مشاعره

راز اين حلقه كه در چهره او
اينهمه تابش و رخشندگي است
مرد حيران شد و گفت
حلقه خوشبختي است حلقه زندگي است
همه گفتند : مبارك باشد
دخترك گفت : دريغا كه مرا
باز در معني آن شك باشد
سالها رفت و شبي
زني افسرده نظر كرد بر آن حلقه زر
ديد در نقش فروزنده او
روزهايي كه به اميد وفاي شوهر
به هدر رفته هدر
زن پريشان شد و ناليد كه واي
واي اين حلقه كه در چهره او
باز هم تابش و رخشندگي است
حلقه بردگي و بندگي است
ْْْْْْْْْْْْْْ...................... ....................

شعرت تكراري بود البته شعر من هم ابيات آخرش تكراريه (سخت نگيريد)

تا ديد ديد هر چه غم آلوده و عبوس
جغدي نشسته بر زبر بام و در فسوس

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم×××روزی سراغ وقت من آیی که نیستم...غیر از خداوند عزو وجل نشناخت کس مرا...ای آدمیان به خدا قسم خداشناس شوید...این چند صباح عمر که میگذرد چو ابر در راه او(الله)چو ابر رهسپار شوید...خدای این بنده حقیر عاشقتم...

مونس اين زن هست آه او،
دخمه ي تنگي ست خوابگاه او.
در حقيقت ليك چار ديواري.
محبسي تيره بهر بد كاري،
ريخته از هم چون تن كهسار
پيكر ديوار
---------------------------
شعر من با س تموم شد شما چرا با ت شروع كردي؟!

اززبان آقا امام زمان(عج)...راز پنهان میکنم دشمن نداند....عاشق فاطمه(س) بودن کار مانست...چونکه آن دل این بداند قبر وی کو...باز هم دشمن کند بر کوی او رو...

وآمد اسير محرم اين عرصه ي نبرد
آن بارور درخت بهنگام چاره كرد
همچون يكان يكان همكارها بكار.
------------------
دوست عزيز چرا دو تا پست؟

رازدار عشقمو حال دگر دارم ولي...با خدايم هم دغل بازي همي...((الهي العفو))

یکدم زگرد پیکر من بشکاف
بشکاف این حجاب سیاهی را
شاید درون سینه من بینی
این مایه گناه و تباهی را
...

امشب ز غمت میان خون خواهم خفت ××× وز بــستر عافیــت برون خواهم خفت

بـــاور نکنی خیــــال خـــود را بــفرست ××× تا درنگرد که بی تو چون خواهم خفت

تکراری بود
............

تا کي مي توانم تو را بسرايم؟
تا وقتي که آخرين ستاره را بشمارم؟
يا وقتي همه ي درختان به پرواز در آيند؟

تا کي مي توانم تو را دوست داشته باشم؟
تا وقتي که بهشت ادامه دارد؟
يا وقتي همه ي کبوترها به هواي تو بال مي زنند؟

تا کي مي توانم در آغوش مهربان تو بگريم؟
تا وقتي که نهالي ترد و شکننده ام؟
يا وقتي سنگين ترين برفها روي سرم نشسته است؟
........