Printable View
اقا من همون کاربر اره باو هستم ،الان رسیدیم مقصد ولی خیلی دوست دارم برگردم به خونه خودم و تک و تنها زندگی کنم،اقا ازدواج هم نمیکنم،اگرم بکنم حداقل30 سالم باید باشه ،نمیدونم چرا همچین بلایی سرم اومده تا همین پارسال خوشحال بودم که میرم مسافرت و بازدید اقوام و...اصلا نمیدونم چرا.
لا مصب تا 27 شهریور نمیایم خونه،از اونور هم باید تظاهر کنم که خوشحالم که کلا ازینکارا بدم میاد چون آدم رکی هستم،کسی هست یه دلگرمی بده
سلام دوستان
من به یه مشکلی برخوردم اینکه تو کلاس زبان با دو تا از دخترا دوست شدم که خیلی وقتی استاد داره درس میده باهم و با من حرف میزنن حالا من اصلا یک کلمم موقع درس حرف نمیزنم ولی اونا خیلی حرف میزنن باهام :n28:منم از اون ادمام که دوست ندارم وقتی استاد درس میده حرف بزنم چون هم حواسم پرت میشه و هم خجالت میکشم احساس میکنم داره به استاد توهین میشه، از طرفی با این دوتام دوست شدم و باهم میرم میایم ولی نمیتونم بگم سر درس باهام حرف نزنن بنظرتون چکار کنم؟ رده سنیم کارشناسی و کارشناسی ارشد در نظر بگیرید.ممنون میشم راهمایی کنید
ببینید نیازی نیست متوجهشون کنید که خدای نکرده در رابطه دوستیتون اثرگذار باشهنقل قول:
شما کافیه یه بهونه پیدا کنید برای اینکه جلوتر بنشینید اینجوری دیگه کنار اونها نخواهید بود و قاعدتا کسایی که پرحرفن هیچوقت نمیان ردیف اول بشینن مثلا :دی
دلیل هم بگید مثلا من لیسنینگم ضعیفه میخوام دقیقتر بشنوم برم جلوتر بشینم:n17:
اره اینم راه خوبیه ولی در هر صورت ما جلو میشینیم یعنی کسی جلوی ردیف ما نیست و اینا اصلا براشون مهم نیست که استاد ببینه دارن حرف میزنن،را ه حل دیگه ای هم دارین؟نقل قول:
اهان پس گرد میشینید...نقل قول:
خب دوتا راه دارید شما
راه اول اینه که اینقدر دیر برید سر کلاس که جاها پر شده باشه و نشه کنار اون دونفر بنشینید که اگر خیلی بامرام باشن احتمال اینکه براتون جا نگه داشته باشن هم هست!میتونید یکبار اینو تست کنید:n17:
و در نهایت راه دیگه ای نمیمونه جزاینکه یطور دوستانه ای باهاشون مطرح کنید قضیه رو! به این ترتیب که بگید فلانی میدونی؟من وقتی کنار دوستام میشینم نمیتونم جلو خودمو بگیرم پرحرفی میکنم نه خودم چیزی میفهمم و نه دوست بیچارم واسه همین بهتره با فاصله بشینیم از هم :n09::n17:
با مرام هم هستند متاسفانه و برام جا میگیرند برا همینه که براحتی نمیتونم ازشون جداشم وگرنه تا حالا صد بار جدا شده بودم.اخه من بیچاره از این هنرا دارم اصلا حرف نمیزنم که بخوام اینو بگم اخه من چیکار کنمبا این دو تا:sq_20::n27:تو رو خدا امشب کمکم کنیدنقل قول:
atghia جان دیگه راهکاری نداری؟بد مخمصه ای شده برام
عزیز من دیگه فکرم کار نمیکنه :دی بعید میدونم راه غیرمستقیم دیگه ای وجود داشته باشه!نقل قول:
نهایتا مستقیما باید حرف دلتون رو بهشون بگید:n06:
ه ه خوب چی بگم رو نمیشه مشکلم همینه:n28:
1-حرف غیرمستقیمی که گفتم و گفتید نمیتونید بگید رو مطرح کنیدنقل قول:
2-مستقیما همین حرفایی که به ما گفتید رو صمیمانه باهاشون مطرح کنید
3-از سر کمرویی تحمل کنید!
باور کنید خارج از این حالتها نداریم
موفق باشید:n16:
مرسی atghia جون ببخشید خستت کردم. این جلسه که رفتم گرم میگیرم باهاشون بعدم میگم من میرم یه جا دیگه اینجا بشینم حرف میزنم هیچی نمیفهمم. سعی میکنم کمرو نباشم:n27:
اتفاقی اینجا رو دیدم ...
یه راه دیگه هم داریدنقل قول:
اینکه یه جلسه به صورت خصوصی برید پیش استادتون، قضیه رو صاف و پوست کنده بهش بگید
بگید من دوست ندارم وقتی شما حرف می‌زنید، با دوستام صحبت کنم ...
اگه میشه، جوری که اونا نفهمن من به شما گفتم و ...، این دو نفر رو یه جای دیگه بنشونید به خاطر حرف زدن (یه جورایی واسه تنبیه اونا)
این جوری راحت میشید! خودتون هم چیزی نگفتید بهشون که بر بخوره !
اره فکر خوبیه مرسی
اقا اونقد هم فکر میکردم داشتن رابطه با اقوام بد نیست حالا کم کم راه میفتم
سلام به همه
سلام دوستان
یه مدتیه با چند تا از دوستام مشکلی دارم..
این دوستانی که می گم ازون دسته آدم هایی هستن که چون فکر می کنن کاری ازم برمیاد باهام دوستن..
بیشتر ازین لحاظ دچار مشکل شدم که مدام انرژی منفی میدن و با این حال که خیلی سعی کردم بهشون کمک کنم ولی دیدم
نمیشه...و مشکل اصلی در دانشگاست که نمیشه کاریش کرد..
بچه های زرنگی نیستن و رفتارشون عصبیم می کنه...حس میکنم ازین دسته آدمهایی اند که شخصیت آدم رو زیر سوال میبرند...
مدام خودمو عقب می کشم ازشون و با دوستان دیگم بیشتر معاشرت می کنم و در واقع آدم خجالتی ای نیستم و
بهشون گفتم که دوست دارم با عده دیگه ای باشم یا گاهی تنها، ولی خب چون حس صمیمیت می کنند فکر می کنند منظور خاصی از حرف هام ندارم
در شرایط عادی داشتن همچین دوستانی سخت نیست ولی انقدر مشکلات دیگه هست راستش واقعا درین مورد در موندم...
ممنون میشم کمک کنید...
البته اگه به نظرتون می رسه که راه دیگه ای مونده:n03:
...:n12:
اگه خودتون دوست ندارید که باهاشون دوست بمونید، تعارف رو بذارید کنار ...نقل قول:
راه حل مستقیم (یعنی اینکه برین رک و پوست کنده بهشون بگین خوشم نمیاد از رفت و آمد با شما) آخرین گزینه است، و با توجه به اینکه هر روز تو محیط دانشگاه ممکنه باهاشون برخورد داشته باشید، به عنوان آخرین راه حل پیشنهاد میشه ...
اما اگه ازشون واقعاً فاصله بگیرید، کم کم خودشون متوجه میشن که دیگه رابطه‌ی قبلی از بین رفته ...
این فاصله گرفتنتون باید طوری باشه که کاملاً به طرف بفهمونه که من نمی‌خوام با تو بگردم!
به بهانه‌های مختلف از معاشرت باهاشون سر باز بزنید
یکی دو ماه به همین منوال بگذره، اگه (با عرض معذرت) شعورش رو داشته باشن خودشون کنار می‌کشن ...
سلام بچه ها....به نظرتون چه طوری میشه یه مجری خوب واسه مناسبتای جشن های مدرسه بود...؟:n13: اخه خیلی استرس اوره..!
وبعضیا ممکنه مسخرت کنن...میدونین یکی از برنامه هام اینه پس خواهش میکنم کمکم کنید میخوام یه خورده از استرسی رو که توی جمع دارم اینطوری بریزم...میدونم کار راحتی نیس اما به دردسرش میارزه....میشه راهکار بدین..من کلا روابط عمومیم بالا نیس...اونقد اما میخوام عوض بشم..راستش ..همین دیگه..!:n01:
من هم همین شرایط شما رو داشتم.بهترین کار اینه که ازشون فاصله بگیرید.مثلا درس هایی که اونها بر میدارند رو شما برندارید.نقل قول:
یا اگر امکانش رو دارید یک ترم به یک دانشگاه دیگه انتقالی بگیرید.
اقا اگه شما به یک مسافرت دید و بازدید اقوام برید ولی خوشتون نیاد و کاملا اجباری باشه اونم به مدت 23روز شما چیکار میکنید؟
اگه کار خاصی نداشته باشم و پدر مادر بخوان من باهاشون برم همچین جایی ، به خاطرشون میرمنقل قول:
اما اگه فردی پرمشغله باشم ، ایشون رو قانع میکنم که من نمیتونم باهاشون به این مسافرت بیام.چه به خاطر مشغله هام و چه به این خاطر که دلم نمیخواد(مسئله ی مشغله رو بهونه کردن)
و اینا در صورتیه که مجرد وابسته بهشون باشی.اگه متاهلی وضعیت فرق میکنه و اونا فقط در حد یه پیشنهاد میگن شما هم بیایین باهم بریم فلان جا و در اینجا کاملا اختیار داریم که چه جوابی بدیم (جواب معقول و محترمانه)
اما اگه غیر از ایشون ، از فامیلهای دیگه ای این پیشنهادو بدن ، در هر موقعیت سنی کاملا مختارم که برم یا نرم
والا 17 سال بیشتر ندارم و نمیتونستم تنها و مستقل بمونم،البته الان که تو خونه اقوام هستم،ولی هنوزم احساس راحتی نمیکنم و میگم ایکاش میشد به این سفر نمیرفتیم شاید سال دیگه وضع بهتر شد ولی خوب...ایرانی ها ضریب هوشیشون 84 تشریف داره
ببینید اوضاع همیشه بر وفق مراد ادم نیست...به هر حال ادم مجبوره یه وقت هایی یه سری کارهایی که دوست نداره انجام بده...یه سری جاهایی که دوست نداره بره
باید اوضاع رو جوریکه دوست دارید بر وفق مرادتون کنید
ببینید چه جاهای تفریحی اون شهری که توش هستید داره با پسرهای همسن خودتون برید
الان وقت خوبیه برای اینکه یه کمی از این لب تاب و اینترنت دور بشید ...با اقوام یه فوتبالی شطرنجی منچی چیزی بازی کنید
سلام منم ترس از جمع و صحبت کردنو تو جمعو داشتم خیلی زیاد، ولی الان خدا رو شکر خوب شدم نکته اول :یکسری کتاب خوب در مورد نحوه سخرانی کردن بخر و بخون نکته دوم خودتو روزی چند بار توی جمع تصور کن داری حرف میزنی و یا حتی بلند بلند حرف بزن و تمرین کن تا ترست بریزه نکته سوم: در مورد موضوعی که میخوای حرف بزنی خوب تحقیق کن و اطلاعات کامل داشته باش تا اعتماد بنفس لازمو داشته باشی نکته چهارمو دیگه میذارم به عهده بقیه دوستان..:n01:نقل قول:
سلامنقل قول:
بعضی از دوستان مشکل ارتباط با دیگران رو دارند به شکل ها مختلف مثل عدم توانایی صحبت کردن هرچند که بر اون موضوع اشراف کامل دارن - یا صحبت با جنس مخالف - ترس از جمع یا . . .
من چنتا راه عملی که خودم تجربه کردم رو عرض میکنم
1. سعی کنید از سوالاتی استفاده کنید که جواب اونها رو میدونید
مثلا قرار است پولی رو از طریق بانک به حساب یکی از دوستان واریز کنید از نزدیک ترین فرد سوال کنید ایا من فرم رو درست پر کرده ام ؟ یا مثلا برای واریز پول کارمزدی دریافت میشود
قرار است بازی خریداری کنید روی جلد سی دی نوشته رم 1 گیگ از صاحب مغازه سوال کنید اقا مطمئن هستید رم یک گیگ کم نمیاد به نظر رم بیشتری نیاز هست
اما نکته : سعی کنید سوالات خیلی ابکی باشه چون سوال شما جدی گرفته نخواهد شد
اما این سوالات چه تاثیری دارد : بیشتر افراد برای شروع یک مکالمه یا یک ارتباط هیچ چیزی به ذهنشان نمیرسد یا نمیتوانند جمله ای مناسب برای این کار پیدا کنند و زمانی که بدون تجربه وارد مکالمه میشوند با سوالی بی ربط وارد این ارتباط میشوند
این سوالات کوچک باعث میشوند برای شروع از جملات و اعتماد به نفس بالا تری برخوردار باشند
2. چت کنید !!!
بعضی از مشکل استرس دارند برای این افراد پیشنهاد میکنم از چت استفاده کنید چرا که در چت طرفین همدیگر رو نمیبینند و فرد کمترین استرس ممکن رو تجربه می کند
با چت کردن کار به جایی خواهد رسید طرف بدون استرس وارد مکالمه میشود
3. وارد بازاری شوید که با مشتری ارتباط مستقیم دارد
به فرض عموی شما مغازه سبزی فروشی داره شما سعی کن گاهی که بیکاری بری اونجا به عنوان کمک دادن با مشتری ها صحبت کنید
مهم ترین نکته این کار اینکه شما دارید با افراد و جنسیت های مختلف ارتباط برقرار میکنید و این ارتباط نیاز به تخصص خاصی ندارد صرفا یک مکالمه کوتاه چند ثانیه ای یا چند دقیقه ای است اما همین مکالمات کوتاه مثل ضرب المثل کم کم وانگهی دریا شود عمل میکند
---------------
باید برم جایی فرصت ویرایش نبود اگر غلط املائی هست ببخشید سعی میکنم راههایی که تاثیراتش رو به شخصه دیدم بنویسم
تسلط داشته باشید! بهترین کار تمرین هست و تمریننقل قول:
هرچیزی رو که میخواید بگید بارها با خودتون تکرار کنید و ترجیحا اینکار رو روبه روی آیینه انجام بدید
وقتی دارید در جمع صحبت میکنید به چشمهای افراد خیره نشید که حواستون پرت بشه ترجیحا دایره نگاهتون رو مدام تغییر بدید (مثلا یک لحظه به یکی لحظه بعد به کناریش نگاه کنید و...)
خلاصه برداری کنید تمام چیزهایی رو که میخواید مطرح کنید و تمرین داشتید در شرایط استرس زا ممکنه در ابتدا فراموشتون بشه بهترین کار اینه که عنوان اونها رو تیتروار روی کاغذ کوچک داشته باشید یک نگاه مختصر به کاغذ همه چیز رو در ذهن شما تداعی خواهد کرد
سلام
لطفا به من بگویید با چه کار کنم که بدون داشتن حالت غیرعادی روابطم را با کسی کاملا قطع کنم (یه جوری که خودش متوجه باشد که باید حواسش را جمع کند!)
راستش قضیه از این قرار است که یکی از همکلاسی های دانشگاه یه جورایی با آبروی من بازی کرده است (100 درصد او شروع کننده و مقصر است) و فکر می کرده که من قرار نیست بفهمم ولی وقتی دید که متوجه شدم سریعا سعی کرده درستش کند و چون من می دانم آدم دورو و دغلی است می خواهم نسبتا بد باهاش رفتار کنم طوری که او حساب کار دستش بیاید. چند روز دیگر کلاسها شروع می شود.
اگر شما جای من بودید چه کار می کردید؟
می خواهم حتی اگر نگاهمان هم مستقیما در چشم هم افتاد سلامش نکنم! ولی چون تا حالا تقریبا همچین کاری نکردم (آدم اهل مدارایی هستم) یه جورایی برام سخته... لطفا بگید چه طور این کار رو بکنم... پیش خود چه فکری کنم که این کار برایم عادی باشد؟
خیلی راحت
سمتش نروید...باهاش صحبت نکنید...حتی اگر میتونید با دوست های اون طرف هم حرف نزنید...سر کلاس دور از هم بنشینید...اگر دیدید جلوی راهتون سبز شد راهتون رو کج کنید و از طرف دیگه بروید تا مجبور هم نشید بهش سلام کنید
اینها هیچ کدام حالت غیر عادی نیست...
یه راه دیگه هم اینه که به روابط مانند قبل ادامه بدید و منتظر یه فرصت باشید که اون طرف به کمک شدیدا نیاز داشته باشه و شما کمکش کنید...اینجوری اگر طرف شعور داشته باشه شرمنده ی شما میشه.....اگر هم نداشته باشه که خب متاسفانه پر رو تر میشه
منم یه بار توی دانشگاه با یه دوستی ( !! ) یه مشکلی برام پیش اومد.روزای اول خوب بود.ولی دیدم رفته رفته این طرف داره پر رو میشه !نقل قول:
از جزوه گرفتن و کتاب گرفتن گرفت تا اینکه گزارش کار و این چیزا هم نمینوشت.
منم کلا بی خیبالش شدم.حرف میزد انگار نه اگار که وجود خارجی داره.جواب همه رو میدادم جز این.تماس که میگیرفت هم همین طور.
خلاصه دیگه خودش حساب کار دستش اومد و دیگه سراغم نیومد.بعضی موقع ها هم که میاد خیلی خیلی رفتارش بهتر شده.
خیلی ممنون دوستان از راهنماییتون...حتما روشون کار میکنم...اما به نظرتون دلیلش چیه که من تو خونمون همش حرف میزنم اما ادمای بیرونو وفامیلو دوست واشنا رو که میبینم به کل همه چیرو فراموش میکنم...حرفا از یادم میره...گیج میشم..:n04:
تبریک محترمانه ازدواج رو باید چه چیزی گفت به خانواده داماد ؟
خیلی عادی
تبریک میگم..ان شاء الله خوشبخت بشن
ان شاءالله به پای هم پیرشن
سلام دوستان
راستش یه مدرسه ی راهنمایی غیرانتفاعی نزدیک خونمون هست میخوام برم بپرسم دبیر نمیخوان؟
اگه بشه اونجا تدریس کنم خیلی خوب میشه
حالا نمیدونم رفتم اونجا چی بگم؟چطوری شروع کنم
میشه کمکم کنید:n16:
سلام
دوستان بعضی وقت ها پیش اومده که بعضی از دوستان یا اشنایان جک یا لطیفه ای یا تیکه ای میگن برای خنده در صورتی که برای من بعضی از اون ها اصلا خنده دار نیست . و برعکس بعضی حرف ها برام خیلی جالبه و کلی میخندم .:n12::n17:
حال برای حرف ها ، تیکه ها ، لطیفه های بیمزه من حتی خنده مصنوعی هم بلد نیستم هر کاری میکنم نمیتونم خنده مصنوعی کنم :n02:. از طرفی هم اگر نخندم طرف ناراحت میشه . حال چی کار کنم ؟ نمیشه بگم اینو شنیدم میگه ادامه شو بگوو ...منم :n27:
رو در وایسی نکنید با کسی قشنگ تو روش بگو چه بی مزه هه هه اصلانم خنده دا رنیست...تا متوجه بشن شما فردی مستقل هستید بین اون گروه. تا متوجه دانش و علم شما بشن. تا متوجه بشن شما قبلا شنیدید. اصلا نگران نباشید که ناراحت بشند مردم از این چیزانقل قول:
ناراحت نمیشن. مردم ا زاینکه بهشون ناسزا بگی یا حقشونو بخوری ناراحت میشن .
ملانصردین دم در مدرسه : سلام خسته نباشید . من دبیر هستم فوق لیسانس زبان . شما به دبیر احتیاج ندارید . مستخدم: باید با آقای ناظم صبحت کنید من نمیدونم .ملانصردین : باشه مرسی کجا میتونم ملاقاتشون کنم؟ مستخدم: طبقه 2 در سمت چپ اتاق ناظم . ملانصردین : سلام اقای ناظم من ملانصردین هستم کارشناسی ارشد زباننقل قول:
سلام دوستان:n16:
راستش یه مدرسه ی راهنمایی غیرانتفاعی نزدیک خونمون هست میخوام برم بپرسم دبیر نمیخوان؟
اگه بشه اونجا تدریس کنم خیلی خوب میشه
حالا نمیدونم رفتم اونجا چی بگم؟چطوری شروع کنم
میشه کمکم کنید
محل سکونتم نزدیک همین مدرسست . ایا شما به دبیر زبان احتیاج دارید؟ خوشحا ل میشم باهاتون همکاری کنم. ناظم مدرسه : اممممممم باید فکر کنم ..شما شمارتون رو بزارید د رصورت تمایل به همکاری باهاتون تماس میگیرم. ملانصردین : مرسی آقای ناظم خوشحال شدم از اشناییتون.ناظم منم همینطور.
ملانصردین : روز خوش. ناظم : روز بخیر خانم.
:n16:
اخه ناراحت میشن کسانی هست که خیلی خاطرشونو میخوام ...اصلا روم نمیشه بهشون اینو بگم . راه دیگری هست :n17::n12:نقل قول:
فکر نکنم اینجوری باشه بری مدرسه بگی دبیر نمیخوایننقل قول:
دبیرا از سمت آموزش و پرورش تعیین میشن
میتونی بری اداره آموزش و پرورش اون منطقه درخواست بدی
میتونی تو اون لحظه خودت مشغول یه کار دیگه نشون بدینقل قول:
مثلا اینکه برات اس ام اس اومده
یا یک تماس جعلی fake call از طرف یه دوست
اینجوری طبیعی تره
نقل قول:
( فکر میکنم باید با مدیر مدرسه صحبت کنید و به نظرم بهتر هست قبل از اینکه به مدرسه برید چون مدرسه ها مخصوصن غیرانتفاعی به هیچ عنوان معلوم
نیست مدیر اون روز و اون ساعت خاص در مدرسه باشه، خوب هست قبل از ورود به مدرسهتماس بگیرید وبگید که میتونم با مدیر مدرسه صحبت کنم. بعد مثلن
میگن امرتون و شما میگید در رابطه با شرایط تدریس در مدرسه تون تماس گرفتم و در صورتی که نیاز به دبیر داشته باشن در وهله اول مدرک و سابقتون رو میپرسند
و اینکه در چه درسی میخواین تدریس کنید و درصورت موافقت با درخواستتنونشما حضورن پیش مدیر میرید و میگین در رابطه با شرایط تدریس در مدرسه با خانم مدیر
صحبت کردم و درینصورت راهنماییتون میکنند... .
( فکر میکنم باید سابقه چند سال تدریس در دوره ابتدایی مدارس دولتی داشته باشید البته این شرایط تدریس ما هست ممکنه متفاوت باشه )
و ان شالا که موفق به دبیری در مدرسه میشن... .