زندگی نامه انوشه انصاری؛ اولین بانوی ایرانی فضانورد
زندگی نامه انوشه انصاری؛ اولین بانوی ایرانی فضانورد
زندگی نامه انوشه انصاری؛ اولین بانوی ایرانیفضانورد
انوشه انصاري در سفر هيجانانگيز خود به فضا پرچم ايران و آمريكا را همزمان بر بازو خواهد داشت ؛ این بانوی 32 ساله ایرانی ؛ روز 27 شهریور سفر تاریخی خود به ایستگاه بینالمللی فضایی را آغاز خواهد کرد تا ضمن کسب عنوان نخستین بانوی فضاگرد جهان به نخستین ایرانی بدل شود که قدم به فراسوی جو زمین نهاده است وی همچنین عناوین اولین فضانورد زن مسلمان ؛ اولین فضانورد ایرانی و اولین بانوی فضانورد در جهان و همچنین چهارمين توريست فضايي دنيا همراه خود خواهد داشت .
بيشك انوشه ميرود تا از افتخارات ملي كشور عزيزمان ايران و مايه مباهات هر ايراني آزاد انديشي باشد. البته فعاليتهاي تجاري انوشه و خانوادهاش تا اين زمان از او يك بانوي موفق تاجر ساخته است كه بارها توسط مطبوعات و مؤسسات مختلف مورد تقدير قرار گرفته است.
سفر توریستی انوشه انصاری ميخائيل تيورين، كيهاننورد روسي و مايكل لوپز آلگريا، فضانورد آمريكايي، دو همسفر انوشه
انصاري در سايوز
TMA-9
هستند.انوشه پس از 10 روز اقامت در ايستگاه بينالمللي فضايي
(ISS)
به همراه پاول وينوگرادوف و جف ويليامز، دو خدمه
قبلي
ISS
كه از اول آوريل گذشته در فضا بودهاند به زمين باز خواهد گشت.
مطابق با آخرین اخبار رسمی از وبسایت شخصی خانم انوشه انصاری به نقل از آژانس فضايي روسيه پرتاب سايوز كه قرار است اولين بانوي مسلمان و گردشگر فضايي را با خود به ايستگاه بينالمللي فضايي واقع در مداري به ارتفاع 400 كيلومتر بالاتر از سطح زمين حمل نمايد، چهار روز به تعويق افتاد. با اين حساب انوشه انصاري كه قرار بود 23 شهريور جاري سفر به فضا را تجربه كند، بايد تا 27ام همين ماه صبر نمايد.
زندگی نامه مختصر انوشه بانوی فضانورد مسلمان انوشه انصاري در سال 1346 خورشيدي، در تهران به دنيا آمد.( سن فعلی وی حدود 32 سال است ) تا سن 16 سالگي در وطن زيست و سپس به همراه خانوادهاش به ايالات متحده آمريكا هجرت كرد. سالهاي پاياني دبيرستان را در آن كشور گذراند و سپس براي اخذ مدرك كارشناسي در رشته مهندس الكترونيك و علوم كامپيوتر وارد دانشگاه جرج ميسون شد. بانو انوشه بعد از پايان موفقيتآميز دوره ليسانس براي كسب مدرك فوقليسانس خود وارد دانشگاه جرج واشنگتن شد و مطالعات خود را در اين دانشگاه ادامه داد. پس از اخذ مدرك كارشناسي ارشد در رشته مهندسي الكترونيك، انوشه براي كار
به سراغ شركتهايي چون
MCI و COMSAT
رفت و پروژههاي موفقيتآميزي را در آن شركتها به سرانجام رساند.
افتخارات بانوی ایرانی
او چندين مقاله و دو پاتنت براي كار روي "عملگرهاي اتوماتيك" و "گرههاي يك شبكه بيسيم\" دارد. او در حال حاضر مشغول طي كردن دورهاي در دانشگاه سوئينبورن ميباشد تا بتواند دومين مدرك كارشناسي ارشد خود را در رشته ستارهشناسي دريافت كند.
در سال 1994 ميلادي مطابق با 1372 خورشيدي، انوشه به همراه همسرش حميد و برادر همسرش امير انصاري
شركتي به نام تلهكام تكنولوژي
(TTI)
را در تگزاس پايهگذاري كردند.
اين شركت تأمينكننده تجهيزات مورد نياز شبكههاي كامپيوتري بود. اين شركت در سال 2000 توسط سونوز نتورك خريداري شد. انوشه انصاري در سال 2000 جايزه نخست كارآفريني ملي ايالات متحده آمريكا را به دست آورد. در سال 2001 مجله فورچيون انوشه را در ليست تاجران موفق ثبت كرد.
بعد از فروش كمپاني
TTI
انوشه و همسرش شركت ديگري به نام پرودي
(Prodea)
را پايهگذاري كردند. انوشه مدير عامل و رئيس اين شركت است!.
ماجراجویی بانو انصاری اين شركت با مشاركت شركت ماجراجوييهاي فضايي و آژانس فضايي فدراسيون روسيه، طرحي را جهت ايجاد ناوگاني از فضاپيماهاي تجاري براي اعزام گردشگران به ارتفاعات زيرمداري در دست اجرا دارد. "كاشف ماجراجوي فضا" نام مناسبي براي اين كشتي فضايي به نظر ميرسد كه قرار است قادر به حمل 5 مسافر به ارتفاعات زيرمداري باشد تا مسافران خوشبخت بتوانند گردي سياره زمين و سياهي فضا را براي دقايقي نظارهگر باشند. اين فضاپيما قرار است با يك هواپيماي مخصوص تا ارتفاعي بالا برده شود و سپس براي دستيابي به ارتفاعات بيشتر از هواپيما جدا شده و موتورهاي قدرتمند خود را روشن نمايد. اين هواپيما از فرودگاهي كه به احتمال زياد در رأسالخيمه واقع در كشور امارات متحده عربي ساخته ميشود، پرواز خواهد كرد.
جایزه 10 میلیون دلاری انصاری ایکس انوشه از دوران نوجواني به فضانوردي علاقمند بود و رؤياي سفر به فضا را در سر ميپروراند.
علاقه فراوان او سرانجام زماني به بار نشست كه فعاليتهاي اقتصادي انوشه و همسرش ثروت فراواني براي آنها به بار آورده بود. در سال 2004 ميلادي مطابق با 1383 خورشيدي، خانواده انصاري (انوشه و برادر همسرش، امير انصاري) 10 ميليون دلار جايزه براي نخستين پرواز فضايي غيردولتي اختصاص دادند. اين سفر ميبايستي توسط يك فضاپيماي قابل بازيابي انجام ميشد كه قادر باشد حداقل سه نفر را به ارتفاعي بيش از 100 كيلومتر از سطح متوسط زمين (خط كارمن) رسانده و مجدداً به زمين بازگرداند. فضاپيما بايد طوري طراحي ميشد كه در طي دو هفته بعد از نخستين پرواز موفقيتآميز، قادر به تكرار آن باشد. «جايزه انصاري ايكس» در نهايت به فضاپيماي كوچك «اسپيس شيپ وان» با طراحي خلاقانه برت روتان تعلق گرفت.
اما همچنان رؤياي سفر به فضا ذهن بانوي فعال و ناآرام ايراني را به خود مشغول كرده بود. فعاليتهاي فضايي اخير به هيچوجه او را آرام نميكرد و اشتياق ديدن زمين از فضا او را به سويي رهنمون كرد كه اكنون تيتر نخست خبرهاي فضايي دنيا را به خود اختصاص داده است.
سفر توریستی فضانوردی
انوشه انصاري سرانجام دل به دريا زد و براي سفري هيجانانگيز به ايستگاه بينالمللي فضايي ثبتنام كرد. اين سفر كه با كپسول فضايي سايوز تيامآ صورت ميگيرد حدود 20 ميليون دلار هزينه در بر دارد. ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری بعنوان اولین زن گردشگر فضایی در يكي از پروازهاي فضاپیمای سایوز كه براي بهار ۱۳۸۶ برنامهريزي شده بود، به مدار زمین سفر خواهد کرد اما پس از اعلام نهایی به روز 27 شهریور ماه امسال تمدید شد .
سرنشينان كپسول فضايي سايوز
TMA-9.
به ترتيب: انوشه انصاري، گردشگر فضايي ، ميخائيل تيورين، فضانورد روسي ، ايكل لوپز، فضانورد آمريكايي خواهندبود
اولين بانوي گردشگر فضايي در صورتي كه سفر انوشه طبق برنامه انجام شود، وی اولین فضانورد ایرانی، اولين بانوي گردشگر فضايي و چهارمين توريست فضايي دنيا خواهد شد. انوشه انصاري در شرايطي راهي فضا ميشود كه طي چهل و پنج سال گذشته سفر به فضا تنها در انحصار شوروي سابق (روسيه)، آمريكا و به تازگي چين بوده
است. تاكنون بيش از 440 نفر طي نزديك به 1000 مأموريت فضايي از مرزهاي فضا عبور كردهاند كه نزديك به 380 نفر آنها از اتباع آمريكا و شوروي سابق و بقيه از شهروندان كشورهايي همچون چكسلواكي، آلمان، ژاپن، بلغارستان، افغانستان، برزيل، انگليس، كوبا، مجارستان، هند، مغولستان، لهستان، روماني، اسلواكي، آفريقاي جنوبي، اسپانيا، سوئيس، سوريه، بلژيك، اتريش، فرانسه، مكزيك، هلند، عربستان سعودي، رژيم اشغالگر قدس و مكزيك بودهاند كه توسط فضاپيماهاي آمريكايي يا روسي
امكان سفر به فضا را يافتهاند.
سه گردشگر فضایی جهان
اولين گردشگر فضايي يك ميليونر آمريكايي به نام دنيس تيتو بود كه در سال 2001 نخستين بشري شد كه با پول خود به فضا سفر كرد. بعد از او مارك شاتلورتس در سال 2002 و گرگ السون در سال 2005 به ترتيب عنوان دومين و سومين توريست فضايي را از آن خود كردند. اولسن نيز مانند انوموتو به دلايل پزشكي از سفر انجام شده در ژوئن 2004 بازمانده بود ولي سرانجام در سال 2005 به آرزوي خود براي نگريستن به زمين از فضا جامه عمل پوشاند. قبل از اولسن، يك خواننده آمريكايي به نام لانس باس كانديداي سفر به فضا بود كه به دليل امتناع از انجام تمرينات سخت و فشرده قبل از پرواز از ليست گردشگران فضايي حذف
گرديد.
آشنایی با برخی ستاره شناسان بزرگ
این مقاله به بررسی گوشه ای کوتاه از زندگی ستاره شناسان بزرگ می پردازد
نیکولاس کوپرنیک
نیکولاس کوپرنیک یک منشی دفتری در کلیسای کاتولیک رومی بود که در سال 1473 میلادی در لهستان متولد شد. او علاقه خاصی به نجوم داشت و بعد از مشاهده دقیق سیاره ها و محاسبه حرکتهایشان راه های جدید و ساده تری را برای توضیح حرکت آنها کشف کرد. در آن زمان او بر این فرض بود که زمین و همه سیاره های منظومه شمسی به دور خورشید می گردند( البته به استثنای ماه که در همه نظریه ها تصور می شد که به دور زمین می گردد). که به نام نظریه خورشید مرکزی معروف بود.اما او هنوز عقیده داشت که همه اجرام آسمانی در مسیرهای دایره ای کامل حرکت می کنند.
زمان زیادی طول کشید تا کوپرنیک عقایدش را منتشر کرد. احتمالا" به دلیل اینکه او از مراجع کلیسای زمان خودش که عقیده داشتند که زمین بایستی ثابت باشد می ترسید. در واقع کتاب او تا قبل از مرگش به چاپ نرسید. کتاب او در گردش کرات آسمانی نامیده شد. در این کتاب او عالمی را تشریح می کند که در آن خورشید در مرکز و به ترتیب عطارد،زهره،زمین،مریخ،مشتر ی و زحل به دور آن می گردند. در بالای اینها کره ستارگان ثابت قرار دارد.
تیکو براهه
تیکو براهه یک ستاره شناس بزرگ دانمارکی بود که در سال 1546 متولد شد و به عنوان یک ستاره شناس ماهر شهرتی برای خود کسب نموده بود. او در اندازه گیری موقعیت ستارگان و سیاره ها در آسمان تبحر داشت و این کار را بسیار دقیق ترازهر کسی که در گذشته انجام داده بود انجام می داد. خطاهای او در اندازه گیری بندرت بیشتر از یک دقیقه قوسی بود که او این اندازه گیری ها را بدون کمک تلسکوپ انجام می داد. در واقع او از وسیله ای به نام کوئدرانت یا یک ربع استفاده می کرد که اساسا" یک ربع یک دایره بود که به طور عمودی نصب شده بود و بر روی آن یک بازوی محوری دیداری قرار داشت.او در طول بازوی دیداری (که بیشتر شبیه نشانه گیری یک تفنگ بود) به سمت یک ستاره نگاه می کرد و موقعیت آن را روی درجه بندی که روی کوئدرانت بود می خواند.
فردریک پادشاه دانمارک جزیره کوچکی را در اختیار او گذاشت تا یک رصدخانه ایجاد کند و در این جا بود که او بیشتر کارهایش را انجام می داد. او مشهور به بد اخلاقی بود. چنین گفته شده بود که او قسمتی از بینی اش را در یک دعوا از دست داده بود و بعد خودش آن را با آلیاژی از فلزات جایگزین کرد که تا آخر عمر نیز برای او باقی ماند. تیکو براهه در مورد عالم نظریه خاص خودش را داشت. او عقیده بطلمیوس را که هر چیزی به دور زمین می گردد به طور کامل قبول نداشت و همچنین از پذیرفتن پیشنهاد کوپرنیک که زمین به دور خورشید می گردد نیز امتناع می کرد. ولی بعد ها این تحقیقات تیکو بود که درستی نظریات کپرنیک را ثابت کرد.
یوهان کپلر
یوهان کپلر یک اخترشناس و ریاضیدان آلمانی بود. از کودکی استعداد بسیار در ریاضیات داشت و در دانشگاه توبینگن از شهرهای آلمان تحصیل کرد. در بیست و دو سالگی معلم ریاضیات شد و به مطالعه در رابطه با اخترشناسی پرداخت. با بررسی مدارهای اجرام آسمانی توجه تیکو براهه اخترشناس دانمارکی را به خود جلب کرد و شاگرد و دستیار او شد. پس از مرگ تیکو براهه نوشته های او به کپلر رسید. کپلر با استفاده از پژوهشهای بیست ساله تیکو براهه قانونهایی را بیان کرد که به نام قوانین کپلر شهرت دارد. کپلر نخستین کسی است که اصول واقعی روش کار با تلسکوپ را بیان کرد. مهمترین اثر او کتاب نجوم جدید است.
گالیلئو گالیله
گالیلئو گالیله در سال 1564 در شهر پیزا واقع در ایتالیا متولد شد. او در سال 1581 میلادی وارد دانشگاه پیزا شد تا خود را برای شغل طبابت آماده کند. ولی بزودی به علم مکانیک و ریاضیات علاقه مند شد. او در سال 1589 به عنوان استاد ریاضی در دانشگاه پیزا منصوب شد. ولی چندی نگذشت که از شغل خود استعفا داد.
در یکی از سالهای دهه 1590 میلادی فرضیه کپرنیکی منظومه شمسی را پذیرفت. در سال 1609 گالیله از عدسیهایی که یک عینک سازهلندی به نام هنزلیپارشی می ساخت اطلاع حاصل کرد و سپس بدون آن که حتی یک تلسکوپ هم دیده باشد تلسکوپ خود را ساخت. از او باید به عنوان اولین کسی یاد کرد که به طور رسمی در کار ستاره شناسی از تلسکوپ استفاده کرد. در ابتدا تلسکوپ او تنها 3 برابر بزرگنمایی می کرد اما بعد از مدتی او تلسکوپی ساخت که 30 برابر بزرگنمایی می کرد. او به کمک این تلسکوپ توانست برای اولین بار سطح ماه را به خوبی ببیند و اقمار سیاره مشتری و حلقه های زحل را کشف کند و سپس به مشاهده لکه های سطح خورشید بپردازد.
ادموند هالی
ادموند هالی یک اخترشناس،ریاضیدان و مخترع انگلیسی بود. از بیست سالگی در سنت هلن جزیره ای در جنوب اقیانوس اطلس به رصد کردن ستارگان آسمان نیمکره جنوبی پرداخت. در بازگشت به وطن از دوستان بسیار نزدیک نیوتن شد. وی معتقد بود که دنباله دارها مانند سیارات احتمالا" دارای مدار بیضوی هستند. این بدان معنا بود که دنباله دارها را می توان ردیابی نمود و بازگشت آنها را محاسبه و حتی پیش بینی کرد. هالی با کمک قانون جاذبه نیوتن پیش بینی کرد که دنباله داری که در سالهای 1607 و 1682 از کنار زمین گذشت در سال 1758 باز خواهد گشت. دنباله دار مزبور در سال 1759 بازگشت یعنی یک سال دیرتر، زیرا از مجاورت مشتری رد شده بود و جاذبه نیرومند مشتری از سرعت آن کاسته بود. ولی سال 1759 به سال 1758 بسیار نزدیک است پس پیش بینی هالی دقیق بود و دنباله دار مزبور به افتخار او هالی نامیده شد.
جیووانی دومینیکو کاسینی
اخترشناس فرانسوی ایتالیایی تبار و استاد نجوم دانشگاه بولونیا بود و بیشتر اوقات به رصد ستارگان می پرداخت. او مدت حرکت وضعی مریخ و مشتری را به دست آورد و چهار قمر زحل را کشف کرد. با ارزشترین کار علمی وی تعیین اختلاف منظر مریخ و تعیین فاصله سیاره مریخ از زمین بود. او به همین طریق توانست فاصله خورشید از زمین را به دست آورد اما نتیجه این کار چندان درست نبود. در سال 1669 میلادی لویی چهاردهم پادشاه فرانسه وی را به پاریس دعوت کرد. کاسینی این دعوت را پذیرفت و بقیه عمر را در پاریس گذراند.
هنریتا سوان لویت
بانوی اخترشناس آمریکایی ، اخترشناس رصدخانه هارواردبود. وی مدتها درباره ابرهای ماژلانی کار کرد و در سال 1912 میلادی به کشف عمده ای دست یافت. وی بیشتر به ستارگانی توجه داشت که دوره درخشندگی آنها متفاوت بود و او آنها را متغییرهای قیفاووسی نامید. خانم لویت دریافت که هر چه دوره تناوب درخشندگی طویلتر باشد ستاره درخشانتر است. با این کشف تعیین فاصله ستاره های دوری را که نمی توانستند اختلاف منظر آنها را به دست آورند امکانپذیر شد.
پییر دو لاپلاس
اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی در خانواده ای فقیر به دنیا آمد و به مساعدت و تشویق عموی کشیش خود به تحصیل روی آورد. در شانزده سالگی به دانشگاه کان راه یافت و با شوق هرچه تمامتر رشته ریاضیات را دنبال کرد. در 18 سالگی عازم پاریس شد و با نوشتن رساله ای درباره مکانیک توجه دالامبر را جلب کرد و به استادی ریاضیات مدرسه نظام پاریس دست یافت.
یکی از مسائلی که لاپلاس برای یافتن راه حل آن اقدام کرد مسئله بی نظمی مدار سیارات بود که دانشمندان از مدتها قبل به آن پی برده بودند. لاپلاس این مشکل را حل کرد و نظریات خود را در کتاب بزرگی به نام مکانیک سماوی شرح داد. انتشار این کتاب از سال 1799 تا سال 1825 میلادی طول کشید. در این سالها حوادث سیاسی عمده ای در فرانسه جریان داشت و لاپلاس با تدابیر خاصی از این جریانها گذشت. شهرت عمده لاپلاس به خاطر ارائه نظریه ای درباره تشکیل منظومه خورشیدی بود. بنابراین نظریه منظومه خورشیدی در آغاز توده عظیم ابر مانندی بسیار داغ بوده است که به کندی دوران می کرده است. این توده ابر مانند به تدریج گرمای خود را بر اثر تشعشع از دست داده،متراکم شده و بر اثر کم شدن حجم سرعت دوران آن افزایش یافته است. سپس بر اثر نیروی گریز از مرکز حلقه هایی از این توده جدا شده و سرانجام به صورت منظومه خورشیدی در آمده است. این نظریه که به نظریه سحابی معروف است در سراسر قرن نوزدهم معتبر بود تا اینکه در اوایل قرن بیستم از اعتبار افتاد و سپس با اصلاحاتی اعتبار خود را بدست آورد.
ادوین هابل
ادوین هابل یک اخترشناس آمریکایی بود که ابتدا در آکسفورد به تحصیل حقوق پرداخت و سپس به اخترشناسی روی آورد و از 1914 تا 1917 میلادی در رصدخانه یرکیز مشغول به کار شد.
جنگ جهانی اول وقفه ای در کارش پدید آورد و متعاقب آن در رصدخانه ماونت ویلسون به کمک تلسکوپ صد اینچی به انجام رصدهای آسمانی و پژوهشهای نجومی پرداخت.
وی علاقه خاصی به سحابیها داشت و در سال 1924 میلادی با بزرگترین تلسکوپ آن زمان ستارگان درون سحابی آندرومدا را کشف کرد. از آن پس نیز تحقیقات خود را در این زمینه ادامه داد و ثابت کرد که تعدادی از ستارگان از نوع متغییرهای قیفاووسی هستند. هابل با استفاده از قانون دوره تناوب درخشندگی فاصله سحابی آندرومدا تا زمین را استنتاج کرد و به این ترتیب مطالعه درباره جهان ماورای کهکشان را بنیاد نهاد و برای نخستین بار وجود اجرام سماوی برون کهکشانی را اعلام داشت. وی درصدد برآمد تا کهکشانها را از روی شکل و از نظر تحول احتمالی طبقه بندی کند. بزرگترین نتیجه ای که از این کار به دست آورد تحلیلی بود که در سال 1929 میلادی درباره سرعتهای دور شدن یا نزدیک شدن آنها و انبساط جهان به عمل آورد.
ویلیام هاگینز
ویلیام هاگینز یک اخترشناس انگلیسی بود که در جوانی به تحقیقات میکروسکوپی علاقه داشت. اما در سال 1865 میلادی به ساختن رصدخانه ای در نزدیکی لندن اقدام کرد و از آن پس به تحقیقات و رصدهای نجومی روی آورد. در سال 1863 میلادی از تحقیقاتی که درباره خطوط طیفی به عمل آورد اعلام داشت که همان عناصری که در زمین وجود دارد در ستارگان نیز یافت می شود که در آن زمان گفتاری حیرت انگیز بود. وی در سال 1866 میلادی برای نخستین بار طیف یک سحابی را مورد مطالعه قرار داد و ثابت کرد که اطراف آن را گاز هیدروژن فرا گرفته است. هاگینز با استفاده از تحقیقات فیزو در مورد تعمیم اصل دوپلر به بزرگترین کشف علمی خویش نایل آمد. وی دریافت که اگر ستاره ای به زمین نزدیک شود یک نوع جابه جایی به طرف بنفش در خطوط طیفی آن روی می دهد. حتی توانست از روی مقدار جابه جایی سرعت را در امتداد دید تعیین کند.
ژرژ لومتر
ژرژ لومتر اخترشناس بلژیکی بود که ابتدا در رشته الهیات تحصیل کرد و در سال 1922 میلادی کشیش شد. سپس به نجوم روی آورد و در دانشگاه کمبریج انگلستان و انستیتوی تکنولوژی ماساچوست در آمریکا به تحصیل پرداخت و در سال 1927 میلادی درجه دکتری گرفت. آنگاه به کشور خود بلژیک بازگشت و به سمت استادی نجوم فیزیکی در دانشگاه بودن برگزیده شد.
وی معتقد بود که همه کهکشانها در ابتدا چنان به هم نزدیک بوده اند که صورت توده واحدی داشته اند. وی این توده واحد که تمام جهان را شامل بوده است تخمک کیهانی می نامید. به نظر وی این تخمک کیهانی بر اثر یک انفجار عظیم منفجر شده و انبساط عالم نیز باقیمانده آن انفجاری است که میلیاردها سال پیش روی داده است. لومتر نظریات خود درباره کیهانزایی را در سال 1927 میلادی منتشر کرد.
منبع
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندی که غرور او را از بین برد ...
فضانوردی که غرور او را از بین برد
در سال 1960 يك گروه 20 نفره پس از معاينات بسيار از ميان خلبانان زبده شوروي براي سفر به فضا انتخاب شدند . از ميان اين گروه 13 تن بعدها به فضا راه يافتند و مردم دنيا با نام آنان آشنا شدند اما 7 نفر باقيمانده سالها در پرده ابهام باقي ماندند. از ميان اين 7 تن يكي از همه بدشانستر بود و سرنوشت بسيار تلخي داشت. در يك شبانگاه مسكو "گريگوري نليوبف" و دو تن از دوستان فضانوردش به نامهاي "مارس رافيكف" و "ايوان آنيكيف" كه مخفيانه دمي به خمره زده بودند در يك حادثه با پليس درگير شدند. هر سه مست بودند و نليوبف پليس را مضروب كرد. پس از آن كه مقامات امنيتي دخالت و آنان را از زندان آزاد كردند. نليوبف جزو سه نفر اولي بود كه بايد به فضا سفر مي كرد و بر اساس طبقه بندي آن زمان عضو عليالبدل گاگارين براي اولين سفر به فضا محسوب ميشد. "سرگئي كاراليف" سرپرست وقت كيهاننوردي شوروي از اين فضانورد خواست كه براي عذرخواهي با پليس مضروب ملاقات كند. نليوبف كه نسبت به جايگاه خود اطمينان داشت حاضر به اين كار نشد و در نهايت كاراليف به او دو راه پيشنهاد كرد: عذر خواهي يا اخراج از گروه كيهان نوردان. نليوبف زير بار عذرخواهي نرفت و از گروه استعفا داد. دو همكارش كه در جريان شركت داشتند تهديد كردند كه اگر او از جمع فضانوردان اخراج شود آنان نيز گروه را ترك خواهند كرد. كاراليف دستور اخراج هر سه نفر را صادر نمود.
عكس نليوبف به طور كلي از تصوير سمت راست حذف شده است
به اين ترتيب اين سه تن گروه را ترك كردند و چهرههاي آنان نيز از عكسها حذف شد ! نليوبف سخت سرخورده شده بود و شروع به تمرد در كار كرد. سرانجام در اثر كارشكنيهاي بسيار، او را به يك پادگان نظامي در خاور دور شوروي اعزام و در حقيقت تبعيد كردند. اين موضوع براي نليوبف كه روزي در آستانه رسيدن به شهرت جهاني بود، سخت گران آمد و اثر نامطلوبي بر وي گذاشت تا آنجا كه به يك دائمالخمر تبديل شد. بالاخره يك روز در حالي كه به شدت مست بود ماشينش در منطقهاي ممنوعه از راهآهن متوقف شد (و شايد متوقف كرد) و بر اثر تصادف با قطار ار بين رفت. مسئولان وقت اتحاد جماهير شوروي كه به كيهاننوردي همچون ابزار تبليغاتي مؤثري نگاه ميكردند، حضور نام فردي همچون نليوبف را در ليست پرافتخار پيشتازان سفر به فضا تحمل نكرده و هرگونه اثري از وي را در فعاليتهاي فضايي اين كشور پاك كردند. امروز بر روي سنگ قبر نليوبف هيچ اثري از افتخارات گذشته وي به چشم نميخورد و به اين ترتيب كسي كه ميرفت تا نامش بعد از گاگارين و تيتف با افتخار در تاريخ فضانوردي ثبت شود به دليل غرور بيجا بكلي حذف شد. سالها بعد عكسهاي سانسور نشده او منتشر گرديد و مشخص شد كه چگونه او را حتي در عكسها هم حذف كرده بودند.