چرا؟ ! آی تی خوبه کهنقل قول:
Printable View
چرا؟ ! آی تی خوبه کهنقل قول:
هر مقطعی حماقت خاص خودش رو داره ! :دی
سخت ترین حماقتم رو سانسور میکنم و نمیگم !
اما بعد اون افت تحصیلی بود که با دستای خودم با آیندم بازی کردم ! در حالی که دانش آموز سمپاد بودم با رتبه 3 درس رو به خاطر دلایلی ول کردم که اتفاقا برا مقابله با همون دلایل باید محکم میگرفتمش ! دوستان اون دورم که من سرامدشون بودم یا خارج هستن یا دارن دانشگاه شریف و امیر کبیر و تهران فوق یا پی اچ دی میخونن ! :n03:
تو دوره دانشگاه هم حماقت داشتم ! نصف ترم ها رو معدل پایین و نصف بقیه رو معدل الف ! و حالا میانگین معدل خوب نیست ! به شخصه الان معدل به دردم میخورد !
تو دورانی که میتونستم گالری نقاشی بزنم کل نقاشی رو بوسیدم گذاشتم کنار ، کل کارهام رو هم کادو دادم به اطرافیان !! :n02: آخ آخ آخ
...
در نهایت میتونم بگم بغیر از یک مورد اکثر حماقتهام ناشی از سستی و تنبلی و لج کردن با خودم بوده ! یاد برره میفتم که واسه اعتراض شیشه خونه های خودشون رو شکوندن ! :n02:
کسی که واردش میشه میفهمه .نقل قول:
این رشته سر و ته نداره . فقط اسمش برای خواستگاری و اینا خوبه .:n02: فارق التحصیلان نرم افزار بسیار بسیار از نظر شغلی توانمند تر هستند . اما فارق التحصیلان رشته it حتی یک خط کد هم نمیتوانند بزنند .
و یا در حد برنامه های بسیار بسیار ساده میتوانند بسازند . اما در حد بچه های نرم افزار قوی نیستند . بنده خدا ها تقسیری هم ندارن . سرفصل it هر چیز مزخرفی هست جز یکی چیزی بتوان از آن در شغل آیندتون استفاده کنید .
برگردم نرم افزار رو انتخاب میکنم .
اشتباهم این بود که نرم افزار رو باید انتخاب میکردم .
بزرگترین حماقت در ایران درس خوندنه
والا از قدیم و حتی تا الان هم حماقت زیاد داشتم و دارم
یکی از حماقت هایی که من حتی تا الان هم دارم اینه که به همه زیاد اعتماد دارم و اینکه بزرگترین حماقت من همیشه تو رفاقت بوده
تجربه ی شخصیم اینه که همونطوری رفتار کنید که دوستانتون باهاتون میکنن ، کمتر شد ایراد نداره ولی بیشتر نشه بهتره
چون والا ما که از همه زخم خوردیم چه تو دنیای بیرون و چه تو دنیای مجازی
در اخر هم اینو بگم که ادم وقتی یه زخمی میخوره بیشتر خودشو مقصر میدونه تا دیگران رو ، چون بعد ادم به خودش میگه من زیادی بهش بال و پر دادم که اینطوری
باهام رفتار کرد اگه بهش بال نمی دادم اینطوری با من نمیکرد
رشته منم تقریبا IT فقط یه C وسطش اضافی داره:n02: ما هم متوجه نشدیم رشته ما چیه:n01:نقل قول:
یکی از بزرگترین حماقت های من اینه که در مقاطعی از زندگیم قدر خودم رو ندوستم و از تواناییهام اونطور که باید استفاده نکردم
درس خوندن در رشته های فنی بدون کار کردن کوچکترین فایده ای نداره
اگه آگهی های جذب نیروی رشته کامپیوتر رو ببینید ، تقریباً هیچکدومشون اشاره ای به مدرک تحصیلی بالایی ندارن و بیشتر تجربه کاری یا مدارکی که بیرون هم میشه گرفت براشون مهمه.
برای بیشتر رشته های فنی دیگه هم همینطوره
دانشجوها میان رشته کامپیوتر ، الکی جزوه مینویسن ، پروژه ها رو میدن بیرون نوشته میشه ، بعدش با ارشد میرن کار گیرشون نمیاد و دیگران رو مسئول میدونن
متاسفانه هیچ کسی هم تلاش نمیکنه این قضیه رو اول برای دانشجوها روشن کنه. به همین دلیل دانشجو وقتی ارشد گرفت و بیکار موند تازه قضیه براش روشن میشه.
بزرگترین حماقت = گوش کردن به تجارب پر ارزش بزرگترهای به قول خودشون باتجربه
الان که فکر میکنم میبینم مغز فندقیم حتی تو بچگی هم از خیلیا بهتر میفهمیده ملت فقط گمراهم کردن و بس
ولی در کل خودم مقصر بودم که بعضی جاها اجازه دادم به جام تصمیم گیری کنن . البته زیاد بچه حرف گوش کنی هم نبودم :دی
این 3 صفحه رو که خوندم
برای من جالب بود که حماقت های من ترکیبی از حماقت های افرادی هست که تا حالا نظراتشون رو خوندم
اولین و بزرگترین حماقتم عشق توی سن پایین بود -الان حتی برای خودم هم خنده داره-عشق اینترنتی-:n13: بعد این عشق مسخره من رو از زندگی انداخت.باعث بی اعتمادی خانواده ام نسبت به من شد
دومین حماقتم اینه: توی جمعی که حداقل هرکدام 60 درصد خودخواهی دارند میزان خودخواهی من کمتر از 10 درصده:n21:
یعنی یه وقت هایی خودم از خودم متنفر میشم
دیگه ببینید چجوریم که مادرم که بجز احترام گذاشتن به دیگران و از خود گذشتگی توی این 25 سال کسی چیز دیگری ازش نشنیده اخر سر به من گفت پس تو چرا جواب کسانی که اذیتت میکنند رو نمیدی:n04::n38:....من تا حالا این جمله رو هیچ وقت از مادرم نشنیده بودم.
من حتی پشت دستم رو واقعا با قاشق داغ کردم.جاش هم هنوز واضح مونده:n14: ولی نمیدونم چرا دست از حماقت نمیکشم