مشاعره

تن رود همهمه آب
من پر از وسوسه خواب
واسه روياي رسيدن
من بي حوصله بي تاب
ميون باور و ترديد
ميون عشق و معما
با تو هر نفس غنيمت
با تو هر لحظه يه دنيا

اي چرخ فلك هر آنچه كردي كردي
محتاج مكن مرا به هر نامردي
موي سيه ام سفيد كردن هيچ است
روي سيه ام سفيد كردي مردي

یک جام نوش کردی و مشتاق دیدمت
جامی دگر بنوش که شیدا ببینمت

تا ماه رسیده آهم امشب
آه ار نرسد بماهم امشب
بی ماه رخش نخته چشمم
ای ماه توئی گواهم امشب

بیر قانلی اوره ک چیرپینیری قان آراسیندا
ویرنیخمادادیر قالمیش ایکی جان آراسیندا
حق وئرمه لی ییک حق لی یه هر کیمسه اولا حق
زور قانونی جنگلده دی حیوان آراسیندا

مجید صبّاغ ایرانی(یالقیز)

اگر می توانستم در این دقیقه ی شب گریه کنم
سکوت همرنگ چشم هایت را می شکستم
و تن سکوت ماندگار سیاه می کردم
کاش جای دوستت دارم ها اسیر گورکن ها می شدم
ولی نه
تو باور نکن ، من و پنجره و شب و سکوت
تب سبزی داریم
تو باور نکن
...

نه ایحتیاج کی ساقی وئره شراب سنه
کی ئوز پیاله سینی وئردی آفیتاب سنه


صائب تبریزی

هرچه باشی شیر دل گردون شکارت میکند
هر چه که باشی عزیز ایام خوارت میکند
گر لب پر خنده داری در ملال دیگران
عاقبت دست طبیعت اشکارت میکند

دلم گر قصه گويد ، اينك آن گوش
لبم گر بوسه خواهد ، اين لب نوش
اگر شب زنده دارم ، اين سر زلف
چو خوابم در ربايد ، اينك آغوش

شكل دريا شده اي ، معني دريا كه تويي
بندرعباس غزل مي شود آنجا كه تويي
اصفهان غزلت ، آخر خاتم كاري ست
به خود مشرق آيات تماشا كه تويي