سلام
یکی از ملتهای دنیا در امثال و حِکَمشون حکمتی دارند که میگه:
با کسی ازدواج کن که دوستت داره , نه کسی که دوستش داری
=====================================
ازدواج خیلی شبیه یک داد و ستد تجاری یا خرید هست . هر کسی دوست داره با خیال راحت و شرایط قابل قبول انجامش بده و بعد از انجامش هم پشیمون نشه از انجامش بلکه روز به روز راضی تر بشه از انجامش . اینجوری سالهای سال با خشنودی و رضایت زندگی میکنه با چیزی که خریده
مثال:
بنده موبایلم رو 7 سال و 3 ماه پیش خریدم , لپ تاپم رو حدود 11 سال پیش خریدم , ماشینم رو قسطی سالهای سال پیش خریدم اما روز به روز از داشتنشون راضیتر شدم و همیشه به چشم یاران باوفا و با معرفت بهشون نگاه میکنم و ازشون خیلی خوب نگهداری میکنم چون دارند به من خدمت میکنند . گاهی مثلاً موبایلم رو ناز میکنم میگم بنازمت تو خیلی بامعرفت بودی , واقعاً از خریدت و داشتنش راضیم . البته کاستی هایی هم دارند اما بنده قانع هستم و کاستیهاشون برام اهمیت چندانی نداره . بهشون میرسم و هر کسی میبینه تعجب میکنه که اینقدر سالم و تمیز و مرتبند
===============================
ازدواج هم همینطوره , همه دوست دارند که شریک با منفعت گیرشون بیاد با شرایط معقول و قابل قبول و در حدِ توان . همه دوست دارند بعد از ازدواج پشیمون نشند از انجام ازدواج و انتخاب اون شریک زندگی , بلکه روز به روز هم بیشتر راضی بشند از انتخاب و گرفتن اون همسر
قبل از ازدواج , هر کسی باید از خودش بپرسه آیا من مالِ ازدواج هستم ؟ آیا برای همسر بودن مناسبم ؟ آیا میتونم با شرایطِ قابلِ قبولِ مادی یک خانواده تشکیل بدم ؟ آیا از گفتنِ من متاهلم لذت میبرم ؟ آیا احساس مسئولیت دارم ؟ تفریح و سرگرمی من الکل و مواد و قمار و رفیق بازی و بی بندباری جنسی نیست ؟ ظالم و دیکتاتور نیستم ؟ رحم و مروت دارم ؟ درآمدِ پاکی دارم برای گرداندنِ چرخ مخارج خانواده ام ؟
خیلیها اصلاً مال ازدواج نیستند و ازدواجشون اشتباهه و شکستش حتمیه . همسر رو میخواد فقط به عنوان یک روباتِ غذاپز و ظرفشور , بچه درست کن و بچه نگهدار و اینها . همسر رو میخواد فقط به عنوان یک روبات پولساز و کارگر تا فقط مخارج لباس و غذا و ماشین و موبایل و مسکن و تجملات و غیره رو تامین کنه و راحت بره دنبال عیش و نوش خودش
توی طبیعت هم بیشتر حیواناتی که لایق جفت داشتن و ادامه نسل نیستند جفت پیدا نمیکنند
کسی که حداقلِ شرایط مالی و جسمی و اخلاقی رو برای همسر شدن و پدر یا مادر شدن نداره همون بهتر که ازدواج نکنه
البته بودند و هستند کسانی که بعد از ازدواج درست شدند . اینها هم لایق ازدواجند چون اگر هم بد باشند اما روز به روز تغییر میکنند به سمتِ بهتر شدن .
فقط کسی خوب هست یا خوب میشه که از خوب بودن لذت میبره و از بد بودن متنفره .
