1. ادبیات تون رو بسیار نا مناسب می دونم ... کنترل یعنی چه؟ اصلا شما تا حالا تعریف غیرت رو خوندین از منابع داخلی که ببینید دقیقا چه چیزی میگن و اون رو فهمیدید یا نه که براتون قابل درک نبوده ... اما تاحالا خوندید حتی تیتروار ولی در جایی که ذهن و فکر و مغز و تمرکزتون آماده و معطوف به اون بوده باشه؟
چون عملا دارید توهین می کنید ... کنترل یعنی چی؟ تاحالا فکر کردید که این کتاب های که چه افرادی مثل شما از غرب می خونند چه یه سری کشته مرده فلسفه شرقی از هند و غیره می خونند یا چه حتی داخلی های ما که یک سری عشق ایران هستند از ایران قدیم می خونند یا چه عده ای که عشق انـقـلاب هستند از جنگ عراق و غیره میخونند یا
یا
یا
بسیار مهم چه کسایی که از مدرسه ما و دانشگاه های ما می خونند؟ آیا کتاب ها نمی توانند مغز مان را کنترل کنند به شکل نا مناسب؟ و اختیار را از ما بگیرند! (اگر البته به اختیار معتقد باشید یا تا کنون درخودتان احساس کرده باشید!)
همه اینا آیا نمی توانند مغز مان را جهت دهی کنند ؟ آن وقت چه کسی شفاعت می دهد و ضمانت می کند که این جهت دهی ها ظالمانه یا جاهلانه نیست؟
قطعا چیزی که حس نمیشه خیلی جاها دین نیست؛ بلکه معرفت هستش
مگه خودتان نمی گویید که اجبار نباید باشد؟ زورکی نمی شود ... ؟ همین زنان بسیار دیدم الان هم که کمپین چهارشنبه های سفید راه افتاده ...
مگه شما افراد رو با هم جمع میزنید؟ یا حتما من اگه طرفدار یک مکتب هستم که یا ظاهرا یا باطنا با کشور مون یکی هست باید من یا اصول گرا باشم یا اصلاح طلب یا متحجر یاانقلابی یا ضدانقلابی یا ... باشم؟
اگه از یک نفر بدت میاد آیا حاضری حتی نا حق هم شده علیه اون جبهه بگیری در حالی ممکنه ندونی چیه؟
کما اینکه خیلی وقت ها جوانمردی و از خود گذشتی یعنی اینکه از حق خودت هم بگذری اما اون اتحاد هه باقی بمونه مثل کلاس درسی که استادش واقعا داره چیز خوب درس میده به بچه و یا مثلا کار عملی یاد میده برای آیندشون!
پس اگر خودتون رفتید دنبال علم و خود آموختن
حتما باید تفکیک قائل بشید از مکاتب های مختلف چه علم انسانی فعلی ، و چه منابع دینی مکتب ما برای خود پشتوانه ای قائل شوید... و حتما و حتما پیشنهاد می کنم شروع دین تون رو با منابع حکومتی و کشوری شروع نکنید و برید دنبال قدیمی تر ها و کلاسیک تر ها و اونایی که استاد هاشون معصوم بودند (هر چند در ابتدا به آن اعتقاد نداشته باشید) تا از زبان آنها بشنوید چیزی را که باید باشد نه چیزی که (اکنون) هست