شعر گمنام

بنده شانس شدن بس چه عجیب و عبث است

بنده هیچ نباید شدن از بیخبری


گر امیدت به گشایش بود از جانب شانس

روی گردان شود و کار به جایی نبری


جای ریشه زدن ار چشم به باران داری

عاقبت میشکنندت به تکان تبری


من چه بسیار از آن لطف تمنا کردم

نشده حاصل من هیچ به جز چشم تری


پادشاه مقمران خود میشود بازنده گاه

گاز میگیرد سگ از خوی سگانه سروری


گر زند شانس خوش و خوب به فردی لبخند

ناله دارند از این شانس هزاران نفری


چه خوش آن پیر ز بخت بد عمرش نالید

در سکوت رمز آلود پگاه سحری


باید از شانس بدم آب به همراه برم

گر بیافتد به لب جوی و به دریا گذری

بیا با هم شراب ناب گردیم

یخی بگرفته ما را آب گردیم


بیا در صحنه هستی بخندیم

که بر دیوار عالم قاب گردیم


بیا تا صبحدم با خنده و حرف

ز فرط خستگی بیتاب گردیم


بیا زین بحر دل عشقی بجوشد

وگرنه لجه و مرداب گردیم


بیا با عشق خود زین چاه بی نور

به سمت روشنی پرتاب گردیم


بیا تا سرنوشت از نو نویسیم

دو روز عمر را ارباب گردیم


بیا کاری کنیم تا بعد مردن

به اوراق زمانه چاپ گردیم


بیا چون در به زیر خاک خسبیم

که مانند طلا کمیاب گردیم


بیا حیف است از کف رفتن عمر

که بعد مدتی در خواب گردیم

ما را چه سود که زندگی کرده ایم

او را که زندگی نکرده کجا ضرر


صد ساله کاج چه کند فرق با همان

یک ساله کاج که بریدند با تبر


آرامش خیال شده سهم مردگان

صد ها برفته اند و نیامد یکی خبر


این ها که ترس و وحشت روز جزا دهند

خود بوده اند عذاب پر رنج و دردسر


خوابیده یک نفر در برج و کاخ خویش

دیگر ز فرط غم بی خواب تا سحر


درویشی و غنی دیدم به ذهنشان

این فکر تکه نانی و آن پول بیشتر


جاهل عنان به دست و تازان و بی رقیب

حیثیت خدا در معرض خطر


خوابیم ما همه جاری به رگ ولی

بیدار میشویم با لطف نیشتر


بازیچه ای شدیم در دستت ای خدا

زیرا نبوده است زین خلق تو ثمر

به نیم‌شب
صدای خنده‌ات می‌آمد
پنجره را گشودم:
برف می‌بارید

صیاد!
گیرم که بالِ پرنده شکستی
با پرواز چه می‌کنی؟

لحظه اي کنار مي برَدت باد
چون پرده اي
از پنجره ی
سرنوشت من

آفتاب مي تابد


کتایون آموزگار

كنار پنجره نشسته ام
با يك فنجان قهوه تلخ
و برگي سفيد

شوق از تو گفتن
در سرم...

كاغذم
سپيد مي ماند

من
از هيچ
لبريزم...

بعضی موقع اشعار شاعران بنام رو تو تایپیک شاعران گمنام میذارم،فقط به این دلیل که واقعاً تو جامعه ی شعر گمنامند!دراین صورت مشخصاتشون رو حتماً مینویسم. در مورد معنی هم بیشتر از این نمیتونم کاری بکنم، وقتی یه شعر رو میخوای ترجمه کنی انگار دستت رو میبری رو اون ته ترین آجر!میریزه به هم.

Gəl ki, sənsiz biqərar oldu könül,
Düşdü qəmdən sayru, zar oldu könül,
Dərdimə həmdəm nə yar oldu könül,
Gör nə zaye ruzigar oldu, könül!

NƏSİMİ
1369-1418. م
گئل کی ،سنسیز بی قرار اولدو کؤنول
دوشدو غمدن سایرو،زار اولدو کؤنول
دردیمه همدم نه یار اولدو کؤنول
گؤر نه ضایع روزیگار اولدو،کؤنول!

نسیمی

معنی:

بیا که،بی تو بی قرار شد دل
شد ز غم ،بیمار و بین زار شد دل
همدم ِدردم بین ،که یار شد دل
بین چه ضایع- روزگار شد، دل

İyd olsa, cahan xürrəmmü xəndan olacaq,
Hər qətreyi-mey şişədə bir can olacaq,
Bəh, bəh, genə dürdnuşlər bəzmində,
Saqi yıxılıb, piyalə qəltan olacaq

NƏBATİ
1800-1852 م
عید اولسا،جاهان خوررم و خندان اولاجاق
هر قطره ی می شیشه ده بیر جان اولاجاق
به،به،گئنه دؤردنوشلار بزمینده
ساقی یئخیلیب،پیاله غلطان اولاجاق

نباتی

گر عید شود،جهان خرّم و خندان خواهد شد
هر قطره ی می در جام،جان خواهد شد
باری که در این بزم ِدردنوشان
ساقی مست و پیاله غلطان خواهد شد

سایه به سایه اش می رفتم

همه جا

سایه به سایه ام می آمد

همه جا

اینک

او با سایه خود

من با سایه ی او