اشعـار عاشقـانـه

خواهم ورقی ، نوشتن ازعشق

کآسان نتوان گذشتن ازعشق

عشق ست، طریق آشنائی

دل یافت زعشق ،روشنائی

دل بردرعشق ،پرده داراست

جان دربرعشق امیدوار است

مرغی ست زآشیان لاهوت

جزدانه ی دل ،نباشدش قوت

مصباح زجاجه ی وجوداست

مفتاح خزینه ها ی جود است

هم مطلع آفتا ب ذاتست

هم مشرق انجم صفاتست

عشاق ،خلاصه الستند

از جام بلا ،مدام مستند

پروانه صفت ،اگر بسوزند

زین سوز ،چوشمع برفروزند

جا ن بخش بود، کلام ایشان

محمود بود،مقام ایشان

بی عشق مبا ش ،تا توانی

اینست سخن ،دگر تودانی !

خداي من تو را قسم ، به حرمت شکوه و غم
مگيرش از من
نياور آن زمان که او ، به عشق تازه رو کند
نياور اي خدا که او ، به خون من وضو کند
مگيرش از من
کنون که بسته عمر من ، به گرمي وجود او
تب وفا شرر زند ، ز تار من به پود او
مگيرش از من
مرا از او جدا مکن ، به بحر غم رها مکن
دل پر از محبتش ، به رنج من رضا مکن
در اين قفس خدايا ، تو کرده اي اسيرم
رها مکن ز بندم ، که دور از او بميرم
مگيرش از من
:40:

نيستم
من اوني نيستم كه بايد باشم
خيس تب گناهم
خواهش يك بوس, عريانيه نگاهم
وجود ندارم
وجودم پر لحظه هاي با تو بودنه
تنم آرومه تنت
چاره ي من فقط غمه
واسه وقت رفتنت
:41:
"lilac"

خواستم برایت شعری بگویم
واژه ها را کنار هم چیدم
گفتند:
عاشقت هستم...

شاید شعر همین است
که من عاشق تو باشم
وتو...
با هرکه میخواهی!!!!

وقتی دستانت لرزید
در رودخانه ای که
ماهی ها تسلیم نمیشوند
تازه می فهمی عاشق شده ای...

کنار آشیانه تو آشیانه میکنم
فضای آشیانه را پر از ترانه میکند
کسی سوال می کند: به خاطر چه زنده ای؟!
ومن برای زندگی تو را بهانه میکنم...

به یقین، فلسفه خلقت دنیا عشق است
آنچه نقش است در این گنبد مینا، عشق است
اهرمن، سیب، هوس، وسوسه، غفلت... بس کن!
علت معجزه آدم و حوا، عشق است
بیدلی گفت به من حضرت دل آیینه ست
آنچه نقش است در این آینه، تنها عشق است
در شب قدر که برتر ز هزاران ماه است
حاجت آینه از حضرت یکتا، عشق است
آنچه لبخند نشانده است به لبها، مهر است
آنچه امید نهاده ست به دلها، عشق است
شکل یک راز قشنگ است، تماشا دارد
گل صد جلوه صحرای معما، عشق است
« از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر»
بهترین زمزمه در گوش دل ما، عشق است
هر چه حسن است، تعلق به جمالش دارد
آنچه دل می برد از عقل، به مولا عشق است
قصه «مولوی» و «شمس» اگر شیرین است
علت آنست که معشوقه آنها، عشق است
راز شوریدگی «فائز» و «باباطاهر»
علت بیدلی «حافظ» و «نیما»، عشق است
نفس عشق، شفا بخش دل «مجنون» است
تسلیت گوی دل خسته «لیلا»، عشق است
روح «فرهاد»، گرفتار تب «شیرین» است
علت سوختن «وامق» و «عذرا»، عشق است
به گل سرخ قسم، «یوسف» دل معصوم است
ای ندامت نفسان، درد «زلیخا» عشق است
باز هم حادثه سیب که می افتد سرخ
جای شک نیست که تقدیر دل ما، عشق است

باشاپرکها
ازلذت جوانه زدن میشودشکفت
باشورنسترن
باعشق رازقی
برقلب هرتنفس گنجشکهای باغ
اوازعاشقانه بودن شنیده ام

اى ارزوى روى تو صبح بهار دل
ياد قدت نهال لب جويبار دل

هر دل كه داغ عشق جكر سوز تو نداشت
در بيش عاشقان نبود در شمار دل

فارغ شدم به فكر تو از فكر روزكار
غير از غم تو نيست كســى غم كسار دل

هر كه كه ياد جنبش تيغ تو كرده ام
از خود فشاندن به تبيدن غبار دل

عاشق جنين نحيف و غمت اين جنين كران
جون قامتش خميده نكردد زبار دل