كمك به مصدوم قادر به حركت
اگر مصدوم، هوشيار و قادر به حركت است و شما مجبور هستيد او را از محل خطر دور كنيد، احتمالاً ميتوانيد اين كار را به تنهايي انجام دهيد. ميتوانيد روش تشريح شده در شكلهاي زير را براي ثبات بخشيدن به حركت مصدوم، به كار بگيريد. اگر به كمربند انتقال دسترسي داريد و يا مصدوم وسايل كمكي براي حركت دارد، ميتوانيد از اين ابزارها براي برقراري استحكام بيشتر استفاده كنيد
نگه داشتن مصدوم
1) در سمت ضعيفتر يا آسيب ديده مصدوم بايستيد. دست مصدوم را با استفاده از روش گرفتن شست به صورت «كف دست در كف دست» نگه داريد: كف دست خود را در زير كف دست مصدوم قرار داده، انگشتان و شست خود را به دور شست وي ببنديد. اندام بالايي مصدوم رامستقيم مختصري در جلوي بدن وي نگه داريد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
2) دست ديگر خود را به دور كمر مصدوم برده، كمربند، بند شلوار يا ساير بخشهاي لباس در ناحيه كمر وي را براي نگه داشتن مصدوم بگيريد.
3) اطمينان حاصل كنيد كه مصدوم آمادگي حركت را داشته باشد. چند گام كوچك برداريد و همگام با مصدوم حركت كنيد. در طول مسير به مصدوم اطمينان خاطر بدهيد
4) در هر مرحلهاي كه مصدوم شروع به افتادن كرد، از گامهاي مربوط به كنترل سقوط پيروي كنيد.
نحوه استفاده از كمربند انتقال
1) كمربند انتقال را به دور كمر مصدوم بسته، دقت كنيد كه محل گيره آن درست در وسط پشت او قرار بگيرد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
2) در سمت ضعيفتر مصدوم و رو به سوي جهت حركت قرار بگيريد.
3) با يك دست، دست مصدوم را به روش گرفتي شست به صورت «كف دست در كف دست» نزديك به خود نگه داريد.
4) دست ديگر خود را دور كمر مصدوم قرار داده، يكي از دستگيرههاي كمربند انتقال را بگيريد. مطمئن شويد كه اگر احياناً مصدوم در حال سقوط باشد، ميتوانيد به راحتي كمربند را رها كنيد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
5) اگر مصدوم شروع به سقوط كرد، كمربند انتقال را رها كرده، گامهاي مربوط به كنترل سقوط را رعايت كنيد.
انتقال مصدوم از صندلي به كف اتاق
اگر مصدوم در حالتي كه روي صندلي نشسته است، احساس ناخوشي يا از حال رفتن ميكند، او را تشويق كنيد كه روي كف اتاق بنشيند يا دراز بكشد چون اين كار ميتواند به بهبود وي كمك كند. انتقال مصدومي كه پيشتر از هوش رفته، بسيار مشكلتر است. در اين موارد، به دو نفر ديگر نياز داريد تا در جابهجا كردن مصدوم از محل نشستن وي و قرار دادن او روي كف اتاق، به شما كمك كنند.
مصدوم هوشيار است
1) به مصدوم توصيه كنيد كه به آرامي از يك طرف صندلي بلغزد به طوري كه با يك زانو روي زمين قرار بگيريد
2) مصدوم بايد از وضعيت زانو زده به وضعيت نيمه نشسته تغيير حالت داده، سپس بسته به شرايط، بنشيند يا دراز بكشد.
مصدوم بي هوش است
1) يك ملحفه براي لغزاندن در زير اندام پايين و پاهاي مصدوم قرار دهيد.
2) شما بايد در كنار صندلي مصدوم زانو زده، در طول عمليات سر او را نگه داريد. از دو امدادگر بخواهيد كه در طرفين مصدوم و رو به او قرار بگيرند.
3) دو امداد گر بايد به حالت نيمه زانو زده قرار بگيرند به طوري كه زانوي داخليشان روي كف اتاق باشد و پاهاي خارجيشان با زاويه قائمه تا شود تا كف پا روي كف اتاق قرار بگيرد.
4) امدادگران را راهنمايي كنيد تا با دستان سمت خارج خود، لباس مصدوم را در پشت استخوانهاي لگن خاصره و با دستان داخلي خود، زير زانوهاي او را بگيرند.
5) ضمن آنكه شما سر مصدوم را نگه داشتهايد، امدادگران بايد به كمك راهنماييهاي شما، با منتقل كردن وزن بدن خود به پاشنهها، مصدوم را به روي ملحفه لغزاندن بكشند. آنها سپس بايد كمك كنند تا مصدوم در وضعيت نشسته روي كف اتاق قرار بگيرد.
6) صندلي را كنار بزنيد وسپس، مصدوم را روي ملحفه لغزاندن پايين برده، به وضعيت درازكش قرار دهيد.
خفگي در كودكان (7-1 ساله)
كودكان خرد سال فوقالعاده مستعد خفگي هستند. كودك ممكن است در اثر غذا دچار خفگي شود يا آنكه به علت گذاشتن اشياي كوچك در داخل دهان، راه تنفسي خود را مسدود كند. در برخورد با كودك دچار خفگي، بايد به سرعت وارد عمل شويد. در صورت بيهوش شدن كودك، براي شروع احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه آماده باشيد. در اين حالت، عضلات حلق ميتوانند شل شوند و براي انجام احياي تنفسي، فضاي كافي در حلق ايجاد كنند.
تشخيص
انسداد ناكامل:
سرفه و زجر تنفسي
اشكال در صحبت كردن
انسداد كامل:
ناتواني در صحبت كردن، تنفس يا سرفه و نهايتاً از هوش رفتن.
اهداف
برطرف كردن انسداد
در صورت لزوم، فراهم كردن شرايط انتقال فوري به بيمارستان
1) اگر كودك ميتواند نفس بكشد، او را تشويق كنيد كه به سرفه كردن ادامه دهد؛ ممكن است با اين كار، انسداد برطرف شود.
2) اگر نشانههاي ضعف در كودك آشكار شده و يا او تنفس و سرفهاش را قطع كرده است، چند ضربه به پشت او بزنيد. كودك را كاملاً به جلو خم كنيد و با استفاده از كف دست، حداكثر 5 ضربه به فضاي بين دو كتف وارد كنيد. دهان كودك را بررسي كنيد
3) اگر با ضربه زدن به پشت، انسداد رفع نشد، چند بار قفسه سينه را فشار دهيد. پشت كودك بايستيد يا زانو بزنيد. يك دست خود را بگيريد. اين منطقه را سريع به داخل و بالا بكشيد. حداكثر 5 بار (هر 3 ثانيه يك بار) قفسه سينه را بفشاريد. در صورت رفع شدن انسداد، اين عمل را متوقف كرده و دهان كودك را بررسي كنيد
4) در صورتي كه با فشردن قفسه سينه نتوانستيد انسداد را رفع كنيد، شكم را فشار دهيد. دو دست خود را به دور قسمت بالايي شكم كودك بپيچيد. دقت كنيد كه او كاملاً به جلو خم شده باشد. مشت گره كرده خود را بين ناف و قسمت پاييني جناغ قرار دهيد. در صورت رفع شدن انسداد،اين عمل را متوقف كنيد. دهان كودك را بررسي كنيد.
5) اگر انسداد هنوز برطرف نشده است، گامهاي 4-2 را حداكثر تا 3 بار تكرار كنيد
6) اگر باز هم برطرف نشد، با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد. اقدامات قبلي را تا زمان رسيدن نيروهاي امدادي يا بيهوش شدن كودك ادامه دهيد
هشدار!
اگر كودك در يكي از مراحل بيهوش شد، راه تنفسي را باز كنيد، تنفس را كنترل كنيد و احياي تنفسي را آغاز كنيد. اگر نميتوانيد به تنفس اثربخش دست پيدا كنيد، بايد بلافاصله ماساژ قفسه سينه را به منظور برطرف ساختن فوري انسداد آغاز كنيد
آنژين صدري (درد قفسه سينه)
اصطلاح «آنژين صدري» از نظر لغوي به معناي «فشردگي قفسه سينه» است. وقتي شريانهاي كرونر كه تأمينكننده خون عضله قلب هستند، تنگ بشوند و نتوانند نياز قلب را طي فعاليت بدني يا هيجانات، با رساندن خون كافي تأمين كنند، آنژين صدري، بيمار را وادار به استراحت ميكند؛ درد، مدت كوتاهي پس از استراحت برطرف خواهد شد.
تشخيص
درد فشاري (مثل گيره) در مركز قفسه سينه كه اغلب به فك و به سمت انتهاي يك يا هر دو دست تير ميكشد.
تسكين درد با استراحت
تنگي نفس
ضعف كه اغلب شديد و ناگهاني است.
احساس اضطراب
اهداف
كاهش فشار وارد شده روي قلب با وادار كردن بيمار به استراحت
در صورت لزوم، درخواست كمكهاي پزشكي
كمك به بيمار با درمان دارويي
هشدار!
اگر درد پايدار بود يا مجدداً بروز كرد، به حمله قلبي مشكوك شويد. با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد. يك دوز كامل (300 ميليگرم) از قرص آسپيرين به بيمار بدهيد تا بجود. به طور مداوم، علايم حياتي (سطح پاسخدهي، نبض و تنفس) را كنترل و ثبت كنيد . اگر بيمار بيهوش شد، راه تنفسي را باز و تنفس را كنترل كنيد؛ آماده باشيد تا در صورت لزوم، احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه را آغاز كنيد
1) به بيمار كمك كنيد تا بنشيند. اطمينان حاصل كنيد كه بيمار احساس راحتي دارد و به او اطمينان خاطر بدهيد. اين عمل، تنفس وي را تسهيل خواهد كرد.
2) اگر بيمار، داروهاي آنژين (مثلاً قرص يا اسپريهاي افشانهاي يا تلمبهاي) را در اختيار دارد، اجازه دهيد خودش آنها را استعمال كند. در صورت لزوم، شما هم در مصرف دارو به او كمك كنيد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
3) بيمار را تشويق كنيد كه استراحت كند و ناظران را از محل دور كنيد. اين حمله بايد ظرف چند دقيقه برطرف شود.
غش كردن و از حال رفتن
غش، نوعي از دست دادن هوشياري زودگذر است كه در اثر كاهش موقت جريان خون به مغز ايجاد ميشود. غش كردن ممكن است در واكنش به درد، خستگي شديد، كمبود غذا يا استرس هيجاني روي دهد. اين حالت همچنين بعد از دورههاي طولاني بيحركتي فيزيكي (مثل ايستادن يا نشستن بدون تحرك) بهخصوص در آب و هواي گرم رخ ميدهد. اين عدم تحرك سبب ميشود كه خون در اندامهاي پاييني جمع شود و مقدار كمتري از آن به مغز برسد. سرعت نبض در فردي كه غش كرده است بسيار كند ميشود. با اين حال، نبض سريعاً بالا ميرود و به حد طبيعي ميرسد. بيماري كه دچار غش شده است، معمولاً روند بهبود سريع و كاملي دارد.
تشخيص
از دست رفتن زودگذر هوشياري كه سبب ميشود بيمار به زمين بيفتد.
كند شدن نبض
پوست سرد رنگپريده و عرق كردن
اهداف
بهبود رسيدن جريان خون به مغز
اطمينان و آرامش دادن به بيمار پس از به هوش آمدن
1) وقتي احساس غش كردن به بيمار دست ميدهد، به او توصيه كنيد كه دراز بكشد. زانو بزنيد، پاهاي او را بلند كنيد و مچ پاها را روي شانههايتان بگذاريد؛ اين عمل به بهبود جريان خون مغز كمك ميكند.
2) مطمئن شويد كه هواي تازه به مقدار زياد به بيمار ميرسد؛ از يك نفر بخواهيد كه پنجره اتاق را باز كند. همچنين، از ناظران بخواهيد كه از بيمار فاصله بگيرند
3) وقتي بيمار به هوش آمد، به وي اطمينان خاطر بدهيد و به او كمك كنيد تا تدريجاً بنشيند. اگر مجدداً دچار احساس غش كردن شد، به او توصيه كنيد كه دوباره دراز بكشد و تا زماني كه كاملاً بهبود پيدا كند، پاهاي او را بلند كنيد و نگه داريد.
هشدار!
اگر بيمار سريعاً هوشياري خود را به دست نياورد، راه تنفسي را باز و تنفس را كنترل كنيد؛ آماده باشيد تا در صورت لزوم، احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه را آغاز كنيد
با مركز اورژانس تماس بگيريد و آمبولانس درخواست كنيد.
جسم خارجي در محل بريدگي
خارج كردن اجسام خارجي (مثل خرده شيشه يا سنگ ريزه) از زخم قبل از شروع درمان، بسيار پر اهميت است. اگر اين اشياء در داخل زخم باقي بمانند، دركوتاه مدت سبب عفونت و تأخير در ترميم زخم و در بلند مدت سبب تغيير رنگ محل ميشوند. بهترين راه خارج كردن اجسام سطحي (خرده شيشه و سنگ ريزه)، استفاده از انبرك (در صورتي كه در اختيار داشته باشيد) است. روش ديگر آن است كه اين قطعات ريز را با دقت مشخص كنيد و يا آب سرد آنها را بشوييد. سعي نكنيد اشيايي را كه محكم در زخم فرورفتهاند، خارج كنيد چون ممكن است بافت اطراف را تخريب و خونريزي را تشديد كنيد. به جاي اين كار، دور تا دور آنها را با پانسمان يا باند بپوشانيد
اهداف
مهار خونريزي بدون فشار دادن جسم خارجي به داخل زخم.
به حداقل رساندن خطر عفونت.
در صورت لزوم، فراهم كردن شرايط انتقال به بيمارستان.
1) در صورت امكان، دستكش يكبار مصرف بپوشيد. با اعمال فشار در دو سمت جسم خارجي و بلند كردن قسمت آسيب ديده تا بالاتر از سطح قلب، خونريزي را مهار كنيد
2) روي زخم را باگاز بپوشانيد تا خطر عفونت به حداقل برسد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
احتياط!
هميشه در مورد واكسيناسيون عليه كزاز سوال كنيد. در موارد زير، كمك پزشكي درخواست كنيد:
مصدوم در مورد زمان و تعداد تزريقاتي كه دريافت كرده است مطمئن نيست.
از آخرين واكسني كه به مصدوم تزريق شده، بيشتر از 10 سال ميگذرد.
3) بالشتكهايي در اطراف شي بسازيد تا بتوانيد بدون اعمال فشار بر آن، زخم را باند پيچي كنيد. با دقت بالشتكها را در محل خود نگه داريد تا باند پيچي خاتمه پيدا كند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
4) درصورت لزوم، شرايط بردن يا فرستادن مصدوم به بيمارستان را مهيا كنيد.
مورد خاص
اجسام بزرگ
اگر جسم خارجي آن قدر بزرگ است كه نميتوانيد بالشتكهاي بلندي را براي كاهش فشار روي جسم تعبيه كنيد، باند پيچي را در اطراف جسم انجام دهيد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]