خب، حالا این حرفای جدید شما و آقای غروی ثابت میکنه که این سریال تاریخ رو تحریف کرده؟؟ اصلا اون نتیجه گیری آخر حرفات چه ربطی به حرفای آقای غروی داشت؟
عزیز من ، از حرفای دیگران برای اغراض خودت سوء استفاده نکن.
این همه متن رو کپی کردی اینجا در حالی که هیچکدومش ربطی به مختار و سریال مختار نامه نداشت.
آخرش هم ما نفهمیدیم به نظر حضرتعالی که دستی در زمینه ی مطالعات تاریخ اسلام بر آتش دارین، کجای سریال مختار نامه از نظر تاریخی غلط جلوه داده شده :13:
یعنی فقط مشکل شما با این سریال به خاطر ضرب المثلهاش هستش؟ خب اگه ضرب المثلهای عربی 1400 سال پیش رو استفاده میکردن خوب بود؟
طنز؟؟ شما به مختارنامه میگی طنز؟ آسمون و ریسمون رو همینطور به هم میبافی و از توش یه نتیجه ی دلخواه خودت میگیری؟
واقعا متاسفم:13:
چطور راحت حرفای این همه آدم رو در سراسر مملکت غیرقابل استناد میدونی ولی انتظار داری نظر شخصیت رو بدون اینکه برای اون حتی یه سند تاریخی ارائه کنی همه قبول کنن؟
اتفاقا اگه بخوای خوبش رو بدونی از همون زمان ثقیفه و خلافت 3 خلیفه ی اول (به احترام شما که شاید سنی باشین لعنشون نمیکنم)، مفهوم علوی و و غیر علوی وجود داشته و در زمان خلافت امیرالمومنین(ع) و تا قبل از جنگ نهروان، دشمنان علویان و شیعیان به دو دسته تقسیم میشدند (بنی امیه و خوارج). در جنگ نهروان که تقریبا طومار خوارج در هم پیچیده میشه و میمونن امویان و در راس اونها معاویه که به علت در اختیار داشتن شام و شمال عراق که از لحاظ ثروت نسبت به حجاز غنی تر بوده، تونسته به کمک پول (و البته سیاست) همیشه برای امیرالمونین و علویان دردسر درست کنه. اتفاقا در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) هست که ایشون به حضرت علی(ع) اشاره میکنن و میفرمایند که:
قسم به آن کس که جانم در دست اوست، او (امیرالمونین(ع)) و شیعیانش از رستگارانند. (ان هذا و شیعته لهم الفائزون) پس همونطور که میبینی مفهوم شیعه به معنایی که ما میشناسیم، از زمان پیامبر هم بوده.
این تیکه از حرفهای شما هم به قدری ناشی از برداشتهای شخصی شماست که لزومی نمیبینم به اونها جوابی بدم. جواب این قسمت هم در صحبتهای بالا هست.
همونطور که در سریال هم نشون داد، بعد از اینکه اکثر سربازان و فرماندهان سپاه امام حسن(ع) با وعده های مالی معاویه سست شدند و بیعت شکستن و همزمان در سطح شهر شایعه کردند که معاویه عقرب زهردار و ... بر سر شما خواهد ریخت اکثر مردم نسبت به جنگ با معاویه سست شدند (که اگه جنگی اتفاق می افتاد، بعید نبود که دوباره معاویه برای فرار از شکست، قرآن سر نیزه کنه و عمرو عاص لباسهای خودش رو دربیاره) و چون معاویه منافقانه به کلیه ی ظواهر دینی هم مقید بوده، مردم در تردید قرار گرفتند که مخالفت خودشونو با معاویه ادامه بدن. من قبول دارم که شیعیان در حمایت از اولاد پیامبر سست شدند (مثل شیعیانی که شب عاشورا در تاریکی شب، خیمه ی امام رو به خاطر ترس از جون ترک کردند) ولی این به اون معنا نیست که اصلا شیعه ای وجود نداشته و شیعیان، امیرالمونین(ع) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) رو به عنوان امام قبول نداشتند.
قیام مختار بعد از واقعه عاشورا از سر عذاب وجدان نبود. چون همونطور که در همه ی کتابهای معتبر تاریخی نوشته شده، مختار در هنگام وقوع حادثه ی عاشورا در زندان ابن زیاد (لعنت الله علیه) در کوفه بوده و نمیتونسته به یاری امام(ع) بره. بعد از شهادت حضرت و آزاد شدن مختار، او قیام میکنه و گرنه مطمئنا اگه مختار تو زندان نبود حتما تو کربلا همراه امام بود.
در کل به نظرم بحث شما کاملا مغرضانه بود. تحریف اون جمله ی مختار نیست. بلکه تحریف واقعی حرفهای شما بود که در واقع توهین به شیعیان کل تاریخ بود:13:
فکر کنم درسته.