خب من نظرمو میگم راجع به سوال12 ادبیات.من نمیدونم تو پاسخنامه چند زده ولی به نظر من 3تا گزینه ای که توش کنایه به کار رفته اتومات حذف میشه چون هیچ کنایه ای به نظر من تو شعر نیست(ممکنه بعضیا شور به سر افتادن رو کنایه از سر شوق امدن بگیرن ولی معمولا توی سوالا اگر کنایه ای باشه قبلا به نحوی توی کتاب اشاره شده مثل درس 15-16کتاب پیش که میگه پای در دامن آوردن کنایه از گوشه گیری هستش)
شور که همون به معنای شوق هستش و شیرین هم که معشوقه خسرو بوده.از طرفی اگر ایهامشونو در نظر بگیریم شیرین و شور هر جفتشون 2تا حس هستن که ازین نظر با هم تناسب دارن پس ایهام تناسب داره.تلمیح هم داره به داستان این 2تا چون این بیت از کتاب خسرو و شیرین گرفته نشده(توجه کنید به طور مثال اگر بیتی رو از کتاب خسرو و شیرین میاورد نمیتونستید تلمیح بگیرید چون کلا کل داستان در مورد خود اینا هستش و اینجور نبوده که در ضمن گفتن یه مسئله دیگه اشاره به داستان اینا بکنه)
ولی خب تنها گزینه مشکل دارش تضاد هستش.توی انسانی ما این چیزا رو تناقض میگیریم تا تضاد
از طرفی گزینه 4 رو هم میتونیم با یه دید دیگه بگیم درسته.
شور شیرین رو اگر معانی ایهام دارشون رو حساب بکنیم که 2تا حس میشه,بعد چون این 2تا حس با هم اورده شدن و به دنبال هم هم ایهام تناسب دارن هم پارادوکس چون آوردن 2حس یا2چیز متضاد به دنبال هم اومده که باعث زیبایی شده.کنایه رو هم شاید بشه شور به سر افتان رو کنایه از سر شوق اومدن بگیریم.
از طرفی اگر بخوایم شور شیرین رو تضاد حساب کنیم و فرض کنایه بودن شور به سر افتادن رو درست بگیریم اونوقت گزینه سوم هم درست درمیاد چون شعر دارای حسن تعلیل هم هستش.چون علت کوهکن شدن فرهاد رو داشتن شوق عشق شیرین میدونه که یه علت ادبی زیبا هستش.
اگر من داوطلب ریاضی بودم و این سوالو میدیدم نمیزدمش.
اینم تعریف تناقض از نظر کتاب تخصصی آرایه های ادبی
آوردن 2 واژه یا دو معنی متناقض است در کلام به گونه ای که آفریننده زیبایی باشد.زیبایی تناقض در این است که ترکیب سخن به گونه ای باشد که تناقض منطقی آن از قدرت اقناع ذهنی و زیبایی آن نکاهد
