مشاعره

هر روز دلم در غم تو زارترست
وز من دل بی رحم تو بی زارترست

بگذاشتی ام غم تو نگذاشت مرا
حقا که غمت از تو وفادارتر است

تا تو نگاه مي كني كار من اه كردن است

اي به فداي چشم اين چه نگاه كردن است

تا به گيسوي تو دست ناسزايان كم رسد
هر دلي از حلقه اي در ذكر يارب يارب است

تو را خواهم و دانم كه هرگز به كام دل در اغوشت نگيرم

تويي ان اسمان صاف و روشن من اين كنج قفس مرغي اسيرم

مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
به تماشای تو آشوب قیامت برخاست

پیش رفتار تو پا بر نگرفت از خجلت
سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست

تومثه قلبی تو سینه
مثه خونی توی رگهام
نمیشه بی تو بمونم
"گرچه عاشقونه تنهام"

تا کجای این جدائی
دله من طاقت میاره
دیده ء منتظره ‌من
تا ابد چشم انتظاره

هر دم اين بانگ برآرم از دل:
واي، اين شب چقدر تاريك است!

تو که اینجا باشی دنیا سهم من می شه همیشه
روزای آفتابی من با تو که ابری نمی شه

بی خیال از اینجا رفتی پشت سر نگاه نکردی
تو دلت نگفتی پس اون همه خاطره چی می شه

همچو فرهاد از غمش روزی به صحراها روم
تا ببینند این جوانان عشق پیرآموز را

کاش مـــيشد بــهم مـــيگفتی:
ما رو تنــها نـــميـــــزاری
يــا مــيگفتی توی قــلـبـت
واســـه ما هــم جـائـی داری

امـا مــن بپـــای عشــقـت
دلــمـــو وســط مـــيـزارم
ثـــروتم عـــشقه و جــز دل
تــحفه ای ديــگه نــــدارم