Printable View
در اين فكرم كه دستی پيش آيد
و من ناگه گشايم پر بسويت
در اين فكرم كه در يك لحظه غفلت
از اين زندان خامش پر بگيرم
به چشم مرد زندانبان بخندم
كنارت زندگی از سر بگيرم
در اين فكرم من و دانم كه هرگز
مرا يارای رفتن زين قفس نيست
اگر هم مرد زندانبان بخواهد
دگر از بهر پروازم نفس نيست
فروغ
تا چرخ سفله بود خطائي چنين نکرد
بر هيچ آفريده جفائي چنين نکرد
اي چرخ غافلي که چه بيداد کرده‌اي
وز کين چها درين ستم آباد کرده‌اي
بر طعنت اين بس است که با عترت رسول
بيداد کرده خصم و تو امداد کرده‌اي
محتشم کاشانی
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست*** جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست
حالیا خانه برانداز دل و دین من است ***تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست
حافظ
تا ز در حلقه را در آویزم / میزنم آه و اشک میریزم
بتو میپویم، ای پناهم تو / مگر آری دگر به راهم تو
سرم از راه شد، به راه آرش / دست من گیر و در پناه آرش
زین خیالات بر کنارم کش / پرده‌ی عفو پیش کارم کشاوحدی مراغه‌ای
شیراز پرغوغا شدست از فتنه چشم خوشت
~~~~~ترسم که آشوب خوشت برهم زند شیراز را
من مرغکی پربسته‌ام زان در قفس بنشسته‌ام
~~~~گر زان که بشکستی قفس بنمودمی پرواز را
سعدی تو مرغ زیرکی خوبت به دام آورده‌ام
~~~~مشکل به دست آرد کسی مانند تو شهباز را
سعدی
ای دل عبث مخور غم دنیا را / فکرت مکن نیامده فردا را
کنج قفس چو نیک بیندیشی / چون گلشن است مرغ شکیبا را
بشکاف خاک را و ببین آنگه / بی مهری زمانه‌ی رسوا را
این دشت، خوابگاه شهیدانست / فرصت شمار وقت تماشا راپروین اعتصامی
ائتدیم حسین(ع) مزارینی چوخ ایللر آرزو
الحمدلله اولدی میسّر هر آرزو
پروانه تک فراق اودونا یاندی مرغ دل
ایندی وصال بزمیدیر ائیلر پر آرزو
صراف تبریزی
وز ما به روح او برسان آن قدر درود
کز وي رسانده اي به شهيدان نامدار
امسال نيست سوز محرم بسان پار
امسال ديده‌ها نه چو پارند اشگبار
امسال نيست زمزمه‌اي در جهان ولي
کو آن نواي زاري و آن ناله‌هاي زار
امسال اشگها همه در ديده‌هاست جمع
اما روان نمي‌کندش يک سخن گذار
محتشم کاشانی
رواق منظر چشم من آشیانه توست*** کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست
به لطف خال و خط از عارفان ربودی*** دل لطیفه‌های عجب زیر دام و دانه توست
حافظ
تیر بلا گلنده قیلیب سینه سین سیپر
تیغ جفا دگنده ائدیب خنجر آرزو
زینب(س)گؤرؤب جنازه سینی یئرده بی کفن
ائتدی او نعشه چکمه گه بیر معجر آرزو
صراف تبریزی