3 پيوست (پيوستها)
2011 ـ From Up On Poppy Hill
یومی دختری دبیرستانی است که پدرش رو که کاپیتان کشتی بوده در جنگ از دست داده، مادرش رو کمتر می بینه و در کنار برادر و خواهراش و مادربزرگش در خانهای بالای تپهی مشرف به دریا زندگی میکنه. او هر روز به یاد پدرش پرچمی رو برای کشتیهای عبوری برافراشته میکنه. المپیک 1964 توکیو نزدیکه و ژاپن برای میزبانی مسابقات آماده میشه. ساختمان علمی دانشآموزی مدرسه بنایی قدیمی است که تصمیم به تخریب آن دارند اما دانشآموزان عضو انجمن مخالف این تصمیم هستند و سعی دارند تا اونو حفظ کنند. در این بین یومی با پسری به اسم شان آشنا میشه و رابطهی نزدیکی بین اونها بوجود میاد...
کیکو نیوا و هایائو میازاکی فیلمنامهی
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
رو بر اساس مانگایی به همین نام نوشتند و گورو میازاکی کارگردانی رو بر عهده داشته. استودیو جیبلی نگاه ویژهای به کارگردانان آیندهدار خودش نشون داده که فیلمنامههایی از میازاکی رو در دو اثر اخیرش (
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
و این یکی!) به اونها سپرده. جواب این اعتماد هم کسب دو جایزه بهترین انیمه سینمایی ژاپن در سال
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
و
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
برای اونهاست. البته این دومین فیلم گورو میازاکی برای استودیو جیبلی است جالبه که گورو در اولین گام خودش پیشنهادات پدرش رو قبول نکرد تا نهایتا
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با داستان و شروع غیرمنتظرهی خودش موفقیت چشمگیری کسب نکنه.
فیلم از نظر فضاسازی و روابط شخصیتها قابل مقایسه با
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محصول 1995 استودیو جیبلی است، اونجا هم فیلمنامهای از میازاکی به کارگردان دیگری به نام Yoshifumi Kondō سپرده شد تا اولین فیلم استودیو باشه که کارگردانی بجز میازاکی و تاکاهاتا کارگردانی میکرد. متاسفانه یوشیفومی سه سال بعد از اتمام اون کار درگذشت (March 31, 1950 - January 21, 1998) و همکاریش با جیبلی هم ادامهای نداشت. به نظر میرسه این بار هم هایائو میازاکی علایق و ایدههای بسط یافتهی خودش رو در داستانی جدید تزریق کرده، البته در فیلمنامهی اخیر دیگه از اون اندک خیالپردازی هم خبری نیست و شخصیتپردازیها بسیار حقیقی و نزدیک به یک جامعهی مقید ژاپنی است. زندگی شاد در یک تپهی سرسبز و زیبا مشرف به دریا با قایقها و کشتیهای عبوری بارها در آثار دیگر جیبلی دیده شده و باز هم جذاب و زیباست. اگر مخاطب آثار دیگر جیبلی بوده باشید این جزئیات رو به عنوان امضای اصلی آثارش به خوبی خواهید شناخت.
خب این فیلم بایدم به عنوان بهترین انیمهی سینمایی سال ژاپن انتخاب بشه، داستان با دیدگاه حفظ ارزشهای گذشته و احترام به اونها پیش میره، تلاش برای حفظ ساختمان قدیمی انجمن علمی مدرسه با این دیدگاه منطبق شده و مسابقات المپیک به عنوان محرکی برای تغییر به سوی اجتماعی مدرن در این راه قرار داره. گذشته از اینها فیلم با نمایش بینقص خودش تصویری جذاب از روابط، عادات، فرهنگ و بافت های شرقی و ژاپنی است که با سبک طراحی خاص و دغدغههای همیشگی میازاکی به نمایش درآمده که در کنار ترانهها، موسیقی متن و دیالوگها به خوبی مفهومهای مورد نظرش رو پیاده کرده. به هر حال انتظار مقایسه با شاهکارهای دیگرشون رو نداشته باشید این فیلم یک انیمهی ساده اما یکدست و پختهی دیگر از استودیو جیبلی است که در این وانفسای انیمههای جورواجور هنوز هم پایبند به ارزشها و سادگی زیبای همیشگی خودش مانده.