارد . پیرو آن کلاینت ها یا سرویس گیرنده ها نیز به اولین و نزدیکترین سرویس ممکن دسترسی خواهند داشت


پس Load Balancing (لود بالانس) به معنی دردسترس بودن بیش از یکی است و با استفاده از این روش شما می توانید یک موازنه بین سرویس گیرنده ها ایجاد کنید . برای مثال اگر شما می خواهید سرویس دی ان اس را شبکه ارایه کنید , با قرار دادن بیش از یک دی ان اس سرور می توانید بار شبکه را به نزدیکترین دی ان اس سرور بین کلاینت های شبکه موازنه دهید .





Fault Tolerance تحمل شکست

fault tolerance چیست؟
این مفهموم به دنبال Load Balancing (لود بالانس) می آید . چرا ؟ زیرا در موارد بسیاری وقتی که شما Load Balancing (لود بالانس) انجام می دهید و بیش از یک سرویس دهنده را به کار می گیرید تنها به دلیل موازنه بار نیست . استفاده از بیش از یک سرویس دهنده باعث خواهد شد تا نرخ شکست آن سرویس کاهش یابد و در صورت از بین رفتن یکی از سرویس دهنده ها , مشکلی بوجود نیاید و سرویس از بین نرود و دیگر سرویس دهنده ها جایگزین آن شوند .



پس معنی و مفهوم Fault Tolerance یعنی اگر شکستی یا خطایی رخ داد , عملکرد ادامه یابد و تحمل شکست بالا باشد . برای اینکه شبکه را بهینه سازی کنید شما بایستی تحمل شکست را در همه نقاط شبکه بالا ببرید . بایستی هارد درایو ها , کارت های شبکه , سیستم های برق رسانی , سرور ها , روتر ها , خطوط شبکه و ... را به گونه ای طراحی کنید تا در برابر شکست تحمل بالایی داشته باشند و باعث از بین رفتن شبکه نشوند

.در اکثر این موارد این که چگونه شما این سیستم ها را Faul Tolerance کنید به برندی که از آن استفاده می کنید بستگی دارد ولی یکی از این موارد دارای استاندارد هایی است و آن هارد درایو است که در بخش آخر این مطلب به توضیح استاندارد هایی که برای بهینه سازی این هارد درایو ها استفاده می شود می پردازیم .





Caching Engines موتورهای ذخیره

موتورهای کش برای ذخیره سازی اطلاعات استفاده می شوند بنابراین هنگامی که نیاز مجدد به این اطلاعات در شبکه پیدا می شود از اطلاعات ذخیره شده استفاده می شود و نیازی به بازیابی مجدد اطلاعات نیست . یکی از مثال های این موتور ها را می توان سرور های ------ دانست . در سرور های ------ وقتی یکی از کاربران داده ای مشخص را درخواست می کند , ------ سرور قبل از ارسال این داده به مقصد آن را در موتور کش خود ذخیره می کند .

در اینصورت اگر کاربر دیگری درخواست مجددی از همان داده را ارسال کند , ------ سرور نیازی به بازیابی دوباره آن داده ندارد و با استفاده از کش ذخیره شده داده را برای کاربر ارسال می کند . این ویژگی موجب خواهد شد تا در پهنای باند شبکه صرفه جویی شود و به بهینه سازی شبکه کمک خواهد کرد .




.

درس چهارم - RAID (آرایه ای از چند دیسک مستقل)




RAID تعریف Redundant Array of Independent Disk : به معنی آرایه ای از چند دیسک مستقل است . استاندارد RAID انواع گوناگونی دارد که هر یک ویژگی های متفاوتی دارند . در اینجا به شرح چند مورد مهم از آنها می پردازیم :




(RAID 0 (Disk Strping

قبل از هر چیز بایستی بدانید که این استاندارد Fault Tolerance نیست . در این استاندارد شما دو یا چند دیسک دارید و این هارد درایو ها به صورت منطقی به عنوان یک هارد دیسک یا فضای ذخیره سازی در نظر گرفته می شود و به هنگامی که اطلاعات می خواهند بر روی این دیسک های ذخیره سازی شوند , چونکه سه دیسک را یک دیسک منطقی می دانیم , اطلاعات نیز در طول سه دیسک ذخیره می شوند . در نتیجه برای بازخوانی اطلاعات نیز هر سه دیسک به صورت همزمان مورد نیاز است .

بله این استاندارد شکست پذیر است و در صورتی که هر کدام از این هارد درایو ها از بین برود , دیگر قادر به دسترسی به اطلاعات نخواهیم بود !!!! پس چرا بایستی از این استاندارد استفاده کرد ؟ تنها فایده آن این است که هنگام بازخوانی اطلاعات , چونکه به صورت همزمان از سه دیسک استفاده می شود , سرعت بازخوانی اطلاعات بالا می رود . پس با استفاده از RAID0 بهینه سازی انجام می شود ولی Fault Tolerance اتفاق نمی افتد .





(RAID 1 (Disk Mirroring


در این استاندارد شما همیشه دقیقا دو هارد دیسک دارید و این دو دیسک به صورت منطقی به عنوان یک هارد دیسک یا فضای ذخیره سازی در نظر گرفته می شوند . روال ذخیره سازی اطلاعات به این صورت است که وقتی شما اطلاعات را بر روی یکی از دیسک ها ذخیره می کنید , یک کپی از این اطلاعات بر روی دیسک دیگر ذخیره می شود و در حقیقت یکی از این دو دیسک فقط وظیفه پشتیبان و بک آپ را دارد که در این صورت فضای حقیقی ذخیره سازی اطلاعات به نصف کاهش می یابد .

در این روش Fault Tolerance داریم زیرا در صورتی که به هر دلیل یکی از دیسک ها از بین برود هارد دیسک دیگر به عنوان پشتیبان وجود دارد و کار ادامه می یابد . همچنین در RAID1 قابلیت موازنه بار وجود دارد , زیرا هنگام بازخوانی اطلاعات , قادر خواهیم بود از روی دو دیسک به صورت همزمان بازخوانی را انجام دهیم .






(RAID 5 (Disk Stripng with Parity

در این استاندارد همانند مثال RAID0 اطلاعات در طول هارد دیسک ها ذخیره می شود ولی تفاوتی که وجود دارد این است که یکی از هارددیسک ها را به عنوان Parity Block یا بلوک توازن در نظر می گیریم . اتفاقی که می افته اینه که اگر یکی از هارد دیسک ها خراب شود و یا بسوزد , می توان با استفاده از یک الگوریتم اطلاعات هارد دیسک سوخته را از بلوک توازن بازیابی کرد . در نتیجه یک سیستم با تحمل شکست بالا (Fault Tolerance) خواهیم داشت .

در RAID1 ما تنها از 50 % فضای هارد دیسک برای ذخیره سازی اطلاعات بهره می بردیم و نیم دیگر به عنوان پشتیبان در نظر گرفته می شد . این در حالی است که در RAID5 تنها یکی از هارد دیسک ها به عنوان Parity block در نظر گرفته می شود و در مثال ما در اینجا سه هارد دیسک به وظیفه ذخیره سازی و یک هارد دیسک وظیفه بازیابی را بر عهده دارد . یعنی از 75 % فضا برای ذخیره سازی استفاده می کنیم . این درحالی است که اگر از 10 هارد دیسک استفاده کنیم , نه هارد دیسک وظیفه ذخیره سازی و یک هارد دیسک وظیفه بازیابی را بر عهده خواهند داشت . در نتیجه از 90% فضا بهره خواهیم برد .

به همین دلیل این استاندارد اقتصادی تر است و بیشتر رایج است . همچنین در این متد به دلیل استفاده از از چندین دیسک سرعت بازخوانی اطلاعات بالا می رود و عملکرد بهتری خواهیم داشت . با این اوصاف حتما از خود خواهید پرسید که پس چرا همیشه از این متد استفاده نکنیم و چرا اصلا RAID 1 و RAID0 وجود دارند . به این دلیل که RAID5 یک عیب بزرگ دارد و آن اینکه سرعت ذخیره سازی اطلاعات بر روی هارد دیسک ها پایین است . زیرا هنگام ذخیره سازی بایستی بلوک توازن (Parity Block) محاسبه و ارزیابی شود .





.

فصل دوازدهم :


درس اول : ابزارهای سوکت زنی |

درس دوم : Cable Tester / TDR |

درس سوم : Toner Probe / Voltagemeter / Multimeter |

درس اول - ابزارهای سوکت زنی


در این بخش با برخی ابزارهای مهم شبکه که کاربرد بیشتری در پیاده سازی و عیب یابی شبکه دارند , آشنا می شویم . در این میان بعضی ابزارها شکل مشخص و یکسانی دارند ولی برخی دیگر از آنها شکل های متفاوتی دارند و تولیدکنندگان زیادی وجود دارند که مدل ها و تولیدات متفاوتی با برندهای مختلف ایجاد می کنند .



پس در اینجا بیشتر سعی داریم به عملکرد ابزارها بپردازیم تا شکل ظاهری آنها :




Cable Strippers ( سیم لخت کن )

وظیفه این ابزار جداکردن پوشش و محافظ خارجی کابل می باشد تا بتوانیم کابل را توسط ابزارهای دیگر به کانکترها متصل کنیم . به این معنی که اگر کابلی دارید که می خواهید به انتهای آن یک کانکتر یا سوکت متصل کنید از طریق این ابزار پوشش خارجی کابل را از آن جدا می کنید تا کابل آماده سوکت زنی شود .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Snips ( سیم چین )

این ابزار نیاز به توضیح ندارد و همگی با آن آشنا هستید . از آن برای قطع کابل استفاده می گردد .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Crimpers

پس از آن که پوشش خارجی کابل را توسط سیم لخت کن از آن جدا کردیم , نوبت به آن می رسد که توسط ابزاری به نام Crimpers سوکت یا همان کانکتر را به انتهای کابل متصل کنیم .
در موارد زیادی Crimpers خود دارای بخشی برای لخت کردن کابل نیز می باشد .

اگر به شکل زیر دقت کنید دو لبه تیغ نقره ای رنگ را می بینید که وظیفه لخت کردن کابل را برعهده دارند اما وظیفه اصلی این ابزار همانگونه که گفتیم متصل کردن کابل به سوکت می باشد که در تصویر دو حفره را می بینید که یکی برای سوکت های Rj44 و دیگری برای سوکت های Rj11 تعبیه شده اند .

سوکت در داخل این حفره ها قرار می گیرد و سپس سیم لخت شده در داخل سوکت بر اساس چینش خاص قرار می گیرد . در نهایت با فشار دادن دو دستگیره پایینی ابزار کابل در داخل سوکت سفت می شود . اتصال کابل با سوکت به چه نحوی صورت پذیرفت ؟ در داخل سوکت یکسری دندانه های ریز وجود دارد که با فشار دادن ابزار این دندانه های سیم های کابل را زخمی می کند و اتصال سوکت با کابل را میسر می سازد .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

درس دوم - Cable Tester - Certifier - TDR - OTDR




Cable Tester / Certifier


در اینجا تصویری از این دو ابزار یعنی قرار ندادیم زیرا هیچ تصویر مشخصی از این ابزار وجود ندارد و بیشتر به عملکرد آنها توجه می کنیم .
Cable Tester همانگونه که از نام آن پیداست برای تست عملکرد درست کابل استفاده می شود . در بسیاری از مواقع پس از اینکه دو طرف کابل را سوکت زنی کردید برای اینکه از کار خود مطمئن شوید می توانید از Cable Tester استفاده کنید .

Certifier ابزاری است که برای تایید سطح توان عملیاتی کابل استفاده می شود . به عنوان مثال ممکن است شما شبکه ای با استاندارد Ethernet 100Mb را داشته باشید و بخواهید آن را به شبکه گیگابیت ارتقا دهید برای این ارتقا ابتدا نیاز است تا توان عملیاتی کابل شما تست و بررسی شود .






TDR / OTDR

TDR مخفف Time Domain Reflectometer و OTDR مخفف Optical Time Dmain Reflectometer می باشد . وظیفه اصلی این دو ابزار این است که تشخیص دهند که آیا کابل از پیوستگی برخوردار است یا خیر با این تفاوت که TDR این کار را در کابل های مسی انجام می دهد و OTDR در کابل های فیبرنوری .


این دو ابزار گام را از این فراتر گذاشته و حتی محل قطع یا حتی خراشیدگی کابل را برای شما مشخص می کند . فرض کنید در ساختمان بزرگی کابل قطع شده و کابل از پشت دیوار و سقف عبور داده شده است . بدون این ابزار شما بایستی کل ساختمان را خراب کنید تا محل خرابی کابل را پیدا کنید , در حالی که با استفاده از این ابزار محل خرابی کابل تعیین می شود و فقط ناحیه مورد نظر پیاده سازی می گردد.








.

درس سوم - Toner probe - Voltagemeter - Multimeter



Toner Probe


برای مشخص کردن انتهای کابل استفاده می شود . این تعریف ممکن است کمی گیج کننده باشد در نتیجه به توضیح آن می پردازیم . این ابزار کاوشگر از دو بخش تشکیل شده است . یک بخش که Toner یا تولید کنند جریان و بخش دیگر Probe که همان کاوشگر است . طریقه استفاده از آن این گونه است که یک طرف کابل را به Toner متصل می کنید و سمت دیگر را با استفاده از کاوشگر پیدا می کنید . این ابزار وقتی کاربرد دارد که یک جک اترنت در یک سازمان دارید که شاید 100 کابل در آن وجود دارد ولی این کابل ها به خوبی لیبل گذاری نشده اند .

شما با استفاده از این کاوشگر می توانید کابل مورد نظر را تشخیص دهید . در صورت در دسترس نبودن کاوشگر در چنین شرایطی , شما بایستی یک کامپیوتر در محل جک اترنت قرار دهید و شروع به تست کابل ها کنید . به همین دلیل توصیه می شود که در صورتی که شروع به کابل کشی جدید در محلی می کنید حتما از ابتدا کابل ها را درست لیبل گذاری و نشانه گذاری کنید تا بعدا با مشکلاتی از این دست مواجه نشوید و عملا نیازی به دستگاه کاوشگر پیدا نکنید .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Voltage Event Recorder

همانگونه که از نام آن برمی آید , این دستگاه ولتاژ خروجی از دیوار را مانیتور می کند و کیفیت آن را بررسی می کند .این دستگاه معمولا وقتی کاربرد دارد که می خواهید به دستگاه ها و تجهیزات حساس و گران قیمت شبکه برق رسانی کنید . به این منظور قبل از اتصال تجهیزات به برق , ولتاژ برقی که از پریز برق موجود در دیوار خارج می شود را با این ابزار تست کرده و نوسانات و ولتاژ برق را بررسی می کنید و در صورت سلامت به دیوایس مورد نظر برق رسانی می کنید .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Multimeter (مولتی متر)


با وجود اینکه در اینجا تصویری از آن قرار داده ایم , انواع گوناگونی از این ابزار وجود دارد و یک شکل و ظاهر بخصوصی را نمی توان برای آن تصور کرد . این ابزار برای سنجش و اندازه گیری موارد مختلفی به کار می رود و اطلاعاتی درباره کابل ها , کانکترها و خروجی ها به ما می دهد . این ابزار یک وسیله چند کاره است و بسته به نوع آن عملکردهای مختلفی را انجام می دهد .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فصل سیزدهم :


درس اول : مانیتورینگ یا نظارت بر شبکه

مانیتورینگ یا نظارت بر شبکه




نظارت بر شبکه چرا ؟

دلایل زیادی وجود دارد که شما بایستی بر شبکه نظارت کنید و آن را مانیتور کنید . برای اینکه بهترین عملکرد را از شبکه به دست بیاوریم و یک شبکه بهینه سازی شده داشته باشیم , بایستی بر شبکه نظارت کنیم . برای اینکه مطمئن شویم همه چیز به درستی کار می کنند بایستی بر شبکه نظارت داشته باشیم . برای اینکه مطمئن شویم تا هیچ کس به شبکه نفوذ نمی کند و شبکه ای با امنیت بالا داریم , بایستی بر شبکه نظارت داشته باشیم .


اکنون که از ضرروت نظارت بر شبکه آگاه شدیم , به درستی چگونه این کار را صورت دهیم؟ ابزارهای گوناگونی در این زمینه وجود دارند که به شرح چند مورد خواهیم پرداخت :




Packet Sniffers / شنود بسته ها

Packet Sniffers هم به صورت نرم افزاری و سخت افزاری وجود دارد . معمولا به صورت نرم افزاری استفاده می شود ولی می تواند به صورت یک قطعه سخت افزاری نیز استفاده گردد .
حالا این ابزار چه کار می کند ؟ برای کپچر کردن و گوش کردن به بسته های انتقالی در حال جابه جایی در شبکه می باشد .این ابزار بسته های ارسالی و دریافتی را شنود می کند و هر چیزی که در شبکه انتقال می یابد را بررسی و نگاه می کند , یک کپی از این بسته ها می گیرد و آنها را باز می کند و اتفاقاتی که در شبکه رخ می دهد را بررسی می کند .

این ابزار هم می تواند برای کمک به یافتن نقاط ضعف و آسیب پذیری های شبکه استفاده گردد ,هم می تواند شما را از یک نفوذ احتمالی در شبکه آگاه کند . اگر نقل انتقالات زیادی در شبکه توسط یک هکر در حال اتفاق افتادن است , با استفاده از این ابزار می توانید از آن آگاه شوید .




Port Scanners اسکنر پورت ها

یک پورت اسکنر برای مشاهده پورت های باز در یک شبکه یا یک سیستم استفاده می شود . دلیل اینکه گفتیم در یک شبکه یا یک سیستم این است که ممکن است پورت اسکنر را بر روی یک فایروال استفاده کنیم تا به ما نشان دهد چه پورت هایی در شبکه باز است و از آن طریق می توان به شبکه نفوذ کرد .

همچنین ممکن است پورت اسکنر را بر روی یک سیستم یا کامپیوتر یا سرور بخصوص استفاده کرد تا به ما نشان دهد که سرور با چه پورت هایی سرویس دهی می کند . پورت اسکنر ها معمولا نرم افزاری هستند . این ابزار هم توسط مدیران شبکه و هم توسط هکرها و مهاجمین برای تشخیص آسیب پذیری های بالقوه استفاده می شود .




IDS / IPS

ممکن است در شبکه نیاز به باز بودن پورت هایی باشد به همین دلیل نیاز به راههایی دیگر برای حفاظت از شبکه بوجود می آید . یکی از این راهها استفاده از
(IDS (Intrusion Detection Software به معنی نرم افزار تشخیص نفوذ و یا استفاده از (IPS (Intrusion Prevention Software به معنی نرم افزار ممانعت از نفوذ می باشد . تفاوت این دو در چیست ؟

IDS یکسری الگوهای نفوذ شبکه را بررسی می کند . پس این نرم افزار هیچ نوع ممانعتی از نفوذ به شبکه به عمل نمی آورد و با استفاده از یکسری لاگ فایل ها به مدیران شبکه هشدار نفوذ می دهد . در حالی که IPS کمی بیشتر پیش می رود و علاوه بر هشدار به مدیران , خود مانع نفوذ و حمله می شود .







.

فصل چهاردهم :

درس اول : دلایل مستندسازی |

درس دوم : طرح کابل کشی |

درس سوم : نمودار فیزیکی منطقی شبکه و مبناها

درس اول - دلایل مستندسازی




شما به عنوان مدیر شبکه بایستی به مستندسازی در محیط شبکه بپردازید . مستند سازی به معنی نوشتن رخدادها ,نقشه برداری , رسم نمودار و مستند ساختن آنچه در شبکه وجود دارد می باشد . شاید با خود بگویید مدیر شبکه وظایف بسیار مهم تری دارد و پرداختن به مستند سازی در شبکه کاری بیهوده است . به همین دلیل برای شما دلایلی را بیان می کنیم که چرا مستندسازی مهم است ؟




آموزش

با استفاده از مستند سازی شما به راحتی می توانید مدیران جدیدی که به محیط کاری شما وارد می شوند را آموزش دهید . در نتیجه آنها به سرعت با محیط شبکه آشنا خواهند شد و برای مسایل کوچک و پیش پا افتاده ای که در شبکه وجود دارد شما نیاز نخواهید داشت تا تک تک آنها را شرح دهید و این موضوع بسیاری از هزینه های شما را کم خواهد کرد .





عیب یابی

بیشتر مشکلات بیش از یکبار رخ می دهند . اگر بعد از رفع یک مشکل در شبکه آن را مستند سازی کنید و راههای حل مشکل را مرحله به مرحله بنویسید , در صورت وقوع دوباره آن با رجوع به مستندات , به راحتی خواهید توانست مشکل را حل کنید . در صورتی که اگر مستند سازی انجام نشده باشد با فراموشی روبرو خواهید شد و برای حل مشکل مجبور خواهید بود تا دوباره تمامی راههای ممکن را امتحان کنید تا بر حل مشکل پیروز شوید و این کار زمان بسیار بیشتری نسبت به زمان اندکی که برای مستند سازی صرف کرده اید از شما خواهد گرفت .





گزارش دادن

گزارش دادن معانی مختلفی دارد . برای اینکه بتوانید به ارشد های خود گزارش کار بدهید و اهداف خود را مطرح کنید و کار خود را به اثبات برسانید , گزارش دادن راه حل مفیدی خواهد بود . یکی دیگر از جنبه های آن برای افراد جدیدی است که به شبکه شما وارد شدند . برای مثال مشاورینی را استخدام کردید و این مشاورین نیاز دارند تا اطلاعاتی را از شبکه شما بدست آورند . اگر مستند سازی خوبی داشته باشید , می توانید به راحتی به آنها گزارش دهی کنید که چه اتفاقاتی رخ داده و این اتفاقات چگونه انجام شده است .







.

درس دوم - طرح کابل کشی




اکنون که از اهمیت مستند سازی در محیط شبکه خود آگاه شدید , حالا این سوال مطرح می شود که چه چیزهایی را بایستی مستند سازی کرد ؟ و این سوال یک جواب راحت دارد : همه چیز ....

اگر تا به حال از خود پرسیده اید که بایستی حتما موضوعی خاص را مستند سازی کنم یا نه ؟ جواب آن این است که بله .... مستند سازی همیشه حتی در جزیی ترین مسایل به شما کمک خواهد کرد . در اینجا لیستی از مواردی را که می توانید مستند سازی کنید آورده ایم تا تصور ذهنی درستی برای شما ایجاد کنیم و همچنین به شرح برخی از آنها خواهیم پرداخت :




Hardware (سخت افزار)

Software(نرم افزار)

Network Topology (توپولوژی شبکه)

Wiring Layout (طرح کابل کشی)

Server Configuration (پیکربندی شبکه)

Network Services(سرویس های شبکه)

Network Procedures(رویه های شبکه)





Wiring Schematics (نقشه و طرح کابل کشی)

شاید در شبکه های کوچک این امر چندان اهمیتی نداشته باشد ولی به موازات اینکه شبکه شما رشد می کند و بزرگتر می شود , این مسئله اهمیت دو چندانی پیدا خواهد کرد . وقتی که با یک شبکه بزرگ روبرو هستید , بایستی بدانید که کابل های شبکه چگونه و در کجا قرار دارند ؟ حتی اگر در یک شبکه کوچک هم قرار دارید , از صفر شروع کنید و نقشه کابل کشی را ایجاد کنید زیرا شبکه های کوچک هم رشد خواهند کرد و زمانی بزرگ خواهند شد .

این طرح بایستی به اندازه کافی کامل و پیچیده باشد تا کلیه قسمت های کابل کشی را توضیح دهد و برای مدیران جدید نیز یک مرجع کامل و مفید باشد . بایستی جزئیات را شامل شود و همچنین می تواند شامل دیاگرام , نمودار و نقشه راهنما نیز باشد . همچنین می توانید مانند شکل زیر با استفاده از رنگ ها کابل های مختلف را از یکدیگر متمایز کنید . همانگونه که می بینید کابل های اترنت Rj-45 با رنگ آبی , کابل کراس اترنت با رنگ قرمز , RJ11 با رنگ خاکستری و خطوط فیبر با رنگ مشکی نمایش داده شده اند .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

درس سوم - نمودار فیزیکی و منطقی شبکه و مبناها




همانطور که در شکل زیر می بینید , این نمودار می تواند وضعیت منطقی و فیزیکی شبکه شما را به خوبی نشان دهد . با استفاده از این نمودار می توانید یک نقشه کلی از شبکه به دست آورید علاوه بر آن محل قرارگیری هر دیوایس فیزیکی آدرس های آیپی و حتی توپولوژی منطقی که در هر قسمت به کار رفته مشخص می شود .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Baselines (مبناها)

وقتی که شبکه در حالت بهینه و نرمال به سر می برد یکسری مطالعات انجام می شود و یکسری اطلاعات ثبت می شود و بر اساس این اطلاعات یکسری سرحدها برای شبکه تعیین می گردد. دلیل انجام این بررسی ها این است که اگر مشکلی در شبکه بوجود آید , به عنوان مثال کارکنان از کندی شبکه شکایت می کنند . در این شرایط , بررسی های مجددی از شبکه به عمل خواهد آمد و اطلاعات جدید ثبت خواهد شد و با مبناها یا بررسی های انجام شده در گذشته مقایسه خواهد شد .

نکته اینجاست که اگر مبناها و بررسی های انجام شده در گذشته را به درستی ثبت و مستند سازی نکرده باشید , در این مرحله با مشکل مواجه می شوید . در نتیجه یک ایده خوب این است که در دوره های معین و بر اساس برنامه ریزی معین مبناها را ثبت کنید تا تغییراتی که در شبکه رخ می دهد را بررسی کنید و مستندات خوبی از آن بدست آورید . این کار در عیب یابی شبکه کمک بسیاری به شما خواهد کرد .

فصل پانزدهم :

درس اول : عیب یابی |

درس دوم : مسایل و مشکلات فیزیکی |

درس سوم : مسایل و مشکلات منطقی !

درس اول - عیب یابی



پروسه عیب یابی (Troubleshooting Process)

قبل از اینکه وارد این پروسه شویم بایستی گفت که هیچ مطلب جادویی وجود ندارد که بتوان با استفاده از آن عیب یابی کرد و به حل مشکل مورد نظر پرداخت . به صورت ساده عیب یابی پروسه ای است که با استفاده از آن می توان فهمید که همه چیز چگونه کار می کنند و در چه وضعی هستند .

به این معنی که از ابتدای این آموزش تاکنون من به نحوی درباره عیب یابی صحبت کردم زیرا آموختید که اجزای مختلف شبکه چگونه کار می کنند .پس وقتی وارد این پروسه می شوید بایستی بفهمید که اجزا شبکه بایستی چگونه کار می کردند و آلان چگونه کار می کنند و در چه وضعیتی هستند . اکنون به شرح این پروسه می پردازیم





اطلاعات جمع آوری کنید (Gathering Information)

اگر شخصی به شما گفت که مشکلی در شبکه و کامپیوتر وی بوجود آمده است , شروع به جمع آوری اطلاعات کنید . این اطلاعات را از کجا جمع آوری کنیم ؟ هرکجا که می توانید / اولین محل مطمئنا خود کاربران است . کاربرانی که از مشکلات می نالند . همچنین می توانید از نرم افزارهای مانیتورینگ مختلف که در ویندوز اجرا شده اند استفاده کنید و با استفاده از لوگ فایل های گرفته شده توسط این نرم افزار ها به اطلاعات اولیه درباره مشکل دست یابید .

هرچه اطلاعات بیشتری در این مرحله بدست آورید به حل مشکل در مراحل بعدی کمک خواهد کرد . خودتان را جای یک کارآگاه پلیس بگذارید که می خواهد یک مسئله جنایی را حل کند . اولین کاری که کارآگاه انجام می دهد بدست آوردن اطلاعات و مدرک جرم است .وی شروع به سوال کردن از افراد حاضر در صحنه جنایت می کند و شروع به جمع آوری بیشترین اطلاعات از اشخاص می کند و هر چه اطلاعات بیشتری درباره صحنه جرم بدست آورد کار وی را در مراحل بعدی راحت تر خواهد کرد .

این موضوع درباره حل مشکلات و عیب یابی در شبکه نیز مصداق دارد .





مشکل بر چه کسانی یا کامپیوتر هایی تاثیر گذاشته است ؟ (Who ‘s affected )

چه کسانی و چه چیزهایی تحت تاثیر مشکل بوجود آمده بوده اند؟ به عنوان مثال اگر شخصی با شما تماس گرفت و گفت من نمی توانم به سرور فایل دسترسی پیدا کنم ,

خوب آیا او تنها شخصی است که نمی تواند به فایل سرور دسترسی پیدا کنید ؟ یا شاید دیگر کاربران نیز قادر به دسترسی به فایل سرور نیستند ؟ آیا فایل سرور می تواند دوباره ارتباطی با کاربران مورد نظر برقرار کند ؟ اگر بیش از یک کاربر قادر به دسترسی به این سرور نیستند , آیا همه دسترسی ندارند یا فقط یک بخش خاصی از افراد دسترسی ندارند ؟ اگر فقط بخش خاصی دسترسی ندارند , بین این بخش از افراد چه نقاط مشترکی وجود دارد ؟ آیا آنها در یک منطقه فیزکی خاص از شبکه هستند ؟ آیا همه آیا آنها به یک گروه خاصی تعلق دارند ؟

پس شما علاوه بر دانستن مشکل نیاز دارید بدانید که چه کسانی و در کجا به این مشکل مبتلا شده اند ؟





چه چیزی تغییر یافته است ؟ (What’s Changed)

این واقعا یک سوال مهم است چونکه به طور کلی هیچ چیزی اتفاق نمی افتد مگر اینکه دلیلی داشته باشد . پس اگر مشکلی در شبکه بوجود آمده حتما یک یا چند چیز تغییر یافته اند . در این مورد شما همیشه با مشکل روبرو می شوید زیرا کاربران به شما می گویند مثلا فلان چیز کار نمی کند یا نمی توانم به فلان چیز دسترسی پیدا کنم . شما می پرسید که چه کار کردید ؟ یا چه چیزی را تغییر داده اید و چه کار متفاوتی انجام داده اید ؟ و همین سوالات باعث می شود که کاربر به شما پاسخ دهد :

من هیچ کاری نکردم و فقط کار خودم رو کردم . شما می خواهید بفهمید که چه چیزی تغییر کرده و این امر باعث درگیری شما و کاربران خواهد شد . زیرا آنها فقط به دفاع از خود فکر می کنند و حقیقتا دلیل اینگونه سوال پرسیدن های شما را نمی دانند . پس بدون اینکه کاربران فکر کنند که قصد مقصر دانستن آنها را دارید از آنها جزئیات آنچه تغییر یافته را بپرسید .زیرا گاهی فهمیدن و دانستن یک تغییر کوچک شما را درست به راه حل مشکل هدایت خواهد کرد .




این مشکل چرا اتفاق افتاده ؟ (Why is this happening)

دلیل بوجود آمدن این مشکل چیست ؟ پس از طی مراحل بالا اکنون بایستی به این جواب برسید که دلیل بوجود آمدن مشکل چه بوده است ؟ به عنوان مثال به این نتیجه برسید که این اتفاق رخ داده است زیرا فایل سرور سرویس دهی نمی کند .یا مشکل از پاور یکی از سیستم ها می باشد . یا دلیل بوجود آمدن مشکل عدم فعالیت درست یکی از روترها می باشد . پس در این مرحله از کار شما نیاز دارید که دلیل مشکل را پیدا کنید .




آیا من می توان این مشکل را حل کنم ؟ (Can I handle it)

وقتی که به دلیل مشکل پی بردید حال بایستی این سوال را از خود بپرسید که آیا به خودی خود قادر به حل این مشکل هستید ؟ خیلی سوال مهمی است زیرا مشخص می کند که چه شخصی بهتر می تواند این مشکل را رفع و رجوع کند ؟ اگر شما از خود بپرسید که آیا قادر به حل این مشکل هستم ؟ آیا این مشکلی است که من می توانم آن را به تنهایی حل کنم ؟ و سپس با خودتان روراست باشید . متخصصان آی تی افرادی هستند که می خواهند مشکلات را حل کنند و وقتی با یک مشکل روبرو می شوند , سریعا می خواهند این مشکل را برطرف کنند , چه بتوانند چه نتوانند . دلیلی که می گویم از متخصصین مختلف کمک بگیرید این است که ممکن است این مشکل از حوزه عملیاتی شما خارج باشد .

شاید این مشکل مربوط به روتری در یک دفتر دیگر از سازمان باشد . درسته که شما شاید بتوانید با استفاده از ریموت این مشکل را حل کنید ولی گاهی با تماس با شخص دیگری در دفتر مربوطه بسیار سریعتر این مشکل را حل کنید .

یا شاید ممکن است شما در این مورد خاص تخصص نداشته باشید ؟ به عنوان مثال یک مشکل سخت افزاری باشد یا مربوط به کابل کشی ساختمان باشد و با دخالت شما در این مورد نه تنها مشکل حل نمی شود بلکه ممکن است یک مشکل دیگر را هم بوجود آورید . پس همیشه از خوتان بپرسید که آیا قادر به حل آن هستید یا نیاز دارید اشخاص دیگری را در این زمینه به کار بگیرید.






یک راه حل مناسب پیدا کنید (Find the best solution)

پیدا کردن یک راه حل مناسب معمولا یک دفعه ای حاصل نمی شود . برای پیدا کردن یک راه حل مناسب بایستی سه مرحله را طی کنید . ابتدا یک راه حل ممکن را پیدا کنید .آن را امتحان و تست کنید . اگر راه حل ممکن , راه حل مناسبی بود و مشکل را شما را حل کرد , آن را انتخاب کنید .اگر مشکل شما حل نشد این مرحله را تکرار کنید تا به یک راه حل مناسب برسید .

در این مرحله همیشه به یاد داشته باشید که از ساده ترین راه حل ممکن شروع کنید و در صورتی که حاصلی نداشت به سراغ راه حل های پیچیده تر بروید .


در نهایت به یاد داشته باشید که تمامی مراحل را مستند سازی کنید . این مسئله همانگونه که مطالب قبلی به طور مفصل به آن پرداختیم , باعث می شود تا از وقوع بسیار از مسایل جلوگیری شود و در زمان شما صرفه جویی شود .

درس دوم - مسایل و مشکلات فیزیکی

در این درس به توضیح برخی مسایل و مشکلات رایج فیزیکی در شبکه می پردازیم :پ




CrossTalk :

در مباحث قبلی وقتی در مورد کابل کشی Twisted pair صحبت می کردیم به یاد دارید که کابل های Twised Pair به صورت جفت به هم تابیده دو به دو به دور یکدیگر تابیده شده اند. دلیل کار این بود که وقتی که دو کابل به موازات یکدیگر تابیده می شدند CrossTalk خنثی می شد و از تاثیر جریان و تداخل جریان دو کابل بر یکدیگر کاسته می شد .
دو نوع CrossTalk داریم :

(Near End Crosstalk (NEXT که در این نوع تداخل جریان Crosstalk در کنار منبع انتقال جریان یا دیوایسی که جریان را ارسال می کند رخ می دهد .
در صورتی که (Far End Crosstalk (FEXT تداخل جریان در انتهای کابل و نزدیک به دیوایس دریافت کننده سیگنال رخ می دهد .





Attenuation :

به معنی زوال و از بین رفتن سیگنال در طی مسافت می باشد . وقتی که سیگنال از کابل عبور پیدا می کند و به سمت مقصد فرستاده می شود وقتی که مسافت از میزان استاندارد فراتر رود سیگنال تضعیف می شود و به مقصد نمی رسد . مشکلی که در دنیای واقعی معمولا با آن مواجه می شویم , دور بودن دو دیوایس از یکدیگر نیست بلکه این است که در بین ارتباط دو دیوایس , اتصالات زیاد دیگری با دیوایس های دیگر وجود دارد و همین امر موجب تضعیف سیگنال در مقصد می شود . به همین دلیل در چنین شرایطی از دیوایس های Repeater که سیگنال را بازسازی و تقویت می کنند استفاده می شود .





Collision :

در قبل راجع به ارتباطات اترنت (Ethernet) صحبت کردیم و گفتیم که CSMACD چگونه عملکردی دارد و گفتیم که که چگونه وقتی یک تداخل سیگنال (Collision) رخ داد , با استفاده از متد Collison Dettection این تداخل تشخیص داده می شود و دو کامپیوتر یک timeout یا بازه زمانی کوتاه صبر می کنند و در صورت آزاد بودن خط دوباره شروع به ارسال سیگنال می کنند .پس وقتی که یک تداخل رخ می دهد , انتقال جریان متوقف می شود . تعداد کمی Collison امری بسیار طبیعی است .

در یک شبکه با استاندارد اترنت (Ethernet) دلیل این که از واژه Collison Dettection استفاده می کنیم این است که ممکن است یکسری تداخل ها بوجود آید , ما آنها را تشخیص می دهیم و دوباره سیگنال را ارسال می کنیم . ولی اگر این تداخل سیگنال از حد معمول خارج شود , مشکل زا خواهد بود .

بسیاری از این Collison ها توسط شما با نگاه کردن به دیوایس های شبکه نیز قابل تشخیص خواهد بود . دیوایس های شبکه همچون روترها , سوییچ ها و کارت های شبکه یک چراغ LED دارند که میزان تداخل سیگنال را به ما نشان خواهند داد . در صورتی که این چراغ LED بیش از حد چشمک زد , بیانگر این است که Collsion زیادی در شبکه وجود دارد .







Shorts :

وقتی که کابل کشی مسی داریم , ممکن است کابل در قسمت برهنه شده و همچنین شاید در داخل کابل قسمتی از کابل های Twisted Pair آسیب دید و زخمی شده و دو کابل از هم فاصله گرفته و با چشم از بیرون قابل مشاهده نیستند .





Open Impedance Mismatch echo :

به معنی مقاومت جریان که برخلاف جریان عبوری سیگنال بوجود می آید و مانع عبور جریان می گردد .این مقاومت در الکتریسیته با واحد اهم اندازه گیری می شود . هرکابلی یک نرخ مقاومت بخصوص دارد . اگر چندین کابل در کنار یکدیگر داشته باشید ممکن است این نرخ مقاومت از حد معمول فراتر رود و مانع عبور جریان شود .





(EMI (Electro Magnetic Interference :

در لغت به معنی دخالت جریان الکترومغناطیسی است . لامپ های فلورسنت و ژنراتور های مقدار EMI تولید می کنند . اگر کابل های شبکه از کنار این وسایل عبور داده شود , EMI تولید شده توسط آنها بر جریان عبوری تاثیر منفی می گذارد . برای حل این مشکل از کابل های دارای محافظ خارجی (Shielded Twisted Pair) استفاده می شود .

درس سوم - مسایل و مشکلات منطقی





این مشکلات معمولا وقتی بوجود می آید که دیوایس های شبکه به صورت نادرست نصب و پیکربندی می شوند و مشکلاتی را بوجود می آورند .





Port Speed :

به این معنی است که برای مثال در یک کامپیوتر شما کارت شبکه ای دارید و این کارت های شبکه قابلیت پیکربندی در Port speed های (سرعت پورت های) متفاوت دارند . پس ممکن است کارت شبکه ای داشته باشید که با سرعت پورت های 10Megabit Ethernet , 100Megabit Ethernet , 1Gigabit Ethernet سازگار باشند . بسیاری از این کارتهای شبکه قابلیت پیکربندی را دارند . به عنوان مثال شما کارت شبکه خود را با سرعت پورت 1Gigabit Ethernet پیکربندی کرده اید .

این در حالی است که سوییچی که به آن متصل است و با آن ارتباط دارد تنها قابلیت سرعت پورت 10Megabit Ethernet را دارد . حدس بزنید چه اتفاقی رخ خواهد داد . اکنون شما با مشکلی تحت عنوان Speed mismatch یا عدم تطبیق سرعت مواجه خواهید بود . چونکه سرعت کارت شبکه و سوییچ با یکدیگر مطابقت ندارد .





Port Duplex :

به موازات مشکل قبلی ممکن است شما با مشکلی تحت عنوان Port Duplex Mismatch مواجه شوید . Full Duplex به این معنی است که دیوایس شما به صورت همزمان قابلیت ارسال و دریافت سیگنال را دارد . این در حالی است که Half Duplex به این معنی است که دیوایس شما به صورت همزمان قابلیت ارسال و دریافت سیگنال را ندارد و هنگامی که ارسال تمام شد شروع به دریافت می کند.

اکنون اگر کارت شبکه شما به صورت Half Duplex تنظیم شده باشد و سوییچ شما Full Duplex با مشکل Port Duplex Mismach مواجه می شویم .

نکته مهم : قبل از این به مطلب بعدی برویم بایستی بدانید که امروزه اکثر دیوایس ها در چنین مواردی به صورت اتوماتیک تنظیم می شوند و در صورت عدم تنظیم به صورت دستی با مشکلات بالا مواجه نخواهید شد .






Incorrect VLAN :

به یاد دارید که VLAN راهی برای بخش بندی و سگمنت بندی شبکه به صورت مجازی بود. اکنون اگر این سگمنت ها به صورت اشتباه پیکربندی شوند و دیوایسی در سگمنت اشتباهی قرار گیرد , مانع برقراری ارتباط خواهد شد .





Incorrect TCP/IP Configuration :

تنظیماتی از قبیل آدرس آیپی , دروازه پیش فرض (Default Gateway) دی ان اس و سابنت ماسک که همگی جزو پیکربندی TCP/IP هستند اگر به صورت نادرست مقدار دهی شوند مانع برقرار ارتباط خواهند شد .

و در نهایت :
فصل شانزدهم :





درس اول : مقدمه ای بر موضوع امنیت |

درس دوم : دیوار آتشین |

درس سوم : امنیت دسترسی به شبکه |

درس چهارم : تونلینگ و رمزنگاری |

درس پنجم : احراز هویت , صدور مجوز و بررسی |

درس ششم : گواهینامه یا اعتبارنامه |

درس هفتم : رمزنویسی |

درس هشتم : Public Key Encryption |

درس نهم : امنیت دیوایس |

درس دهم : تهدیدهای امنیتی رایج |



.

درس اول - مقدمه ای بر موضوع امنیت





شاید وقتی که در ابتدا ارتباطات رایانه ای بوجود آمد و شبکه های کامپیوتری پدید آمد هیچ کس تصور نمی کرد که امنیت به مهم ترین بخش آن تبدیل خواهد شد .

به طوری که امروزه امنیت شبکه جزو مهم ترین و کاربردی ترین تخصص ها در بخش فناوری اطلاعات گردیده است . به همین دلیل مطالعه و آموزش در زمینه امنیت شامل مباحث بسیار گسترده ای است و فرا تر از سطح این مجموعه آموزشی است . آنچه که در این بخش از آموزش Network Plus به شما خواهیم گفت یک معرفی کلی از مباحث اصلی امنیت شبکه است و بیشتر برای آشنایی شما با مسئله امنیت و شیوه های ایجاد امنیت و شناخت تهدید های امنیتی رایج است . شما می توانید این تخصص را با گرفتن مدارکی همچون Security+ , CEH , CHFI کسب کنید .

نکته دیگری که می خواهم به آن اشاره کنم این است که زمانی که شما قدم به عرصه امنیت شبکه می گذارید هیچ پایانی برای کسب دانش شما وجود نخواهد داشت . درست زمانی که فکر می کنید همه دانش لازم برای امنیت شبکه را بدست آورده اید , بعضی سناریوها تغییر می کند و یکسری روش های جدید نفوذ و حمله کشف می شود . برخی هکرها با صرف انرژی باگ های جدیدی را کشف می کنند و راه نفوذ دیگری را پیدا می کنند . پس به یاد داشته باشید که امنیت شبکه مسئله بسیار مهمی است و دانش آن روز به روز دستخوش تغییر و پیشرفت می شود .

درس دوم - دیوارآتشین



همانطور که می دانیم فایروال برای کنترل جریان داده ها استفاده می شود . به بیانی تخصصی تر برای کنترل جریان ورودی و خروجی شبکه به کار می رود. راههای زیادی وجود دارد تا فایروال این جریان عبوری داده را کنترل کند و تعیین کند که چه داده هایی وارد و خارج شبکه شوند .

اولین نکته درباره فایروال این است که باید بدانید فایروال بر مبنای شبکه است یا بر مبنای کامپیوتر (سیستم عامل) . مقصود در اینجا این است که فایروال می تواند بر روی یک کامپیوتر بخصوص قرار داده شود و داده های ورودی و خروجی آن کامپیوتر را کنترل کند .

به عنوان مثال تمامی سیستم عامل های ویندوز به صورت پیش فرض یک فایروال درون خود دارند که کنترل جریان اطلاعات ورودی و خروجی آن کامپیوتر را کنترل می کنند . در حقیقت این وسیله ای است که برای یک سیستم مجزا پدید آمده است . همچنین فایروال می تواند بر مبنای شبکه بنا شده باشد و معمولا این شیوه برای حفاظت جامع و کامل از کل شبکه بوجود آمده است . در این روش فایروال را در بخش خاصی از شبکه قرار می دهند و به طور معمول در بخشی که شبکه با دنیای خارج (شبکه خارجی) ارتباط دارد قرار می دهند تا به امنیت شبکه داخلی کمک کند .


نکته دیگری که بایستی در مورد فایروال ها بدانید این است که , فایروال های متفاوت در لایه های مختلف شبکه فعالیت می کنند . همانطور که از مباحث گذشته به یاد دارید مدل OSI هفت لایه دارد و همانطور که به لایه های بالاتر می رویم عملکرد نیز ارتقا می یابد . نکته اینجاست که فایروال ها در لایه های مختلف شبکه می توانند عملکرد داشته باشند ولی معمولا این عملکرد در لایه Network اتفاق می افتد که بسته های اطلاعاتی را کنترل و فیلتر می کند .

این بخش معمولا بر مبنای آدرس آیپی , پورت و پروتکل کنترل می شود که چه بسته هایی وارد و یا خارج گردد . اینگونه فایروال ها را Stateless می نامند . برخی فایروال ها عملکردی در لایه های بالاتر دارند و علاوه بر بررسی آدرس آیپی مبدا و مقصد , بسته را باز می کند و محتوای آن را مشاهده می کند . علاوه بر این برخی دیگر عملکردهایی همچون اسکن کردن محتوا و فیلتر کردن محتوا و قابلیت شناسایی امضای دیجیتال را در جریان عبوری داده دارند که اینگونه فایروال ها را Statefull می نامند .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

درس سوم - امنیت دسترسی به شبکه



Filtering : اولین شیوه برای اینکه بتوانیم دسترسی به شبکه را امن کنیم استفاده از متد فیلترینگ است . به چه معنا؟ به این معنی که دسترسی را برای عده خاصی از افراد یا کامپیوترها منع کنیم . فیلترینگ معمولا بر اساس دو گزینه صورت می گیرد . فیلترینگ را می توانیم براساس آدرس فیزیکی یا همان مک آدرس انجام دهیم به این معنی که دسترسی کامپیوتر های بخصوص با مک آدرس های بخصوص را , از شبکه منع کنیم .

این شیوه معمولا در شبکه های وایرلس صورت می پذیرد . روش دوم فیلترینگ بر مبنای آدرس آیپی است .به این معنی که دسترسی کامپیوتر های خاص با آیپی آدرس های بخصوص را از شبکه منع کنیم . این کار معمولا در لایه Network فایروال ها صورت می گیرد . در هر دوی این موارد راهی که این پروسه انجام می شود بر اساس یک لیست می باشد و این لیست (ACL (Access Control List لیست کنترل دسترسی می باشد .

این لیست دسترسی هنگام فیلترینگ با آدرس های ورودی و خروجی مقایسه می شود . مقایسه به دو روش صورت می پذیرد . روش اول استفاده از Black List یا همان لیست سیاه است . به این صورت که شما لیست آدرس های ممنوعه را وارد می کنید و همه افراد به جز آنهایی که در لیست سیاه هستند به شبکه دسترسی خواهند داشت .

این روش معمولا رایج تر است ولی از یک نظر از امنیت پایین تری برخوردار است زیرا شما به همه دسترسی داده اید به جز عده خاصی و به اگر شخصی در لیست سیاه نباشد قادر به دسترسی به شبکه خواهد بود . روش دوم استفاده از White List یا همان لیست سفید است . در این روش شما دسترسی همگان را از شبکه منع می کنید و تنها افرادی که در لیست سفید قرار دارند قادر به دسترسی به شبکه هستند . این روش به دلیل منع دسترسی عمومی از شبکه خیلی مناسب نیست ولی نسبت به روش دوم از امنیت بالاتری برخوردار خواهد بود .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

درس چهارم - تونل زدن و رمزنگاری



با مفهوم VPN آشنا شدید ؟ برای یادآوری توضیحی مختصر بیان می کنم . کانکشن وی پی ان برای ایجاد یک ارتباط امن از راه دور با شبکه داخلی صورت می گیرد . به این معنا که مثلا کارمند شما به مسافرت رفته و در شهر دیگری است ولی شما نیاز دارید تا ارتباط وی را با شبکه داخلی سازمان خود از راه دور برقرار کنید . این ارتباط از راه دور از طریق وی پی ان و از راه اینترنت صورت می پذیرد . اینترنت ؟؟!! مشکل همینجاست که اینترنت برای برقراری یک ارتباط امن محل مناسبی است . به همین دلیل در ارتباط وی پی انی شما یک تونل ایجاد می شود . همانگونه که می دانید دور تا دور تونل دیوار و سقف است و تنها مسیر روبرو آزاد است . آیا این تونل یک تونل فیزیکی و بتنی است ؟ خیر . ایجاد این تونل در شبکه وی پی ان از طریق Encryption یا همان رمزنگاری صورت می پذیرد و این رمزنگاری نیز از طریق یکسری پروتکل های تونلینگ صورت می پذیرد که عبارتند از :





(PPTP (Point to Point Protocol :

یا همان پروتکل نقطه به نقطه که یکی از پروتکل های اصلی تونلینگ و رمزنگاری می باشد و تقریبا توسط اکثر پلتفورم ها و سیستم عامل ها پشتیبانی می شود و حتی امروزه پروتکلی رایج و امن و کاربردی است . دلیل آن نیز این است که اکثر سیستم عامل های قدیمی را پشتیبانی می کند و سیستم عامل های قدیمی از طریق PPTP می توانند به ارتباط نقطه به نقطه بپردازند .




(L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol :

اگر سیستم عامل های جدیدی داشته باشیم , می توانیم از پروتکل های جدید تر مثلL2TP که پروتکل تونلینگ لایه دو است استفاده کنیم . این پروتکل عملکرد پیشرفته تری دارد و می توان گفت که اکثر فواید آن در ظاهر به چشم نمی آید . پس شما ضرورتا یک تفاوت فاحش بین L2TP و PPTP مشاهده نخواهید کرد . آنچه در تفاوت این دو مشخص است استفاده L2TP از یک لایه بالاتر از رمزنگاری است که IPSec می باشد . فایده دیگر آن فشرده سازی بالاتر آن است در نتیجه بسته های کوچک تری را انتقال خواهیم داد . پس توصیه می شود که اگر سیستم عامل جدید تر که توسط این پروتکل پشتیبانی می شوند دارید , حتما از این پروتکل استفاده کنید .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

درس پنجم - احراز هویت , صدور مجوز و بررسی




وقتی بحث از اهراز هویت فرد یا کامپیوتری به میان می آید سه مفهوم Authentication , Authorization , Accounting یکی تلقی می شود .

در صورتی که سه پروسه جداگانه می باشند .



Authenitication ( احراز هویت )


پروسه شناسایی یک کاربر یا کامپیوتر است . برای اینکه چیزی شناسایی و تصدیق هویت شود , بایستی شناسایی شود که چه چیزی هست . پس Authentication تنها شناسایی هویت کاربر یا کامپیوتر است .





Authorization ( صدور مجوز )


پروسه تشخیص سطح دسترسی کاربر یا کامپیوتر است . به این معنا که پس از اینکه کاربر شناسایی و تشخیص هویت شد , سطح دسترسی مورد نظر که برای وی تعیین شده است به چالش کشیده میشود .





Accounting ( بررسی و بازرسی )


پروسه نگهداری و بررسی فعالیت کاربر یا کامپیوتر است . به این معنی که پس از اینکه به وی اجازه دسترسی به منابعی خاص داده شده فعالیت وی تحت نظر باشد و توسط سیستم بازرسی ثبت شود و عملیات لوگینگ انجام شود .


پس مطمئن شوید که تفاوت این سه پروسه را درک کرده باشید . اکنون که یاد گرفتیم احراز هویت چگونه انجام می شود به توضیح پروتکل های رایج آن می پردازیم . این پروتکل ها عبارتند از RADIUS و TACACS+. هر دو این پروتکل های سه عملیات AAA را به خوبی انجام می دهند . تفاوت عمده آنها در این است که +TACACS از نوع ارتباطی TCP استفاده می کند در صورتی که RADIUS از نوع ارتباطی UDP بهره می گیرد .

درس ششم - گواهینامه یا اعتبارنامه

یکی دیگر از انواع احراز هویت PKI می باشد که مخفف Public Key Infrastructure عبارتی است که شبکه ای را توصیف می کند که برای استفاده از اعتبارنامه (Certificate) و رمزنگاری کلید عمومی (PKE) پیکربندی شده است.

اعتبارنامه (Certificate) یک نوع کارت شناسایی هویت الکترونیک می باشد که تنها قابل صدور توسط صادرکننده های مجاز می باشد . می توان ساعت ها درباره اعتبارنامه ها سخن گفت ولی آنچه در اینجا می توانیم به آن بپردازیم این است که اعتبارنامه ها در حقیقت گواهینامه های اجازه دسترسی هستند که می توان آنها را در شبکه داخلی یا در شبکه های خارجی صادر کرد . وقتی که یک Certificate در شبکه داخلی صادر می شود توسط ویندوز سرور صادر خواهد شد و در همان محیط اعتبار خواهد داشت و استفاده می شود ولی در صورتی که بخواهیم برای یک شبکه خارجی مثل اینترنت گواهینامه صادر کنیم در اینترنت از آن استفاده کنیم دیگر نمی توان توسط هر شخصی صادر کرد .

به همین منظور شرکت هایی مثل وریساین این گواهینامه ها را صادر می کنند و این گواهینامه های دیجیتال به عنوان سوم شخص مورد اعتماد تلقی می شوند . مورد اعتماد آنها نیز اعتبار بخشیدن به هویت یک سایت یا محصول در فضای دیجیتال می باشد و از این طریق می توان مطمئن شد که اشخاصی برای سو استفاده از یک محصول و ایجاد فضای تخریب آن را در وب منتشر نکرده اند و صد البته کاربردهای زیاد دیگری دارد . درست مثل زمانی است که شما یک گواهینامه رانندگی دریافت می کنید .

دلیل دریافت این گواهینامه نیز این است که اشخاصی که احراز هویت و اجازه دسترسی به خودرو را ندارند از آن استفاده نکنند و توسط پلیس قابل شناسایی باشند .








.

درس هفتم - رمزنویسی


قبل از اینکه با مفهوم PKE آشنا شوید بایستی با مفهوم Cryptography یا رمزنویسی آشنا شوید . رمزنویسی پروسه اعمال یک الگوریتم بخصوص در متن ساده برای تبدیل آن به متن رمزی است . کلید های امنیتی به عنوان یک متغیر در داخل این الگوریتم استفاده می شود تا این فرمول امن باشد . این کلید ها می توانند Symmetric و یا Asymmetric باشند .
(درباره مفهوم Symmetric و Asymetric کمی جلوتر توضیح می دهیم)

به عنوان مثال ما کلمه Computer را داریم که به صورت متن ساده نوشته شده است . الگوریتمی داریم که طبق دستور آن هر حرف متن به دو حرف بعدی حروف الفبای انگلیسی تغییر می یابد و در اینجا کلید ما X است پس یعنی اگر X=2 در نتیجه کلمه computer می شود : emorwvgt که در کل یک کلمه بی معنی است و اگر در اختیار کسی قرار گیرد قابل استفاده نخواهد بود . فلسفه رمزنگاری متن ساده به متن رمزی نیز همین است که اگر اطلاعاتی که انتقال پیدا می کنند در اختیار یک شخص نفوذی و یا هکر قرار گیرد , قابل استفاده نباشد .
خوب اکنون درباره مفهوم Symmetric و Asymetric صحبت می کنیم .


رمزنگاری با استفاده از کلید Symmetric , همان کلیدی که برای رمزنگاری اطلاعات استفاده شده است برای رمزگشایی آن نیز استفاده خواهد شد . به عبارت دیگر اگر من بخواهم یک ارتباط امن را با شما برقرار کنم , من و شما بایستی هردو یک کلید را داشته باشیم تا هنگامی که من داده ها را رمز نگاری می کنم و برای شما ارسال می کنم , شما برای دسترسی به آنها و رمزگشایی آنها بتوانید با استفاده از همان کلید آنها را رمزگشایی کنید .

وقتی که از متد Symmetric استفاده می کنید برای هر ارتباط نیاز به یک کلید یگانه است . به این معنی که من برای ارتباط با شما به یک کلید نیاز دارم ولی برای ارتباط با شخص دیگری به یک کلید دیگر . پس من برای ارتباط با هر شخص نیاز به یک کلید منحصر به فرد دارم .

در نظر بگیرید که اگر دو نفر بخواهند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند : به دو کلید نیاز خواهد بود . اگر سه نفر بخواهند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند : به سه کلید نیاز خواهد بود . اگر چهار نفر باشند می شود شش کلید و این عدد تصاعدی خواهد بود و اگر ده نفر تمایل به بر قرار ارتباط با یکدیگر باشند 45 کلید نیاز خواهد بود !!! . در این روش کلیدهای زیادی ایجاد می شود و مبادله و نگهداری این کلیدها به یک معضل تبدیل می شود پس نتیجه می گیریم که این روش برای شبکه های کوچک و محدود مناسب است .


Asymmetric Key Encryption به این صورت خواهد بود که ما از جفت کلیدها برای رمزنگاری و رمزگشایی داده ها استفاده خواهیم کرد . به این صورت که همیشه یک جفت کلید استفاده خواهد شد و یک کلید در این جفت برای رمزنگاری داده و کلید دیگر برای رمزگشایی داده استفاده خواهد شد . به همین دلیل نگهداری و ذخیره سازی کلیدها راحت تر خواهد بود و کلیدهای کمتری استفاده خواهد شد و وقتی که به توضیح پروسه آن بپردازیم متوجه این امر خواهید شد .




.

درس هشتم - Public Key Encryption



کمی قبل تر گفتیم به توضیح PKE خواهیم پرداخت . رایج ترین نوع رمزنگاری Asymmetric همان (PKE (Public Key Encryption می باشد . با استفاده از PKE هر کاربر یک جفت کلید خواهد داشت . یکی از این کلید ها در این جفت فقط برای خود کاربر قابل دسترسی خواهد بود . خودتان را به جای فرد مورد نظر بگذارید . شما یک جفت کلید خواهید داشت که یکی از آنها تنها برای شخص شخیص خودتان قابل دسترسی خواهد بود . درست مثل اینکه این کلید در جیبتان است .این کلید را کلید شخصی یا Private Key می نامند .
کلید دیگر که کلید عمومی شما نام دارد (Public Key) برای همگان قابل دسترسی خواهد بود .

پس به این نتیجه می توان رسید که اگر 100 کاربر قصد برقراری ارتباط با یکدیگر را داشته باشند تنها به 200 کلید نیاز خواهد بود 100 کلید عمومی خواهیم داشت که برای همگان قابل دسترسی است و 100 کلید خصوصی که فقط برای خود اشخاص قابل دسترسی می باشد . پس در نتیجه هر کاربر به 101 کلید دسترسی خواهد داشت (صد کلید عمومی و یک کلید اختصاصی خودش ) همچنین هرکدام از این کلید ها را می توان برای رمز نگاری داده ها استفاده کرده ولی نکته اینجاست که برای رمزگشایی داده ها تنها می توان از جفت کلید مچ شده بهره برد .





با شرح یک مثال موضوع را روشن می کنیم :

یک ارتباط دو طرفه بین من و شما را در ذهن خود تصور کنید . هرکدام از ما یک کلید خصوصی (Private Key) داریم که تنها توسط خودمان قابل دسترسی است . همچنین یک کلید عمومی (Public Key) داریم که توسط همگان قابل دسترسی است .


خوب حالا من می خواهم بسته اطلاعاتی را برای شما ارسال کنم ولی به صورت امن . پس بایستی آن را رمزنگاری کنم . برای اینکه بسته به صورت امن رمزنگاری شود و تنها توسط شما قابل دسترسی باشد بایستی با کدام یک از این چهار کلید موجود بسته را رمزنگاری کرد ؟ حدس بزنید . کلید عمومی شما . چون در این صورت تنها کلیدی که قادر به بازکردن این بسته خواهد بود کلید خصوصی شما خواهد بود و تنها کسی که به کلید خصوصی شما دسترسی دارد خود شما هستید . پس نتیجه می گیریم که در این صورت بسته به صورت امن ارسال می شود و اگر در بین راه بسته توسط شخصی دزدیده شود اطلاعات آن عملا به درد نمی خورد چونکه متن رمزی است (Cypher Text) و تنها توسط کلید خصوصی شما قابل رمزگشایی است .


یک حالت دیگر وجود دارد و آن زمانی است که من نمی خواهم برای امنیت بسته را رمز نگاری کنم بلکه برای اینکه به شما ثابت کنم که بسته از طرف من ارسال شده و در حقیقت اهراز هویت کنم بسته را رمز نگاری می کنم . در این حالت من برای ارسال بسته را با کدام کلید رمزنگاری خواهم کرد ؟ حدس بزنید . کلید خصوصی خودم زیرا در این صورت است شما که به کلید عمومی من دسترسی دارد و با استفاده از آن بسته را رمزگشایی می کنید و تایید می کنید که بسته از طرف من ارسال شده . در این حالت قصد از رمزنگاری اهراز هویت است .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

درس نهم - امنیت دیوایس





موضوع بسیار مهمی است که دیوایس های شبکه را امن کنید . این دیوایس ها شامل سرور ها , روترها , سوییچ و هاب , نقاط دسترسی بی سیم و...
اما مسئله امنیت دو بعد دارد : یک دسترسی ریموت یا از راه دور و دوم دسترسی فیزیکی . در اینجا درباره امنیت فیزیکی دیوایس صحبت می کنیم . شما بایستی دیوایس های شبکه خود را به صورت فیزیکی امن کنید .


منظور از امنیت فیزیکی دیوایس چیست ؟ به این معنی که در سازمان خود دیوایس های شبکه را در محلی قرار دهید که از دسترسی فیزیکی افراد متفرقه دور باشد . مثلا در سازمان های بزرگ محلی تحت عنوان اتاق سرور وجود دارد که کامپیوترهای سرور را در این مکان امن قرار می دهند . ولی این اتفاق همیشه رخ نمی دهد . شرکت های زیادی وجود دارند که به دلایل مختلف دیوایس های خود را نه تنها در محلی امن مثل اتاق سرور قرار نمی دهند , بلکه در جلوی چشم و حتی در لابی سالن و در دید همگان می گذارند ! گاهی این کار بر حسب نیاز صورت می پذیرد که توجیه پذیر است ولی برای ایجاد امنیت در چنین شرایطی بایستی تمهیداتی اندیشید .


به یاد داشته باشید که در صورتی که دسترسی فیزیکی افراد مختلف به دیوایس هایی همچون کامپیوتر های سرور یا نقاط دسترسی وایرلس یا سوییچ ها ایجاد شود , امنیت منطقی و نرم افزاری عملا بی معنی خواهد بود . گاهی بر حسب نیاز بایستی یک نقطه دسترسی بیسیم را در محلی قرار داد . یا در مکان هایی سوییچ هایی را تعبیه کرد . اولین راه حل برای این موضوع این است که دیوایس ها را در جلوی چشم و دید همگان قرار ندهیم . مثلا در همان محل مورد نظر در مکان در داخل سقف یا پشت دیوار یا در داخل جعبه های امن قرار دهیم . راه حل دوم استفاده از اشخاص نگهبان برای این مکان ها می باشد . شاید نگهبان فیزیکی در کلیه مکان ها هزینه بر باشد و همچنین نیروی انسانی جایزالخطا است .


استفاده از دوربین های امنیتی راه حل دیگری است . شما می توانید یک دوربین امنیتی را به صورت پیدا در محل مورد نظر قرار دهید در این صورت احتمال بروز جرم در جلوی دوربین کاهش می یابد . شاید با خود بگویید از بین بردن یک دوربین برای نفوذ به شبکه کار ساده است . بله به همین منظور همیشه در کنار دوربین پیدا یک دوربین مخفی نیز در محل قرار دهید تا امنیت به حداکثر برسد .


این روش ها در شرایط مختلف و بنا برنیاز سازمان شما کاربردی خواهند بود و بایستی بنا برنیاز خود بهترین روش را انتخاب کنید و همیشه سعی کنید که دیوایس های شبکه خود در مکان هایی قرار دهید که عملا دسترسی فیزیکی افراد متفرقه به آنها امکان پذیر نباشد .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

درس دهم - تهدیدهای امنیتی رایج





همیشه در فضای شبکه شما ممکن است یک سری تهدید های امنیتی بوجود آیند . در اینجا به توضیح درباره چند مورد از تهدیدهای رایج می پردازیم :






ویروس ها (Viruses) :


نرم افزارهایی هستند که برای صدمه زدن به یک سیستم بوجود آمده اند . این نرم افزارها بدون کسب اجازه از سیستم بر روی آن اجرا می شوند و کاربران متوجه اجرای اینگونه نرم افزار ها بر روی سیستم خود نمی شوند . ایده ای که ویروس بر آن بنا شده این است که بدون اجازه سیستم وارد آن شده و به سیستم صدمه وارد کند. پس ویروس ها بد افزارها هستند .





کرم ها (Worms) :


یک نوع ویروس است که توانایی تکثیر خود را از یک سیستم به سیستم دیگر را دارد . نکته دیگر درباره کرم ها که آنها را ازیک ویروس استاندارد متمایز می کند این است که کرم ها نیاز به یک نرم افزار در سیستم هاست ندارند (Don’t need Host Applications) ویروس های معمولا خود را به نرم افزار های دیگر سیستم شما متصل می کنند و به آنها وابسته اند . این در حالی است که کرم ها مستقل عمل می کنند و نیاز به هیچ نرم افزار جانبی دیگری ندارند و دانش انتقال به سیستم دیگر و عملیات بر روی آن را دارند . به همین دلیل از خطرناکترین ویروس های ساخته شده می باشند . به راحتی منتشر می شوند و شروع به تخریب می کنند .





اسب تروا (Trojan Horse) :


یکی از انواع دیگر ویروس است که خود را به صورت یک نرم افزار بدون خطر نشان می دهد , کاربر و سیستم وی را فریب می دهد و بر روی آن نصب و اجرا می شود . سپس بر اساس ساختاری که برای آن تعیین شده شروع به ضرر زدن به سیستم می کند . منظور از ضرر زدن در تمامی موارد می تواند تخریب سیستم , تغییر در ساختار یک نرم افزار خاص, صدور اجازه دسترسی به اشخاص مختلف , دزدی و سرقت اطلاعات سیستم , نابودی اطلاعات سیستم و حتی نشان دادن پیامی خاص در سیستم باشد .





(Denial of Service (DoS :


در حقیقت حمله ای نیست که برای دزدی و یا تخریب سیستم به کار گرفته شود . بلکه نوعی حمله است که به یک سرویس مشخصی انجام می شود و آنقدر آن سرویس را به کار می گیرد تا آن توان عملیاتی سرویس سرریز می شود و دیگر قادر به انجام خدمت مورد نظر خود نخواهد بود . این حمله معمولا برای از کار انداختن یک سیستم طراحی شده است . این حمله معمولا بر روی وب سرور ها رایج است . شما ممکن است یک وب سرور داشته باشید که برای سرویس دهی به کاربران خود از آن استفاده می کنید و همچنین اگر این سرویس جزو خدمت اصلی شرکت شماست , یک مهاجم می تواند از این طریق سرور شما را به کار گیرد و خدمت رسانی شما را مختل کند . معمولا این کار زمانی اتفاق می افتد که هکرها نمی توانند به سیستم شما نفوذ کنند تا آن را از کار بیندازند و از این طریق سرویس های شما را مختل می کنند .





Smurf :


یک نوع از حمله های DoS است و عملکرد آن به این گونه است که درخواست پینگ برای آدرس سرور مورد نظر می فرستد . اگر از درس های قبل به یاد داشته باشید پینگ درخواستی بود که برای اطلاع از عملکرد ارتباطی بین دو سیستم فرستاده می شد . این پیام ارسال را می توان با حجم بالاتری از حجم معمول ارسال کرد و همچنین تعداد بسته ها را نامحدود ارسال کرد . در چنین حالتی سرور از توان پاسخگویی خارج شده و Down می شود .






(Social Engineering (Phishing :


مهندسی اجتماعی به این معنی است که با استفاده از روابط اجتماعی از شما اطلاعات دریافت می کنند . به این صورت که از راه رابطه اجتماعی وارد می شوند و خود را افراد شناس معرفی می کنند تا اعتماد شما را جلب کنند . سپس از راه های مختلف از شما اطلاعات به دست می آورند . یکی از انواع مهندسی اجتماعی , Phishing است . به این صورت که ایمیل هایی را برای شما ارسال می کنند و از طریق این ایمیل ها اطلاعاتی را از شما دریافت می کنند .

به عنوان مثال یک نوع رایج آن برای دریافت اطلاعات حساب بانک الکترونیکی شماست . یک ایمیل برای شما ارسال می کنند که بایستی اطلاعات حساب بانکی خود را به روزرسانی کنید وگرنه حساب شما منقضی می کنند . ایمیل را طوری جلوه می دهند و طراحی می کنند که گویی از طرف بانک شما ارسال شده است تا شما اعتماد کنید .

سپس شما را به سمت یک صفحه غیر واقعی که شبیه صفحه بانک شماست هدایت می کنند و در این صفحه از شما درخواست می کنند که برای به روزرسانی حساب خود کلیه اطلاعات حساب خود را وارد کنید . به این صورت اطلاعات حساب شما را به سرقت می برند . به همین دلیل است که در اکثر صفحات بانک ها توصیه می شود که آدرس Url مرورگر خود را با آدرسی که آنها به شما نشان می دهند مقایسه کنید . هرچند این روش خود می تواند روشی برای جلب اعتماد شما باشد . به این صورت که آدرس صفحه غیر حقیقی را مشابه آدرس واقعی بانک ثبت کنند و آدرسی که برای مقایسه به شما ارایه می کنند نیز آدرس غیرواقعی باشد .






Man in the Middle :


به این صورت است که فرد نفوذی خود را واسط ارتباط شما و شخص دیگری قرار می دهد و عمل انتقال داده را انجام می دهد . به این صورت به اطلاعات شما دسترسی خواهد داشت . علاوه بر این می تواند اطلاعات غلط و یا حتی فایل ها جاسوسی برای هریک از افراد ارسال کند و از این راه به سیستم آنها نفوذ کند .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام دوستان یه سوال داشتم
نقش پروتکل IGMP در ایجاد multicasting چی هست ؟ اگه میشه با مثال برام بگین
ممنون