ورزشهای ضد استرس و اضطراب...
روش های گوناگونی برای رفع یا تنش وجود دارد که ورزش یکی از بی خطرترین و سالم ترین آنهاست. ۱۷ تمرین ساده زیر به شما کمک می کند تا با کاهش آثار مضر ناشی از استرس، سالم تر زندگی کنید.
۱) به پاهای خودتان نگاه کنید. پنجه پا را جمع کنید وروی انقباض عضلانی تمرکز کنید. سپس پنجه پا را به حالت اولیه برگردانید و یک بار دیگراین کار را تکرار کنید. سپس به مدت ۳۰ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۲) پاها را به طرف بالا، به طرف صورت ببرید. سپس انقباض عضلانی را در پاها و عضلات مشاهده نموده و آن را در همان وضع نگه دارید و سپس به حالت اول برگردانده و آن را دوباره تکرار کنید، سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۳) همانند حالتی که پاشنه ها را در شن فرو می برید، آنها را روی کف زمین فشار دهید. آنها را در آن وضع نگه داشته و بر انقباض پشت ران تمرکز کنید. سپس به حالت اولیه برگردانده و تمرین را یک بار دیگر تکرار کنید، سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۴) ران را منقبض و ساق پا را به ملایمت بلند می کنیم. آن را نگه داشته و بر انقباض تمرکزمی کنیم. سپس آن را به حالت اولیه بر می گردانیم، نگاه با پای چپ این تمرین را تکرار می کنیم، دوباره این عمل را با هردو پا تکرار می کنیم. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط می دهیم.
۵) نشیمنگاه را منقبض کنید. آن گاه آن را خیلی ملایم و کمی از زمین بلند کنید. آن را مدتی به همین وضعیت نگه داشته و برانقباض آن تمرکز کنید. سپس به حالت اولیه بر می گردانید. تمرین را دوباره تکرار کنید. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۶) عضلات شکم را منقبض کرده و آن را مدتی در حال انقباض نگه دارید .سپس بر وضعیت انقباض تمرکز کنید. بعد به حالت اولیه برگردانده و تمرین را دوباره تکرار کنید. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۷) عضلات شکم را به طرف داخل ببرید (نفس عمیق بکشید). سپس قسمت پائینی پشت را روی زمین بخوابانید و آن را به همان حالت نگه داشته تا فشار وارده به معده و قسمت پائینی پشت را روی زمین بخوابانید و آن را به همان حالت نگه داشته تا فشار وارده به معده قسمت پائین پشت را احساس کنید. بعد به حالت اولیه برگردانید. عمل را دوباره تکرار کنید. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۸) نفس عمیق بکشید. آن را در سینه نگه داشته و سپس آن را بیرون دهید. این عمل را تکرار کنید. باید توجه داشته باشید که هوا را به حالت آرام بیرون داده و خیلی آرام به حالت اولیه برگردانید. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شکل کرده وعضلات را انبساط دهید.
۹) بازوهای تان را کنار بدنتان قرار داده و هر دو مشت را محکم جمع کنید. آن را به همین حالت نگه دارید. سپس حالت انقباض تمرکز کرده و بعد به حالت اولیه برگردانید. عمل را یک بار دیگر تکرار کنید. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۱۰) با بالا بردن دست ها به طرف شانه ها آرنج را خم کنید. آنها را همین طور محکم به حالت انقباض نگه دارید به حالت اول برگردانده و عمل را دوباره تکرار کنید. آنگاه به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۱۱) طوری که کف دست بالا باشد، بازوها را روی میز بخوابانید. عضلات قسمت عقب بازو را روی زمین فشار دهید. بر حالت انقباض عضلات مربوطه تمرکز کنید. آن را منقبض کرده و آنگاه به حالت اولیه برگردانده، تمرین را تکرار کنید. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۱۲) شانه ها را کمی بلند کنید. سپس آن را تا جای ممکن بالا نگه دارید و در همان وضع بمانید. بر وضعیت انقباض تمرکز کنید و سپس به حالت اولیه برگردانید و عمل را دوباره تکرار کنید. پس ازآن به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن راشل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۱۳) سر را به ملایمت به عقب بکشید. به وضعیت انقباضی پشت گردن توجه کنید و آن را در همان وضع نگه دارید و سپس به حالت اولیه برگردانید. عمل را یک بار دیگر تکرار کنید. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۱۴) سر را به ملایمت به طرف سینه خم کنید. در همان وضعیت نگه داشته و انقباض گردن را مورد توجه قرار دهید بعد به حالت اولیه برگردانده وعمل را یک بار دیگر انجام دهید. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۱۵) زبان تان را به سقف دهان فشار داده و آن را در همان وضع نگه دارید. حالا به حالت اولیه برگردانده و عمل را دوباره تکرار کنید. سپس به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۱۶) چشم های تان را محکم ببندید، آنها را کاملاً بسته نگه داشته ووضعیت انقباض را مورد توجه قرار دهید. سپس به حالت اولیه برگردانید و توجه داشته باشید که چشم ها پس از توجه به حالت انقباض با ملایمت بسته باشد. سپس عمل را دوباره تکرار کنید. آنگاه به مدت ۳۰ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
۱۷) پیشانی تان را چروک داده و وضعیت آن را مورد توجه قرار دهید. سپس آن را برای مدت کمی به همان حال نگه داشته وبعد به حالت اولیه برگردانید. عمل را تکرار کنید. پس از آن به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدن را شل کرده و عضلات را انبساط دهید.
با تردمیل میتوانید درخانه راه بروید!؟
آیا بهانه ها شما را از انجام ورزش باز می دارند؟ آیا سخت درگیر کار و خانواده هستید؟ ورزش ترد میل ممکن است تنها چیزی باشد که بهانه هایتان را برطرف می کند و شما را در مسیر سلامتی و تناسب اندام قرار می دهد.
● ورزش با تردمیل
آیا بهانه ها شما را از انجام ورزش باز می دارند؟ آیا سخت درگیر کار و خانواده هستید؟ ورزش ترد میل ممکن است تنها چیزی باشد که بهانه هایتان را برطرف می کند و شما را در مسیر سلامتی و تناسب اندام قرار می دهد. با داشتن یک تردمیل ، حتی بهانه های مربوط به عدم هماهنگی هم رخت بر می بندند چون تنها مهارت ورزشی که نیاز دارید چیزی است که قبلا در تمام روز انجام می دهید پیاده روی . آب وهوا نه مسئله ای است و نه کسل کننده. تردمیل را در منزلتان قرار دهید ، احتمالا جلوی تلویزیون یا پنجره ، و کفش های پیاده روی را بپوشید.
● ورزش تردمیل چیست ؟
تردمیل ماشینی است که اساسا اجازه می دهد ” در محل ” راه بروید یا دو آرام انجام دهید. یکی از بهترین دلایل قرار دادن برنامه پیاده روی در داخل این است که بر روی تردمیل می توانید سرعت گام هایتان را به سهولت حفظ کنید. به علاوه ، می توانید بدون ترک خانه از فواید ورزش آئروبیک بهره مند شوید.
● مزایای ورزش تردمیل
با وجود اینکه ماشین های ورزشی داخل خانه زیادی در بازار وجود دارد ، وقتی نوبت به فواید سلامتی و سوزاندن کالری ، بخش اساسی کم کردن وزن و تناسب اندام ، می رسد ، تعداد اندکی از آنها قابل مقایسه با تردمیل هستند. در یک مطالعه ، تردمیل ها به راحتی از یک دوچرخه ورزش ، ماشین پارو زنی و ماشین اسکی استقامتی جلو زد.
گروهی از داوطلبان در بیمارستان Milwaukee Veterans Administration مجموعه ای از تمرینات بر روی ماشین های مختلف ، هر بار با شدت یکسان ، انجام دادند. محققان از وسیله مخصوصی برای اندازه گیری تعداد کالری های سوزانده شده استفاده کردند. بنابه گفته محققان ، تردمیل به افراد امکان داد ۲۰۰ کالری در ساعت بیشتر از دوچرخه ارگومتر ، که پایین ترین مصرف انرژی را داشت ، بسوزانند.
تمرین تردمیل با شدت معتدل عادی ۷۰۰ کالری در ساعت ، در مقایسه با تنها ۵۰۰ کالری در ساعت بر روی دوچرخه تمرین ، سوزاند. یک دلیل برای این اختلاف مقدار توده عضلانی است که در هر دو ورزش استفاده می شود.
سوزاندن کالری فایده مهم ورزش تردمیل است ، اما این تنها دلیل توجه به این نوع ورزش نیست . پیاده روی شکل عالی ورزش برای افراد مبتلا به برخی بیماری ها نظیر پوکی استخوان ، فشار خون بالا و کمر درد است. برای این افراد و نیز آنهایی که علاقه ای به رفتن به باشگاه ندارند ، انعطاف پذیری تردمیل می تواند بسیار مهیج باشد. به علاوه ، تردمیل به تمرین پیاده روی تان هماهنگی اضافه می کند چون بسیاری از مدل های تردمیل به شما امکان می دهد سرعت و شدت را در سرتاسر تمرین تان حفظ کنید.
طبق تحقیق انجام شده به وسیله دانشکده پزشکی هاروارد ، پیاده روی به مدت ۴۵دقیقه ، پنج بار در هفته ، احتمالا ابتلا به آنفلونزا یا سرماخوردگی را می تواند به نصف کاهش دهد.
همچنین ، در حالیکه فعالیت های هوازی در طی بارداری می تواند پرمخاطره باشد ، پیاده روی فواید زیادی دارد. تغییرات هورمونی بر اثر بارداری می تواند رباط ها را شل کند. پیاده روی می تواند می تواند به قوی تر کردن ماهیچه ها کمک کند و مفاصلی را که از کودک در حال رشد حمایت می کنند تقویت می کند.
تردمیل ها خصوصیات فراوانی دارند که ، برای مثال، تغییر MPH یا بالا بردن درجه را ممکن می سازد. به علاوه اکثر مدل ها گزینه هایی برای تعیین کالری های سوزانده ، زمان صرف شده و مسافت طی شده دارند. صفحه نمایش مناسب دنبال کردن تمرین ها ( مثلا زمان ، MPH ) را ممکن می سازد که به نوبه خود اجازه می دهد به سهولت میزان پیشرفت را کنترل کنید.
در آخر ، اگر صرفا بدنبال رسیدن به تناسب اندام هستید ، پیاده روی یا دو آرام بر روی تردمیل نیروی ماهیچه را در کل بدن بهبود می بخشد. عضلات تقویت شده به این معنی است که قلب می تواند خون غنی از اکسیژن بیشتری را با هر گامی که بر می دارید پمپ کند.
● خرید یک تردمیل
به مانند هر چیز دیگری ، اگر قصد دارید برنامه ورزشی را آغاز کنید ، لازم است که نه تنها در زمان بلکه در قدرت اراده هم سرمایه گذاری کنید. اگر فکر می کنید انعطاف پذیری و راحتی که در نتیجه ورزش تردمیل حاصل می شود به خاطر شماست ، بدون شک برنامه ای را شروع کنید و به آن پایبند باشید.
شما می توانید تردمیل ها را قبل از خرید در یک باشگاه محلی بررسی کنید. این روشی عالی است برای اینکه ببینید آیا ورزش تردمیل را دوست دارید یا اینکه علاقمند به داشتن اندامی متناسب هستید.
وقتی تصمیم به خرید یک تردمیل گرفتید گزینه ها و قیمت های زیادی وجود دارد. می توانید تردمیل ساده که با قدرت انسان کار می کند بخرید ، در این نوع شما همه کار را خودتان انجام می دهید چون برقی در کار نبست که به شما کمک کند. مدل های پیشرفته تر به طور خود کار شیب یا سربالایی را تنظیم می کنند تا ضربان قلب تان را در محدوده ناحیه هدف از پیش تنظیم شده نگاه دارد و به شما اجازه می دهد که بدانید چه موقع باید سرعت را تغییر دهید. برخی هم برنامه ها و نمودارهای رایانه ای پیشرفته دارند. قیمت ها از مدلی به مدل دیگر در نوسان است ، اما به مانند هر وسیله دیگری هر چه امکانات آن بیشتر باشد قیمت ها هم بیشتر خواهد بود.
قبل از خرید تردمیل ، خوب مغازه ها را بگردید. فروشنده ای را پیدا کنید که ماشین ها را بشناسد ، و شروع به سوال کردن کنید.
در اینجا برخی موارد دیگر را که به هنگام خرید تردمیل باید مدنظر قرار دهید می آوریم :
مسائل ایمنی نظیر ویژگی های handrail ها و خاموش شدن خودکار را فراموش نکنید.
همچنین باید تصمیم بگیرید قصد دارید تردمیل را در کجای خانه بگذارید و به هنگام تصمیم گیری ، اندازه و قابلیت جمع و جور کردن را در نظر داشته باشید.
اطمینان حاصل کنید دامنه سرعت آن با سطح تمرین تان متناسب باشد.
سطح پیاده روی را کنترل کنید. آیا پهنای آن برای شما مناسب است ؟
به فکر صفحه ای قابل قرائت باشید. آیا صفحه نمایش اطلاعاتی مفید را فراهم می کند؟ آیا به دیجیتالی نیاز دارید؟ آیا خواندن و استفاده از دکمه ها و پیچ ها برای شما آسان است؟
● وسایل اضافی تردمیل
بهترین مورد در ورزش تردمیل این است که برای شروع به چیز خاصی نیاز ندارید. تنها چیزی که نیاز دارید کفش پیاده روی یا کفش کتانی است. انجمن پزشکی Podiatric ( درمان اختلالات و بیماری های پا ) آمریکا این نکات را برای انتخاب یک جفت کفش پیاده روی پیشنهاد می کند.
کفش هایی با کیفیت خوب انتخاب کنید که سبک وزن هستند و دارای مواد قابل تنفس در قسمت بالا نظیر چرم یا توری نایلونی باشند.
مطمئن شوید که کفش ها اندازه پا باشند – پس از پوشیدن جوراب هم متناسب با پا باشد.
جوراب هایی تهیه کنید که زیر آن الیاف آکریلیک باشند ( تا عرق اضافی را دور کنند )
کفش ها به خوبی از قوس پاها حمایت کنند.
کفش هایی تهیه کنید که دارای بالشتک هایی در پاشنه پا باشند که پاشنه پا را اذیت نکنند یا با استخوان های قوزک پا تماس نداشته باشند.
● شروع برنامه
ورزش تردمیل راحت است . آن را می توانید به اندازه توان خود و در آسایش انجام دهید.
اگر تازه کار هستید ، آرام شروع کنید و زمان و سرعت خود را تنظیم کنید. ورزشکاران با تجربه می توانند سریع گام بردارند. نکته کلیدی ، ورزش کردن به اندازه سرعت خود و تنظیم برنامه ای است که می توانید به آن پایبند باشید. فواید ورزش تردمیل نتیجه حفظ برنامه پیاده روی است نه پریدن روی آن و دویدن پنج دقیقه دو بار در ماه.
برای شروع ابتدا پنج تا ده دقیقه خودتان را گرم کنید. به مانند هر ورزش دیگری ، گرم کردن و سرد کردن خوب ( بدن ) برای تمرینی عاری از مصدومیت ضروری می باشد. مبتدی ها باید به آرامی شروع کنند و با سرعت راحت به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه راه بروند و به تدریج سرعت خود را افزایش دهند. همیشه قبل از این یا هر نوع برنامه ورزشی دیگر با پزشک تان مشورت کنید و سوال کنید چقدر و با چه سرعتی باید راه بروید.
برای بردن بیشترین بهره از تردمیل تان ، باید به نقطه ” منطقه ضربان قلب هدف ” برسید. برای کسب فایده هوازی از ورزش ، باید در منطقه ضربان قلب هدف تان راه بروید.
برای اینکه بفهمید که آیا در منطقه ضربان قلب هدف تان ورزش می کنید :
▪ ورزش را متوقف کنید.
نبض تان را در گردن ، مچ یا سینه بگیرید ، بیشتر مچ توصیه می شود. نوک انگشتان سبابه و وسط را روی رگ تان قرار دهید و به آرامی فشار دهید . تعداد ضربان را در ۶۰ ثانیه بگیرید و یا در ۳۰ ثانیه بگیرید و آن را در ۲ ضرب کنید.
سن تان را ار ۲۲۰کم کنید تا حداکثر ضربان قلب تان ( MHR ) را بدست آورید. منطقه هدف تان باید بین ۵۰ تا ۷۰ درصد MHR تان باشد.
● دستورالعمل های ورزش
به مانند هر چیز دیگری در زندگی ، بیشترین لذت و فایده را از فعالیت هایی بدست می آورید که به طور مناسب انجام می دهید. ورزش تردمیل هم از این موضوع استثنا نمی باشد. بنابه توصیه دانشکده طب ورزشی آمریکا:
قبل از سوار شدن بر تردمیل ، باید بدانید چگونه با تمام کنترل ها نظیر بالا بردن سرعت ، کم کردن سرعت ، تغییر شیب و خاموش کردن اضطراری کار کنید.
وضعیت اندامی صحیحی به هنگام پیاده روی بگیرید : شانه عقب ، سرو چانه بالا ، و اندکی به جلو ، و ماهیچه های شکمی را سفت نگاه دارید. به طرف جلو نگاه کنید نه پایین .
از همان گامی استفاده کنید که به هنگام پیاده روی استفاده می کنید.
در یک موقعیت قرار بگیرید – به طرفین یا عقب نروید.
سعی کنید از تردمیل تان هر روز در یک موقع از زمان برای دقایقی معین استفاده کنید و آن را بخشی از برنامه روزانه تان سازید.
تاریخ پرطرفدارترین ورزش جهـــان!!
اگرچه اطلاعاتی در مورد ریشه اصلی و حقیقی این ورزش در دست نیست ولی از مطالب جالب وشخصی در مورد تاریخچه آن اطلاع داریم . فوتبال امروزی به تدریج رشد کرده است ولی گفته می شود که نوعی از آن قبل از حضرت مسیح علیه السلام بازی می شد . در چین نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال در ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح وجود داشت . به منظور مشاهده لینک ها در سایت ثبت نام کنید. </SPAN>
عکس های مصریان نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال را نشان می دهد ولی در یونان یک بازی به نام اسپیش***وز به طرز جالبی به فوتبال امروزی شبیه است . فوتبال در سال ۱۸۹۴ از کشور برزیل شروع شد . این ورزش به وسیله ی چارلز میلر برزیلی که اجداد او انگلیسی بودند به مردم برزیل معرفی شد.
در سال ۱۹۷۰ مسابقه ای بین ایتالیا و برزیل برگزار شد . هیچ کس تصور نمی کرد که ۸۰۰ میلیون نفر از مردم جهان ناظر بر اجرای مسابقه باشند . امروزه اکثر مردم جهان به فوتبال بیشتر از سایر ورزشها می پردازند . فوتبال مدرن از کشور انگلستان سرچشمه گرفته است .
در ابتدا اختلافات عقیده ای بسیاری میان علاقمندان راگبی و فوتبال وجود داشت زیرا راگبی با دست و فوتبال با پا اجرا می شد . این مسئله در سال ۱۸۶۳ زمانی که طرفداران فوتبال شروع به اجرای این ورزش توسط پاها کردند اتفاق افتاد . گروه دیگر انجمن راگبی را تاسیس کردند و بالاخره در سال ۱۸۷۱ این دو رشته ی ورزشی کاملا از یکدیگر جدا شدند . از آن زمان به بعد هر دو رشته پیشرفت های شایانی نموده و طرفداران بسیاری پیدا کردند . فدراسیون بین المللی فوتبال در سال ۱۹۰۴ بنیان گزاری شد .این فدراسیون وظیفه دارد که به نحوه ی اجرای مسابقات نظارت داشته باشد . قوانین فوتبال بدون موافقت و تصویب سایر کشورهای عضو فدراسیون تغییر نمی کند . در سال ۱۹۲۰ بازیکنان فوتبال در مسابقات المپیک بلژیک شرکت کردند و در سال ۱۹۳۰ اولین جام جهانی در کشور اروگوئه برگزار شد
فوتبال در دنیا مقابل چشمان مثل جرقه می ماند . در هر جای دنیا این واژه انگلیسی در زبان های بین المللی به سادگی رسوخ کرده . برای این امر دلیل خوبی است چرا که فوتبال مدرن به وسیله انگلیسی ها اختراع شد . ولی وقتی در آمریکا فوتبال گفته می شود . آمریکائیها فوتبال خشونت بار آمریکایی را استنباط می کنند . به هر جهت این لغت باعث اشتباه در درک معنای واقعی آن میان آمریکاییها شده است .
در تاریخ ریشه این ورزش بدین گونه بوده است :
سربازان چینی در حدود ۲۰۰۰ سال پیش ورزشی می کردند که آن را تسوچو (TSUCHU)می نامیدند . تسو یعنی ضربه زدن با پا و چو یعنی توپ یا هر شی گوی مانند .
در روز تولد امپراطور در مقابل کاخ امپراطوری دو تیم در زمین مسابقه ای که گلی به ارتفاع ۹۰ سانتیمتر داشت بازی می کردند که بازیکنان برای سرگرمی امپراطور و دوستان و مهمانان به بازی می پرداختند . یکی از امپراطوران به حدی این بازی را دوست داشت که یکی از اعضای شورای قضایی وقتی از بازی انتقاد کرد دستور داد سرش را از تنش جدا کنند .
۶۰۰ سال بعد هم ژاپنی ها یک ورزشی شبیه به فوتبال داشتند که آن را کماری (KEMARI) می نامیدند . البته بازی کماری تدافعی تر از تسوچو چینی بوده است . حتی قبل از چینی ها یونانی ها ورزشی اختراع کرده بودند که آن را هارپاستون (HARPASTON) می نامیدند . البته بازی آن با توپی بود که درونش ماسه و یا شن بوده است . وقتی انگلیسی ها به یونان رفتند ورزشی آوردند به نام هارپاستیوم (HARPASTIUM) که آن هم با توپ بازی می شد و این زمینه ای بود تا فوتبال در انگلیس به مدرنی امروز برسد . به منظور مشاهده لینک ها در سایت ثبت نام کنید. </SPAN>
هیچکس دقیقا زمان شروع فوتبال را نمی داند و مورخان تا آنجاییکه نوشته اند در روستاهای انگلیسی حدود ۱۰۰۰ سال قبل بازی با توپ وجود داشته است و بعد از مدتی تیم های مختلف روستایی شروع به مسابقه با هم دادند و ظاهرا شیوه بازی طوری بوده است که تیم ها سعی بر این داشتند توپ را (غالبا از سر تو خالی گاو یا چیزهای شبیه به آن بوده است) به منطقه دفاعی حریف برسانند .
(در انگلیس بیش از ۲۰۰ سال قبل مردم در خیابان ها فوتبال بازی می کردند )
در قرن ۱۴ این بازی به قدری محبوب شد که پادشاه انگلیس آن را غیر قانونی خواند ولی مردم هیچ توجهی به آن نکردند و جذابیت این بازی به حدی بود که با توجه به غیر قانونی بودنش بخصوص میان روستاییان بازی می شد و مقامات مسئول در سال ۱۵۷۲ مجبور به تسلیم در مقابل خواسته مردم شدند و فوتبال را قانونی اعلام کردند .
۲۵۰ سال بعد طبقه اشراف رفته رفته به این ورزش روی آوردند و از دیدن و بازی کردن فوتبال لذت می بردند و بالاخره بخاطر نفوذی که در طبقه حاکم داشتند و علاقه و تمایلشان به فوتبال باعث شد که تصمیمی برای پیاده کردن یک شیوه کلاسیک در قوانین فوتبال اتخاد نمایند .
در دهه ۱۸۰۰ میلادی مدرسه های معروف انگلیس این ورزش را به عنوان تفریح محصلین در برنامه درسی گنجانیدند ولی تمامی مدارس از یک قانون خاص در فوتبال پیروی نمی کردند . هر مدرسه قانون مخصوص به خود داشت . سپس در سال ۱۸۲۳ فوتبال به صورت معمول رسمیت یافت و در سال های ۱۸۴۸ و ۱۸۶۲ فوتبال در سطح انگلستان یکپارچه شد و حتی کتابی به نام (ساده ترین ورزش) نوشتن شد که مشتمل بر قوانین اصولی فوتبال آن زمان بود . در سال ۱۸۵۰ فوتبال به دوردست ترین شهر های دنیا از قبیل مانیلا در فیلیپین و سایر کشور ها رسید.
علت مرگ ناگهانی ورزشکاران چیست؟
با توجه به افزایش تعداد مرگ ناگهانی در ورزشکاران حرفه ایی این سوال به ذهن می رسد که چگونه فعالیت بدنی که همواره عاملی برای سلامتی معرفی شده است، منجر به مرگ افراد می شود.
تحقیقات افزایش برخی فاکتورهای خطر، ایجاد کننده ی سکته ی قلبی را در ورزشکارانی که سخت تمرین می کنند مشاهده کرده اند و این خود می تواند یک زنگ خطر باشد.
سمانه خلیق فر، کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش در پایان نامه تحصیلی خود آورده است: گاه ورزش و فعالیت بدنی می تواند منجر به مرگ ناگهانی شود، هر چند مرگ ناگهانی در ورزشکاران هنگام فعالیت بدنی پدیده ای نادر است اما، با توجه به مشهور بودن و محبوبیت ورزشکاران بین اقشار مختلف جامعه از بعد تبلیغاتی وسیعی برخوردار است. مرگ یک جوان محبوب از جمع ورزشکاران که به عنوان سالم ترین قشر جامعه شناخته می شوند، آن هم هنگام مسابقه ی ورزشی مهم، توجه و تاسف بسیاری را به خود جلب می کند.
نخستین مرگ ناگهانی ثبت شده مربوط به یک ورزشکار رشته ی ماراتون در سال ۴۹۰ قبل از میلاد است. در سال ۱۹۹۳ هم یک بازیکن رشته بیسبال در ۵۶ سالگی بر اثر سکته ی قلبی درگذشت. در حالی که بیشتر موارد مرگ ناگهانی در سنین زیر ۳۰ سالگی اتفاق می افتد.
با توجه به اینکه به نظر می رسد افرادی که میزان آ مادگی قلبی بالاتری دارند باید آسیب ها و بیماری های قلبی کمتری داشته باشند، حال این سوال به ذهن می رسد که چرا ورزشکاران دچار ایست قلبی می شوند؟
NT proBNP، عاملی است که از قلب ترشح می شود و در افراد مبتلا به نارسایی قلبی مقدار آن افزایش می یابد. NT proBNP در پاسخ به اضافه بار، مشکلات قلبی، کشش میوسیت ها و... ترشح شده و چگونگی کارکرد قلبی را مشخص می کند.
این فاکتورها هنگام اختلال در عملکرد قلبی به صورت پایدار و ناپایدار از بطن چپ به سرم خون ترشح می شود. عدم تعادل در این نورهورمون در طولانی مدت باعث افزایش تصلب بافت بطن چپ، اتصاع بطنی آریتمی، کم خونی، بیماری قلبی، کلیوی، ریوی و.... می شود.
همچنین، CK MB و CTnT از قلب ترشح شده و وقتی فرد دچار آنفاکتوس شده و یا نزدیک به شرایط سکته است این آنزیم افزایش می یابد.
به نظر می رسد ورزشکارانی که در اواسط فصل تمرین بوده و یا در فصل مسابقه قرار دارند حجم بار کاری بالایی را تحمل می کنند وغلظت شاخص های ذکر شده در آنها افزایش می یابد. تحقیقات صورت گرفته افزایش این شاخص های خطر را روی دوندگان ماراتون و سه گانه با تناقض، نشان داده که حتی این افزایش تا سه ساعت بعد از اتمام فعالیت ورزشی هم وجود دارد که می تواند نگران کننده باشد و احتمال بروز سکته را افزایش می دهد.
قایقرانان تیم ملی سه نوبت در روز و با شدت ۷۵ تا ۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه به مدت یک ساعت پارو می زنند و براساس این فشار و مدت زمان تمرین این احتمال وجود دارد که دچار اختلال در عملکرد قلبی شوند. در پرسش نامه های اولیه هم بعضی ورزشکاران از کم خونی، تنگی نفس، دردهای عضلانی دستی شکایت کرده اند.
در این تحقیق در سه نوبت قبل از تمرین، بلافاصله بعد از فعالیت و سه ساعت بعد از اتمام فعالیت از قایقرانان مرد تیم ملی حاضر در اردو نمونه ی خونی گرفته شد.
میزان NT proBNP در این ورزشکاران از میزان پایه افزایش یافت و تا سه ساعت بعد این میزان همچنان بالا باقی مانده بود و با یک سرعت کم افزایش می یافت. اما، میزان CTnT هیچ تغییری نکرد.
از طرفی، مقدار NT proBNP کمتر از ۸۸۰ کیلوگرم در میلی متر برای مردان کمتر از ۵۰ سال طبیعی است اما، این مقدار در چند تن از قایقرانان تیم ملی بالاتر از حد طبیعی بود که می تواند یک زنگ خطر برای بروز مشکلات قلبی در این افراد باشد. اما، چون از لحاظ آماری باید این افراد را کنار بگذاریم نتایج کلی، اختلال قلبی را در قایقرانان مرد تیم ملی نشان نداد.
افزایش دو آنزیم باعث می شود فرد دچار سکته و مرگ شود و اگر شرایط تمرین درست نبوده و فشار تمرین بیش از حد باشد این آنزیم ها افزایش می یابند. محققان بعد از آنکه جسد فوتبالیست های مردی را که دچار مرگ ناگهانی شده اند را کالبد شکافی کردند متوجه شدند که این آنزیم ها در آنها افزایش یافته است.
در ورزش هایی چون قایقرانی که شرایط سنجیدن عملکرد قلبی ورزشکاران در شرایط تمرینی وجود ندارد، مربیان می توانند برای بررسی اینکه آیا تمرینات آنها قلب ورزشکاران شان را تهدید می کند با گرفتن نمونه از این فاکتور استفاده کنند و به این ترتیب مانع از ابتلا آنها به بیماری های قلبی شوند.
روشهایی برای زیبایی انـــدام
برای اینکه اندامتان تغییر قابل ملاحظه ای پیدا کند، لازم نیست که حتماً به اندازه یک دونده ماراتن بدوید و یا از یک کوه بلند بالا بروید.
در واقع توصیه می کنیم برای رسیدن به تناسب اندام هیچ گاه یک مرتبه به ورزش سنگین نپردازید، بلکه قدم به قدم پیش بروید. در نظر گرفتن اهداف کوچک، یک روش بسیار موثر برای سوزاندن چربی و داشتن عضلات خوش فرم و خوش تراش است. ما ۷ هدف کوچک اما مفید و موثر را به شما توصیه می کنیم که با انجام آنها، شما می توانید اندامی زیبا و متناسب داشته باشید.
۱) طناب زدن بدون وقفه به مدت ۱۰ دقیقه
▪ فواید: این حرکت که معمولاً در مدارس ابتدایی برای کودکان در نظر گرفته می شود، علاوه بر سوزاندن بیش از ۱۰۰ کالری، باعث تناسب بازوها و پاهای شما می شود. در ضمن، طناب زدن، افزایش چالاکی، توازن و توان شما را هم به دنبال دارد. این حرکت را طبق برنامه زیر، سه بار در روز انجام دهید.
▪ برنامه:
الف) هفته اول: بدون طناب، ۱ تا ۲ دقیقه در جا بپرید. سپس طناب را بردارید و در هر بار چرخش طناب، یک جهش بر پای راست و یک جهش بر پای چپ انجام دهید. این نوع طناب زدن را یک دقیقه ادامه دهید. سپس طوری طناب بزنید که با هر چرخش طناب، بر روی یک پایتان بپرید و این حرکت را نیز ۲ دقیقه انجام دهید.
ب) هفته دوم تا چهارم: پرش های سریع (یک پرش در هر ثانیه) به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه را به برنامه قبلی تان اضافه کنید. ۱۰ تا ۲۰ ثانیه بین هر سری پرش استراحت کنید. برای شروع، ۶ بار این حرکت را تکرار کنید و به تدریج تا ۱۲ سری حرکت را افزایش دهید.
ج) هفته پنجم تا هشتم: ۳ تا ۵ دقیقه بدون استراحت، طناب بزنید. به تدریج این میزان را در هر بار ۳۰ تا ۶۰ ثانیه اضافه کنید تا به مرز ۱۰ دقیقه برسید.
۲) حرکت شنای مردانه انجام دهید
▪ فواید: علاوه بر دست ها، تمام بالاتنه تان را به کار می گیرد.
▪ برنامه:
الف) بر روی راه پله زانو بزنید، دست های خود را ۲ یا ۳ پله بالاتر از زانوهایتان بگذارید. سپس به آهستگی آرنج هایتان را تا کنید و قفسه سینه تان را پایین بیاورید تا به پله برسد. این حرکت شنا را ۵ تا ۱۰ بار و یک روز در میان انجام دهید تا به تدریج برایتان آسان شود.
ب) در این مرحله، دیگر لازم نیست با کمک پله ها شنا بزنید! روی زمین مسطح زانو بزنید به طور که زانوهایتان کنار هم باشد، سپس دست هایتان را که به اندازه عرض شانه هایتان از هم باز شده است، بر روی زمین قرار دهید. در همان حالی که زانوهایتان روی زمین تا شده اند، ۵ تا ۱۰ حرکت شنا را در یک روز در میان انجام دهید.
ج) هنگامی که این حرکت نیز برایتان آسان شد، زانوهایتان را از زمین بردارید و پاهایتان را صاف کنید تا تنها تکیه گاهتان بر روی زمین، پنجه پاها و کف دستانتان باشد. به آهستگی بدنتان را به طرف زمین ببرید به طوری که آن خط مستقیمی که از پاشنه های پایتان تا سرتان ایجاد شده همچنان حفظ شود. به این می گویند یک شنای مردانه! آن قدر تمرین کنید تا بتوانید ۱۰ حرکت شنای مردانه پشت سر هم انجام دهید. قبل از اینکه به این مرحله برسید، اگر خسته شدید، می توانید زانوهایتان را روی زمین بگذارید و حرکت را ادامه دهید.
۳) ۵ کیلومتر بدوید
▪ فواید: حدود ۳۵۰ کالری خواهید سوزاند (براساس سرعت ۱۶ کیلومتر در ساعت) و پاهایتان را قوی و متناسب خواهید کرد.
▪ برنامه:
وحشت نکنید. به پایان رساندن یک مسافت ۵ کیلومتری، حتی برای دوندگان هم در ابتدا یک هدف بزرگ است اما طراحی برنامه، به گونه ای است که به تدریج پیشرفت می کنید تا زمانی که به آمادگی کامل برسید و بتوانید ۵ کیلومتر را تمام کنید.
الف) هفته اول: ۵ دقیقه پیاده روی کنید و سپس ۲ دقیقه بدوید. این روش را تکرار کنید تا مسافت ۱/۶ کیلومتر را طی کنید. این کار را ۳ روز در هفته انجام دهید.
ب) هفته دوم: ۳ تا ۴ دقیقه پیاده روی کنید و سپس ۳ تا ۴ دقیقه بدوید این روش را تکرار کنید. تا در مجموع مسافت ۵/۱ تا ۳ کیلومتر را طی کرده باشید. این روش دویدن را نیز ۳ بار در هفته انجام دهید.
ج) هفته سوم: ۱ دقیقه پیاده روی کنید و ۵ دقیقه بدوید، این روش را نیز تا رسیدن به ۳ کیلومتر تکرار کنید و باز هم ۳ بار در هفته بدوید.
د) هفته چهارم: ۳ تا ۵ کیلومتر در یک روز و ۳ روز در هفته بدوید.
هـ) هفته پنجم: مانند هفته چهارم ۳ تا ۵ کیلومتر در هر روز و ۳ روز در هفته بدوید.
و) هفته ششم: اکنون می توانید هر روز ۵ کیلومتر را به آسانی بدوید.
۴) خود را از میله بارفیکس بالا بکشید
▪ فواید: باعث تقویت بازوها، شانه ها و عضلات بالای پشتتان می شود.
▪ برنامه:
بارفیکس از آن ورزش هایی است که به خاطر سختی اش، همه از آن فرار می کنند و معمولاً در امتحانات ورزش مدرسه و دانشگاه ها، پایین ترین نمرات را نصیب افراد می کند. اگر شما طبق برنامه عمل کنید، این حرکت برای شما خیلی آسان تر خواهد شد.
الف) یک صندلی در زیر میله بارفیکس قرار دهید. روی صندلی بایستید و سپس میله بارفیکس را طوری بگیرید که دستانتان به اندازه عرض شانه هایتان باز و کف دستتان به طر مخالف صورتتان باشد. حالا خود را بالا بکشید تا چانه تان به بالای میله برسد و هم زمان با بالا کشیدن، نفس خود را بیرون بدهید. سپس با شروع تنفس بعدی به پایین بروید تا پایتان به صندلی برسد. ۳۰ ثانیه تا ۱ دقیقه استراحت کنید و مجدداً حرکت را تکرار کنید. برای شروع، ۲ تا ۳ بار انجام حرکت خوب است ولی به تدریج که قوی تر می شوید، بر تعداد حرکات اضافه کنید.
ب) هنگامی که توانستید ۵ بار پشت سر هم خود را با کمک صندلی از میله بارفیکس بالا بکشید (بارفیکس بزنید)، صندلی را از زیر پایتان بردارید و خودتان را کاملاً بالا بکشید.
۵) یک حرکت تعادلی یوگا را یاد بگیرید
▪ فواید: تنه تان را مستحکم می کند و انعطاف پذیری و قدرت بالاتنه تان را افزایش می دهد.
▪ برنامه:
الف) پاهایتان را به هم بچسبانید و بایستید، دست هایتان را به طرف سقف بالا بکشید. پاشنه هایتان را بلند کنید و بر روی پنجه پاهایتان بایستید، سپس به آهستگی زانو هایتان را تا کنید تا باسنتان به ۳ سانتی متری پاشنه های پایتان برسد. در طی انجام این حرکت پشتتان باید کاملاً صاف باشد. اگر حفظ تعادل در این مرحله برایتان سخت است، یک لوله چوبی را زیر پایتان قرار دهید تا برایتان راحت شود.
ب) سپس زانوهایتان را از هم باز کنید و کف دست هایتان را که به اندازه عرض شانه هایتان از هم باز است روی زمین و در ۳۰ سانتی متری پاهایتان بگذارید. انگشت هایتان را از هم باز کنید به طوری که انگشت وسطی تان به طرف جلو باشد.
ج) در این مرحله آرنج هایتان را تا کنید تا آرنج هایتان زیر زانوهایتان قرار بگیرد. نگاهتان را مستقیم به جلو حفظ کنید.
د) همان طور که انگشتان پایتان روی زمین است، تنه تان را به طرف جلو بکشید و سپس پاهایتان را در حالی که آرنج هایتان مختصری تا شده است و تمام وزنتان بر روی دست هایتان متمرکز شده، از زمین بلند کنید. قبل از انجام این کار، یک بالش یا تشک جلوی خود بگذارید تا در صورتی که به طرف جلو افتادید، آسیب نبینید. این حرکت را آن قدر تکرار کنید تا بتوانید ۳۰ ثانیه در حال تعادل بر روی دستانتان بمانید.
۶) یک روز تمام پیاده روی کنید
۱۵ تا ۲۵ کیلومتر
▪ فواید: بیش از ۱۵۰۰ کالری خواهید سوزاند، پاها، دست ها و پشتتان تقویت می شود و بر چالاکی، توازن و سرعت شما افزوده خواهد شد.
▪ برنامه:
الف) مسافت: هر هفته ۲ ساعت پیاده روی کنید (حدود ۱۰ کیلومتر). در دفعات بعدی هر بار ۲۰ تا ۳۰ دقیقه به برنامه تان اضافه کنید تا به ۴ ساعت برسد.
ب) سطح شیب دار: در مسیرهای سربالایی پیاده روی کنید. یا اگر تریدمیل در دسترس دارید، شیب آن را به ۵ تا۷ درصد افزایش دهید و ۵ دقیقه راه بروید، سپس در شیب ۳ درصد ۳ دقیقه راه بروید. این فواصل را ۸ تا ۱۰ بار در یک روز از هفته تکرار کنید.
۷) سرعت دویدن خود را افزایش دهید
▪ فواید: ۱ کیلومتر دویدن سریع تر، می تواند میزان مصرف کالری را تا نزدیک به ۳۰ درصد افزایش دهد.
▪ برنامه ۱۰ هفته ای:
۱) هفته اول: با سرعت معمولی که برایتان راحت است. ۳ روز در هفته بدوید و یا در فواصل آن پیاده روی کنید.
۲) هفته دوم: فواصلی را که در زیر گفته می شود به برنامه معمول دویدنتان اضافه کنید: با دویدن معمولی به مسافت ۱ کیلومتر شروع کنید، ۱ کیلومتر بعدی را به این صورت بدوید؛ ۳۰ ثانیه سریع و سپس یک دقیقه معولی بدوید. سپس با یک کیلومتر دویدن معمولی، خود را سرد کنید. این برنامه را یک روز در هفته انجام دهید و۲ روز دیگر در هفته همان برنامه دویدن/پیاده روی هفته اول را انجام دهید.
۳) هفته سوم: برنامه هفته اول را تکرار کنید.
۴) هفته چهارم: برای افزایش قدرت و استقامت پاهایتان از یک تپه یا مسیر سربالایی به طرف بالا بدوید. این تپه یا سربالایی باید طوری باشد که بالا دویدن از آن ۴۵ تا ۶۰ ثانیه برای شما طول بکشد (اگر تریدمیل داید، آن را بر روی شیب ۳ تا ۴ درصد تنظیم کنید.) روش انجام کار به این صورت است: برای گرم کردن خود، یک کیلومتر بر روی زمین صاف بدوید. سپس از مسیر شیب دار یا تپه بالا بدوید و بعد به تدریج سرعت خود را کم کنید، ۲ دقیقه استراحت کنید و ۲، ۳ بار دیگر دویدن از سربالایی را تکرار کنید. خود را با دویدن آهسته تر روی زمین صاف، سرد کنید.
این تمرین را یک بار در هفته، علاوع بر برنامه دویدن/ پیاده روی در روزهای دیگر، انجام دهید.
۵) هفته پنجم: برنامه هفته اول را تکرار کنید.
۶) هفته ششم: برنامه هفته دوم را تکرار کنید.
۷) هفته هفتم: برنامه هفته اول را تکرار کنید.
۸) هفته هشتم: برنامه هفته چهارم را تکرار کنید.
۹) هفته نهم: برنامه هفته اول را تکرار کنید.
۱۰) هفته دهم: برنامه هفته دوم را تکرار کنید.