ارادتمندم :40:
نقل قول:
من فکر میکنم اگر بازیکن با خوندن چیزی یا همراه داشتن چیزی آروم میشه اصلا اشکالی نداره
اتفاقا علم روانشناسی هم این مورد رو تایید میکنه
رحمتی توی یک خانواده مذهبی بزرگ شده جایی بزرگ شده که از بچگی بهش گفتن تو سید هستی و همین منتسب به سادات بودن در فرهنگ ایرانی فضایی رو برای فرد به وجود میاره که نمیتونه در ادامه زندگیش به سادگی فراموشش کنه
نه خدایی نکرده منظورم این نیست که این کار اشتباست. به هر حال هر کسی اعتقاداتی داره
که قابل احترام هستند و 100 البته برای ایجاد حس اطمینان موثرند. ولی خوب یکبار قبل از بازی, بین دو نیمه
فکر می کنم کافی باشه. اینم بگم از نظر تکنیک فردی من رحمتی رو بهترین ایران می بینم و ایراد چندانی بهش
وارد نیست. اما به نظرم از جنبه رفتار حرفه ای بیشتر باید کار کنه :دی
نقل قول:
خداییش من نمیخوام توجیه کنم اما اون موقع بازی مساوی بود و رحمتی دلیلی برای کشتن وقت نداشت
حرف منم همینه, خیلی وقتا بدون دلیل موجه یه کارایی میکنه عجیب, این شخصیت ها یا دوست دارن شو آف کنند یا مشکل
همون اعتماد به نفسه
نقل قول:
در مورد بازی نوری و شجاعی فکر میکنم کی روش فریب تمرینات رو خورد
قبل از بازی یه پست داده بودم و گفتم که کی روش هنوز هم متوجه این مسئله نشده که بازیکنای ایرانی در مسابقه رسمی تفاوت زیادی با تمریناتشون دارن
کی روش توی برنامه نود گفت که نوری شجاعی قوچی نژاد و دژاگه خیلی آماده و با هم هماهنگ هستن
به همین خاطر بهشون اعتماد کرد اما باید بپذیریم که از این نظر کی روش هنوز جزئیات فوتبال عجیب ایرانی رو نشناخته
کی روش یک عمره که بازیکن رو بر اساس آمادگی در تمرینات انتخاب میکنه اما حالا با فوتبالی مواجه شده که بازیکناش در تمرین و مسابقه رسمی زمین تا آسمون با هم فرق دارن
از طرفی دقیقا به خاطر حرفای خودت و اهمیت فوق العاده این بازی احتیاط کی روش منطقی بود
حرفت قبول دارم و تا حدودی قانع شدم, اما نه کاملا. به نظرم به عنوان یک سرمربی در این سطح علاوه بر تمرینات یک معیار
دیگه هم داریم, بازیهای بازیکنا تو باشگاهاشون. خوب همین نوری واقعا فصل نا امید کننده ای داشت به جز یکی دو بازی آخرش که سطح تقریبا قابل
قبول و بهتری البته نسبت به قبلا خودش داشت. از طرفی شجاعی که وضعیتش در اوساسونا بر کسی پوشیده نیست. وقتی بازی رسمی از شجاعی
ندیدیم, دیگه تیم ملی که جای امتحان پس دادنش نیست.
در مورد احتیاط , قبول دارم که تو اون شرایط شرط عقل بود ولی الان کی روش احتیاط کرد دوتا توپ به تیر زدن و می تونستیم با 3 گل خورده بریم رختکن؟ اگه احتیاط نمی کردن چی میشد!
بازم برمی گردم به جمله قلبلیم, اگه در اثر این غفلت دو گل می خوردیم برنامه کی روش چطور میشد؟ الان بازم شرایط مثل الان بود؟ یا کی روش و تیم ملی زیر پای انتقاد له می شد؟
فکر می کنم باید قبول کنیم این نتیجه واقعا چاشنی شانس داشت و اگه این روند ادامه پیدا کنه شاید بازی بعدی شانس یارمون نباشه!
نقل قول:
اما اینکه احساس میکنی رحمتی اعتماد بنفسش پایینه کاملا موافقم ولی این رو فقط مشکل رحمتی نمیدونم بلکه بیماری عمومی این روزهای فوتبال ماست
که باید واقع بین باشیم هم خود بازیکنا در بی رمق شدن اعتماد بنفسشون نقش داشتن هم رسانه ها و هم جامعه
قبول کن اگر 50 درصد فشاری که بعد از المپیک روی دوش بازیکنای ما بود روی دوش بازیکنایی حتی در سطح اول دنیا بود هم اونها رو نابود میکرد
تو به رونالدو در رئال نگاه کن کوچکترین فشار و حاشیه ای روی بازیش تاثیر مستقیم داره همینطور سایر بازیکنا
به اینها عاطفی بودن بازیکنای ایرانی رو هم اضافه کن که فشارها و حاشیه ها رو براشون برجسته تر میکنه
در مورد فشار های موجود حرفت درسته, چشم بسته قبول :دی
کلا منه ایرانی استاد فشار و تخریب دیگری بعد از هر شکستم :|
نقل قول:
من بازم میگم تعویض شجاعی که قطعی به نظر میرسید خیلی بیشتر از اخراج شدنش به سود ایران بود
کی روش چرا در آخرین لحظه از به بازی فرستادن پژمان نوری منصرف شد چون هنوز به حمله کردن و بازی دادن کریمی فکر میکرد
اما گل ایران جلوتر از ورود کریمی چیزی رو کی روش دنبالش بود بهش داد بعد از گل هم طبیعتا ترجیح داد بیشتر دفاع کنه شاید سوال کنی چرا حالا نوری رو نیاورد و به جاش زارع رو آورد
پاسخ اینه که کره اصلا روی زمین بازی نمیکرد که به جنگندگی پژمان نوری نیازی باشه کره چشم گوش بسته فقط مشغول سانتر کردن بود
و زارع با قد بلند تر بیشتر به درد اون لحظات میخورد
اصلا اگر کریمی در لحظات آخر به میدون میومد مطمئنا خلعتبری بهتر تغذیه میشد
به نظر من کی روش به احتمال زیاد در صورت اخراج نشدن شجاعی, به نوری بازی میداد.فقط در مورد دقیقه تعویضش مطمئن نبود.
به این دلیل اینطوری فکر می کنم که اولا من همیشه اولویت بازی کی روش رو احتیاط می بینم و سابقشم اینو میگه پس احتمالا
ترجیح می داد برای حفظ حداقل امتیاز از نوری استفاده می کرد.
از طرفی معتقدم, مصاحبه کی روش در مورد 20 دقیقه آخر بازی جنگ روانی بوده. کی روش از همه ما بهتر شرایط آمادگی بدنی بازیکنای
ایران رو میدونه و حتما می دونه که بر عکس حرفش 20 دقیقه آخر می تونه سخترین لحظات تیمش باشه. همینطور که گفتم اضافه
شدن یک با دو بازیکن تازه نفس مثل کریمی و خلعتبری در برابر تیم منظمی مثل کره راه به جایی نمی برد.
و یا حداقل ما باید انتظار شمه ای از اهدافمون در نیمه دوم رو نشون میدادیم که امید به تغییر از بازی مستقیم به تیکی تاکا :دی
رو داشته باشیم. خوب شاهد بودید ما تا قبل از اخراج شجاعی و البته تا حدودی هم بعدش چیزی به اسم بازی سازی, حفظ توپ و موقعیت
سازی نداشتیم. چندتا پاس متوالی نمی تونستن به هم بدن. حالا چطور با تغییر دو بازیکن ذات این روند رو میشه تغییر داد.
