مواد مخدر و مشروبات الکلی (کلیۀ اخبار و بحث های مرتبط)

مصرف بيش از اندازه ( Overdose)
مصرفبيش از حد، موجب اختلالات سيستم تنفسي گرديده و تنفس به كندي و آهستگيصورت مي گيـــردو در نهايت احتمالا متوقف شده و به مرگ منجر مي شود. استفاده ترياك همراه با الكل مي تواند، بسيار خطرناك باشد.

درمان و ترك ترياك
اكثريتمعتادان به مواد مخدر بويژه ترياك، تمايل به ترك اعتياد به صورت تدريجي ودر منزل و بويژه زيرنظر پزشك را دارند. بدين منظور يك روش ساده و مفيد درزير عنوان مي‌گردد كه بسياري از معتادان قادر به ترك آن بوده و تعدادزيادي از معتادان نيز از طريق درمان سرپائي و درمانگاهي با همين روشاعتياد را ترك كرده اند و خوشبختانه هيچ خطري نيز دربر نداشته‌است. در اينروش ابتدا بايستي فرد معتاد به ترياك، در طي 15 روز و هر روز مقدار كمي ازميزان ترياك مصرفي روزانه‌اش را كم كند و پس از 15 روز به يك حد مي‌نيممبرسد، سپس با تجويز 4 داروي زير كه بيشتر جهت درمان علائم و نشانه‌هاي تركاعتياد بكار مي‌رود و نوعي جايگزيني خفيف نيز مي‌باشند مي‌توان در مدت 10روز، وي را از اعتياد نجات داد (درمجموع 25 روز). داروهاي مصرفي عبارتنداز:
1- استامينوفن كدئين كه در روز اول به ميزان 6-3 عدد و براي 3 بار درروز مصرف گردد كه علاوه بر جايگزين شدن مقاديري از كدئين بجاي ترياكمصرفي، مي‌تواند علائم درد بدن و ناراحتي و سردرد ناشي از ترك اعتياد رابطور چشمگير كاهش دهد و سپس از روز دوم تا 10 روز مي‌تواند روزانه حدود 3عدد از استامينوفن كدئين‌دار را مصرف نمايد.
2- مپروبامات و ياداروهاي خانوادة باربيتوريكها : كه جهت تكانهاي عضلاني و مسائل روحي وعصبي و عضلاني مي‌توانند مفيد واقع گردند كه در روز اول روزانه 3 عدد وروزهاي دوم و سوم روزانه 2 عدد و سپس تا روز دهم روزانه 1 عدد.
3- قرص ديفنوكسيلات كه بدليل اسهال و اختلالات گوارشي حاصله از ترك اعتيادبصورت روزانه 3-1 عدد و برحسب نياز به مدت 10 روز تجويز گردد.
4- قرص ديازپام دو عدد روزانه بصورت 1 عدد ديازپام 5 ميلي‌گرمي در صبح و يكي در شب مصرف گردد.
وبراي ساير علائم حاصله از ترك اعتياد بايد داروي مربوط به آنرا تجويزنمود. مثلاً اگر فرد دچار استفراغ و تهوع شد بايد از داروهاي ضد استفراغاستفاده كرده و يا اگر تغييرات فشارخون و مسائل قلبي پيداكرد داروهايمربوط به آنها را تجويز نمود. مصرف قرص يا آمپول كلرپرومازين وفنوباربيتال در صورت نياز مي‌تواند بسيار مفيد باشد. مصرف ساير داروهايترك اعتياد و رفع سندرم ترك اعتياد نيز مي‌تواند در هر مقطعي از تركاعتياد مورد استفاده قرارگيرد.
افراد معتادي كه تمايل به تركاعتياد دارند اگر زيرنظر پزشك اقدام به ترك نمايند بسيار موفق‌ترند و جايهيچگونه اضطراب و نگراني از مسائل ترك اعتياد باقي نمي‌ماند زيرا پزشكمربوطه برحسب نياز مي‌توان به تزريق سرم و يا تجويز داروهاي مورد نيازاقدام نمايد.
مصرف اغذيه پرانرژي و مايعات ضروري همراه با ورزشهايروزمره و مراقبت خانوادگي و تفريحات سالم و شادي‌بخش از ضروريات و اقداماتواجب در روزهاي ترك اعتياد مي‌باشند.

مورفين
در سال 1804 م. اولين الكالوئيد ترياك – كه شناخته شد – مورفين(morphine) نامگذاري كردند كه از كلمه مورفئوس (Morpheuse)خداي روياي يونان باستان مشتق شده بود . ازسال 1850م. كه سرنگهاي تزريقي زير جلدي به بازار آمد ،استفاده از آن گسترش بيشتري پيدا كرد.مورفین از ترياکاستخراج میشود و یا مستقیما از ساقه خشخاش بدست مي آيدو به صورت پودري کريستالي به رنگ قهوه اي روشن و ياسفيد مي باشد.
مورفين به اشكال قرص، كپسول، پودر يا محلول عرضه ميشود و از طريق خوراكي، كشيدن از راه مجاري تنفسي وتزريق زير پوستي و داخل سياهرگي مورد استفاده قرار ميگيرد.شروع مصرف ‹‹ مورفين ›› را متخصصان به ‹‹ ماه عسل ›› تعبير مي كنند. زيرا ‹‹ مورفين ›› تمام احساسها راتغيير مي دهد، و به تجربه هاي اداركي، خلقي و حسي واساساً ارتباطات شخص با دنياي خارج، ظاهر دلنشيني ميبخشد. اين لذت در ابتدا در مورد احساسات داخلي نامشخص،بسيار شديد است.
كاركرد ذهني در سطوح بالا مانند قدرت استدلال نهتنها دچار اشكال نمي گردد، بلكه عملكرد آن با شور وهيجان زياد توأم است. البته پس از مدتي مصرف، عادتپديدار مي گردد و شخص به ناچار مقدار مصرفي خود راافزايش مي دهد.
اضطراب كه خود جزئي از درد و رنج وابسته به كمبوداحتمالي در اعتياد است، سبب مي شود كه شخص علاوه برافزايش مقدار مصرفي خود، فواصل مصرف را كاهش داده و بهاين شكل از بروز علائم كمبود و اضطراب احتمالي جلوگيرينمايد.
البته افرادي هستند كه مصرف روزانه خود را بدونافزايش قابل ملاحظه ادامه مي دهند، و زندگي خود رابراساس ريتم سرنگ ها قرار داده و به كار و زندگيمعمولي خود مشغول مي باشند. اما افراد ديگر قادر بهتداوم كار و فعاليت نبوده و دائماً درپي بالا بردنمقدار مصرفي و پر كردن سرنگ هاي بعدي هستند.
اختلاف مورد اشاره مربوط به سازمان رواني – شخصيتيفرد و قدرت او در كنترل تمايلات و ارضا آن است. اما دراكثر موارد، اعتياد به مشتقات ‹‹ ترياك ›› به طور عامو به ‹‹ مورفين ›› به طور خاص، موجب زوال سريع فيزيكي، رواني و اجتماعي مي گردد، و افرادي كه قدرت ذهني خودرا حفظ كرده اند، رنج فراوان مي كشند. زيرا ديگر ازماه عسل خبري نيست، بلكه فقط لحظات پر اضطراب و سختيوجود دارد كه شخص به پركردن سرنگ فرداي خود مي انديشد.
مرفين به صورت امروزي براي از بين بردن درد از قرن 19 م. سابقه دارد و از حيث طبقه بندي فارماكولوژي،تضعيف كننده سيستم مركزي اعصاب مي باشد.


هروئين
هروئين كه نام شيمياييآن "دي استيل ـ مورفين" است و در سال 1900 به عنوان وسيله‌ايبراي درمان مؤثر اعتياد به مورفين ارائه شد. اما افسوس كه ايناميد واهي خيلي زود به يأس مبدل گشت. زيرا متوجه شدند، گرچههروئين خواب‌آوري كمتري دارد، اما قدرت مسموم كنندگي آن پنجبرابر مورفين است.
هروئين با عمل تقطير از مرفين استخراج مي‌شود. هروئين پودركريستالي سفيد رنگي است كه در سال 1874 توسط دانشمند انگليسيدر بيمارستان سنت مري كشف شد. دانشمند قوي اين ماده راتترااستيل مرفين خواند تا اينكه در حدود سال 1890 دانشمندآلماني بنام درسر و چند دانشمند ديگر مطالعات بيشتري روي آنانجام دادند و دريافتند كه اين مشتق دي استيله است و آن رابراي معالجه اشخاص مبتلا به سل و ساير بيماريهاي جهاز تنفسي وهمچنين براي ترك اعتياد به مرفين پيشنهاد و عمل كردند.
كارخانه باير آلمان دست به تهيه تجارتي آن زد و به آن نامهروئين داد شايد باير كلمه هروئين را از كلمه كه در زبانآلماني به معني‌ عامل بسيار قوي و بسيار موثر كه مقدار كم آناثر زياد دارد، اقتباس كرده است. از طرفي شايد چون مصرف هروئينمي‌تواند اثر اعتياد مرفين را از بين ببرد (چون يك مخدر قوي‌ترمي‌تواند اثرارت فيزيولوژيكي داروي مخدر قبلي را از بين ببرد وخود جانشين آن بشود)در ضمن چون پس از مصرف هروئين البته فقط درشروع و اوايل مصرف آن اعمال رواني و جسماني به شدت تقويتمي‌شود و شخص مي‌تواند كار چند روزه را در يك روز تمام كند بهاين ماده نام هروئين مشتق از كلمه به معني قهرمان دادند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پودر هروئين در رنگ سفيد

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پودر هروئين در رنگ قهوه اي

هروئين اعتياد شديد فيزيكي را در كمتر از 21 روز در 97 درصد اشخاصي كه آن رامورد مصرف قرار داده بودند، به وجود آورد. هروئين ماده مخدريقوي است، كه آخرين پله نردبان اعتياد را در مصرف مواد مخدر بهخود اختصاص داده است و شخص را به سفري مي برد كه كمتر كسي ازآن به سلامت بازگشته است!
فردي كه پس از سير در مصرف انواع مواد مخدر به هروئين رويمي‌آورد. ابتدا آن را استنشاق مي‌كند، اما كمي بعد جهت تأثيرفوري و افزايش دادن اثر آن، به سرنگ روي مي‌آورد و در رگ تزريقمي‌كند.
هروئين تزريق شده احساس لذت عمومي و سريع و شديد را توليدمي‌كند. متخصصان اين حالت را شبيه اوج در جماع توصيف نموده وليدر اصطلاح، معتادان آنرا فلش (Flash) يعني چيزي شديد و آنيهمانند نور فلش دوربين عكاسي مي‌نامند.
فلش عكس‌العملي است ناگهاني، زنده و عميق كه ارگانيسم نسبتبه ورود ماده نشان مي‌دهد. اين حالت كه حداكثر در حدود 10ثانيه طول مي‌كشد براي معتاد هميشه عالي است. هروئين كه قدرتخواب‌آوري كمتري دارد، توليد برانگيختگي‌هاي شديد و خشنيمي‌كند، ليكن سهولت تفكر و تصور ترياك را توليد نمي‌نمايد،شايدبه همين علت است که مصرف اين ماده بيشتر در بين مردها متداولاست. بررسي‌هاي آماري نشان مي‌دهد كه در برابر هر 5 مرد معتادفقط يك زن معتاد وجود دارد.
هروئين از مورفين مستبدتر است و كمبود آن زودتر احساس ميشود. به طوريكه معتاد را مجبور مي‌سازد در فواصل زماني مشخص ( 3 تا 5 ساعت براي هروئين و 8 تا 12 ساعت براي ترياك) از اينماده استفاده كند، تا اضطراب غيرقابل تحمل ناشي از كمبود را ازبين ببرد.
مضافا اينكه پس از مدتي، مصرف هروئين به جز رفع احتياج، اثرديگري ندارد و مكانيسم وابستگي، ريتم تزريق و مقدار مصرف رارفته رفته افزايش مي‌دهد و زوال و نابودي فرد را سرعت مي‌بخشد.
اعتياد به هروئين بندگي مطلق است و معتاد فقط براي هروئين وتوسط آن زنده است. شخص معتاد به علت آگاهي از اعتياد خود رنجفراوان مي‌برد، اما ظاهرا كاري از دستش بر نمي‌آيد.
بايد دانست هروئين برخلاف الكل كه بعضي از رفتارهاي سركوبشده را آزاد مي‌سازد، تعدادي از رفتارهاي پايه، مانند رفتارهايجنسي، خشونتي و تهاجمي و حتي رفتارهاي رفع گرسنگي را سركوبكرده و از قدرت اصلي آن مي‌كاهد. ايجاد حالت كرخي در معتادباعث مي گردد كه فشار مختلف و دردهاي جسماني خصوصا دلواپسي واضطراب وي بهبود يابد.
وابستگي فيزيكي بسيار شديد است، معتاد مي‌بايست حداقل هر 8تا 12 ساعت يكبار از اين ماده مصرف كند تا از بروز علائم كمبودجلوگيري نمايد.
تجربيات حاصله نشان مي‌دهد كه مصرف روزانه 60 ميلي‌گرمهروئين مي‌تواند در مدت دو هفته فرد را كاملا معتاد سازد. زيرادر اين مدت ارگانيسم بدن خود را با ماده مخدر وفق داده و با آنسازگار مي‌گردد، و وقتي شخص از نظر فيزيكي كاملا معتاد شد،كمبود مصرف يا عدم دستيابي باعث بروز علائمي ‌مي‌شود. تقريبا 12 ساعت بعد از آخرين مصرف، معتاد خود را بدحال حس مي‌كند،احساس ضعفي به او دست داده و خميازه مي‌كشد، مي‌لرزد و عرقمي‌كند، از بيني و چشمهايش ترشحات زيادي خارج مي‌شود. اينعلائم توام با حالت آشفتگي به مدت چند ساعت ادامه يافته و پساز آن معتاد به خوبي ناآرام فرو مي‌رود. در موقع بيداري يعني 18 تا 24 ساعت بعد از آخرين تزريق فرد معتاد وارد عمق جهنمزندگيش مي‌شود. خميازه ها آنچنان شديد مي گردد كه مي‌توانندفكهايش را از هم جدا سازند. ترشحات بيني همچنان ادامه مي‌يابد،موهاي بدن سيخ مي‌شود و انقباضات شديدي در معده و روده‌ها پديدمي‌آيد، كه باعث ايجاد اسهال و استفراغ شديد مي‌شود.
حدود 36 ساعت بعد از آخرين تزريق، معتاد خود را با پتوهايمتعدد مي‌پوشاند. زيرا بدنش به شدت مي‌لرزد و پاهايش بي‌اختياددچار لرزشهاي شديدي مي گردد. به طوري كه قادر به خوابيدن نيست،بلند مي‌شود، راه مي‌رود، روي زمين دراز مي‌كشد و فريادمي‌زند.
ريزش ترشحات از بيني همچنان ادامه مي‌يابد و سرعت و ميزانآن باور نكردني است، زيرا فقط تعريق او باعث خيس شدن دائملباسها و رختخوابش مي‌شود.
در اين مرحله ضعف جسماني به حدي است كه فرد قادر به بلندكردن سر از روي بالش نمي‌باشد و گاهي متخصصان از بيم جان بيماربه هراس مي‌افتد و مقداري هروئين به وي تزريق مي‌كنند. تزريقمقدار كمي هروئين تقريبا تمام علائم را به سرعت از بين مي‌برد.
هاريس ايزبل در اين مورد مي‌نويسد "منظره شگفت انگيزي است،زيرا شخصي كه به شدت مريض است، نيم ساعت پس از تزريق به صورتآدمي سالم، خنده رو، خوشحال و مرتب در مي‌آيد."
البته اگر تزريق انجام نگيرد تمام علائم فوق پس از 6 تا 7 روزاز بين مي‌رود، زيرا بدن پس از اين مدت دوباره قابليت عدم نيازبه هروئين را باز مي‌يابد.

متادون چيست؟
متادون متعلق به گروهي از مواد به نام شبهافيون‌هاست. شبه افيون‌ها موادي با ساختار شيميائي وعملكردي شبيه به مورفين هستند ( طبيعي و صناعي )، يكياز زير گروههاي شبه افيون‌ها خانواده مواد افيوني استكه شامل داروهاي تسكين دهنده درد عصبي مركزي طبقه بنديمي‌شوند بدين صورت كه كاركرد آنها به عنوان كاهشفعاليت اين سيستم است. الكل،‌كانابيس، بنز وديازپين‌ها ( شامل ديازپام، لورازپام و...) مواردديگري از داروهاي مضعف هستند. متادون به صورت صناعيساخته مي‌شود و به عنوان جانشيني براي درمان افراد وابسته به هروئين و ساير شبه افيون‌ها به كار مي‌رود. طول مدت اثر آن بسيار طولاني تر از هروئين است به طوريكه مدت اثر يك دوز واحد آن تقريباً 24 ساعت استدرحاليكه درمورد هروئين ممكن است فقط 2 ساعت باشد. دريك برنامة درماني معمولاً متادون به صورت محلولي در آبميوه تجويز مي‌گردد.
به طور كلي دو نوع برنامةدرماني با متادون وجود دارد:
1- درمان نگهدارنده يا طولاني مدت كه ممكن استماهها يا سالها به طول انجامد. هدف در اين برنامه كاهشآسيب‌هاي ناشي از مصرف مواد و بهبود كيفيت زندگي است.
2- برنامة سم زدائي در روش پرهيز مدار ( كوتاه مدت) كه تقريباً 14- 5 روز طول مي‌كشد. هدف از اين برنامهكاهش رنج‌هاي ناشي از قطع مواد افيوني مانند هروئيناست.
فوايد درمان با متادون :
بسياري از مردم براين باورند كه مصرف كنندگان موادافيوني بهتر است كه مصرف اين مواد را به طور كلي قطعكنند. اگر چه اين انتخاب براي بعضي از مصرف كنندگاناين مواد مناسب به نظر مي‌رسد،‌اما براي بعضي از آنهااحتمال بازگشت زياد است.
البته، تحقيقات نشان داده اند كه برنامة نگهدارندهبامتادون مي‌تواند جنبه‌هاي مختلف بهداشتي زندگي فردمعتاد به هروئين را به دلايل زير ارتقاء بخشد:
1- هروئين با مواد ديگر مخلوط مي‌شود و ناخالصي آنزياد است.
2- متادون به صورت خوراكي تجويز مي‌شود و خطراتناشي از تزريق هروئين را ندارد.
اين امر موجب كاهش خطرات ناشي از استفادة‌ مشترك ازوسايل آلوده در تزريق مي‌گردد و درنتيجه احتمالعفونت‌هاي منتقل شونده از راه خون همچون هپاتيتB،هپاتيتC (كه موجب مشكلات طولاني مدت براي كبد مي‌شوند) و HIV كاهش مي‌يابد.
3- افرادي كه تحت درمان نگهدارنده بامتادون هستندمعمولاً به شيوة زندگي متعادل و باثباتي دست مي‌يابندكه شامل بهبود وضعيت تغذيه و خواب مي‌شود.
4- فردكمتر تحت استرس قرار مي‌گيرد به اين علت كهنگران چگونگي تامين هروئين براي استفادة مكرر در طولشبانه روز نيست.
5- متادون به مدت طولاني دربدن باقي مي‌ماندبنابراين روزانه يك بار مصرف مي‌شود.
6- ميزان جرم جهت تامين هزينة خريد هروئين كاهشمي‌يابد.
7- موجب كاهش ارتباط معتادان باسيستم قاچاق و عرضهكنندگان مواد مي‌شود.
8- متادون نسبت به مواد غير قانوني ارزان تر است.
9- دربعضي شرايط مي‌توان متادون را قطع نمود (درصورت تشخيص تيم درماني ).

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

متادون در اشکال مختلف

درصورت‌ مصرف‌ متادون دربرنامةنگهدارنده بايدبه موارد زيرتوجه نمود:
1- توجه ‌شود كه مراجعان برنامة نگهدارنده با متادونمشاورة تخصصي دريافت كنند.
2- متادون همانند هروئين قوي است و درصورت مصرف غلطخطرناك است.
3- ماداميكه فرد تحت درمان بامتادون است درواقع بهصورت جسمي وابسته به شبه افيون‌هاست.
4- فرد بامصرف يك دوز متادون تجربة نشئگي را ندارد.
5- فرد بايد متعهد شود كه روزانه (‌حتي درتعطيلات )‌براي دريافت متادون مراجعه كند.

عوارض :
بعضي افراد در برنامة نگهدارنده با متادون علائمناخواسته اي را در طول درمان تجربه خواهد كرد. ممكناست كه علت آن دوزمتادون تجريز شده باشد به صورتي كهبسيار كم يا بسيار زياد باشد كه بخصوص درشروع درمانايجاد مي‌شود. بعضي از اين علائم ناشي از عوارض خودمتادون است.
هنگامي كه مقدار تجويز شده بسيار كم باشد علائمشبيه به آنفلوانزا است وشامل موارد زيراست:
1- آبريزش بيني، عطسه
2- سيخ شدن موها
3- دردهاي شكمي‌
4- دردپشت ومفاصل
5- احساس ضعف جسمي
6- افزايش درجة حرارت بدن و احساس سرما
7- از دست دادن اشتها
8- تعريق
9- لرزش
10- تحريك پذيري و پرخاشگري
11- اسپاسم ماهيچه اي وپرش عضلاني
12- اختلال درخواب
13- تهوع و استفراغ
14- ولع براي مواد
15- خميازه
16- اسهال
فردي كه مصرف متادون را يكباره قطع كند ممكن استبسياري از علائم ذكر شده را تجربه نمايد. علائم ترك ( بازگيري) معمولاً يك تا سه روز بعد از آخرين مصرف شروعمي‌شود و در حدود روزششم به حداكثر مي‌رسد اما مدتطولاني تري به طولاني مي‌انجامد.

علائم ناشي از مصرف متادون به مقدار زياد عبارتند از:
1- خواب آلودگي و چرت زدن 6- ضعيف شدن نبض و كاهشفشار خون
2- تهوع واستفراغ 7- طپش قلب
3- تنفس سطحي 8- سرگيجه
4- مردمك نوك سنجاقي 9- اختلال در عملكرد جنسي
5- كاهش دماي بدن 10- گردش خون ضعيف
بعضي افراد ممكن است عوارض را تجربه كنند كهارتباطي با دوز مصرفي متادون ندارد:
1- تعريق (فردبايدحداقل دوليتر آب در روز بنوشدتادچاركمبود آب بدن نشود)
2- يبوست
3- درد ماهيچه‌ها ومفاصل
4- كاهش ميل جنسي ‌
5- جوش‌هاي پوستي و خارش
6- تسكين
7- احتباس مايع
8- كاهش اشتها، تهوع و استفراغ
9- دردشكمي
10- پوسيدگي دندان
11- بي نظمي‌درقاعدگي
اين عوارض مدت كوتاهي پس ازمصرف متادون فروكشمي‌كند.
درافرادي كه كاركرد كبدي آنها ضعيف است ( به طورمثال عفونت هپاتيتB، ‌هپاتيت‌ها ونيز استفادة طولانيمدت از الكل ) مقدار متادون تجويز شده نياز به نظارتدقيقي دارد.
افرادي كه به مواد افيوني و ابستگي ندارند در صورتمصرف متادون علائمي‌را تجربه خواهند كرد كه شبيه بهعلائم ناشي از مصرف مقدار زياد متادون است (قبلاً ذكرشده است ) .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شکلهاي مختلف متادون

مصرف متادون همراه با ساير داروها
مصرف داروهاي ديگر همراه متادون، بخصوص اگر آنها هممضعف باشند (‌مانند الكل،‌افيونها از جمله هروئين يابنزوديازپين‌ها مانند ديازپام )، خطر overdose راافزايش مي‌دهد. مصرف مقادير زياد الكل درچند روز ياچند هفته مي‌تواند طول زمان اثر متادون را كوتاه كند وموجب شود كه شخص قبل از مصرف دوز بعدي علائم ترك ( بازگيري ) راتجربه نمايد.
اين نكته بسيار مهم است كه فرد هنگام مراجعه بهپزشك يا دانپزشك، مصرف متادون راگزارش دهد تا داروهائيكه موجب تاثير بر درمان نگهدارنده با متادون مي‌شوندرا تجويز ننمايند.

Overdose و مرگ
مرگ در اثر مصرف متادون نادر است. مرگ مرتبطبامتادون تقريباً هميشه به دليل مصرف همزمان سايرداروها بخصوص بنزوديازپين‌ها و يا الكل مي‌باشد.
كادر حرفه اي بهداشتي عموماً پذيرفته اند كه درماننگهدارنده با متادون دركاهش مرگ و مير معتادان بههروئين موثر است. مرگ در اثر مصرف متادون معمولاً بهدلايل زير اتفاق مي‌افتد:
1- مصرف بيش از حد به طور اتفاقي ـ تحقيقات نشانداده است كه سوء‌ مصرف الكل و بنزوديازپين‌هادرمراجعان دريافت متادون شايع است. هرگونه مصرف همزمانداروهاي مسكن، ازجمله افيونهائي مانند هروئين،‌الكل وبنزوديازپين‌ها موجب افزايش خطر سركوب تنفسي، اغماومرگ مي‌شود.
2- خودكشي ـ اختلالات عاطفي درمراجعان دريافتمتادون شايع است.
3- صدمات و آسيب‌ها كه شامل تصادف باوسائل نقليهنيز مي‌باشد.

خطرات ديگر :
1- دسترسي به متادون توسط افراد ديگر (براي مثالاطفال) بسيار خطرناك است و مي‌تواند موجب ايجاد علائم overdose شود. متادون اضافي را بايد از دسترس بچه‌هادور نگه داشت.
2- تزريق متادون خطري عمده جهت سلامتي افراد است وخطر overdose، لخته شدن خون،‌انسداد سياهرگها و سايرمشكلات طبي را افزايش مي‌دهد.


حاملگي وشيردهي :
زنان جامعه كه وابسته به مواد افيوني هستند بايدترغيب شوند كه هرچه سريعتر وارد برنامة نگهدارنده بامتادون شوند زيرا مصرف متادون موجب كاهش عوارض ناشي ازمصرف ساير مواد افيوني، مانند هروئين مي‌شود. دلايل آنعبارتند از:
1- دوره‌هاي ترك ناخواسته كه با مصرف ساير موادافيوني همراه است و موجب آسيب به جنين مي‌گردد درمصرفروزانة متادون رخ نمي‌دهد.
2- كيفيت زندگي اين افراد در درمان نگهدارندهبامتادون بهبود مي‌يابد كه موجب بهبود تغذيه و كاهشتنفس مي‌گردد و نتيجة آن سلامت جنين خواهد بود.
3- متادوني كه توسط داروخانه يا مركز درماني توزيعمي‌شود حاوي هيچگونه مادة مضر ديگري كه به جنين منتقلشود، نيست.
همانند ساير مواد افيوني،‌متادون از را ه جفت بهجنين منتقل مي‌شود. بيشتر نوزاداني كه از مادران مصرفكنندة متادون به دنيا مي‌آيند، پس از تولد دچار علائمترك مي‌شوند. علائم آنها از نظر طول مدت و شدت علائممتغير است. اين نوزادان را مي‌توان پس از تولددربيمارستان به نحو موفقيت آميزي درمان نمود. به طوركلي، زناني كه از متادون استفاده مي‌كننند درمقايسه بامصرف هروئين، دچار مشكلات و عوارض كمتري مي‌شوند.
چون مقدار كمي‌متادون از راه شير به نوزاد منتقلمي‌شود، مادراني كه دربرنامة نگهدارنده با متادونهستند، ترغيب مي‌شوند كه به منظور كاهش علائم تركمتادون در نوزادان،‌به شيردهي ادامه دهند.
متادون در شيرمادر 4-2 ساعت پس از مصرف به حداكثرمقدار خود مي‌رسد، بنابراين شيردادن به نوزاد قبل ازمصرف متادون موجب مي‌شود كه متادون كمتري به نوزادبرسد.

قانون (استراليا):
تزريق متادون يامصرف بيش از يك دوز در يك زمان،يادادن متادون به افراد ديگر غير قانوني است ـدراستراليا، همانند اكثر كشورهاي غربي، متادون به صورتقانوني تهيه شده است وتوسط پزشكاني كه داراي مجوزهستند، تجويز مي‌گردند.

متادون و رانندگي (استراليا):
هرفردي كه تحت تاثير يك دارو باشد رانندگي او غيرقانوني است زيرا قادر به كنترل مناسب خودرو نيست. اينمورد شامل مصرف متادون هم مي‌باشد و نقض اين قانونموجب جريمه‌هائي مانند ممنوعيت رانندگي خواهد شد.

ماری جو انا
بيشتر ازقسمت هاي فوقاني برگ ها، گل و تخمكهاي شكفته شده بوتهشاهدانه جنس ماده كه بريده و خشك شده تهيه مي شود و دررنگهاي سبز متمايل به خاكستري و قهوه اي وجود دارد. داراي بوي تند و به صورت كشيدني در پيپ يا سيگارهايدست پيچ استفاده مي شود.
نامهاي خياباني آن Potherbs Grass, pot, Weed, Mary Jane و ... مي باشد.
اثر آن به صورت كشيدني 2 تا 4 ساعت و در موارد خوردني 5 الي 12 ساعت طول مي كشد. در عين حال كه موجب حالت سرخوشي و كيف مي شود، غالبا هوشياري و خود آگاهي مصرف كننده به هم مي خورد و دچار تحريف ادراكات، عدم هماهنگي و توازن، گيجي، افزايش ضربان قلب و تنفس مي گردد. فرد مصرف كننده آن تمايل به پر حرفي و خنده هاي بيش از حد دارد، و اين آثار تا چندين ساعت پايدار است، ماري جوانا را – در عين حال كه ماده اعتياد آور سبك است و حتي آن را مدخل ورود به دنياي مواد اعتياد آور قوي معرفي كرده اند – بايد يك ماده توهم زا به حساب آورد، تحريف ادراك حسي، اختلال درك زمان و مكان، افزايش حساسيت به صدا، افزايش تلقين پذيري، احساس دارا شدن يك درك عميق تر از معاني اشيا، احساس قدرت بيش از حد، شوريدگي يا اغتشاش فكري، تيرگي، هوشياري، گيجي، نگراني، ترس، سرگرداني و توهمات از اثرات و خطرات عمده مصرف اين ماده است. در ميان افرادي كه مصرفشان خيلي زياد است ميزان اختلالات عصبي و شخصيتي بيش از افراد عادي است. ماري جوانا وابستگي رواني نسبتا خفيفي به دنبال مي آورد.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جوانه هاي ماري جوانا

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماري جوانا در بسته هاي آجري

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گياه ماري جوانا

حشيش چيست؟
حشيش صمغ چسبناك از بوته كانابيس است كه معمولا به صورت تكه هاي جامد مكعبي شكل فروخته مي شود و در رنگهاي مختلف از قهوه اي كم رنگ تا سياه ديده شده، در ساختمان تركيبي اش به صورت انواع مختلف از خشك و سخت گرفته تا نرم و شكننده ديده مي شود. معمولا آن را خرد و ريز كرده و در پيپ و يا سيگارهايي كه با دست درست مي كنند، مي پيچند و با ماري جوانا يا توتون مصرف مي كنند. حشيش به صورت خشت پخته مي شود.
نامهاي خياباني آن (Pot, Smoke, grass, Hash) مي باشد. از نظر طبقه بندي فارماكولوژي، تضعيف كننده يا محرك سيستم اعصاب مركزي است.


مصرف پزشكي:
حشيش به عنوان مسكن و ماده رفع بي خوابي كه ايجاد آرامش مي كند و THC و ديگر مشتقات براي درمان برخي از بيماريها از جمله آسم و صرع مي تواند مورد استفاده قرار گيرد، ولي در حال حاضر فقط در درمان حالت تهوع و استفراغ ناشي از شيمي تراپي در درمان سرطان، استفاده مي شود.


اثرات كوتاه مدت:
بايد دانست كه اثرات حشيش با توجه به مقدار و نوع استفاده (كشيدن يا خوردن) متفاوت است. وضعيت جسمي و سلامت فرد از جمله وزن، اندازه، خلق و خوي فرد، درجه تحمل و ... فرق مي كند. اثرات كشيدن حشيش در عرض چند دقيقه پس از مصرف ظاهر مي شود و 2 تا 4 ساعت باقي مي ماند. در صورت خوردن هضم آن به طور بطي و كند صورت مي گيرد. لذا اثر آن به تدريج و طولاني تر مي گردد، معمولا فرد پس از مصرف حشيش احساس آرامش و راحتي مي كند، قوه درك و احساس او افزايش مي يابد، رنگها به نظرش شفاف تر و روشن تر مي آيند، صدها به نظر از فاصله دورتر به گوش مي رسد. به هر حال در ادراكات حسي به خصوص بينايي و شنوايي تحريف به وجود مي آيد، اشتها افزايش مي يابد، مخصوصا در مورد غذاهاي شيرين.
از اثرات كوتاه مدت ديگر مصرف حشيش عبارتند از: خواب آلودگي ، قرمز شدن چشمها، افزايش ضربان قلب، خشكي دهان و گلو، گشادگي مردمك چشم، مختل شدن قوه حافظه و تمركز فكري به طور موقت، اختلال درك زمان و مكان، اضطراب، افسردگي، هيجان، تحرك زياد، تحريك پذيري، تند مزاجي، بي قراري، پر حرفي، خنده هاي بي دليل، احساس طرد شدگي، ترس و وحشت، دگرگوني و تغيير شكل فضا و زمان – اختلال در هماهنگي و تعادل در راه رفتن، احتمالا اوهام كه اغلب توام با حالت پارانويايي به خصوص در مصرف مقدار زياد آن همراه است. دوز معمولي آن، مهارتهاي كاربردهاي ماشيني را لطمه مي زند، از اين رو به خصوص رانندگي در حين مصرف حشيش بسيار خطرناك است ، ماده T. H. C. كه تركيب فعال حشيش است در بدن افرادي كه تصادفات شديد رانندگي داشته اند و منجر به جراحات سختي گرديده، ديده شده است.

اثرات عمده بلند مدت:
تحقيقات نشان مي دهد كه اثرات سوء مصرف حشيش به خصوص در بين جوانان و بزرگسالان حتمي است از جمله: از دست دادن انگيزه و علايق، آسيب به حافظه و تمركز فكر، عدم قابليت رانندگي، كاهش قواي دفاعي بدن در برابر عفونتها و بيماريها، گيجي و سردرگمي، فقدان انرژي و ... در اثر استفاده مرتب و مداوم حشيش پيش مي آيد.
هم چنين خطر ابتلا به برونشيت مزمن، سرطان ريه و بيماريهاي دستگاه تنفسي در مصرف كنندگان منظم حشيش بيش از ديگر گروههاست. كشيدن سيگار ماري جوانا و حشيش آسيب شديدي به دستگاه تنفسي مي زند، زيرا تار موجود در آن، دو برابر قوي تر از تار موجود در سيگار معمولي است. هم جنين عوامل ايجاد كننده سرطان در تار موجود در حشيش خيلي بيش از سيگارهاي معمولي است.
مطالعات و تحقيقات نشان مي دهد كه رشد طبيعي بك نوزاد به وسيله مصرف مرتب حشيش يا ماري جوانا به وسيله مادر، در دوران بارداري مي تواند به طور جدي آسيب ببيند. آزمايشات بر روي حيوانات نشان داد كه نوزادان حيوانات آزمايشگاهي كه در دوران بارداري تحت مصرف اين ماده قرار گرفته بودند، داراي برخي از ناهنجاريها و رفتار غير عادي بودند، در اثر مصرف مداوم وابستگي رواني و تحمل ايجاد مي شود، نشانه هاي ترك شامل اضطراب، عصبانيت، از دست دادن اشتها و بي خواب و بد خوابي است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حشيش

روغن حشيش:
روغــــن غليظ سبزه تيره يا قهوه اي مايـــــل به قرمز است كه از تصفيه حشيش با يك ماده محلل ارگانيك بدست مي آيد و معمولا آن را به توتون داخــــل سيگار ماليده و به صورت دود كردني مصرف مي شود.
تي. اچ. سي. (T. H. C.)
يك تركيب حلال در حشيش است و به طور خالص، يك تركيب شيميايي است. THC به ندرت در خيابان قابل دسترسي و خريد و فروش است و آنچه كه به نام THC فروخته مي شود، معمولا پي. سي. پي يا ال. اس. دي است.
THC مخفف (Tetra Hydro Cannabinol) يكي از عناصر فعال شاهدانه است. THC يك ماده قوي توهم زاست، و اثرات شيميايي آن شباهتهايي به L. S. D. دارد كه عبارتند از تغييرات در رفتار، اختلال در حس زمان و حواس بينايي و شنوايي، از خود بي خود شدن. با اين همه شواهدي وجود دارد كه نشان مي دهد احتمالا اين دو دارو از طريق مكانيسم هاي بيوشيميايي مختلفي عمل مي كنند و اثرات آنها روي عملكرد مغز متفاوت است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
روغن حشيش

توتون چيست؟
توتون، برگهاي خشك شده گياه تنباكو است كه مي تواندبه صورت كشيدني (دود كردن) و احيانا جويدني در اشكالمختلف سيگار، سيگار برگ، توتون پيپ، قليان و ... مورداستعمال قرار گيرد. از تركيبات خطرناك سيگار نيكوتين،تار و مونو اكسيد كربن است.
تنباكو (توتون) در ميان قبايل آمريكاي شمالي ومركزي در قرن 16 م. كشف گرديد. اين گياه مصرف پزشكيندارد و از نظر طبقه بندي فارماكولوژي موجب تحريك ياتضعيف سيستم مركزي اعصاب مي گردد.
نامهاي خياباني : Sticks، Cancer (سرطان) ، Nails (ناخن)، Coffin، Weeds (سيگار، تنباكو).



[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اثرات كوتاه مدت:
تار و دود سيگار موجب تحريك زياد نسوج و همچنين ترشحات نايچه ها و بزاق دهان مي گردد. تار موجود در سيگار در ريه ها جمع مي گردد و موجب ناراحتي هاي دستگاه تنفسي از جمله برونشيت مزمن، تنگي نفس و آمفيزم ريوي مي شود. ديگر از عوارض جسمي مصرف سيگار، افزايش فشار خون و ضربان قلب، گشاد شدن مردمك چشم، كاهش اشتها، اسهال، استفراغ و گيجي است. مسموميت ناشي از نيكوتين در فرد ايجاد لرزش، استفراغ، اختلالات تنفسي و اغلب فلج شدن دستگاه تنفسي و تشنج شديد مي نمايد.
مونواكسيد كربن موجود در سيگار علاوه بر آسيب رساندن به فرد سيگاري به اطرافيان وي نيز همان آسيب را مي رساند.
يك نخ سيگار كمتر از يك ميلي گرم نيكوتين وارد خون مي كند. چنانچه 2 يا 3 قطره از نيكوتين خورده شود، موجب مرگ آني مي گردد و اين، سميت زياد اين ماده را مي رساند. وقتي كه سيگار خورده شود، نيكوتين به آهستگي در معده جذب مي گردد و از اين رو است كه اغلب مي توان كودكان خردسالي را كه اشتباها سيگاري خورده اند، از مرگ نجات داد.


اثرات دراز مدت:
تار موجود در سيگار ايجاد سرطان ميكند كه رايج ترين نوع آن سرطان دستگاههاي هاضمه، ريه،دهان، گلو و حنجره است. علاوه بر آن عوارض جسمي ديگرياز جمله اختلالات و بيماريهاي تنفسي، بسته شدن عروق وزخم معده بسيار رايج است. سيگار كشيدن موجب تنگ شدنعروق مي شود، ميزان ويتامين C در بدن را كم مي كند،ايجاد زخمهاي پوستي كه به كندي خوب و ترميم مي شوند مينمايد، درجه مصونيت بدن را در برابر بيماريها كاهش ميدهد.
تحقيقات نشان مي دهد كه هر نخ سيگار 5/5 دقيقه از عمر انسان را مي كاهد. كودكان مادرانسيگاري در زمان تولد از وزن كمتري برخوردارند و اغلبدر خطر نارس به دنيا آمدن قرار دارند و از نظر ذهني ورشد و نوع رفتار نيز در مقايسه با كودكان مادران غيرسيگاري در سطح پايين قرار دارند. بيشتر افراد سيگارياز نظر فيزيكي و رواني به مصرف دخانيات وابستگي پيدامي كنند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گياه تنباکو