نکات مهم در بهداشت و تغذيه ورزشکاران

توصيه هاي مهم در مورد گوشت ها براي ورزشکاران

گوشت گوسفند اغلب چربي زيادي دارد و براي ورزشکاران مفيد نيست .گوشت هاي جوان مانند گوشت گوساله موجب اختلال در فعاليت هاي عضلاني مي شود و به همين علت ورزشکاران نبايد مصرف کنند .
گوشت ها بهتر است کباب يا آب پز يا فرپخت يا بخار پز باشد . گوشت هاي سرخ شده ، پرچرب ، آبگوشت و سس هاي چرب هضم را مشکل مي کند و به همين علت ورزشکاران نبايد مصرف کنند .
کنسرو گوشت ها ( بجز کنسرو گوشت گاو ) براي ورزشکاران توصيه نمي شود . ارزش غذايي زبان و دل شبيه گوشت است و ورزشکاران مي توانند از آن استفاده کنند .
جگر بهترين ماده غذايي بين احشاست . به همين دليل مصرف يک بار در هفته براي ورزشکاران مرد و دو بار در هفته براي ورزشکاران زن توصيه مي شود .
کله ، پاچه و مغز مختل کننده فعاليت عضلاني مي باشد و بهتر است ورزشکاران از آن استفاده نکنند.

چگونه ورزشکاران مي توانند از کاهش آب بدنشان جلوگيري کنند؟

بهترين کار اين است که يک ساعت قبل از ورزش ، يک ليوان پر از مايعات بنوشند؛ اما بايد از نوشيدني هايي که فروکتوز بالايي دارند پرهيز کنند؛ زيرا ممکن است دچار مشکلات خاصي شوند.
آيا بايد در روزهاي گرم از ورزش اجتناب کرد؟

نه اين طور نيست شما مي توانيد در روزهاي گرم هم ورزش کنيد؛ اما نبايد در آن افراط کنيد. بهتر است تمرينات خود را اوايل صبح يا اوقات بعدازظهر انجام دهيد. اگر بيمار هستيد ، بهتر است در هواي گرم ورزش نکنيد و يا اين که با احتياط اين کار را انجام دهيد. سعي کنيد در روزهاي بسيار گرم از خانه بيرون نرويد و ورزشهاي متعادل تري انجام دهيد. مثلا در عوض دويدن راه برويد و يا اين که آهسته تر بدويد يا مدت کوتاه تري اين ورزش را انجام دهيد. مي توانيد آدم فعالي باشيد، ولي بايد جوانب کار را بررسي کنيد و حد متناسب ورزش و فعاليت خود را به دست آوريد.

سلامت بينايي با ورزش، مصرف ويتامين‌ها و حفظ آرامش روحي ميسر مي‌شود

يكي از مهمترين راه هاي پيشگيري از ابتلا به نارسايي‌هاي بينايي و بيماريهاي چشم را داشتن تغذيه مناسب و استفاده از ويتامين‌ها و مواد معدني در رژيم غذايي به همراه انجام تمرينات ورزشي منظم و حفظ آرامش روحي در زندگي دانست.
استفاده از ويتامين‌هاي A , گروه ‌B, C, D, E و مواد معدني چون كلسيم و فسفات كلسيم، كربنات كلسيم و روي در رژيم غذايي روزانه و موادي چون لبنيات تازه، سبزيجات، ميوه‌هاي تازه و دانه‌هاي خوراكي و پرداختن به ورزش به صورت مرتب و منظم و 5 بار در هفته و هر روز به مدت 30 دقيقه همچنين حفظ آرامش روحي و رواني در زندگي مي‌تواند باعث حفظ سلامت بدن و دوري از ابتلا به حداقل 20 بيماري مانند فشار خون بالا، ديابت، بيماريهاي عروق، آرتريت روماتوئيد و بيماريهاي تنفسي شود كه از عوارض مختلف اين بيماريها مي‌توان به مواردي چون كاهش شديد بينايي، آب مروايد، آب سياه، خونريزيهاي درون چشم و در نهايت كم بينايي يا نابينايي اشاره كرد.
ويتامينهاي گروه Bcomplex در شكل گيري گلبول‌هاي قرمز و رساندن اكسيژن به بافتهاي سراسر بدن از جمله بافتهاي چشمي بسيار مهم هستند كه يكي از اين ويتهامين‌ها، ويتامين B1 يا تيامين مي‌باشد كه نقش آن در عملكرد سريع ماهيچه‌هاي چشمي و تعادل حركات چشم انسان بسيار مهم مي‌باشد و كمبود اين ويتامين در بدن به اختلالاتي چون منظم نبودن حركات چشم، انحرافات چشم در كودكان و دوبيني منجر مي‌باشد و كمبود اين ويتامين در بدن به اختلالاتي چون منظم نبودن حركات چشم، انحرافات چشم در كودكان و دور بيني منجر مي‌گردد و منابع سرشار B1 را مي‌توان در سبزيجات خوراكي، مخمرهايي مانند مخمر جو و گندم، تخم مرغ، گوشت، فندق، گردو، نان، جگر سالم، ماهي و موز جستجو كرد.
از ديگر ويتامين‌هاي اين گروه ويتامين B2 يا ريبو فلاوين است كه نقش آن تنظيم سيستم بينايي چشم و ايجاد تعادل و حساسيت بينايي در چشم انسان است كه كمبود آن منجر به عوارضي چون سوزش چشم، اشك ريزش و احساس ناخوشايند در سيستم بينايي همچنين ابتلا سريع‌تر به آب مرواريد مي‌گردد و از منابع اين ويتامين مي‌توان به جگر سالم، تخم مرغ و سبزيجات، دانه‌هاي خوراكي و ميوه تازه اشاره كرد.

ويتامين C از جمله ويتامين‌هاي مورد نياز سيستم بينايي است كه در سلامت استخوان‌ها و بافتهاي بدن نقش داشته و باعث سيركوليشن و جريان خون مناسب در بدن به خصوص در سيستم بينايي انسان مي‌‌شود و اين ويتامين همچنين داراي خاصيت ضد ويروس و ضد ميكروب و قارچ بوده و كمبود آن در بدن باعث اختلالات مهمي در سيستم بينايي مي‌شود و تحقيقات نشان داده كه افرادي كه در سنين بالا دارايلنز
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] درون چشمي سالم و شفاف بوده‌اند در طول زندگي از منابع ويتامين C بهره‌مند بوده و ديرتر به بيماريهاي چون آب مرواريد دچار مي‌شوند.
اين ويتامين قابل ذخيره شدن در بدن نبوده لذا مي‌بايست به صورت روزانه توسط موادي چون عصاره مركبات، آب ميوه سالم و تازه، هندوانه، طالبي، و به مقدار فراوان در گوجه فرنگي مورد استفاده قرار گيرد.
ويتامين E كه در شكل سازي گلبو‌هاي قرمز و ارتقاي سطح ايمني بدن نقش بسزايي دارد و كمبود آن در بدن باعث اختلالات چشم از جمله تخريب نقطه زرد چشم (ماكولا) يا بيماري ماكولاديجنريش مي‌شود كه به دليل شيوع اين بيماري در سنين بالا، مصرف اين ويتامين در بزرگسالان توصيه مي‌شود، منابع سرشار اين ويتامين، در تخم مرغ، آبميوه سالم و تازه، ماهي، گردو و فندق يافت مي‌شود.
ويتامين D و مواد معدني چون كلسيم از جمله موادي هستند كه در روند تغذيه و سلامت بافتهاي چشم به خصوص بافت صلبيه يا اسكلرا نقش مهمي دارند و كمبود اين مواد باعث كاهش بينايي از نوع نزديك بيني مي‌گردد و منابع اين ويتامين و مواد معدني در نور خورشيد، لبنيات و به خصوص شير يافت مي‌گردد.

نياز به آب در ورزشكاران

ارزيابي نياز نرمال به آب: دريافت آب براي حيات لازم است و حتي ضروري تر از انرژي است، زيرا اگر بدن قادر است بدون دريافت غذا چندين هفته زنده بماند ، بدون دريافت آب نمي تواند بيش از چند روز به زندگي ادامه دهد.
«ونسان» عقيده دارد:پيري و چروكيدگي ناشي از هدر رفتن آب يك بدن جوان است. بدن نوزادان داراي 85 درصد آب است، در صورتي كه در تركيب بدن يك فرد پير حداكثر 60 درصد آب وجود دارد.
نياز به آب دائمي بوده و با مقدار آبي كه بدن از دست مي دهد متناسب است. از طرف ديگر مقدار آب مورد نياز بر حسب تركيب رژيم غذايي، درجه حرارت محيط، كار عضلاني و ... تغيير مي كند.
با افزايش فعاليت ورزشكار آب هدر رفته از بدن او بيشتر شده در نتيجه نياز او به آب نيز افزايش مي يابد. پس سن ورزشكار، ميزان فعاليت او، درجه حرارت محيط، نوع غذايي كه خورده است و بسياري از عوامل ديگر بر نياز او به آب مؤثر است كه اگر تأمين نشود، خصوصاً در طول مسابقه، اثرات سوئي بر كيفيت عملكرد ورزشكار دارد.
براي تعيين ميزان نياز به آب در شرايط طبيعي، بدون در نظر گرفتن گردش و دفع آب ناشي از فعاليت ورزشي سنگين، مي توان فرمول cc 1=1 كيلو كالري ( به ازاي هر كيلو كالري دريافتي نياز به يك سانتيمتر مكعب است) را به عنوان نياز منطقي پذيرفت.
يا مي توان گفت كه وقتي رژيم غذايي تأمين كننده 3500 كيلو كالري انرژي باشد نياز به آب cc 3500 است. به طور كلي، آنچه مطرح مي باشد اين است كه تنها دريافت آب نبايد در نظر گرفته شود بلكه آنچه بايد مورد توجه باشد دفع آب است زيرا بايد به اندازه كافي آب نوشيد تا براي حداقل 1.5 ليتر دفع ادراري در روز كافي باشد. تا كليه ها به راحتي مواد زائد را دفع كنند.
يك راه ساده براي تامين آب بدن ورزشكار اين است كه قبل و پس از مسابقه او را وزن كنيم و به ازاء هر نيم كيلو كاهش وزن دو ليوان نوشيدني به او بدهيم.
بهتر است بجاي آب ساده، آب ميوه تازه و خنك با مقدار خيلي كم نمك افزوده(آب پرتقال يا آب گوجه فرنگي با كمي نمك) در اختيارش قرار گيرد چون آب خنك سريعتر جذب شده و به علاوه ويتامين C از دست رفته سديم و كلر هم تامين ميشود.
دريافت آب و فعاليت
- فعاليت هاي عضلاني با از دست دادن آب براي تنظيم درجه حرارت بدن همراه است و هر چه فعاليت سنگين تر و طولاني تر باشد مقدار اتلاف آب بيشتر است.
- فعاليت عظلاني با تغييرات هموديناميك (افزايش جريان خون و افزايش فشار خون) كه در نتيجه آن حجم پلاسما 15 تا 20 درصد كاهش مي يابد همراه است.
كاهش زياد آب بدن موجب كاهش توان كار بدن مي شود (از دست دادن 2 درصد مايع، معادل 1.5 ليتر براي يك فرد 70 كيلوگرمي، موجب كاهش 20 درصد، و از دست دادن 4 درصد مايع موجب كاهش 40 درصد توان كاري است) بنابراين لازم است يك «سياست آب» برقرار نماييم، به نحوي كه به افراد عادت دهيم قبل از تشنگي آب بنوشند ( زيرا تشنگي يك علامت تأخيري كمبود آب است) تا به منظور جلوگيري از كاهش آب بدن حتي الامكان ذخيره كافي آب در بدن موجود باشد.
بر اساس تجربياتي كه در سالهاي اخير انجام شده، مي توانيم توصيه كنيم كه در مدت سه ساعت قبل از شروع فعاليت، در درجه حرارت معمولي 500 تا 750 ميلي ليتر آب به تدريج نوشيده شود تا موجب سوء هضم نشود.
با وجود اين توصيه مي گردد كه از نيم ساعت قبل از شروع فعاليت مسابقاتي يا تمريني مايعات نوشيده نشود.
آشاميدني ها
الف) آب:
تنها آشاميدني واقعاً لازم است. ساير نوشيدنيها نيز تأمين كننده آب به نحوي است كه براي مصرف كننده دلپذيرتر باشد.
آب آشاميدني بايد خنك، صاف، شفاف، بي بو و داراي اكسيژن (كيفيت لازم براي هضم خوب) و كمي املاح باشد. آب نبايد مواد سمي يا ميكرب داشته باشد.قبل از استفاده از آب چشمه يا چاه بايد آب مورد آزمايش قرار گيرد.
براي بهبود طعم آبهايي كه طعم نامطلوب دارند مي توان اقدامات زير را انجام داد:
- خنك كردن آب؛
- افزودن آب ميوه هاي اسيدي (ليمو)؛
- افزودن شربت ها
- افزودن آب ميوه هاي تغليظ شده (انگور، سيب).
ب) آب هاي معدني:
كيفيت طعم آنها اغلب بهتر از آب شهرهاست. اما تمام آنها ويژگي هاي آب آشاميدني را ندارند.
* آبهاي گازدار و آبهاي داراي مقادير زياد املاح: اين آبهاي داراي خصوصيات و اثر دارويي غيرقابل چشم پوشي هستند، آنها را نبايد مانند آب معمولي استفاده كرد.
نوشيدن آنها فقط در شرايط خاص مجاز است. با وجود اين خواهيم ديد كه بعد از فعاليت بدني زياد، اين نوع آبها براي جبران ذخاير قليايي بدن و از بين بردن اسيدوز ايجاد شده به دليل خستگي استفاده مي شوند.
ج) آشاميدني هاي شور؛ سوپ ها و آش ها:
با سبزي هاي تازه تهيه مي شوند. از نظر تأمين انرژي اهميتي ندارند بلكه به سبب تأمين آب و املاح (به عنوان مثال پتاسيم و سديم) با ارزش هستند.
خوردن سوپ در ابتداي غذا يك عات غذايي پسنديده است كه نبايد تغيير كند. در دوران مسابقات نبايد اين نوع سوپ ها را با آش گوشت و سوپ هاي ماهي كه جايگزين كرد.
د) دم كردني ها:
از ريختن آب جوش روي برگها، گلها يا دانه ها به دست مي آيند كه باعث معطر شدن آب مي شوند. در بين آنها چاي و قهوه خصوصيات مهمي دارند:
- قهوه: ماده اصلي آن كافئين است كه روي سيستم عصبي اثر محرك دارد. بنابراين بايد از افراط در نوشيدن آن خودداري كرد.
با علم به اينكه مقدار كم آن بعد از غذا به هضم غذا و به توليد ادرار كمك مي كند. قهوه عربي؛ قهوه ملايمي است نسبت به قهوه روبوستا مقدار كمتري كافئين دارد.
- چاي: تقريباً خصوصايت قهوه را دارد اما به نسبت كمتر، چاي را مي توان بيشتر از قهوه مصرف كرد.
م) شير:
براي تعادل تغذيه اي ضروري است و به حالت طبيعي و يا با افزودن شكر يا عسل مي توان استفاده كرد. شير يك نوشابه مطلوب و قابل هضم است كه با درجه حرارت معمولي (نه سرد و نه گرم) هضم آسان تري دارد.
ه) آب ميوه ها:
داراي همان خصوصيات ميوه ها هستند. يادآوري كنيم كه باقيمانده قليايي دارند و بدين ترتيب براي از بين بردن اسيدوز ناشي از خستگي مناسب مي باشند. نبايد آنها را با «نوشابه هاي داراي طعم ميوه» كه حاوي مقادير جزئي آب ميوه و مقادير زيادي آب هستند اشتباه كرد.
و) نوشابه هاي گاز دار:
به هيچ وجه نبايد با آب ميوه ها اشتباه شوند چون نه داراي ارزش املاح و نه ارزش ويتاميني هستند. دو عيب عمده دارند:
- مقدار زيادي شكر دارند كه به رژيم غذايي معمولي و كافي ورزشكار اضافه مي شود.
- گاز كربنيك آن مي تواند موجب اختلال در هضم غذا شود.

فوائد ورزش چيست؟

ورزش به شما کمک خواهد کرد تا چربي از دست داده و لاغر شويد. اما بايد دلايل مهم بيشتري براي ورزش کردن وجود داشته باشد. شما نه تنها براي کسب و حفظ سلامتي ورزش بلکه براي زندگي و زندگي کردن ورزش مي کنيد.
فوائد دال بر صحت و سلامتي ورزش
نقطه چربي خود را دوباره تنظيم ميکند
فيزيولوژيست ها معتقدند که يک نوع از آمونيوآلکائيل ها که در جايي از مغز ذخيره شده اند زمان و مقدار خون را تنظيم مي کند.
اين ماده "نقطه چربي" (همچنين به عنوان "نقطه تنظيم" نيز شناخته شده است) را کنترل مي نمايد و سطح چربي که بدن شما سابقا کسب نموده را مشخص مي کند.
بدن شما مي داند براي محافظت از شما در مقابل اوقاتي که ممکن است غذاي کافي به بدنتان نرسد که فقط نياز به اين سطح چربي نياز دارد.
اعتقاد بر اين است که اين سطح چربي براي حفظ سلامتي بسيار مهم است و بدن شما سعي خواهد کرد تا آن را بدست آورده و حفظ نمايد.
بنابراين بدن شما در برابر هر کوششي که براي کم کردن وزن و پايين آوردن اين نقطه چربي بکنيد مقاومت خواهد کرد و اين يکي از دلايلي است که وقتي افراد وزن کم مي کنند تمايل به دوباره جايگزين کردن و بدست آوردن آن دارند.
اگر شما ناگهان شروع به کم خوردن کنيد بدنتان فکر خواهد کرد که حتما قحطي شده بنابراين دستور به حفظ چربي بدن مي دهد. ميزان سوخت و ساز بدن شما کم خواهد شد و اشتهايتان افزايش مي يابد.
شما ممکن است تقلا کنيد تا سر رژيم خود بمانيد و به آن ادامه دهيد اما نقطه چربي شما اصرار در ذخيره کردن دارد.
سوزاندن چربي و در نتيجه کم کردن وزن خيلي سخت مي شود. اگر شما از اشتهاي خود تبعيت کرده و بيشتر بخوريد ممکن است نقطه چربي خود را بالاتر هم ببريد.

آنچه شما بايد انجام دهيد نوعي کلک زدن به نقطه چربي بدنتان مي باشد. يعني با کم کردن کالري روزانه خود به تدريج چربي را مجبور به پايين آمدن نماييد.
نقطه چربي بتدريج کم شده و آمونيوآلکائيل با فکر و ايده سوزاندن ذخائر چربي راحتر عمل مي کند. زيرا به اندازه کافي غذا به بدن رسيده و فکر قحطي زدگي سلول هاي بدن منتفي مي شود. زمانيکه بدن شما به گرفتن کالري کمتر عادت کرد، استفاده بيشتر از انرژي به جاي ذخيره سازي آن موثر تر خواهد شد.
(نکته): کليد اصلي لاغر شدن و لاغر ماندن تنظيم نقطه چربي مي باشد. يعني بدن شما بيشتر چربي سوز شود تا ذخيره ساز چربي . چطور؟ با درست خوردن و بيشتر ورزش کردن.

ورزش نقش مهمي را در تنظيم دوباره ميزان آمينوآلکائيل ايفا مي کند.

اگر شما به طور مداوم در حال رژيم گرفتن و از دست دادن وزن بوده ايد اما به يک نقطه رکود و سکون رسيده ايد احتمالا بدن شما تصميم گرفته تا تعادل نقطه چربي در بدنتان حفظ شود. با افزايش ميزان ورزش شما مي توانيد بدن را دوباره به حالت چربي سوزي برگردانده و به کم کردن وزن ادامه دهيد.
خطر و شدت ابتلا به بيماري ديابت غير ارثي را کاهش مي دهد
ورزش ملايم و آرام که فقط 200 کالري در روز مي سوزاند مانند يک پياده روي 30 دقيقه اي مي تواند خطر ابتلا به ديابت غير ارثي را بکاهد. ورزش تاثيرانسولين را با کمک در رفع قند از خون قبل از اينکه به عنوان چربي ذخيره شود افزايش مي دهد.
انسولين از تغيير و بازگشت چربي به گلوکز هم ممعانت مي کند. تاثير بيشتر انسولين با ميزان پايين فشارخون ، ميزان بالاي کلسترول خوب(بي ضرر) و احتمال کم ابتلا به بيماري هاي قلبي نيز ارتباط دارد.
ايمني و مصونيت بدن را افزايش مي دهد
ورزش مرتب و ملايم تعداد سلولهاي گلبول سفيد را افزايش مي دهد تا توانايي بدن در برابر عفونت ها بيشتر شود.
ورزش همچنين تعداد سلول هاي کشنده (سلولهاي بخصوصي که براي جنگ با بيمارهاي جدي و خطرناک تجهيز مي شوند) را افزايش مي دهد و توليد پادزهر ها را در بدن مي افزايد.
راه ديگري که ورزش توسط آن ايمني بدن را افزايش مي دهد کاستن استرس و نگراني است. زيرا استرس به خودي خود مي تواند سيستم ايمني بدن را تحت فشار و تاثير منفي خود قرار دهد.
ميزان کلسترول خون را مي کاهد
ورزش همراه با يک رژيم کم چربي مي تواند ميزان کلسترول بد(مضر) را دوبرابر بيشتر از رژيم تنها کم کند.
ورزش ميزان کلسترول خوب خون را افزايش مي دهد. ورزش يکي از معدود چيزهايي است شما را به هردو هدف مي رساند. زندگي زناشويي را بهتر مي کند. ورزش تاثير غيرقابل انکاري در تحکيم بخشيدن به زندگي زناشويي و حفظ سلامت رواني افراد دارد.
بنيه شما را تقويت مي کند

افرادي که يک برنامه مرتب ورزشي را دنبال مي کنند معتقدند که انرژي خيلي زيادي دارند. در سطح عضلاني ، ورزش کارايي ماهيچه را با استفاده بيشتر از اکسيژن مي افزايد.
ورزش همچنين به بدن شما کمک مي کند تا اکسيژن بيشتري به ديگر اندام هاي مهم بدن مانند شش ها، مغز، قلب و عضلات برساند. به طورخلاصه ورزش در انتقال اکسيژن در سرتاسر بدن و به درون سلولها تاثير به سزايي دارد.
قلبي سالم براي شما مي سازد
ورزش ماهيچه را ساخته و محکم مي کند و وقتي که شما ورزش مي کنيد در واقع در حال ساختن و محکم کردن عضلات قلب خود هستيد.
يک قلب قويتر خون بيشتري را در هر بار(ضربه) پمپاژ مي کند و بنابراين همين قلب با ضربات کمتر همان ميزان خون را مي تواند پمپاژ نمايد.
براساس تحقيقاتي که روي 13000 زن و مرد انجام شده احتمال بروز حمله قلبي يا ابتلا به سرطان در افرادي که در هفته 3 تا 4 بار روزانه 30 دقيقه پياده روي مي کنند تا 50 درصد کاهش مي يابد.
در افرادي که فشار خون بالا دارند ورزش مداوم و مستمر در پايين آوردن فشار خون به طور متوسط ده برابر موثرتر مي باشد.
ورزش همچنين ميل به لخته شدن سلول هاي خون را ضعيف کرده و بنابراين از لخته شدن خون جلوگيري مي کند. ورزش با اين عمل از بروز سکته يا حملات قلبي جلوگيري مي کند.
روند پيري را کند مي نمايد
تقريبا تمام تغييرات فيزيولوژيکي که به پير شدن کمک مي کند باضافه حجم عضلاني تحليل يافته ، چربي ذخيره شده بالا، ضعف عضلاني بالا ، حجم استخواني کاهش يافته، ميزان متابوليسم که باعث افزايش ميل به ذخيره سازي چربي مي شود، سلامت قلبي تضعيف شده، مشکلات خواب، مشکلات جنسي، کاربرد و بهره برداری درست از اکسيژن که در ماهيچه تقليل يافته، هوشياري و تيزي روحي رواني ضعيف شده با ورزش بهبود مي يابند. ورزش مانند يک تقويت کننده بسياري از علائم پيري را مرتفع مي نمايد.
طول عمر را افزايش مي دهد
افرادي که ورزش را به طور مرتب و منظم انجام مي دهند عمر طولاني تري نسبت به افرادي که ورزش نمي کنند دارند.
آمار مرگ با افزايش تعداد کالري که در ورزش مي سوزد کاهش مي يابد. تحقيقات نشان داده که کاستن ميزان کالري ورودي به بدن نيز مي تواند طول عمر شخص را افزايش دهيد. بنابراين ترکيب يک رژيم غذايي کم کالري با ورزش براي سوزاندن کالري ها، نتيجه را مضاعف مي کند. با بالا رفتن سن ، حجم عضلات تحليل مي رود بنابراين شما بايد ورزش را با بالا رفتن سن خود افزايش دهيد.
عضلات را مي سازد
ورزش عضلات را مي سازد و عضلات بزرگترين منبع چربي سوز بدن مي باشند. عضلات کالري ها را مصرف مي کنند البته نه تنها در طي زمان ورزش کردن بلکه وقتي که در حال استراحت کردن هستيد، عضلات به طور اتوماتيک کالري ها را مي سوزانند.
هر قدر حجم عضلاني بيشتري داشته باشيد کالري بيشتري (چربي بيشتر) نيز مي سوزانيد حتي هنگاميکه خواب هستيد. با ورزش ملايم شما مي توانيد حجم عضلاني خود را براي سوزاندن اتوماتيک صد کالري اضافه در روز که همان سوزاندن اتوماتيک چربي حدود 0.5 کيلو در يک ماه مي باشد افزايش دهيد.
بنابراين هنگامي که لاغر شديد شما شانس لاغر ماندن خود را افزايش مي دهيد. بهترين ورزش براي ساختن عضلات آموزش مقاومت و ايستادگي است که ماهيچه ها در برابر وزن سنگيني انجام مي دهند. مانند تعليم وزنه برداري. ورزش به اندازه کافي عضله و ماهيچه مي سازد و آنها را حفظ مي کند و براي لاغر ماندن آنها را هميشه آماده نگه مي دارد. ورزش سرعت متابوليسم را زياد مي کند.
شما هنگام ورزش کردن نه تنها چربي مي سوزانيد بلکه ميزان متابوليکي افزايش يافته شما بين 6 الي 12 ساعت پس از ورزش هم باقي مي ماند.
ورزش همچنين استخوان سازي هم مي کند
فضانوردان که در جاذبه صفر فضا کار مي کنند حجم استخواني خود را از دست مي دهند. ورزش وزنه برداري در روي زمين استخوان هارا محکم تر مي کنند.
ورزش وزنه برداري روش خوبي براي جلوگيري از پوکي استخوان يا نرمي استخوان مي باشد. يک دليل اينکه ورزش به ساخت استخوان در بدن کمک مي کند اين است که هنگام ورزش کردن بدن شما تمايل کمتري به از دست دادن کلسيم از کليه ها دارد تا هنگاميکه ساکن و بي تحرک هستيد.
نکته: عضله (ماهيچه) بسازيد و چربي بسوزانيد
بهترين داد و ستد تغذيه اي در بدن شما اين است که هر چه ماهيچه بيشتري بسازيد، چربي بيشتري هم از دست مي دهيد.
دليل اين است بافت هاي ماهيچه حتي هنگاميکه شما در حال استراحت هستيد کالري بيشتري نسبت به بافت هاي چربي مي سوزانند. هر کيلو ماهيچه اضافي که شما مي سازيد بطور اتوماتيک روزانه 100- 200 کالري مي سوزاند.
پس با تنها ساختن يک کيلو ماهيچه شما مي توانيد ساليانه 5 کيلو چربي بسوزانيد. پايه سلولي براي اصطلاح "پروار" اين است که ورزش باعث افزايش آنزيمهاي چربي سوز در عضلات مي شود بنابراين "پروار شدن" واقعا به معني افزايش توانايي بدن در سوزاند چربي مي باشد.

حوصله و اخلاق شما را بهبود مي بخشد
ورزش مواد شيميايي ضد درد را در بدن آزاد مي کند اين مواد شيميايي هورمونهاي آرام بخش درد، روحيه بخش و مسکن و خواب آور دروني خود بدن هستند. ورزش کشش و تنش هاي روحي شما را آرام کرده و استرس و نگراني را در شما مرتفع مي سازد. آرام بخش ها و مسکن ها حتي جلوي اشتها و اشتياق شما به غذا را مي گيرند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] موادشيميايي اعصاب که در طي ورزش کردن ترشح مي شوند نه تنها شخص نگران و مضطرب را آرام مي سازد بلکه آنها شما را از افسردگي نيز نجات مي دهند.
مطالعات و تحقيقات نشان داده اند که علائم بيماري افسردگي در زناني که مرتب ورزش مي کنند مانند پياده روي تند، بالا و پايين پريدن و دويدن، بلند کردن وزنه يا رقص 3 تا 4 بار در هفته به مدت 8 الي 10 هفته ، کاهش مي يابد. روانشناسان اغلب براي مبارزه با افسردگي ورزش را تجويز مي کنند. اين روش ارزان، فوائد و محاسن بسياري بر روي فرد افسرده باقي مي گذارد.
مغز را به فعاليت وامي دارد
چون ورزش جريان خون را به سمت مغز افزايش مي دهد ، ورزش براي مغز و سر شما به اندازه بدن شما مفيد مي باشد. ورزش مي تواند به تمرکز حواس شما و همچنين استراحت و آرامش مغز شما حتي در هنگام خواب کمک کند.
وضعيت مزاجي شما را بهبود مي بخشد
ورزش وضعيت گوارشي را بهبود بخشيده و عبور غذا از روده ها را تسريع مي کند. افرادي که دچار يبوست هستند اغلب پس از ورزش، شاهد بازگشت روده ها به حالت عادي خود هستند. بنابراين مرتب ورزش کنيد تا وضع مزاجي و گوارشي و دفع مواد زائد بدن شما مرتب انجام شود.
خطر ابتلا به سرطان را کاهش مي دهد
ورزش نه تنها خطر و احتمال ابتلا به سرطان روده را مي کاهد بلکه با تحقيقاتي که دانشمندان انجام داده اند متوجه شدند که کلا بروز همه انواع سرطان ها کاهش مي يابد.
ورزش و يک رژيم غذايي کم چرب همراهان خوبي در بدست آوردن سلامتي شما هستند. رژيم غذايي بدون ورزش مقدار کمي چربي از شما مي سوزاند و احتمالا دوباره چربي را بدست خواهيد آورد.
ورزش بدون تغذيه خوب معادل لاغري کم و يا از دست ندادن چربي است. رژيم غذايي خوب باضافه ورزش برابر است با از دست دادن مقدار زيادي چربي. هنگاميکه ورزش مي کنيد شما چربي زيادي نمي سوزانيد .
شما در ورزش کردن بيشتر قند مي سوزانيد. جريان چربي سوزاندن در طي دوازده ساعت پس از ورزش کردن که ميزان متابوليسم شما افزايش يافته شروع مي شود. به همين دليل است که در ورزش صبحگاهي ميزان بيشتري مي سوزد تا ورزش هنگام غروب يا قبل از خواب. خواب ميزان متابوليسم شما را دچار رکود و سکون مي کند.
بنابراين ، بهترين زمان براي ورزش هنگام صبح مي باشد. اواخر بعداز ظهر قبل از شام نيز اوقات خوبي براي ورزش کردن است. هنگام شام کمتر خواهيد خورد و کالري هاي بدست آمده در تمام غروب و بعد از ظهر را مي سوزانيد. اين تسريع متابوليسم براي افراد 40 سال يا بالاتر بسيار مهم مي باشد. چون متابوليسم در ميان سالي آرام مي شود و ورزش به اين رکود طبيعي متابوليسم سرعت دوباره مي بخشد.

دانستني هاي ورزش

• آيا ورزش ، اشتها را زياد مي کند؟

اين مساله که ورزش موجب زياد شدن اشتها مي شود، موضوعي است که اغلب درباره آن اشتباه مي کنند. تحقيقات نشان داده است که فعاليت بدني بيشتر براي کساني که عادت به ورزش نداشته اند، تمايل آنها را به
خوردن غذاي زياد کاهش مي دهد؛ بنابراين ورزش مي تواند در کم کردن وزن بدن ، عامل موثري به حساب آيد.

• آيا نمي توان بدون ورزش کردن و فقط با رژيم غذايي ، وزن بدن را کمتر کرد؟

البته اين امکان وجود دارد، اما رژيم غذايي علاوه بر نسوج چربي ، مقداري از نسوج عضلاني را نيز از بين مي برد، اما اگر ورزش کنيد، چربي ها کمتر مي شود.
با توام کردن ورزش با رژيم غذايي ، مي توان از وزن بدن کاست و سلامت و تناسب اندام به دست آورد.آيا با ورزشهاي بخصوص مي توان فقط چربي يک قسمت از بدن را کاهش داد؟نه ، چربي به طور کلي از تمام بدن کم مي شود، اما اين کم شدن در قسمت شکم بيشتر به چشم مي خورد. به عبارت ديگر شکم افراد بيشتر از پاها کوچک و لاغر ميشود.

• آيا اين امکان وجود دارد که تعداد سلولهاي چربي را در بدن کمتر کرد؟

متاسفانه وقتي افراد به سن رشد مي رسند، ديگر نمي توانند از شمار سلولهاي چربي بکاهند؛ ولي مي توانند به وسيله کمتر کردن حجم آن لاغر شوند.
تحقيقات نشان داده است که غذاي نسبتا سالم توام با ورزش در سنين جواني ، از افزايش تعداد سلولهاي چربي جلوگيري مي کند. به همين علت است که والدين اطفال بايد مراقب سلامت بچه ها باشند و در مورد تغذيه و فعاليت بدني آنها، توجه لازم را به کار برند.

• آيا چربي بدن را مي توان به عضله تبديل کرد؟

چربي به عضله و عضله نيز به چربي تبديل نمي شود. اگر زياد غذا بخوريد و کم حرکت کنيد، کالري هاي اضافي يعني بيش از آنچه بدن مصرف مي کند، اعم از مواد نشاسته اي و قندي و پروتئيني يا چربي ، به چربي تبديل مي شوند.
اگر عضلات به کار گرفته نشوند، چروکيده و ضعيف مي شوند، اما به چربي مبدل نمي شوند. وقتي شما ورزش کنيد، نسوج چربي ضعيف تر و نسوج عضلاني بزرگتر و قويتر ميشوند.

• آيا زياد عرق کردن درحين ورزش، ميتواند موجب کاهش وزن بدن شود؟

عرق کردن زياد، بلافاصله از وزن بدن مي کاهد. علت آن از بين رفتن نسوج چربي نيست ، بلکه مربوط به کم شدن آب بدن است ، اما اين کم شدن وزن با نوشيدن آب فورا جبران مي شود. بنابراين بهتر است قبل از ورزش ، ضمن آن و يا بعد از آن ، به نوشيدن آب اقدام شود تا آب بدن کم نگردد.

ورزش مهم تر از كلسيم است

نقش ورزش در استحکام استخوانها ي زنان جوان از مصرف کلسيم مهمتر است. گرچه غالبا مصرف کلسيم بعنوان مهمترين عامل سلامت استخوان مطرح مي شود اما اين مطالعه پيشنهاد مي کند که درواقع ورزش شاخص مهمي براي تحکيم استخوان ها در زنان جوان است.بين مصرف کلسيم و
متغيرهاي مربوط به استخوان رابطه مثبت ناچيزي ديده شد ، در حاليکه بين فعاليت هاي ورزشي و تراکم استخوان و استحکام آن در جوانان ارتباط قابل ملاحظه اي وجود داشته است.
هدف اين تحقيق رسيدن به يک ديدگاه جامع در باره ارتباط مصرف کلسيم ، استفاده از داروهاي ضد بارداري خوراکي و ورزش با ماکزيمم رشد تراکم استخوان و قدرت خم شدن استخوان لگن در زنان جوان بود.خم شدن استخوان و قدرت پيچش ، بهتراز تراکم ماده معدني آن نمايانگر استحکام استخوان هستند.
مطالعات نشان داده اند که اکثر توده استخواني يک زن بين سنين 13 و 15 سالگي ساخته مي شود و سپس بکندي در چهار دهه بعدي زندگيش دچار فرسايش مي شود بنابراين ، حفظ توده استخواني و استحکام آن در نوجواني شايد بهترين راه حفاظت در برابر پوکي استخوان احتمالي (فرسايش استخوان در زنان يائسه و مسن) باشد.
اگر ما بدانيم چطور در جواني ساختن استخوان و تحکيم آن را به حد اپتيمم برسانيم ، شايد بتوانيم از بيش از 1.3 ميليون شکستگي استخوان در سال که هزينه هنگفتي را در بر مي گيرد ، جلوگيري کنيم.
با ارزيابي آماري که در مورد فعاليت ورزشي افراد در دوران نوجواني انجام دادند مشخص نمودند که ورزش ، 16 تا 22 درصد اختلاف در تراکم معدني استخوان لگن و قدرت خميدگي آن با ورزش ارتباط دارد. اطلاعات حاصل از اين بر نامه مطالعاتي نشان مي دهند که مصرف کلسيم بيش از 500 ميلي گرم در روز طي دوران نوجواني به لحاظ کلينيکي تاثير ارزشمندي درافزايش توده استخوان بدن يا افزايش جرم استخوان در بزرگسالي ندارد.

وي همچنين اضافه کرد مطالعات مشابه جغرافيائي از گروه هاي قومي نژادي ديگر مورد نياز است تا اهميت نتايج بدست آمده در مورد زنان آمريکائي کاملا مورد ارزيابي قرار گيرد.

توصيه‌هاي غذايي مهم براي ورزشكاران نيازهاي غذايي و ميزان انرژي براي هر ورزشكار بر اساس وزن، قد، سن، جنس، متابوليسم و نوع شدت، تكرار و مدت فعاليت متفاوت است.
فشارهاي روحي و جسمي در زمان تعليم ديدن و رقابت همراه با برنامه‌هاي مسافرتي روي نياز دريافتي تغذيه ورزشكاران اثر مي‌گذارد؛ درنتيجه ميزان كالري و غذاي اصلي بايد با دقت براي نگهداري سلامت و نياز تغذيه‌اي آنها برنامه‌ريزي شود.

براساس برنامه تمرينهاي ورزشكاران، حداقل 50 درصد و ترجيحا 60 تا 70 درصد از انرژي آنها بهتر است كه از مواد قندي تامين شود. باقيمانده انرژي بايد به صورت مواد پروتئيني 10 تا 15 درصد، چربي 20 تا 30 درصد، كالري و مواد غذايي روزانه بدست آيد.
مواد قندي مانند دستگاه عصبي مركزي، براي عضلات درحال ورزش سوخت خوبي هستند؛ مصرف مواد قندي توسط عضلات اسكلتي، به منابع قابل دسترسي انرژي در بدن و نيز به شدت و مدت ورزش بستگي دارد. شدت و مدت ورزش برمصرف مواد قندي تاثير دارند و ميزان انرژي بدست آمده از سوخت مواد قندي با شدت ورزش افزايش مي‌يابد، درحالي كه اگر ورزش طولاني شود، به وضوح كاهش مي‌يابد.

وقتي مدت تمرينات از90 دقيقه بيشتر مي‌شود نظير دوي ماراتن، ذخاير گليكوژن ماهيچه‌اي به طور واضحي كاهش مي‌يابد. وقتي اين ميزان به محدوده بحراني مي‌رسد، ديگر نمي‌توان ورزش با شدت بالا را ادامه داد. به اصطلاح عملي، ورزشكار خسته مي‌شود و بايد ورزش را متوقف و يا سرعت خود را كم كند.

بر اساس نتايج تحقيقات، محتواي گليكوژن ماهيچه‌اي در شش ساعت اول ورزش، با مصرف قندهاي ساده به طور واضح بيشترست و سطح انسولين سرم نيز افزايش مي‌يابد. تغذيه قبل از ورزش با دو هدف انجام مي‌شود: يكي عدم احساس گرسنگي قبل و طي ورزش و ديگري باقيماندن قند خون در زمان تمرين و رقابت درحد مناسب است؛ تغذيه مواد قندي قبل از ورزش مي‌تواند به ذخيره‌سازي مجدد گليكوژن در كبد كمك كند. اين ماده ضمن رقابت و تمرينات طولاني، مصرف خواهد شد. به طور متوسط، هر ساعت پس از ورزش فقط پنج درصد از گليكوژن ماهيچه‌اي مصرف و طي ورزش بازسازي مي‌شود؛ لذا براي ذخيره‌سازي كامل و ساخت تقريبا "600" گرم قند مصرف شده، حداقل به"20" ساعت وقت نياز است.

پيش از ورزش اين غذاها را بخوريد

حريره جو، سيب زميني شيرين و حريره دانه چاودار، بهترين گزينه مواد قندي براي مصرف پيش از فعاليت هاي ورزشي است.
زيرا اين مواد به آرامي هضم مي شوند و ترشح هورمون انسولين را به آرامي افزايش نمي دهند.مصرف برنج و شکر چندان مطلوب نيست ؛ زيرا کربوهيدرات هاي موجود در آنها ترشحات انسولين را بالا مي برد و در ترشح هورمون رشد محدوديت ايجاد مي کند؛ ولي در صورت مصرف برنج و شکر مي توان با مصرف 2گرم آمينواسيد گلوتاسين پيش از تمرين و پس از وعده غذايي ، هورمون رشد را افزايش داد.
در صورتي که تمرين شديد بدني و ورزشي صورت مي دهيم ، حداکثر تا 2ساعت پس از آن بايد از مواد قندي تند کنش مانند آب ميوه هاي تازه ، پوره سيب زميني و نوشيدني هاي قندي به همراه منابع پروتئيني زود جذب مانند سفيده تخم مرغ و پودرهاي پروتئيني استفاده کرد تا ترشح هورمون رشد افزايش يابد.
مصرف ترکيبي 334گرم ، هوانگ (يک گياه چيني) 150تا 200ميلي گرم کافئين (يک تا 2فنجان قهوه) پيش از فعاليت مي تواند مانند يک محرک براي افزايش نيروي انقباض عضله عمل کند. اين کار همزمان با افزايش سطح نورايي نفرين در مغز است که گليکوژن را زياد مي کند و در نهايت مي تواند منجر به بالا رفتن سطح هورمون رشد شود.

خطرات پشت ميز نشستن (نشستن زياد)

کساني که زياد مي نشينند ذخيره ساز چربي ها هستند و کمتر از کساني که در تحرک مداوم هستند داراي سلامتي اند. وقتي کسي روي مبل مي نشيند و به تلويزيون خيره مي شود تنفس وي بسيار سطحي است و همين امر ظرفيت مفيد شش ها را کاهش مي دهد و به معناي اين است
که اکسيژن کمتري در دسترس روده ها ، ماهيچه ها ، قلب و مغز مي باشد. قلب مانند ديگر عضلات ضعيف مي شود و در نتيجه قلب سخت تر کار مي کند تا خون کمتري را پمپاژ نمايد. متعاقب آن ديگر قسمت هاي بدن نيز دچار کمبود اکسيژن مي شوند.
عدم فعاليت ميزان چربي هاي مضر را در خون بالا برده و ميزان کلسترول خوب خون را پايين مي آورد. حتي ماهيچه ها و عضلات روده ها آرام کار مي کند و يبوست افزايش يافته و روده ها خسته و از کار افتاده ميشوند.
ترکيب يک قلب خسته، مغز خسته و دستگاه گوارشي خسته شخص نيمکت نيشين و ساکن را به گذراندن وقت بيشتري بر روي نيمکت خود تشويق مي کند. نتيجه ناراحت کننده اين است که شخص نيمکت نشين بيشتر از دوستان لاغر خود تمايل به ماندن در حالت سکون و راکد خود را دارد.
ورزش نه تنها براي سلامتي جسم خوب است بلکه براي مغز نيز فوق العاده است . مغز، يک مصرف کننده اصلي اکسيژن بدن مي باشد. به همين دليل است که 25 درصد از خوني که قلب پمپاژ مي کند (که در کودکان بيشترنيز مي باشد) مغز استفاده مي کند.
ورزش اکسيژن بيشتر را به مغز تحويل مي دهد و کمک مي کند تا همه بافت ها مخصوصا بافت هاي مغز بطور مفيدتر و موثرتري از اکسيژن استفاده کنند و اين به معناي بهتر فکر کردن مي باشد.
پمپاژ خون بيشتر به مغز ترشح و آزاد شدن گروهي از مواد شيميايي عصبي را که مجموعا فاکتورهاي رشد مغزي ناميده مي شود تحريک کرده و افزايش مي دهد.
اين مواد توليد رابطين و ناقلين عصبي را بيشتر کرده و پايگاه هاي پذيرشي بيشتر براي پيام هاي مغزي براي ...... و دريافت مي سازند.

ورزش نه تنها داروي باهوش و زيرک طبيعت است بلکه داروي ضد افسردگي نيز مي باشد. ورزش با تحريک آزاد سازي و تشريح آرام بخش ها و ضددردها، هورمون هاي بدن را که احساس خوبي را به شما مي دهند را قويتر و پرکارتر مي سازد. ترشح اين آرام بخش ها و ضد دردها با خنده و ورزش افزايش مي يابد و اثرات خوب و دلنشين اين مواد بين 4 الي 6 ساعت پس از ورزش بدون داشتن عوارض سوء پزشکي (مانند قرصهاي آرام بخش) دوام دارد. پزشکان ورزش را براي دور کردن مردم از افسردگي تجويز مي کنند. بنابراين ورزش نه تنها چربي ها را بلکه استرس را هم مي سوزاند.