مشاعره

از لحظه جدا شدن , يه روزه شادي نديدم
توُِ هجرت و تنهائيام ,چه رنج و دردي کشيدم
بدل ميگفتم شب و روز, گريه نکن گناه داره
چشات اگه پي اش باشه, تو زندگي کم مياره

هم بسوزی هم بسازی هم بتابی در جهان
آفتابی ماهتابی آتشی مومی بگو

گر کسی گوید که آتش سرد شد باور مکن
تو چه دودی و چه عودی حی قیومی بگو

ای دل پران من تا کی از این ویران تن
گر تو بازی برپر آن جا ور تو خود بومی بگو

و در اعماق خاطر ياد آور آن شميم روح افزا را
ز "من" بگذر و بر طاق جهان بنگار شور واژه ي "ما" را

اگه آسمون عشقي
مثه پرواز توي اوجي

اگه ساحله دل, من
تو براش دريا و موجي

توي تاريکي شبهام
مثه ماهي که مي تابي

مثه خورشيدي به روزام
مثه رويا توي خوابي

یا امیرالمومنین روحی فداک
آسمان را دفن کردی زیر خاک

آه را در دل نهان کردی چرا؟
ماه را در گل نهان کردی چرا؟

یا علی(ع) جان تربت زهرا کجاست؟
یادگار غربت زهرا(س) کجاست؟

تو بارون که رفتی، شبم زیرُ رو شُد!

یه بغضِ شکسته رفیقِ گَلو شد!

تو بارون که رفتی، دلِ باغچه پژمرد!

تمامِ وجودم تو آیینه خط خورد!

دل و ديـنم شدو دلبـــر بملامــت برخـاســـــــت
گفت با ما منشيــن كز تو سلامت برخـاســـــت

تنور لاله چنان برفروخت باد بهار
که غنچه غرق گشت و گل به جوش آمد

دیوانه کؤنول بسدی فغان ایلمه چوخ
راز دلیمی خلقه عیان ایلمه چوخ
خاموش اوتور فیضی ازل تاپ ئوزونو
ابنایی زمانه هم زبان ایلمه چوخ

سید ابولقاسم نباتی

خدای آشنا با عشق و مستی
خدای خالق یکتای هستی
بده به عاشقان عمری دوباره
که آن هم بگذرد در عشق و مستی