من نگفتم نوشتن و نقاشی و ... راهی برای بیان اندیشه ها نیست !!!
شما باید ببینی با اون راه بیان اندیشه چه تعداد مخاطب رو داری تحت تاثیر قرار میدی.
زبان و سخنرانی بیشترین تاثیر رو برای تحت تاثیر قرار گذاشتن مخاطبین دارن وگرنه نمایندگانی که میخوان رای جمع کنن به جای سخنرانی، کتاب چاپ میکردن میدادن دست مردم.
و تاثیر یک سری مناظره بسیار کوتاه کلامی رو به مراتب بیشتر از مناظره های نوشتاری نمیدونستن.
مسلما کتاب های مفید میتونن تاثیر گذار باشن، اما تاثیرشون هم زمان بر هست و هم بدون تریبون های کلامی مبلغین، موفق نخواهند بود.
در ضمن دقت بفرمایید ما در مورد تاثیر آنلاین ارتباط در دو دنیای واقعی و مجازی صحبت میکنیم نه کتابی که ممکنه ده ها سال بعد اثرش دیده بشه یا نشه.
یعنی تبادل اندیشه مجازی و واقعی به صورت تقریبا زنده یا با فاصله زمانی کم.
اینکه میفرمایید من موافق بخش اول صحبت هاتون نیستم و مثال های نقض فراوان دیدم رو هم باید امتحان بفرمایید.
که در مورد یک مسئله عمومی مانند همین تاپیکتون اگر بهتون در دانشگاه تریبون بدن، چند دقیقه بدون تُپُق میتوانید صحبت کنید و جلوی چه تعداد مخاطب.
و در فضای مجازی جلوی چه تعداد مخاطب میتونین حرفتون رو بزنین و اونارو تحت تاثیر قرار بدین و چرا تپقتون به مراتب کمتر خواهد بود و آیا سرعت بیان اندیشه تون در این دو دنیا یکسان هست یا متفاوت.
وگرنه هر کسی بالاخره یک تعداد دوستی داره که با اونا خوش و بش میکنه و خیلی هم کم پیش میاد مسائل با دقت نوشتاری فضای مجازی تحلیل بشن !!
جان کلام من درباره توانایی ما در میزان تاثیر گذاری سخنانمان در واقعیت و مجازی هست و اینکه در کدام تواناتریم و بهتر میتوانیم اندیشه رو بسط بدیم.
(نه خوش و بش های دوستانه و گپ های عامیانه)
