مشاعره

من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق
چار تکبیر زدم یکسره بر هرچه که هست

تا چند زبون چرخ باشم
بی آتش دل زبانه ات کو؟
بی برگیها جوانه کرده است
ای مرغ قفس ترانه ات کو؟

وقتی می آی صدای پات از همه جاده ها می آد!
انگار نه از یه شهر دور که از همه دنیا می آد!
تا وقتی که در وا می شه لحظه دیدن می رسه
هر چی که جاده س رو زمین به سینه من می رسه!
...

سوغاتی - با صدای هایده بشنوید!

همه دلخوشند مطرب بزند به تار چنگی
من از آن خوشم كه چنگی بزنم به تار موئی

هر يار اهل نيرنگ هر دوست اهل حيله
با پشت خورده خنجر موندم تو اين قبيله

هوای خانه چه دلگیر می شود گاهی
از این زمانه دلم سیر می شود گاهی
عقاب تیز پر دشتهای استغنا
اسیر پنجهء تقدیر می شود گاهی

يك پنجره براي ديدن
يك پنجره براي شنيدن
يك پنجره كه مثل حلقه ي چاهي
در انتهاي خود به قلب زمين ميرسد
و باز ميشود به سوي وسعت اين مهرباني مكرر آبي رنگ
يك پنجره كه دست هاي كوچك تنهايي را
از بخشش شبانه ي عطر ستاره هاي كريم
سرشار ميكند
و ميشود از آنجا
خورشيد را به غربت گلهاي شمعداني مهمان كرد
يك پنجره براي من كافيست
وقتي كه اعتماد من از ريسمان سست عدالت آويزان بود
و در تمام شهر
قلب چراغ هاي مرا تكه تكه مي كردند
وقتي كه چشم هاي كودكانه عشق مرا
با دستمال تيره قانون مي بستند
و از شقيقه هاي مضطرب آرزوي من
فواره هاي خون به بيرون مي پاشيد
وقتي كه زندگي من ديگر
چيزي نبود هيچ چيز بجز تيك تاك ساعت ديواري
دريافتم بايد بايد بايد
ديوانه وار دوست بدارم
يك پنجره براي من كافيست..

تا کِی سکوت و خلوتِ این کوچه های سرد
بر چشم های پنجره تحمیل می شود

آیا دوباره مثل همان سال های پیش
امسال هم بدونِ تو تحویل می شود؟

بی شک شبی به پاس ِ غزل های چشم تو
بازار ِ وزن و قافیه تعطیل می شود

آن روز هفت سین ِ اهورایی بهار
موعود! با سلام ِ تو تکمیل می شود
______________________________

سلام دوست گرامی

تبریکات صمیمانه ی من رو بابت ارتقاء عنوان بپذیرید

موفق و برقرار

در قید غمم خاطر آزاد کجایی؟
تنگ است دلم قوت فریاد کجایی ؟
کو همنفسی تا نفسی شاد برآرم؟
مجنون تو کجا رفتی وفرهاد کجایی؟

يلدا که مي شود غزلم ضجّه مي زند
بر دفتري سياه قلم ضجه مي زند

يک دختر غريب غزل پوش مي رسد
تا صبحِ صبح در بغلم ضجه ميزند

يک دختر غريب نه! او که آشناست
در من، هميشه، از ازلم ضجه مي زند