مشاعره

ترسم به کعبه نرسی ای اعرابی
این ره که میروی به ترکستان است

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت توست
به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

در دلم بود که آدم شوم اما نشدم


بی خبر از همه عالم شوم اما نشدم

مي آيم اما نيستي امشب صداي تو
من را كشانده زير باران در هواي تو

من دستهايم لحظه لحظه سرد خواهد شد
مي خواهم امشب دستها انگشتهاي تو...

با چتر يادت با قدمهايي كه از من نيست
امشب تماما شعر مي خوانم براي تو

نقل قول:

---

در دلم بود که آدم شوم اما نشدم


بی خبر از همه عالم شوم اما نشدم

---

من ترک عشق شاهد و ساغر نمیکنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمیکنم
باغ بهشت و سایه طوبی و قصر حور
با خاک کوی دوست برابر نمیکنم

نقل قول:

---

مي آيم اما نيستي امشب صداي تو
من را كشانده زير باران در هواي تو

من دستهايم لحظه لحظه سرد خواهد شد
مي خواهم امشب دستها انگشتهاي تو...

با چتر يادت با قدمهايي كه از من نيست
امشب تماما شعر مي خوانم براي تو

---

وعده دیدار ما باشد جنت الحسین
دنیا برای سینه زدن جایمان کم است

تا حرف من پذيرد آخر كه: زندگي
رنگ خيال بر رخ تصوير خواب بود.

دریغ و درد که تا این زمان ندانستم

که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق!

ما را چشم زده بودند

دستی برایمان اسپندی دود نکرد

قانون اول نیوتن سیب را ترکاند در من

پاهایم را روی خاطرات مانده دراز می کنم

این جاده ی بی سر و ته از بازوی کدام آفتاب بیرون پرید؟

که سنت ها در دست های من افتاد

در ورای شب بی پروا ، روز خوش دیروز را به فردا یاد می دهم... (این شعر حساب می شه؟! )