مشاعره

تو را میخواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس، مرغی اسیرم

مرغی دیدم نشسته بر باره طوس
بر پیش نهاده کله کیکاوس
با کله همی گفت که افسوس افسوس
کو بانگ جرس ها و کجا ناله کوس

سرود هستی را
با ترنم صدای تو
فریاد خواهم زد
من در هیاهوی
باد و باران
در ترنم یک سکوت
نقش تو را با مداد
رنگانگ آرزوها
هاشور خواهم زد

دلی شکسته تر از نای نی لبک دارم
یواش! دست نزن! شیشه ام ترک دارم

چه قدر وسوسه در چشم انتخاب من است
که بر صداقت آیینه نیز شک دارم

رفیق! بار غریبی به دوش من ماند ست
که احتیاج به یک دوست یک کمک دارم

صدا زدم که: به من در قبال سکه ی زخم
چه می دهید؟ یکی گفت: من نمک دارم

من و تو هردو غریبیم و آشنای سکوت
خوشم به این که غمی با تو مشترک دارم

میهمان پر در آن کعبه که با زر بزند
کعبه کو تا که بیاید به درم در بزند
میشناسم به خدا کعبه حسنی را من
کهبیاید به فقیران زمین سر بزند

دلا تا کی در این زندان فریب این و آن بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

يادگار روزها و شب هاي وصل؟

اتصالي با جهان بي كران؟

اتفاق كوچه هاي تنگ شهر؟

التماس روزهاي زرد رنگ؟

يا غرور بي بديل سبز و گرم؟

مشكل ما درد نان تنها نبود؛
حتم دارم كه خدا آنجا نبود!!!

باز آواز درشت دوره گرد ...
پرده انديشه ام را پاره كرد :

دوره گردم ، كهنه قالي ميخرم
دست دوم جنس عالي ميخرم

خواهرم بي روسري بيرون دويد؛
گفت: آقا سفره خالي ميخريد!!!

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلی صفاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند

در بستنِ پيمان ما

تنها گواه ما شد خدا

تا اين جهان، بر پا بود

اين عشق ما بماند بجا

اي ساربان کجا مي روي

ليلاي من چرا مي بري

***
دانلود ساربان محسن نامجو
http://tinyurl.com/4jy8eu