امروز در راستای راه دوست عزیزمون آرمان یا همون Hike خودمون رفتم و عطر Derrick Orlaneرو با قیمت 10 تومن به قول بچه ها گفتنی Blind Buy کردم و کاملا هم پشیمون شدم...واقعا نمیدونم بوی یه همچین محصولی رو چطور توصیف کنم...انواع و اقسام توصیفات رو میتون براش به کار بگیرم اما قبلا "سمباده" در رابطه با این عطر توصیف بدی نبود...
ابتدای به امر که خب با بو کردن این عطر یاد جنگ جهانی دوم افتادم....دقیقا انگار بوی باروت توپ ها و ضد هوایی های جنگ جهانی دوم رو توی این عطر میتونید حس کنید...شایدم بوی باروت و ترقه های چهارشنبه سوری که شبش تو هوای تهران میپیچه...در دومین مرحله یاد اتاق پدر بزرگم و بوی یه نوع دارو که همواره از اتاقش میومد افتادم...نمیدونم بوی یه نوع بخور بود یا بوی چه نوع دارویی بود اما همیشه از تو اتاقش میومد..احساس میکنم توی جاهای دیگه هم که پیر مردای مریض در انها حضور دارند مثل خانه سالمندان و یا داروخانه های قدیمی هم این بو رو حس کردم...در مرحله سوم یاد بوی تن شور های قدیمی حموم که یه چیزی شبیه کشک گلوله شده بود و قدیما مردم توی حموم در کنار صابون ازش استفاده میکردن افتادم...در مرحله اخر هم منو یاد بوی اسفندی که در حال دود شدنه انداخت...در هر صورت کلا اگه میخوایید یاد قدیما،بابابزرگا،جنگ جهانی دوم و ... بیافتید بزنید تو کارش....خیلی خیلی قدیمیه...خیلی بیشتر از اون چه که فکرشو بکنید...لامصب موندگاری هم داره که عمرا هیچه عطر 10 تومنی دیگه ای داشته باشه...هنوز بوی باروت مانندش رو بعد تنها زدن یه پاف رو دستم حس میکنم...ولی کلا تنها به عنوان دکور ازش استفاده خواهم کرد..