مشاعره سنتی

وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را / ساقی بیار آن جام می، مطرب بزن آن ساز را

سعدی

◙

ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت/و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت
خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز/کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت
درویش نمی​پرسی و ترسم که نباشد/اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

حافظ

‫‫تن ز جان و جان ز تن مستور نيست‬ / ‫ليك کس را ديد جان دستور نيست‬
‫آتش است اين بانگ ناى و نيست باد‬ / ‫هر که اين آتش ندارد نيست باد‬
‫آتش عشق است کاندر نى فتاد‬ / ‫جوشش عشق است کاندر می فتاد‬

مولانا

دمنه را گفتا که تا این بانگ چیست/با نهیب و سهم این آوای کیست؟
دمنه گفت اورا:جز این آوا دگر/کار تو نه هست و سهمی بیشتر

رودکی

رندي ديدم نشسته بر خنگ زمين
نه کفر و نه اسلام و نه دنيا و نه دين
نه حق نه حقيقت نه شريعت نه يقين
اندر دو جهان کرا بود زهره اين

نمی دانم دلم دیوانه ی کیست / کجا آواره و در خانه ی کیست
نمیدونم دل سر گشته ی مو / اسیر نرگس مستانه ی کیست

بابا طاهر

تا باقی عمر بر چه آید / بر باد شد آن چه رفت هیهات

سعدی

◙

تكيه بر تقوا و دانش در طريقت كافريست
راهرو گر صد هنر دارد توكل بايدش

با چنين زلف و رخش بادا نظربازي حرام
هر كه روي ياسمين و جعد سنبل بايدش

نازها زان نرگس مستانه‌اش بايد كشيد
اين دل شوريده تا آن جعد و كاكل بايدش

ساقيا در گردش ساغر تعلل تا به چند
دور چون با عاشقان افتد تسلسل بايدش

حافظ

شاد باش ای عشق خوش سودای ما / ای طبیب جمله علت های ما

مولانا

این کعبه دل و جان عزیز است و به هرجاست / آن کعبه گل و سنگ بیابان حجاز است

صفای اصفهانی