بله. با خوندن این مطلبی که لینک داده بودین متوجه شدم که «شبکه هوشمند» عصر تلکام چی کار میکنه. این جوری هم که شما میگین ترافیک داخلی (که به نظرم هنوز هم الزاماً با شبکه ملی اطلاعات میتونه یکی نباشه) رو نصف قیمت حساب میکنه. ولی بازم به فکر می‌کنم که استفاده از شبکه ملی اطلاعات باید یه ارزش افزوده دیگه‌ای داشته باشه. مثلاً بر اساس قوانین، کاربران خانگی حق دسترسی به اینترنت با سرعت‌های بالاتر از 128kbps رو ندارن اما طبق همین مقررات می‌تونن به شبکه ملی اطلاعات با سرعت 2Mbps (یعنی 16 برابر سرعت دسترسی به اینترنت) دسترسی داشته باشن. اما وقتی یه کاربر خانگی که یه سرویس نامحدود 128kbps گرفته هم به سایت‌های خارج از ایران و هم به سایت‌های داخل ایران با سرعتی حداکثر معادل همون 128kbps میتونه متصل بشه که دیگه استفاده‌ای از شبکه ملی اطلاعات نمی‌کنه.نقل قول:
من فکر می‌کنم کلاً سه تا حالت بیشتر وجود نداره:
1) شما سرویس دسترسی به شبکه اینترنت رو می‌گیری که با اون می‌تونی به سایت‌ها و سرورهای داخل ایران که اونا هم بخشی از شبکه اینترنت جهانی هستند متصل بشی (مثل تقریباً 99 درصد کاربرا) که خوب تعرفه دسترسی به شبکه اینترنت رو می‌دی.
2) شما سرویس دسترسی به شبکه ملی اطلاعات رو می‌گیری که با اون صرفاً می‌تونی به سایت‌ها و سرورهای روی همین شبکه (که قاعدتاً داخل کشور هم باید باشند) با سرعتی خیلی بالاتر متصل بشی که خوب تعرفه بند 1 مصوبه‌ای رو که لینک دادی پرداخت می‌کنی.
3) شما همزمان سرویس دسترسی به شبکه اینترنت و شبکه ملی اطلاعات رو (البته با فرض تفاوت معنادار بین سرعت دسترسی به شبکه اینترنت و شبکه ملی اطلاعات) می‌گیری که باید تعرفه هر دوشون رو مطابق بند 2 اون مصوبه پرداخت کنی.
این موضوع هم بدیهیه. خوب آسیاتک داره یه خدمتی رو به صاحبان اون سایت‌ها که عمدتاً وصل به دولت هم هستند، ارائه میکنه و بابتش پول می‌گیره. این کار رو هم جای دنیا انجام می‌دن. ولی ربط این مسأله به موضوع تعرفه‌ای که کاربرا باید بابت شبکه ملی اطلاعات بدن یا ندن، رو من متوجه نمی‌شم.نقل قول:
