مشاعره با انتخاب حرف برای شعر نفر بعدی

مپسند که دور از تو برای تو بمیرم

صید تو شدم تا که به پای تو بمیرم

هر عضو ز اعضای تو غارتگر دلهاست

ای آفت جان بهر کجای تو بمیرم

گر عمر ابد خواهم از آنست که خواهم

آنقدر نمیرم که به جای تو بمیرم

با من همه لطف تو هم از روی عتابست

تا هم ز جفا، هم ز وفای تو بمیرم

آخر دل حساس ترا کُشت «امیرا»

ای کُشته احساس، برای تو بمیرم
اقليم

حافظ از بهر تو آمد سوی اقلیم وجود
قدمی نه به وداعش که روان خواهد شد

اسرار

ای خراب اسرارم از اسرار تو اسرار تو

نقش​هایی دیدم از گلزار تو گلزار تو

صبا

آخر ای باد صبا بویی اگر می‌آری// سوی شیراز گذر کن که مرا یار آنجاست
قاتل

گمان او بسستش زهر قاتل
که در قند تو دارد بدگمان​ها

صید

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس آهوی زیبا را از این خوشتر نمیگیرد


شقایق

بر برگ گل به خون شقایق نوشته​اند

کان کس که پخته شد می چون ارغوان گرفت

رنج

بگو به جان مسافر ز رنج​ها چونی
ز رنج​های جهان و ز رنج ما چونی

اسیر

فكر می كنم من بمیرم
عمر تو هم تموم بشه
ببین یه عاشق چه جوری
اسیر قلب پاكشه





خاتون

بدو گفت خاتون که با رای تو
نگیرد کس اندر جهان جای تو

برین گونه یک شب بپیمود خواب
چنین تا برآمد ز کوه آفتاب


جهان