این هم از اون بازیهای عجیب بود که فقط از پس لیورپول بر میاد.. اون اشتباه رینا که امسال بدون شک بهترین دروازبان لیگ برتر بوده، گل نکردن موقعیت ها و نهایتا باخت 0-3 در بازی ای که در بدترین شرایط باید مساوی می شد. بزرگ ترین مشکل تیم نبودن ذوق و هوش در بین بازیکن ها بود، اسپیرینگ باریخوانی فوق العاده ضعیفی داشت (برعکس لوکاس که در بازی رفت در یک ماه پیش فوق العاده بازی رو می خوند و بدون اینکه "من تو من" یارگیری کنه یک نفره آگرو و سیلوا رو فلج کرده بود). داونینگ همه حرکت هاش کاملا قابل پیش بینی بود و کویت هم که فکر کنم اگه 10 نفره بودیم بهتر بود. در این تیم فقط دو نفر بودن که ازشون یه حرکت غیر منتظره بر میومد، آدام و هندرسون (که خیلی خوب بود!) و نبودن سوارز هم کاملا محسوس بود و کلاس تیم رو پایین آورده بود. با اومدن بلمی و جرارد و مکسی اوضاع بهتر شد ولی خب وقتی 0-3 عقب باشی خیلی خیلی سخته بشه کاری کرد.
جالب اینه که اگه تیم فقط 10 درصد بهتر از این بود به هیچ وجه نمی باختیم. برای ژانویه هم که تیم مدیریت گفته خرید مهمی در کار نخواهد بود حالا باید دید چی میشه.. ما شدیدا به 3 بازیکن احتیاج داریم، هافبک دفاعی، هافبک تهاجمی/وینگر و مهاجم گلزن.
پنالتی صحیح بود ولی این دیگه شاهکار اسکرتل بود.. یایا توره که هافبک دفاعیه، راست پاست و سمت چپ محوطه است و داره به سمت گوشه می ره و هیچ کمکی نداره رو به هیچ نباید با خطا متوقف کرد.. می گذاشت بره ببینه چی میشه در نهایت یه کرنر می تونست بگیره. تفاوت یه مدافع World Class اینجا مشخصه، کسایی مثل پویول یا ویدیچ (یا حتی کرگر و دنی اگر خودمون) هیچ وقت همچین خطایی نمی کردن.نقل قول:
بدشانسی دقیقا اونجا بود که به محض اخراج بازیکن سیتی و امیدوار شدنمون توپ رو خیلی بچگانه توی حمله از دست دادیم و یه پنالتی دادیم که اگر خطا بود خطای بیموردی بود اما واقعا من هر چقدر دقت کردم برخوردی ندیدم
