مشاعره سنتی

تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد .:.:. چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد
گر چشمه زمزمی و گر آب حیــات .:.:. آخر به دل خاک فرو خواهــــــــــی شد
خیام

‫دل گر چه درين باديه بسيار شتافت‬ / ‫يک موی ندانست و بسی موی شکافت‬
‫گرچه ز دلم هــــــزار خورشيد بتافت‬ / ‫آخــــر به کمـــال ذره ای راه نيــــــــــــافت‬

ابوسعید ابوالخیر

تا چند اسیر عقل هر روزه شویـــــم .:.:. در دهر چه صد ساله چه یکروزه شویم

در ده تو بکاسه می از آن پیش که ما .:.:. در کارگـــــــــــــه کوزه‌گران کوزه شویم

خیام

می بهشت ننوشم ز دست ساقی رضوان
مرا به باده چه حاجت که مست روی تو باشم

شاعر : سعدی شیرین سخن

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است/خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است
گر خمر بهشت است بریزید که بی دوست/هر شربت عذبم که دهی عین عذاب است
افسوس که شد دلبر و در دیده گریان/تحریر خیال خط او نقش بر آب است

حافظ

ترسم که اشک در غم ما پرده‌در شود / وین راز سر به مهر به عالم سمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر / آری شود ولیک به خون جگر شود

حافظ

◙

دوش آگهي ز يار سفر كرده داد باد
من نيز دل به باد دهم هر چه باد باد
كارم بدان رسيد كه همراز خود كنم
هر شام برق لامع و هر بامداد باد


==
حافظ

در دایره ای که آمد و رفتن ماست
او را نه بدائت و نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن بکجاست
-------------------
شاعر : حکیم عمر خیام

‫تو چه دانـى قــدر آب ديده گان‬ / ‫عاشق نانى تو چون ناديدگان‬
‫گـر تو اين انبان ز نان خالی کنی / ‫پر ز گوهرهاى اجلالى کنى‬
‫طفل جان از شير شيطان باز کن‬ / ‫بعد از آنش با ملك انباز کن‬

مولانـــا

نه جا هست ما را نه بوم و نه بر / نه سیم و سرای و نه گاو و نه خر

فردوسی

◙